Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
rabbim analı babalı büyütsün inş.ben de 29 haftalıkkken suyumun gelmesiyle erken doğum yaptım.çok ani oldu.su olduğunu bile anlamadım.hastaneye gittik doğum başlamış dediler.ertesi gün sezaryen yapıldı.minik kuzum 1160 gr doğdu.58 gün kövezde kaldı.neler çektiğimi sadece yaşayanlar bilir.şimdi yanımda çok şükür.ufak tefek problemlerimiz var.sabır ve zamanla geçer inş.onlar rabbimizin minik mucizeleri ve çok güçlüler.dualarınızda unutmayın.14 ocak akşamı bi arkadaşımızın doğumgününü kutlamaya gittik eve geç döndük. şafak 60 doğuma daha çok var ama doktor erken doğum riski deyip duruyor.bana o tarih hep uzak gelyordu ve herşeyim hazır olmasına rağmen çantam hazır değildi.bulaşık vardı biraz makineyi boşaltmaya halim olmadı bulaşıkları bi kenara topladım eşimin sabahki yapacağı kahvaltısını hazırladım yattım gece 1 de.4 te sıkışmışım wc ye kalktım.wc ye zor gittim bişey pırtıp duruyo yetişemedim sanıyorum altıma kaçıyo heralde diyorum.kendim sıka sıka oturdum tuvaletim yaptım aklımda su mu geldi var bi baktım ip gibi akıyor hala yok canım diyorum halaa bi baktım kalkarken hafif kahve akmaya başladı.çok sakinim sanki 10. doğumum eşimi uyandırmaya gittim Eray uyan dedim sakince hııı dedi uyandınmı dedim uyandım dedi. panik yapma suyum geldi hadi kalk dedi hı hı hııı napıcaz şimdi bi panik bi panik dur dedim çantam hazır deil panik sırası deil sakin ol ben banyoda belden aşağımı yıkıyacam sana neler koycanı sölicem yerleştir dedim.hazırladı bende hazırlanıyorum ambulansı aradık bekliyoz hala işimz var. ben eşime sakin ol dedim ya gitmiş bulaşık makinesini boşaltıyo Eray napıyosun sakin ol dediysek okadar da deil suyum geldi doğum yakın dedim neyse ambulans gelmedi aşağıda gece 4.30 da bekledik ambulans geldi donmuş araç eee erzurumdayız ilçede.önce burdaki hastaneye gittik erzuruma sevk ettiler kadın doğum hastanesine.ama benim üniversite hastanesinde doğum yapmam gerek çünkü gebelik diyabetim var ve yanında bir sürü rskim 31+3 haftalık daha bebeğim.kadın doğum hastanesine 1.5 saatte gittik biz yaptıramayız doğum ben o yeterlilikte deilim dedi doktor. üniversite hastanesine gittik yer yok alamayız diyorlar.2 hastayız birini alabilcekler 2 saat mücadele verdik alsınlar diye.tam artık almıyolar deyip çıkarken doktor bekleyin hocayla görüşcem dedi.görüştü geldi ve aldılar.spektulumla muayene oldum açılmaya bakan bakana öle canım yanıyor ki çok vicdansızlardı saat 9 da sancılarımda başladı bildiğn adet sancısı(ama ben çok ağrı çekenlerdenm) saat 2 de tekrar çatala yatırıp yine spektulum parmakla çok eziyet br muayeneden sonra 1 saat sonra ameliyata alıyoruz dediler.