10 yasindaki oğlum sigara icmis

O bir tane sigara onu öldürmez ama o dayak kim bilir neleri öldürdü iç dünyasında. Yapmayın. Evet zor bir durum ama gerekirse bir uzmana danışın. Yardım alın. Çaresizliğe kapılmayın. Bence oğlunuzla konuşun dayak için özür dileyin.
 
Benimde erkek kardesim 12 yasinda sigara icmisti. Malesefki yine arkadas kurbani onlar babalarindan calip getirip icmisler. Eve geldi ustu sigara kokunca annem dovdu. Sonra sizin gibi ailelerine soyledi o cocuklarin ama umirsamadilar. Tabiki kardesim annem dovunce durdumu hayir bi muddet yapmadi ama sonra yine ara ara koku vs geldi kimseyi dinlemedi. Lisede aktif iciyordu. Simdi 28 yasinda icmiyor senelerdir. Soyle soyleyeyim bir daha dovmeyin ters tepip tekrar yapabilirde bu sefer daha gizli yapar. Yasadigim icin biliyorum. Cocuklar hata yaptiginda ailelerde onlarin hatalarinin yanlis oldugunu sevecen bir dille anlatip onu hala cok sevdigini hissettirdiginde mutlu olup anne babayi birdaha uzmek istemiyorlar. Aksi halde inata binebiliyor. Simdi ozur diler ona hatasini anlatirsiniz insallahta birdaha kotu hicbir aliskanliga yonelmez.
 
Spora verdim daha önce ama maymun iştahlı hep bi heves başlıyor ama 2 ay sonra gitmek istemiyorum diyor.ama bu sefer zorla a olsa göndericem galiba.cunku gerçekten ortam cok kotu.
Sporda ne yapıyor yani hangi dal ? Belki bu işi yapan kişilerin fotoğraflarını geleceklerini gösterip anlatabilirsiniz yani iyi birilerine özenirse belki daha çok istek gelir. Motivasyonu yok bence.
 
Dövmek yerine sigaranın zararlarını anlatsaydınız ya. Siz dövdükçe daha çok isteyecek içmeyi. Dayak çocuklarda çok büyük yaralar bırakır, sırf üzüldünüz, sinirlendiniz diye bunu yapmasaydınız keşke.
 
Bu konuya gerçekten çok üzüldüm, ve iki tane yorumum var
Yorum1 : Bir ergenin basina ne gelirse ozentilikten gelir
Bugün ozenir sigara icer- hayır diyemez- dislanmaktan korkar,
yarın ozenir içki icer- hayir diyemez- dislanmaktan korkar,
ertesi gün extacy içer-hayır diyemez, dislanmaktan korkar.
Hiç iç açıcı olamayacağım çünkü etrafımda iyi okullarda okumuş, düzgün ailelerde yetişen ama hayatının bir kısmında uyuşturucu kullanmış çok fazla arkadasim var. Aslında herkesin etrafında var ama insanlar sadece tinerci tipli insanlar kullaniyor zannettiği için bilmiyorlar.
Bence çocuğunuzun iyi bir rolmodele ihtiyacı var . Mahallenin iti serserisini değil de böyle çok gezen ya da bir sporda basarili,havalı , kızların sevgilisi, iyi bir hayat yaşayan bir genç tanıdığınız olsa da biraz zaman geçirseler keşke... Benim de bu şekilde ilgilendiğim iki tane ergen var. Dovmelerime, bisikletime, gittiğim ülkelere ozeniyorlar. Ben de hep alttan Alta mesaj veriyorum : üniversiteye gidin siz de gezersiniz, ne var ki. Bak bu resmi pragda çektim. Çok güzel di mi? Gidilmeyecek yer değil ki, insanların bir aylık sigaraya verdiği parayla gidiş dönüş bileti alınıyor...
Ben? Tabii ki sigara kullanmıyorum. Hiç sigara kullansam bisikletle bilmemnereye kadar gidebilir miydim? Hemen tıkanırdim. Bizim turda da yok hiç sigara içen. Pis pis de kokuyorlar zaten, hiç havalı değil
Falan diye alttan Alta mesaj veriyorum . Bence etkili de oluyor.


