• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

1 yasında bebeği kreşe vermek

Elbette sizin huzurunuz çok çok önemli .Ama madem ki çocuk söz konusu onun güvenli ellerde bakımı sizin huzurunuzdan daha önemli. En azından iki-iki buçuk yaşına gelene kadar sabredin.Sayılı gün diye düşünün. Kayınvalideniz büyük bir fedakarlık yapmış siz de idare edin biraz.
 
Elin cocugunu ben dusunecek degilim zaten :KK70:
size oturunda benim cocugumu düşünün diyen yok zaten fikir danısmısım... sizde kendinize gore cevap vermişssiniz. Ama etrafta sırf calısmak zorunda oldugu için cocugunu birine baktırmak zorunda olan insanlarla dolu.. biraz anlayısss lütfen.. herkes cocugu için en güzelini en özelini ister zaten !
 
cocugun hüven sorunu olur bakıcı bul daha iyi bide cok cok sık hasta oluyor cocugu bu yasta bunu yapma
 
Bebeğim su anda 8 aylık ve 7 aylıkken işe basşladım 1 aydır da kayınvalidem bakıyor.. biraz sıkıntılı bi sürecti başta pek bakmak istemedi konusunu bile yapmamıştı nasıl olduysa bi anda bakayım dedi herneyse.. (annem bazı sebbeplerden dolayı bakamıyor ne kadar istese de) kayınvalidem de şehir dısından gelip her hafta sonu geri gidiyo.. bu zamana kadar bi sıkıntım olmadı kendisiyle hatta gelip kalmaları herşey çok güzeldicocuktan önce. ama aynı evde yasamaya baslayınca işler biraz zorlasmaya basladı herseyi hep beraber yapmak heryere hep beraber gitmek şimdiden gözümü korkuttu.. hazır bakan var daha ne istiyorsun diyebilirsiniz ama öyle de olmuyo işte .. acaba dedim bi yasında krese vermeli miyim sizler ne düşünüyorsunuz..
Yok daha neler bir yaşındaki bebek ne anlar kresten başına birşey gelse soyleyemez bile
 
canim bizimkine de yaklasik 2 yil bakti ayni evde olmaktan karşılıklı bunaldik kötü olduk esimin annem baksin inadi yuzinden oldu. Ne ozel hayat ne baska sey kaldi ve kotuye gitti evliliğimiz
2 uasini doldurdu krese verdim cok sukur kafam daha rahat birakip aliyorum evdr diledigim gibi yaşıyorum
ama oncesi kabus gibiydi cok seyler oldu
eve gelmek istemezdim gece olsun uyuyaim isterdim
guvenecegin bir bakici olsa cok iyi olur
 
Bende aynı durumdayım Bebeğim 10.5 aylık ve haftada 3 gün çalışıyorum.Kayınvalidem evi yakın olmasına rağmen bizde kalıyor sabah kalkamam akşam yatamam vs vs...ben seni çok iyi anlıyorum.aile düzenim alt üst kocamla muhabbet bile edemez oldum.kocamı geçtim çocuğumla bile arama giriyor.Akşam işten geliyorum alıyorum oğlumu biraz zaman geçireyim diyorum on defa gelir odaya napıyonuz ne oynuyonuz bana gelsin mi benim kucağımda dursun mu vs vs bende 1 yaşına gelince eşimin çalıştığı kurumun kreşine vericem çok kararlıyım.Çünkü artık kayınvalidemi de kırmaya başladım.Daha az önce neden sürekli peşimizde dolanıyorsun dedim git dinlen.alındı gitti odasına böyle yapmak istemiyorum ama zorunda kalıyorum.Her yere hep birlikte git herşeyi hep birlikte yap.En azından kreşten gelince evladımla kaliteli vakit geçirebilirim.Evimin düzenini koruyabilirim.Açıkcası ben mutlu anne mutlu bebek diyorum biz akşamları evlatlarımıza sevgiyi bol bol verdikten sonra kreş bakıcı babaanne annene farketmez kişisel fikrim bu kolaylıklar dilerim
 
size oturunda benim cocugumu düşünün diyen yok zaten fikir danısmısım... sizde kendinize gore cevap vermişssiniz. Ama etrafta sırf calısmak zorunda oldugu için cocugunu birine baktırmak zorunda olan insanlarla dolu.. biraz anlayısss lütfen.. herkes cocugu için en güzelini en özelini ister zaten !
Ben size kotu bir sey demedim siz kendiniz benim ustume geldiniz.
 