çektiğm acılardan çok ağladım saat 3 te ameliyathaneye gittik bi odada yarım saat yatırdılar ameliyathanenin boşalmasını bekledik 2 hastaydık.doktor eldiven taktı kimin daha çok açılması varsa onu alcam dedi.sondam takılı sancım 5 dk da bir ve felaket her sancıda içerdeki tekmeliyo ayaklar aşağıda makat pozisyonu olduğundan sonda sallanıyor tekme attıkça.neyse şükürki 2.5 cm açılmam varmış ameliyathaneye girdim.epidural dediler çok aç olmadığım için.felç ettiler belden aşağıyı perde çektiler önüme.konuşa konuşa açtılar akşam ne yemek yapacaklar onu anlatıyolar birbirlerine midesizler sonra bi bağırmaaa allahım sonsuz şükür dedim.oğlum ağlıyordu en acısı bana hiç göstermediiler aklım onda direk küveze koyup götürdüler koridora çıkardılar nasıl ağlıyor canım benimm o gitti içeriyi temizliyor doktor.ben çift rahimliyim doktor diyoki sağ rahmini bulamadım aldılarmı yoksa diyor yooo orda olması lazım hamileyken görünüyordu diyorum kadına şimdi düşünüyorumda deşilmiş durumdayım muhabbete bakk neyse çıktım ameliyattan ne zaman etkisi geçecek ağrıyacak dedim 2 saat dediler.anestezi uzmanı gelip sırtımda olan iğne ucundan ilaç vercekmiş ağrım olmayacakmış.aksiliik bu ya kaza olmuş anestezi uzmanı oraya gitmiş tamda 2 saat geçmişken...benim ağrılar bi başladıııı dayanılmaz bağırıyorum bütün hastane yıkılıyor.2.5 saat beni bağırttılar sonra arkadaşlarımın zoruyla vicdansız hemşire vicdana geldi de ya da sesten rahatsız oldu bilemiceeem bacaktan bir iğne yaptı 5 dk sonra ağrı bitti bide bana herkes sezeryanlı bi sen bağırıyorsun diyo. 2 gün sonra oğlumu küvezde görmeye gittim minicikti 1740 doğmuştu çok güzeldi minyatür bebek kucağıma alamamak dokundu ama erken doğacak küveze girecek diye bildiğmizden okadar ağır gelmedi.ameliyatın 5. günü hastane de yeniidoğan yoğunbakımda kalmaya başladım 3 saatte bir süt sağıp götürüyordum bebeğimi anlık görüyordum ona şükür edyordum.8. gün kıyafet istediler yanına vercez dediler o gün tanıştık oğlumla o minicik parça kucağımdaydı artık altını değiştiriyorum Allahım iki çöp bacak kırmızı bir ten.popo yok çizik kırışık bir deri sadece. kaşıkla besledik emmeye gücü yoktu 1-2 çekip uyuyodu.ertesi sabah altını değiştirrken kanlı kaka yaptı hemen tekrar küveze aldılar ama annesi korkmasın panik olmasın dediler annenin kalabilceği küvezli odaya aldılar bizi her bakımını ben yaptım ama çıplak yattı.antibyotikler serumlar delik deşik ettler oğlumu eli ayakları kolları hep mor damar yolu şişiyor sürekli yenisini buluyorlar....17 gün sonra hastaneden çıkardılar bizi kilosu 1850 oldu anca.bende psikoloji kalmadı.eve gelince herşey çok güzel oldu çok çok şükür şimdi 3.5 kiloyu geçtik.rabbim acısını göstermesin evlatlarımızın...
gözyaşları içinde okudum yazdıklarını.rabbim Alya Naz meleğini sana bağışlasın....rabbim hepsini korusun...ben 2 erken doğumla (26-27 haftalık) 3 bebeğimi kaybettikten sonra kavuştum mucizeme..
Başıdan beri korkulu ama çok hazırlıksız bir anda geliverdi meleğim..sabah 04:00 gaz sancısı gibi bir ağrıyla uyanmıştım her zamanki sancı diyodum hiç aklıma bile gelmiyodu doğum yapacağım..lavaboya girdim ama bir türlü çıkamıyodum hastaneye koştuk nst de sancım yoktu ama ben iki büklümdüm muayenede açılmamın başlamış olduğunu söyledi doktor aman allahım ne heyecan yaptık ilk defa 35+4 her günü yüreğimde sancıyla geçen 35 hafta 4 gün kavuşacak mıydık ne?
Alalım seni dedi dr iğneyle bu sancı ancak 4 saat durur kimsem yoktu eşimden başka..her zamanki gibi bir ben, bir eşim, bir de karnımda bana gelmek isteyen bebeğim .
Hemşireye diyodum sen de gelecek misin hem ağlıyodum hem diyodum benim kimsem yok .
