• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

10 sene beklenir mi??

Sanırım bende annenden tarafta olacağım.
Şimdi kabul ettiğin şeyler var ya 1 2 sene sonra gözüne batmaya başlayacak.
Bende aynı şeyleri yaşadım.
7 yıllık ilişkimi bitirdim.
Ailem istemedi karşı çıktı.
Ve senin yaşlarındayken gözümü karartıp evlenmek istiyordum bende.
Hep görmezden geldim bazı şeyleri.
Ama olmadı ve ailem haklı çıktı.
Şimdi 6 aylık evliyim ve iyi ki diyorum, iyi ki Allah eşimi karşıma çıkarmış.
Bir de ne kadar uzun olursa o kadar yüz göz oluyorsun yani genelleme yapmak istemiyorum ama bu böyle.
Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah.
Tam olarak korktuğum şey bu aslında aramızdaki sorunları aşabiliceğimizden emin olsam beklemek bu kadar korkutmaz .Ama dediğiniz gibi o kadar emek verip yaşıcağım hayal kırıklığıyla baş edemem.Teşekkürler yorumunuz için mutluluklar sizede ☺
 
İyi geceler sevgili kk üyeleri;
Benim burda ilk konum ve şu an birilerinin fikirlerine çok ihtiyacım var.
Yaklaşık dört senedir ayrılmalı barışmalı bi ilişkim var.Ben 22 yaşındayım ve bu sene atandım düzenimi kurdum. Erkek arkadaşım 24 yaşında ve henüz üni. 2 sınıfı okuyor.Ayrı şehirlerdeyiz şu an mesafe her ne kadar zorlasa da ikimizin de sevgisi çok kuvvetli olduğundan kopamadık.
Şimdi sorun şu ki evlilik için önümüzde daha bi altı yılımız var(okulu,ailevi sorunları yüzünden).
Bana sevgisinden emin olsam da ne yazık ki hayata bakışımız aynı değil ailelerimiz ,yetiştirilme tarzımız çok farklı.Bu sebeple annem hiç razı değil .
Ve bunlarda benim kafamı kurcalıyor sürekli bu kadar sene bekleyip sonunda hüsrana uğrama ihtimali beni çok korkutuyor.Acaba şuan kabul ettiğim şeyler altı sene sonunda beni rahatsız etmeye başlayacak mı.Dediğim gibi çok seviyoruz,ayrı kalamıyoruz ikimizde ama ben artık düşünmekten yoruldum.Bu riski göze almalı mıyım yoksa mantığımı mı dinlemeliyim?
Destan olmuş bu arada özür dilerim,umarım derdimi anlatabilmişimdir . yorumlarınızı esirgemeyin benden lütfen...


canım ha bugün ha yarın illahi önüne çıkar. ben bu yüzden şuan sorun yaşıyorum. iyi düşün lütfen
 
hayatında yapıpta yapabilecegin emin ol en mantıklı iş
ondan ayrılmak kesinlikle olmaz önüne bak yoluna bak
ondan daha harika kişiler cıkar bunu unutma beklemeye degmez
heleki erkekleri beklemeye hiç degmez
 
Şimdi sana ilişkini çöpe at falan demek olmaz. Ama aşksız, mutsuz da hayat çekilmez. Ne yaparsın bilemem ama sana kendi ailemden örnek vereyim, dayım da bundan yıllar önce 23-24 yaşlarındayken üniversite 1 ya da 2. sınıftaydı. Şu an 30 yaşında ve halen mezun olamadı. Üstelik hem okuyup hem çalışanlardan da değil. Hala öğrenci. KYK kredi borcu duruyor, askerlik yapılmadı, mezuniyet tarihi belli değil adam hala öğrenci kartı basıyor otobüste yani. Babasından halen harçlık alıyor. Ben mezun oldum, 23 yaşındayım, ehliyetim olmadığı için ehliyet almaya çalışıyorum şu aralar çünkü benim çalışmak istediğim işlerde araba kullanabiliyor olmak gerekiyor. Her neyse şu an işsizim yani, işsiz ve mezunum. Param pulum var, ailemden harçlık almıyorum ayrıca internetten üç beş kuruş kazanıyorum ama milletin gözüne ben batıyorum, dayım değil :D Dayımın babasının sesi çıkmıyor, tek bir isteği var o da oğlunun evlendiğini görmek. Adamcağız birikim bile yapıyor bunun için durumu kötü olmasına rağmen. Ama ciddi bir ilişkisi yok hatta ilişkisi uzun zamandır yok. Normal bir ilişki dahi olsa kızın ailesi sıcak bakmayacak çünkü, bu ne len diyecek 30 yaşında ne askerlik var ne mezuniyet var, yol yakınken dön kızım diyecek. Aile haklı.
 
kimseyi 6 sene beklemem ....
 
benim arkdasim tam 8 yil bekledi ve evlendi ne mi oldu? adam evlenir evlenmez evi terk etti... ne oldu suan 40 dogru gidiyor yaslari daha evlilik yasamadan evi terk etti. üstelik esi hala okuyor:) kimseyi buladar yil bekleme
 
10 seneye kadar kim öle kim kala. Zaten o kadar sürmez sizin ilişkiniz.
Seçim senin, ister birkaç seneni yakarsın ister oyalanırsın.
 