Yorum 2: Bence yapılacak enn kötü şeyi yapmışsınız
1) onu dövmüş, rencide etmişsiniz
2) arkadaşlarının ailesine 'yetiştirmiş' (bana göre değil ona göre) çocuğu rezil etmişsiniz . Ve hatta belki arkadaşları arasında tartaklanmasina- dislanmasina neden olmuşsunuz.
Benim annem de sizin gibi sevgi dolu, ama ne yapacağını bilemeyen bir anneydi. Duygularina yenik düşer,bir tehlikeyi hissettiğinde hirçinlaşirdi, dövmezdi ama büyük tepkiler verirdi.
Sonuç olarak ne oldu?
Ablam da ben de ondan uzaklastik, yaşımız otuza yaklaştı . Bugüne kadar ne bir sıkıntımızı paylaştık ,ne de bir zor durumda yardım istedik. Hatta yaşadığımız çoğu şeyi ondan gizli saklı yaşadık.
Annem iyi bir kadin mi? Tabii ki
Fedakar mi? Hem de çok,Canını verir bizim için
Ama?
Ama annelik sınavında başarılı olamadı. Çünkü hep duygularına ve endişelerine yenik düştü. Bizi anlamak yerine sadece bizi korumaya çalıştı. Sonuç olarak kendisini bizden uzaklaştırdı . Sizin de yolunuz bu gibi gözüküyor.
Pişman olmanız güzel (benim annem de büyük tepkilerden sonra pişman olurdu) ama yeterli değil.
Nasıl yaklasmaniz gerektiğini bilmiyorum ama lütfen böyle davranmayin ve bu olanları telafi etmeye çalışın.
 
Çok iyi hatırlarım bende orta okuldaydım merak edip arkadaslarla içmiştik annem anlamasın diye agzıma parfüm sıkardım elimi toprağa yaprağa sürerdim ve bigün halının altına saklamıştım onuda süpürürken görmüştü tabi inkar etmiştim arkadaşın emaneti falan ama annem dövmüştü tabi hiç unutmam bu sefer gizli gizli içmeye başlamıştım daha bi tatlı gelmeye başlamıştı:)) bence dövmek yerine konusun arkadas cevresini değiştirin baska yollar deneyin ama dövmeyin
 
Annem beni çok dövdü zamanında. Hala unutamıyorum, kırgın ve kızgınım.
Her ne yaşanırsa yaşansın çözüm bu değil.
Canınızın parçası o, n’olur dövmeyin:KK43:
Buna mı takıldıniz Allah aşkına kadın oğlunun sağlığı için endişesinden yapmış 24 saat dövüyor gibi. Demekki çok korkmuş
 
Hem hamilesiniz hem de belli ki çok pişman. Sizi üzmek istemem ama keşke ani bi tepki vermemiş olsaydınız. Hatta dürüst davrandığı için ona daha ılımlı yaklaşıp sorunu birlikte aşabilmek üzerine bi konuşma yapabilirdiniz. Korku bizi sadece ailemizin egemenliği altında iken engelleyebilir ama sevgiyi, vefayı her zaman içimizde taşıyabiliriz. Yine de hiç bişey için geç değil. Oğlunuza sarılın, öpün, özür dileyin. Onun için ne kadar endişelendiğinizi anlatın. Sigara konusunda bilinçlendirin. "Beni çok üzdün" demeyin, "buna çok üzüldüm" deyin. "Ben" dili daha etkili olur.
 
.oglunuzu dovmekle cok kotu yapmissiniz daha cok o kotu arkadas cevresine yiteklemissiniz ve yalan soyler annem beni dovecek diye .bu arada oglunuzda hiperaktivite de olabilir.boyle cocuklar birz inat ve aykiri olabiliyorlar.hemen bi psikologa danisin
 
Buna mı takıldıniz Allah aşkına kadın oğlunun sağlığı için endişesinden yapmış 24 saat dövüyor gibi. Demekki çok korkmuş

Evet buna takıldım elbette.