Önlüğümü giydim kalbim pır pır .sırtıma soğuk bişeyler değiyor anestezi uzmanı birazdan ağrıların geçecek diyor bilmiyor ki benim yüreğimdeki ağrılarım bedenimdeki ağrılarımdan çoook daha fazla
İnanmıyorudum allahım ben birazdan anne mi olacaktım ağlayacaktı sesini duyacaktım yıllardır rüyalarımda kokladığım yavruma kavuşacaktım allahım sütüm göğsümden taşıp dökülmeyecekti artık boşu boşuna gözyaşları akıtmayacaktım artık bebeğime sarılıp yılların hasretini dindirecektim.. herşey hazırdı.. doktorumuzu bekliyorduk..
ben okadar titriyordum kalbim öyle hızlı atıyordu ki ..kızıyolar bana ne yapıyosun kalp atışın 170 i buldu sakinleş .inanın ömrümde hiç o kadar üşümemiş o kadar heyecanlanmamıştım başlıyorum ağlamay hüngür hüngür
drumuz geldi başladı ameliyat neler oluyodu kaç dakikadır uğraşıyodu dr ama hala ses yok ben hala ağlıyorum dr kendini sarsıyosun yapma diyor kayıplarım geliyor du aklıma tek tek aklıma geldikçe de sanki uyuşmadan kesiliyodum öyle acıyodum öyle ağrıyodum
birden bir ses aaaaaaa bu da ne?ağlıyordu meleğim geldim annecim sen artık ağlama ben ağlıyorum işte der gibi içim haykırıyordu hemen getirin koynuma diye ama ben ağlıyordum ağlıyordum ..onu siliyolardı karşımda, o ağlıyordu ben ağlıyordum ağlama annecim ağlama ben çok ağladım diyordum yanağıma dokundurdular o minicik kirli kafasını öptüm öptüm öptüm hem ağladım hem öptüm..hoşgeldin ALYA NAZIM .naz dedik sana çünkü çoooook nazlandın .artık sensin benim bütün hayatım
bebeğim 2320 gr doğdu ve 9 gün kaldı küvözde...rabbime şükürler olsun..
rabbim hepsini korusun...ben 2 erken doğumla (26-27 haftalık) 3 bebeğimi kaybettikten sonra kavuştum mucizeme..
Başıdan beri korkulu ama çok hazırlıksız bir anda geliverdi meleğim..sabah 04:00 gaz sancısı gibi bir ağrıyla uyanmıştım her zamanki sancı diyodum hiç aklıma bile gelmiyodu doğum yapacağım..lavaboya girdim ama bir türlü çıkamıyodum hastaneye koştuk nst de sancım yoktu ama ben iki büklümdüm muayenede açılmamın başlamış olduğunu söyledi doktor aman allahım ne heyecan yaptık ilk defa 35+4 her günü yüreğimde sancıyla geçen 35 hafta 4 gün kavuşacak mıydık ne?
Alalım seni dedi dr iğneyle bu sancı ancak 4 saat durur kimsem yoktu eşimden başka..her zamanki gibi bir ben, bir eşim, bir de karnımda bana gelmek isteyen bebeğim .
Hemşireye diyodum sen de gelecek misin hem ağlıyodum hem diyodum benim kimsem yok .
Önlüğümü giydim kalbim pır pır .sırtıma soğuk bişeyler değiyor anestezi uzmanı birazdan ağrıların geçecek diyor bilmiyor ki benim yüreğimdeki ağrılarım bedenimdeki ağrılarımdan çoook daha fazla
İnanmıyorudum allahım ben birazdan anne mi olacaktım ağlayacaktı sesini duyacaktım yıllardır rüyalarımda kokladığım yavruma kavuşacaktım allahım sütüm göğsümden taşıp dökülmeyecekti artık boşu boşuna gözyaşları akıtmayacaktım artık bebeğime sarılıp yılların hasretini dindirecektim.. herşey hazırdı.. doktorumuzu bekliyorduk..