Biz esimle tanistigimizda ben 14 o 16ydi ve 9 sene sonra evlendik.Hesap kitap yapmadik, o kadar bekleyemeyiz ayrilalim diye dusuncelere de kapilmadik.Bir gun sorun olursa biterdi zaten.O sorun sizde yasanmis,annen razi degil ama bence zamana birak
 
İyi geceler sevgili kk üyeleri;
Benim burda ilk konum ve şu an birilerinin fikirlerine çok ihtiyacım var.
Yaklaşık dört senedir ayrılmalı barışmalı bi ilişkim var.Ben 22 yaşındayım ve bu sene atandım düzenimi kurdum. Erkek arkadaşım 24 yaşında ve henüz üni. 2 sınıfı okuyor.Ayrı şehirlerdeyiz şu an mesafe her ne kadar zorlasa da ikimizin de sevgisi çok kuvvetli olduğundan kopamadık.
Şimdi sorun şu ki evlilik için önümüzde daha bi altı yılımız var(okulu,ailevi sorunları yüzünden).
Bana sevgisinden emin olsam da ne yazık ki hayata bakışımız aynı değil ailelerimiz ,yetiştirilme tarzımız çok farklı.Bu sebeple annem hiç razı değil .
Ve bunlarda benim kafamı kurcalıyor sürekli bu kadar sene bekleyip sonunda hüsrana uğrama ihtimali beni çok korkutuyor.Acaba şuan kabul ettiğim şeyler altı sene sonunda beni rahatsız etmeye başlayacak mı.Dediğim gibi çok seviyoruz,ayrı kalamıyoruz ikimizde ama ben artık düşünmekten yoruldum.Bu riski göze almalı mıyım yoksa mantığımı mı dinlemeliyim?
Destan olmuş bu arada özür dilerim,umarım derdimi anlatabilmişimdir . yorumlarınızı esirgemeyin benden lütfen...
olayı kağıt üzrinde somutlaştırıp haritalandırıp kendi kararınızı mantığınızla verin
 
Eşimle 8 yıllık beraberlikten sonra evlendim.
Ama ne o ne de ben, hiçbir zaman evlilik planları yapmadık ya da bu uzun süre evlilik düşünerek geçmedi.
İlişkimizi doyasıya yaşadık ayrıldık, barıştık, gezdik tozduk vs.
Baktık işler tıkırında ve birbirimizle bir hayatı paylaşmaya çok alışmışız, evlendik.
Çünkü evlilik hesaba kitaba göre yapılacak bir iş değil.
Siz 6 sene evlilik umuduyla beklerseniz saçma olur ama ilişkinizi bir kılıfa uydurmadan yaşarsanız belki 2-3 sene sonra evlenirsiniz belki de hiç olmaz.
 
lisedeyken tanıştık 8 sene görüştük 1 yıldır nişanlıyız. bu sonbahara doğru herhalde evleneceğiz. yani 10 yılı doldurmuş olacağız. 24 yaşındayım. hayata bakışımız çoğu yerde aynı, aile yapılarımız vs.. bu konuda emindik birbirimizden.
açıkçası ayrıl barış dört yıl size kalan yıllarınızın göstergesidir.
 
Eşimle 8 yıllık beraberlikten sonra evlendim.
Ama ne o ne de ben, hiçbir zaman evlilik planları yapmadık ya da bu uzun süre evlilik düşünerek geçmedi.
İlişkimizi doyasıya yaşadık ayrıldık, barıştık, gezdik tozduk vs.
Baktık işler tıkırında ve birbirimizle bir hayatı paylaşmaya çok alışmışız, evlendik.
Çünkü evlilik hesaba kitaba göre yapılacak bir iş değil.
Siz 6 sene evlilik umuduyla beklerseniz saçma olur ama ilişkinizi bir kılıfa uydurmadan yaşarsanız belki 2-3 sene sonra evlenirsiniz belki de hiç olmaz.

kesinlikle katılıyorum.
 
Sonucta her ne kadar birbirimizi cok seviyoruz ve kopamiyoruz desen de kafanda deli sorular var ve sen atanmissin, o daha ogrenci falan... zaten ayri sehirlerdeymissiniz ve annen de hayir diyorsa demekki annenle o kisi hakkinda belli paylasimlarin var veya annen o kisiyi ve ailesini iyi taniyor olmali. O yuzden tabi istisnalar kaideyi bozmaz ama sonucta annen ve o her zaman senin icin her seyin en iyisini ister. Bazen kalp, mantiga ters dusebiliyor. Bazen hayatini mahvedecek kadar ters dustugu bile olabiliyor. Kafani karistiran seyler varsa (anladigim kadariyla var) iliskini artisiyla eksisiyle tekrar degerlendirip, annenin de bu degerlendirme hakkinda gorusunu alip, karar ver. Srni tanimasam da atandigin icin mutlu oldum. Hayirli olsun. Kizlarin egitimli ve calisan nufus icinde olmasindan gurur duyuyorum. Iyi calismalar.
 
ya şimdi ben de eşimle 11 yıllık birliktelikten sonra evlendim ama ben 2004te lise 1 e giderken başladık, üni bitip işe girdikten sonra evlendik ve ben 25, eşim 26 yaşındaydı. Şimdi siz 22, sevgiliniz 24 yaşında bi 6 sene çok uzun, sevgiliniz sorumluluk sahibi olsa bu yaşa kadar okurdu, okuduğu bölümde iyi değil, geleceği belirsiz. Yani sizinki kumar, giden güzel yaşlar geri de gelmez, ben bilemedim açıkçası
 
Back
X