Çünkü şiddet hiçbir şeyin çözümü değil ve görüldüğü üzere üstünden 20 küsür yıl geçmesine rağmen acısı geçmeyebiliyor.
Konu sahibini de aynı hatayı yapmaması için uyarma ihtiyacı duydum.
 
Evet buna takıldım elbette.

Çünkü şiddet hiçbir şeyin çözümü değil ve görüldüğü üzere üstünden 20 küsür yıl geçmesine rağmen acısı geçmeyebiliyor.
Konu sahibini de aynı hatayı yapmaması için uyarma ihtiyacı duydum.
Bur annenin en üzüldüğü an bence. Tabiki dayak iyi birşey değil ama böyle önemli bir konu varken kadının bir seferligine yaptığı şey için uyarmakta saçma. Birde keşke vurmasamiydim diyemi düşünsün. Vurmuş bitmiş keşke olmasaymis ama konu o değil konu 10 yaşındaki çocuğun zehirlenmesi
 
Bur annenin en üzüldüğü an bence. Tabiki dayak iyi birşey değil ama böyle önemli bir konu varken kadının bir seferligine yaptığı şey için uyarmakta saçma. Birde keşke vurmasamiydim diyemi düşünsün. Vurmuş bitmiş keşke olmasaymis ama konu o değil konu 10 yaşındaki çocuğun zehirlenmesi
Lüzumsuz yere uzasın istemiyorum.
Ben kendi düşünceme göre önemli bulduğum için cevap verdim.
Konu sahibinin üzülmesini ben de istemem ama oğlunu ilk kez dövüp dövmediği konudan anlaşılmıyor sonuç olarak. Umarım bir daha tekrarlamaz ve sorununa da kolaylıkla çözüm bulur.
 
Lüzumsuz yere uzasın istemiyorum.
Ben kendi düşünceme göre önemli bulduğum için cevap verdim.
Konu sahibinin üzülmesini ben de istemem ama oğlunu ilk kez dövüp dövmediği konudan anlaşılmıyor sonuç olarak. Umarım bir daha tekrarlamaz ve sorununa da kolaylıkla çözüm bulur.
Tabiki uzatacak birsey yok sadece bende anneyim görsem duysam kahrolurum hiç vurmadığım çocuğuma korkumdan üzüntümden birtane vururum belkide bilmiyorum ki empati kurduğumda kadının acısını üzüntüsünü anlıyorum sadece oyuzden dayak kismı gereksiz ve yersiz gelmişti bana. Yoksa sizede hakveriyorim şiddeti herzaman kınamış bir insanımdır Sadece burda konu çok farklı.
 
Arkadaşlar biliyorum benim ve çocuğumun iyiliği için söylüyorsunuz bundan hiç şüphem yok.zaten haklisinizda ben de çok pişman oldum zaten.ama o an öyle büyük bi çaresizlik hissettimki anlatamam.elbette bu bahane değil.hata yaptım.ama allah kimseye evlat üzüntüsü vermesin.dedigim gibi birde astimi var.o durumdan a çok korktum.boyle bi durum yokken bile astım krizine girmiş bu çocuk oglum.ya kriz gelseydi ya bişey olsaydı o an.digerleride çok küçük korkar haber vermezlermiydi kaçar giderlermiydi diye düşününce aklımı kaciricaktim nerdeyse.bu sabah konuştuk.ozur diledim onun için çok endiselendigimi çok korktuğumu söyledim.simdi sıkı takip altında olucak.bide hiç böyle bi çevrede yetişmedi.fizikende cok ufak tefek kalıyor okulda sanırım o yüzden kendini ispat çabasına girdi.bilemiyorum..yoksa dersleri çok iyi haylaz ama terbiyesiz serseri tipli bi cocuk değildir.ogretmeniyle konustum.artik ergenlik yaşının çok aşağılara düştüğünü eskiden liselerde olan bu gibi durumların artık orta okulda da yaşandığını söyledi.ne bileyim aklıma hiç gelmezdi çok küçük geliyor.neyse en kısa zamanda bi pedagogdan yardım alicaz insallah.yorumlariniz içinde ayrı ayrı teşekkürler.
 