ben okadar titriyordum kalbim öyle hızlı atıyordu ki ..kızıyolar bana ne yapıyosun kalp atışın 170 i buldu sakinleş .inanın ömrümde hiç o kadar üşümemiş o kadar heyecanlanmamıştım başlıyorum ağlamay hüngür hüngür
drumuz geldi başladı ameliyat neler oluyodu kaç dakikadır uğraşıyodu dr ama hala ses yok ben hala ağlıyorum dr kendini sarsıyosun yapma diyor kayıplarım geliyor du aklıma tek tek aklıma geldikçe de sanki uyuşmadan kesiliyodum öyle acıyodum öyle ağrıyodum
birden bir ses aaaaaaa bu da ne?ağlıyordu meleğim geldim annecim sen artık ağlama ben ağlıyorum işte der gibi içim haykırıyordu hemen getirin koynuma diye ama ben ağlıyordum ağlıyordum ..onu siliyolardı karşımda, o ağlıyordu ben ağlıyordum ağlama annecim ağlama ben çok ağladım diyordum yanağıma dokundurdular o minicik kirli kafasını öptüm öptüm öptüm hem ağladım hem öptüm..hoşgeldin ALYA NAZIM .naz dedik sana çünkü çoooook nazlandın .artık sensin benim bütün hayatım
bebeğim 2320 gr doğdu ve 9 gün kaldı küvözde...rabbime şükürler olsun..
Ben de gözyaşlarıyla okudum yazdıklarınızı, öyle güzel anlatmışsınız ki, yaşadıklarınızı ben yaşıyormuşum gibi hissettim.
Benim de 28 haftalık doğan ve ne yazık ki sadece 31 gün yaşayan meleğim kızım var cennette. 3.5 ay oldu, hala canım yanıyor, hala kalbim sızlıyor, biliyorum ki ömrümün sonuna kadar da böyle olacak. Sizin bu doğum hikayeniz çok dokundu bana, sizin adınıza öyle mutlu oldum ki, ben de yeniden anne olmak istiyorum, inşallah bu sefer alırım bebeğimi kucağıma. Rabbim evladınızı size bağışlamış bu sefer, upuzun, mutlu, sağlıklı yıllarınız olur beraber inşallahhh...
rabbim hepsini korusun...ben 2 erken doğumla (26-27 haftalık) 3 bebeğimi kaybettikten sonra kavuştum mucizeme..
• Başıdan beri korkulu ama çok hazırlıksız bir anda geliverdi meleğim..sabah 04:00 gaz sancısı gibi bir ağrıyla uyanmıştım her zamanki sancı diyodum hiç aklıma bile gelmiyodu doğum yapacağım..lavaboya girdim ama bir türlü çıkamıyodum…hastaneye koştuk nst de sancım yoktu ama ben iki büklümdüm muayenede açılmamın başlamış olduğunu söyledi doktor aman allahım ne heyecan yaptık ilk defa 35+4 her günü yüreğimde sancıyla geçen 35 hafta 4 gün…kavuşacak mıydık ne?
• Alalım seni dedi dr iğneyle bu sancı ancak 4 saat durur…kimsem yoktu eşimden başka..her zamanki gibi bir ben, bir eşim, bir de karnımda bana gelmek isteyen bebeğim ….
• Hemşireye diyodum sen de gelecek misin hem ağlıyodum hem diyodum benim kimsem yok….
• Önlüğümü giydim kalbim pır pır….sırtıma soğuk bişeyler değiyor anestezi uzmanı birazdan ağrıların geçecek diyor …bilmiyor ki benim yüreğimdeki ağrılarım bedenimdeki ağrılarımdan çoook daha fazla…
• İnanmıyorudum allahım ben birazdan anne mi olacaktım…ağlayacaktı sesini duyacaktım yıllardır rüyalarımda kokladığım yavruma kavuşacaktım …allahım sütüm göğsümden taşıp dökülmeyecekti artık boşu boşuna gözyaşları akıtmayacaktım artık bebeğime sarılıp yılların hasretini dindirecektim.. herşey hazırdı.. doktorumuzu bekliyorduk..