Bakıcı düşünebilirsiniz . Kv yi kimseyi aile düzeninize karıştırmayın derim .
Hiç olmazsa da 1 sene daha idare edin 2 yasında başlasın kreşe .
 
Bebeğim su anda 8 aylık ve 7 aylıkken işe basşladım 1 aydır da kayınvalidem bakıyor.. biraz sıkıntılı bi sürecti başta pek bakmak istemedi konusunu bile yapmamıştı nasıl olduysa bi anda bakayım dedi herneyse.. (annem bazı sebbeplerden dolayı bakamıyor ne kadar istese de) kayınvalidem de şehir dısından gelip her hafta sonu geri gidiyo.. bu zamana kadar bi sıkıntım olmadı kendisiyle hatta gelip kalmaları herşey çok güzeldicocuktan önce. ama aynı evde yasamaya baslayınca işler biraz zorlasmaya basladı herseyi hep beraber yapmak heryere hep beraber gitmek şimdiden gözümü korkuttu.. hazır bakan var daha ne istiyorsun diyebilirsiniz ama öyle de olmuyo işte .. acaba dedim bi yasında krese vermeli miyim sizler ne düşünüyorsunuz..

Benim kendi annem, bizim evimizde, ilk çocuğum doğduktan sonra 2 sene kaldı.
Neler yaşadığımı bir ben bilirim, kendi annem dahi olsa zordu benim için...
Bizim de zorunluluklarımız vardı ancak katlandık ve bu süreci atlattık.

Ben nihayi çözümü anneme yakın bir yere taşınmakta buldum.
Hala çocuklarıma annem bakıyor, ama yürüme mesafesinde oturuyoruz artık.

Ancak, 1 yaşında kreşe vermeyi de sağlıklı bulmuyorum.
Ya dişinizi sıkacaksınız çocuğunuz için, ya da bakıcı bulacaksınız.
Kreş bence en son düşünülmesi gereken seçenek.
Şimdiden yabancı bir ortam ve yabancı ellere verilmesini tavsiye etmiyorum.

Buna dair çekincelerimi belirtmek gerekirse şunlar, size de fikir olması açısından:

  • Çocuğun ev ortamındaki güven ve annane/babaanne gibi alabileceği sevgiden yoksun kalması
  • Gıdaları konusunda gerekli ve yeterli şekilde ilginin gösterilemeyecek olması
  • Uyku düzeninde zorluklar yaşayacak olması
  • Terkedilmişlik duygusunu çok erken safhada hissedebilecek olması
  • Çeşitli rahatsızlıklara davetiye çıkacak olması
  • Sıcacık yatağından çok erken saatte çıkıp, onun bünyesine ters düşecek uzunlukta yabancı bir ortamda kalacak olması
  • Anne - baba hasretinin daha fazla olacağının endişesi

Bunlar benim aklıma gelenler ve düşündüklerim.
Eminim burada tecrübe sahibi anneler vardır.

Eminim ki mecburiyetler doğrultusunda çok küçük yaşta kreşe çocuklarını vermiş olan anneler de vardır.
Onlara saygım sonsuz ve Allah yardımcıları olsun dilerim.
Ancak ortada farklı bir imkan varken bence kreş konusu en son seçenek olmalı görüşündeyim...
 