Ne yapacağımı sasirdim.oglum küçüklüğünden beri hep zor bi çocuk oldu.kucukken afacan derdik yaramaz derdik ama büyüdükçe dertleride gerçekten buyuyormus.henuz 10 yaşını bile doldurmadi.5.sinifa gidiyor.okula küçük başladı.sorumluluk alamadı bir türlü.okuldaki bikac arkadaşından hoşlanmıyorum zaten.bugunde son damla oldu resmen.okuldan sonra dışarı çıkmak istedi.yagmur yağıyordu çıkamadı.bikac saat sonra arkadaşı geldi kapıya çağırdı dışarı.bende yağmur dindışı için kapının önüne cikabilirsin dedim yarim saat.yarim saat sonra geldi gerçekten.biraz odasında oturdu.sonra yanına gelince farkettim sigara kokuyor.once inkar etti.sonra sikistirinca anlattı.4 arkadaş sigara içmişler bu ikinci defa olmuş.cocuklarin ailelerini aradım.biri dışında çok ilgili gibi konuşmadı aileler.ogretmene bildirdim.esimde sigara aldıkları markete gitti tartıştı.meger çocuklardan birinin tanıdığı bi abi varmış markette o veriyormuş.normalde yasak.ama ben çok sinirlendim.22 haftalık a hamileyim.ne yalan söyleyeyim dovdum oğlumu.suan hem pismanliktan hem hayalkirikligindan oluyorum.uzuntuden saatlerdir ağlıyorum.nasi koruyucam nasi dizginlicegimi bilmiyorum.benzer durum yaşayan varsa nasıl bi yol izlediler fikir verirlerse cok sevinirim.uzun oldu hakkinizi helal edin.
Sigara alıp çocuğunuzu yanınıza çağırın ve yanınızda içmesini isteyin. Sigaranın sandığı kadar güzel olmadığını ona farkettirmek adına. Bu konuda baskı kurulmadığını bildiği zaman arkadaş ortamında içesi gelmeyecek. Siz içmiyorsanız içen birinden yardım isteyin. Sigara içen birisi daha etkili olur. Aynı şey içki için de geçerli. İlk içkimi 11 yaşında içtim babam vermişti. Ve çok tiksindim oldukça etkili oldu. Sonrasında hiç hoşlanmadım, şu an neredeyse 25 yaşındayım ve hala içkiden zerre hoşlanmıyorum. Çocuğu dövüp zorla konuşturmak da oldukça yanlış. Karşınıza alıp dediğim şekilde ona psikolojik yöntem uygulamanızı öneririm. Bence dövdüğünüz için pişman olduğunuzu da söyleyin.
 
BENde olsam böyle birşeyle karşılaşsam döverdim sanırım.kendini bukadar hırpalama.annemiz bizi böyle şeyler için değil daha normal şeyler için dövmedi mi? dövdü.ozaman üzülmüşümdür ama şuandA bi eksikliğini yaşamıyorum. ki bu çok farklı bir durum. dövmekten kastım tokat değil tabiki poposuna bacağına falan vurmak.daha sonrada alır karşıma konuşurum gel araştıralım derim nelere sebep oluyormuş görmesini isterim.ömrünün kısalacağının farkına varıncada al içeceksen yanımda iç bakalım derim.
 