• ben okadar titriyordum kalbim öyle hızlı atıyordu ki ..kızıyolar bana ne yapıyosun kalp atışın 170 i buldu sakinleş….inanın ömrümde hiç o kadar üşümemiş o kadar heyecanlanmamıştım…başlıyorum ağlamay hüngür hüngür…
• drumuz geldi başladı ameliyat…neler oluyodu kaç dakikadır uğraşıyodu dr ama hala ses yok ben hala ağlıyorum dr kendini sarsıyosun yapma diyor…kayıplarım geliyor du aklıma tek tek aklıma geldikçe de sanki uyuşmadan kesiliyodum öyle acıyodum öyle ağrıyodum…
• birden bir ses aaaaaaa bu da ne?ağlıyordu meleğim geldim annecim sen artık ağlama ben ağlıyorum işte der gibi…içim haykırıyordu hemen getirin koynuma diye ama ben ağlıyordum ağlıyordum ..onu siliyolardı karşımda, o ağlıyordu ben ağlıyordum…ağlama annecim ağlama ben çok ağladım diyordum…yanağıma dokundurdular o minicik kirli kafasını öptüm öptüm öptüm…hem ağladım hem öptüm..hoşgeldin ALYA NAZ’IM….naz dedik sana çünkü çoooook nazlandın….artık sensin benim bütün hayatım…
bebeğim 2320 gr doğdu ve 9 gün kaldı küvözde...rabbime şükürler olsun..
ah arkadaşım ah ne deyim sana acın çok tazeymiş seni çok çok iyi anlıyor ve hissediyorum..rabbim sonsuz sabır ve tez zamanda acını unutturmasa da hafifletecek bi yavru nasip etsin sana inş...benimkiler 3 gün yaşamıştı...31 gün çok daha uzun bi bekleyiş bazen umut bazen umutsuzlukla...birgün kavuşcaz hepsiyle![]()
öncelikle geçmiş olsun.Rabbim bebeğine hayırlı ve güzel bir ömür nasip etsin. ben de senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşadım.sezaryenden sonra sorduğum ilk soru "bebeğim yaşıyor mu" olmuş..çok şükür kızım 6 aylık oldu.yaşadıklarım geçmişte kaldı.merhaba arkadaşlar benim kızım mina 28 eylül 2012 27 haftalık doğdu gebeliğim biraz zor geçiyordu yaşadığım sitresde bunu tetikliyordu bir gün normal kontrole gittim tahliller yapıldı ulrasyon çekildi oarada hafif bir sancım var doktorum nstye bağladı ben normal bir durum beklerken doktorum sancılarımın çok sıklıkta oldunu söyledi evet sancılarım var ama o kadar şidetli hissetmiyorum sonra bana biraz dinlenip tekrar nstye bağlanacağımı söyledi 1.5 saat bekledim tekrar bağlandım sancılarım artmıştı doktorum sonra beni tekrar muane etti ve doğumumun başladını söyledi o an neye uğradığımı şaşırdım yanlızdım eşimin ogün işleri yoğundu ve tektim aradım ama ulaşamadım hasta bakıcı beni doğumhaneye gözlem odasına götürdü birsürü asistan doktor herbiri ayrı birşey soruyor kan alan hemşire açılan damaryolu şaşkındım olup biteni anlamaya çalışıyordum çok erkendi neden şimdi hiç bukadar çaresiz ve korkmamıştım sonra benim gibi erken doğum olanların yanına aldılar eşime ulaştım söylediğim zaman çok korkmuş hemen hastaneye geldi ogun belli aralıklarla nstye bağlandım sancılarım gittikçe azalıyordu büyük ihtimal doğumun dudurulabileceği söylendi çok sevindim gece 01.00 birşeyler yiyip ilaçlarımı alıp yattım huzurluydum kokum geçmişti bir nebze taki tekrar nstye bağlanana kadar gece 03.30 sancım yoktu ama bebeğimin kalp atışları hızlanmıştı hemşire önce aleti kurcaladı sonra asistan doktoru çağırdı serum takıl ve uzman çağrıldı ve işte o an belkide hayatımın en mühteşem günüydü ama aynı zamanda en korkutucu en üzüntülü günümdü sezaryan olucaksın seninde bebeğinde hayatı söz konusu dediler eşime ikisininde hayati riski var demişler oan hiç bir şey anlamadan ameliyat masasında buldum kendimi soğuk çok soğuktu gerisini hatırlamıyorum gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım 2 gün kalmışım gözlerimi açar açmaz bebeğimin yaşayıp yaşamadığını sormuşum çok şükür yaşıyor dediler 15 gün hastanede kalıp tedavi gördüm çok kötü çok zor günler geçirdik ama hiç vazgeçmedik şimdi bebegim çok iyi ben bunları yazarken oyan odada agular yapıyor ne olur ne olur dikkat edin doktorun söylediklerini dinleyin hiş birşey bebeğinizden önemli değil bence dünyada en güzel şey anne olmak ve gün geçtikçe karnınızda büyüyen sizinle bir olan varlığını tekmelemeleriyle anlatan bu küçükten daha güzel ne olabilir
öncelikle geçmiş olsun.Rabbim bebeğine hayırlı ve güzel bir ömür nasip etsin. ben de senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşadım.sezaryenden sonra sorduğum ilk soru "bebeğim yaşıyor mu" olmuş..çok şükür kızım 6 aylık oldu.yaşadıklarım geçmişte kaldı.