Once siz mutlu olacaksiniz ki evlat mutlu olsun. Kv zaten gonulsuz bakiyormus. Bugun yarin kacarsa zaten caresine bakmaniz gerekecek. Cok iyi donanimli kres bulabiliyorsaniz bakicidan daha guvenli olur. Allah yardimciniz olsun. Sakin isten cikmayin. Para yoksa ortada ne aile kalir ne huzur ne mutluluk ne de cocuk
 
canim bizimkine de yaklasik 2 yil bakti ayni evde olmaktan karşılıklı bunaldik kötü olduk esimin annem baksin inadi yuzinden oldu. Ne ozel hayat ne baska sey kaldi ve kotuye gitti evliliğimiz
2 uasini doldurdu krese verdim cok sukur kafam daha rahat birakip aliyorum evdr diledigim gibi yaşıyorum
ama oncesi kabus gibiydi cok seyler oldu
eve gelmek istemezdim gece olsun uyuyaim isterdim
guvenecegin bir bakici olsa cok iyi olur

Bende aynı durumdayım Bebeğim 10.5 aylık ve haftada 3 gün çalışıyorum.Kayınvalidem evi yakın olmasına rağmen bizde kalıyor sabah kalkamam akşam yatamam vs vs...ben seni çok iyi anlıyorum.aile düzenim alt üst kocamla muhabbet bile edemez oldum.kocamı geçtim çocuğumla bile arama giriyor.Akşam işten geliyorum alıyorum oğlumu biraz zaman geçireyim diyorum on defa gelir odaya napıyonuz ne oynuyonuz bana gelsin mi benim kucağımda dursun mu vs vs bende 1 yaşına gelince eşimin çalıştığı kurumun kreşine vericem çok kararlıyım.Çünkü artık kayınvalidemi de kırmaya başladım.Daha az önce neden sürekli peşimizde dolanıyorsun dedim git dinlen.alındı gitti odasına böyle yapmak istemiyorum ama zorunda kalıyorum.Her yere hep birlikte git herşeyi hep birlikte yap.En azından kreşten gelince evladımla kaliteli vakit geçirebilirim.Evimin düzenini koruyabilirim.Açıkcası ben mutlu anne mutlu bebek diyorum biz akşamları evlatlarımıza sevgiyi bol bol verdikten sonra kreş bakıcı babaanne annene farketmez kişisel fikrim bu kolaylıklar dilerim
aynı durumlardayım resmen hemen uyuyayım ıstıyorum... yasamayan gercekten bilemez. cok güzel bi ilişkimiz vardı bunun bozulmasından da korkuyorum.. haa bide eşimin annesine ekstra ekstra ilgi göstermesi.... yanlız oldugu için burda ... onları bırakıp uyumak istiyorum resmen.. cok değişik bi duygu keşke en basındann kabul etmeseydim diyorum
 
Once siz mutlu olacaksiniz ki evlat mutlu olsun. Kv zaten gonulsuz bakiyormus. Bugun yarin kacarsa zaten caresine bakmaniz gerekecek. Cok iyi donanimli kres bulabiliyorsaniz bakicidan daha guvenli olur. Allah yardimciniz olsun. Sakin isten cikmayin. Para yoksa ortada ne aile kalir ne huzur ne mutluluk ne de cocuk
amin teşekkürler... zaten en basından bakarım dememişlerdi işe başlamama iki hafta kala dediler o zaman bi şok yaşattılar o zamandan beri de ayrı kırgınım onlara.. işimi seviyorum çalışmak da istiyorum ama ama evdeki bu durum gerçekten insanı zorluyorr ve en kötü tarafıda eşimin bu halleriimi anlamaması
 
Benim kendi annem, bizim evimizde, ilk çocuğum doğduktan sonra 2 sene kaldı.
Neler yaşadığımı bir ben bilirim, kendi annem dahi olsa zordu benim için...
Bizim de zorunluluklarımız vardı ancak katlandık ve bu süreci atlattık.

Ben nihayi çözümü anneme yakın bir yere taşınmakta buldum.
Hala çocuklarıma annem bakıyor, ama yürüme mesafesinde oturuyoruz artık.

Ancak, 1 yaşında kreşe vermeyi de sağlıklı bulmuyorum.
Ya dişinizi sıkacaksınız çocuğunuz için, ya da bakıcı bulacaksınız.
Kreş bence en son düşünülmesi gereken seçenek.
Şimdiden yabancı bir ortam ve yabancı ellere verilmesini tavsiye etmiyorum.

