Kızlar o kadar moralim bozuk ki başıma vurdu, gözlerim yerinden çıkıcak ağrıdan..
Kızımı gün içinde uyuttuğum zaman oturduğum koltuğa yatırıyorum ki hemen yanımda olsun diye hem geniş, rahat rahat uyuyo orda.. gerçi henüz sağına soluna dönemiyo ama yine de dik de yatırmıyorum çarpraz koyuyorum..
Hiç yapmadığım şeyi yaptım ve onu koltukta bırakıp mutfaga gittim, buzdolabından karpuz tabağını aldım tam kapıya doğru yürüyodum, o an tlfum çaldı,kayınvalidem açtım, açmamla içerden bi çığlık koptu.. tüm bunlar en fazla 10 sn.de oldu.. koşarken anne 1 dk dedim kapattm ve fırlattım tlfnu..
İçeri bi girdim kızım yerde ağlıyo.. Aldım hemen susturdum önce kucağımda sımsıkı tutup sallayarak ve konuşarak dua okuyarak kulağına.. sonra hemen emzirmeye başladım rahatlasın diye.. yine gülmeye başladı kuzum hemen.. ( o arada kaynanam aradı yine sesi duymuştu, noldu ela mı düştü yoksa dedi, yok dedim uykusunda çığlık atıp uayndı ağladı nedense dedim :78:) kuzum gülmeye başladı ama bnm içim rahat etmedi, kollarını bacaklarını belini boynunu bıngıldağını ve tüm kafatasını kontrol ettim herhangi bi yerine dokununca acı tepkisi vericek mi diye ama yoktu çok şükür.. sonra da sağlık ocağına götürdüm, doktor da aynılarını yaptı ve kulağına baktı kanama fln var mı diye.. yoktu çok şükür..
Ama söylemedim kaynanama, söylemeyi de düşnmüyorum..
Ama hala ağlıyorum durup durup, çok kötü hissediyorum kendimi..