Ne yapacağımı sasirdim.oglum küçüklüğünden beri hep zor bi çocuk oldu.kucukken afacan derdik yaramaz derdik ama büyüdükçe dertleride gerçekten buyuyormus.henuz 10 yaşını bile doldurmadi.5.sinifa gidiyor.okula küçük başladı.sorumluluk alamadı bir türlü.okuldaki bikac arkadaşından hoşlanmıyorum zaten.bugunde son damla oldu resmen.okuldan sonra dışarı çıkmak istedi.yagmur yağıyordu çıkamadı.bikac saat sonra arkadaşı geldi kapıya çağırdı dışarı.bende yağmur dindışı için kapının önüne cikabilirsin dedim yarim saat.yarim saat sonra geldi gerçekten.biraz odasında oturdu.sonra yanına gelince farkettim sigara kokuyor.once inkar etti.sonra sikistirinca anlattı.4 arkadaş sigara içmişler bu ikinci defa olmuş.cocuklarin ailelerini aradım.biri dışında çok ilgili gibi konuşmadı aileler.ogretmene bildirdim.esimde sigara aldıkları markete gitti tartıştı.meger çocuklardan birinin tanıdığı bi abi varmış markette o veriyormuş.normalde yasak.ama ben çok sinirlendim.22 haftalık a hamileyim.ne yalan söyleyeyim dovdum oğlumu.suan hem pismanliktan hem hayalkirikligindan oluyorum.uzuntuden saatlerdir ağlıyorum.nasi koruyucam nasi dizginlicegimi bilmiyorum.benzer durum yaşayan varsa nasıl bi yol izlediler fikir verirlerse cok sevinirim.uzun oldu hakkinizi helal edin.
gunumuzde cevre koşulları , besinler, teknoloji vs sayesınde çocuklar herşeyi erken öğreniyor erken ergenliğe giriyor sigarada bunun bir parçası ben ilk denememi lisede yapmıştım ama düzenli olarak üniversitede başladım içmeye ama tiryaki hiç olmadım hala ara ara içerim ama paket almam , bence o size dürüst olduğu için sizde ona sigaranın zararlarını birkaç resimli örnekle anlatsaydınız, bu duurmun sizi üzdüğünü hayal kırıklığına uğradığınızı halbuki ona çok güvendiğinizi falan söyleseydiniz, içmesinin bir sebebi olup olmadığını öğrenmeye çalışsaydınız yani sadece merak mı başka şey mi sebebi??? daha iyi olurdu, şiddet uygulamanız yanlış olmuş..
ayrıca sigarayı satan yeri de zabıtalara şikayet edin bence..
koruma kısmında çok kasmayın yasaklar her daim delinmek içindir, öncelikle özür dileyin ona vurdugunuz için sonrasında güzelce konuşun son bir kez ve uzaktan takip edin...
baktınız hala devam ediyor ceza kısmına o zaman geçinderim.
 
öyle şeylere bu yaşlarda özenti normaldir.
bende icmistim hemde yegenimle birlikte.
yengem anladı hemen kokudan.
neden ictin dedi.
kem kum felan ben.
nasilmis hiç bir halta benzemiyor demi
b.k gibi demi dedi.
bende evet hiç bireye benzemiyor neden içiyorsunuz ki dedim.
bir kac seferde arkadaşım babasının paketinden gizli almış icmistik.
29 yaşındayım o yaşlardaki bu deneyimleri saymazsak ağzıma surmedim bir daha.
esim de içmez ona da sordum çocukluğunda denedim mi diye?
tabiki dedi sadece meraktan denedim.
şimdi iki oglanda benim var.büyüğüm 2. sinif
sigara gibi kötü alışkanlıkları anlatırken kendimizden örnek veriyoruz.
bak oğlum sağlıklı ve faydalı bişey olsa bizde kullanırız.ama kullanmiyoruz.çünkü bu bize zarar verir.
kullananlara zarar veriyor.
onların tercihi bu ama biz bunu tercih etmiyoruz v.s
alttan alttan işliyoruz yani bilinçaltına.
1.ailede içen biri varsa çocuğa bu kadar yuklenmeniz çok gereksiz
2.lütfen çok büyük tepkiler vermeyin.
tepkiniz ne kadar büyük olursa o madde o kadar sempati kazanır gözünde.
çocuk yetiştirmek gerçekten çok zor biliyorum ama lütfen sakin olmaya çalışın bu tür konularda.
kolaylıklar dilerim umarım bir daha tekrarı olmaz.
 
Back
X