neler yaşadığını çok iyi anlıyorum...
merhaba arkadaşlar benim kızım mina 28 eylül 2012 27 haftalık doğdu gebeliğim biraz zor geçiyordu yaşadığım sitresde bunu tetikliyordu bir gün normal kontrole gittim tahliller yapıldı ulrasyon çekildi oarada hafif bir sancım var doktorum nstye bağladı ben normal bir durum beklerken doktorum sancılarımın çok sıklıkta oldunu söyledi evet sancılarım var ama o kadar şidetli hissetmiyorum sonra bana biraz dinlenip tekrar nstye bağlanacağımı söyledi 1.5 saat bekledim tekrar bağlandım sancılarım artmıştı doktorum sonra beni tekrar muane etti ve doğumumun başladını söyledi o an neye uğradığımı şaşırdım yanlızdım eşimin ogün işleri yoğundu ve tektim aradım ama ulaşamadım hasta bakıcı beni doğumhaneye gözlem odasına götürdü birsürü asistan doktor herbiri ayrı birşey soruyor kan alan hemşire açılan damaryolu şaşkındım olup biteni anlamaya çalışıyordum çok erkendi neden şimdi hiç bukadar çaresiz ve korkmamıştım sonra benim gibi erken doğum olanların yanına aldılar eşime ulaştım söylediğim zaman çok korkmuş hemen hastaneye geldi ogun belli aralıklarla nstye bağlandım sancılarım gittikçe azalıyordu büyük ihtimal doğumun dudurulabileceği söylendi çok sevindim gece 01.00 birşeyler yiyip ilaçlarımı alıp yattım huzurluydum kokum geçmişti bir nebze taki tekrar nstye bağlanana kadar gece 03.30 sancım yoktu ama bebeğimin kalp atışları hızlanmıştı hemşire önce aleti kurcaladı sonra asistan doktoru çağırdı serum takıl ve uzman çağrıldı ve işte o an belkide hayatımın en mühteşem günüydü ama aynı zamanda en korkutucu en üzüntülü günümdü sezaryan olucaksın seninde bebeğinde hayatı söz konusu dediler eşime ikisininde hayati riski var demişler oan hiç bir şey anlamadan ameliyat masasında buldum kendimi soğuk çok soğuktu gerisini hatırlamıyorum gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım 2 gün kalmışım gözlerimi açar açmaz bebeğimin yaşayıp yaşamadığını sormuşum çok şükür yaşıyor dediler 15 gün hastanede kalıp tedavi gördüm çok kötü çok zor günler geçirdik ama hiç vazgeçmedik şimdi bebegim çok iyi ben bunları yazarken oyan odada agular yapıyor ne olur ne olur dikkat edin doktorun söylediklerini dinleyin hiş birşey bebeğinizden önemli değil bence dünyada en güzel şey anne olmak ve gün geçtikçe karnınızda büyüyen sizinle bir olan varlığını tekmelemeleriyle anlatan bu küçükten daha güzel ne olabilir