Buna dair çekincelerimi belirtmek gerekirse şunlar, size de fikir olması açısından:

  • Çocuğun ev ortamındaki güven ve annane/babaanne gibi alabileceği sevgiden yoksun kalması
  • Gıdaları konusunda gerekli ve yeterli şekilde ilginin gösterilemeyecek olması
  • Uyku düzeninde zorluklar yaşayacak olması
  • Terkedilmişlik duygusunu çok erken safhada hissedebilecek olması
  • Çeşitli rahatsızlıklara davetiye çıkacak olması
  • Sıcacık yatağından çok erken saatte çıkıp, onun bünyesine ters düşecek uzunlukta yabancı bir ortamda kalacak olması
  • Anne - baba hasretinin daha fazla olacağının endişesi

Bunlar benim aklıma gelenler ve düşündüklerim.
Eminim burada tecrübe sahibi anneler vardır.

Eminim ki mecburiyetler doğrultusunda çok küçük yaşta kreşe çocuklarını vermiş olan anneler de vardır.
Onlara saygım sonsuz ve Allah yardımcıları olsun dilerim.
Ancak ortada farklı bir imkan varken bence kreş konusu en son seçenek olmalı görüşündeyim...
işte insan kendi annesiyle bile problem yaşarken eşin annesi daha da zor... aman alınmasın aman kırılmasın zaten işte yoruluyorsun.. ee bebegime duydugum özlemi sayamıyorı-um bileee zor gerçekten
 
aynı durumlardayım resmen hemen uyuyayım ıstıyorum... yasamayan gercekten bilemez. cok güzel bi ilişkimiz vardı bunun bozulmasından da korkuyorum.. haa bide eşimin annesine ekstra ekstra ilgi göstermesi.... yanlız oldugu için burda ... onları bırakıp uyumak istiyorum resmen.. cok değişik bi duygu keşke en basındann kabul etmeseydim diyorum
İnan bende o kadar pişmanım ki benimki çok istekliydi illa ben bakıcam dedi.Yoksa bakıcım bile hazırdı.Bin defa pişmanım keşke kabul etmeseydim.Ama ben çok severdim kayınvalidemi sessiz sakin bir kadındı.Böyle yapacağını tahmin edemedim.Bende aynı durumdayım erkenden odama kapanıyorum mutfağa su içeye bile gidemiyorum korkumdan gelir yapışır bize diye .eşim annesiyle yatıyor ben oğlumla yatıyorum.(annesi yalnız yatmaktan korkuyor :)Benim eşim arkamda bana hak veriyor evladımız için biraz daha dayanalım diyor ama ben daha fazla dayanamayacağım ve açıkcası dayanmamın evladıma yararlı olacağını da düşünmüyorum
 
İnan bende o kadar pişmanım ki benimki çok istekliydi illa ben bakıcam dedi.Yoksa bakıcım bile hazırdı.Bin defa pişmanım keşke kabul etmeseydim.Ama ben çok severdim kayınvalidemi sessiz sakin bir kadındı.Böyle yapacağını tahmin edemedim.Bende aynı durumdayım erkenden odama kapanıyorum mutfağa su içeye bile gidemiyorum korkumdan gelir yapışır bize diye .eşim annesiyle yatıyor ben oğlumla yatıyorum.(annesi yalnız yatmaktan korkuyor :)Benim eşim arkamda bana hak veriyor evladımız için biraz daha dayanalım diyor ama ben daha fazla dayanamayacağım ve açıkcası dayanmamın evladıma yararlı olacağını da düşünmüyorum
Kesinlikle insan bide yanlız yaşamaya alışınca evde biri olması değişik bi duygu. en basit markete bile gitmeye kalksak ona da hadi deme gereği duyuyorum o da geliyo.. ya da kendime alışverişe cıkıcam onda bile cıkıyoruz o kendine bişiler bakıyo ben cocukla kalakalıyorum... ne anladım ben o zamann ya ona kızmıyorumm aslındaa ama kendimi düşününce üzülüyorum sadece.. hiç gecmeyecek gibi
 
Back
X