2,5 yaşındaki kızım

Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.

Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.

Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.

Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum ki kızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.

Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.

Minnakeller .!.:

Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.

Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.

Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.

Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum ki kızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.

Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.

Genişletmek için tıkla...

Anneniz ne kadar iyi bakarsa baksın. bir evladın annesini iki haftada bir görmesi ne kadar mantıklı sizce. Eşiniz çok mantıklı düşünmüş. Bence ona uyun derim

O yaşta bir çocuk anne babadan o kadar uzaklaşmamalı. Aile seçeneğini eleyin. Kreşten daha çok zarar verir bu çocuğunuza.

Çocuğu aile büyüklerine göndermek çok zor olur, 3,5 saat uzaklık iki haftada bir görmek çok özler çocuk, psikolojisi ve gelişimi açısından da olumlu olacağını düşünmüyorum. Korona durumları olmasa kesin kreş derdim, sonuçta çok güvenli kreşler var, tabi iyi araştırılıp göndermek gerek. Aile büyüklerinin yaşları kaç hastalıkları var mı? Yaşlı ve hasta değillerse onların gelmesi en mantıklısı, olmazsa da kreş bence

Sizden uzak yaşaması, her gün sizi görememesi iyi bir şey değil zorunlu olmadıkça.
Kreşte sosyalleşir, konuşmayı da öğrenir. Yaşıtlarıyla birlikte olacak sonuçta.
Kreş daha mantıklı.

Ben üzülüyorum bu yaşlı ana babalara
Asla kuruluşları yok çocuk bakmaktan.
2.5 yaşındaki çocuk anne babadan ayrılıp başka şehre dedeye nineye niye bırakılır ya hayati birşey yoksa. Yazık ya. Çocuk annem babam çalışıyor beni ondan bıraktılar heralde diye düşünmeyecektir heralde.
İyice araştırdığınız bir kreşe verin çocuğunuzu. Hem sosyalleşir de.

Çocukları yapmadan önce düşünmüyor mu insanlar 'şu yaşa gelince kim bakacak biz çalışıyoruz' falan diye de çocuklar olduktan sonra sanki öngörülemiyormuş gibi ne yapsam ne etsem kim baksa falan

Bir de kreşte neden kötü davransınlar çocuğunuza? Her meslekte çürük elmalar vardır ama bunu genele yayamazsınız. Haberlerde hastasına zarar veren bir doktor görünce doktora gitmekten vazgeçiyor musunuz?

En korkuncu bence o yaştaki bebeği evden göndermeniz.2 haftada 1 diosunuz,özlemeyecek misiniz?? Ben anne değilim ama olsam 2 hafta hele bebekken idare edemezdim gibi gelio.

Anneniz sizde kalsa ?? 6 ay kalsa çocuk en azından 3 yaşına girer.Bu mümkün değilse kreş de bakıcı da çocuğu anne babadan ayırmaktan yeğdir.Olayı sadece bakım olarak düşünmeyin..Anneniz çok iyi bakar evet ama çocuğunuzda anne babadan ayrılmanın travmatik etkileri kalabilir.2,5 yaş çocuğun hiçbir şey anlamayacağı bir yaş değil.

Çok küçük değil mi ayrı kalmak için. Çok özler sizi eminim. Çocukken( 8,9 yaşlarındaydım) ailemdrn önce akrabamız ile memlekete gelmiştim. Anneannemin evi bahçeli, kuzenler bol, oyun sürekli. Ama o kadar özlemiştim ki annemi. Ablam da yanımdaydı üstelik. Bir daha önce gideceğim diye ısrar etmedim asla

Sademm7 .!.:

Ben üzülüyorum bu yaşlı ana babalara
Asla kuruluşları yok çocuk bakmaktan.
2.5 yaşındaki çocuk anne babadan ayrılıp başka şehre dedeye nineye niye bırakılır ya hayati birşey yoksa. Yazık ya. Çocuk annem babam çalışıyor beni ondan bıraktılar heralde diye düşünmeyecektir heralde.
İyice araştırdığınız bir kreşe verin çocuğunuzu. Hem sosyalleşir de.

Çocukları yapmadan önce düşünmüyor mu insanlar 'şu yaşa gelince kim bakacak biz çalışıyoruz' falan diye de çocuklar olduktan sonra sanki öngörülemiyormuş gibi ne yapsam ne etsem kim baksa falan

Genişletmek için tıkla...

Endişe ettiğim şey kızımın konuşamamasından dolayı sıkıntı yaşaması ihtimali. Korona olmasa benim ailem de severek bakardı eşimin ailesi de bu da ayrı bir konu. Garip bir süreçte olduğumuzdan kaynaklı endişeli durumdayım ve buradan tavsiye destek almak istedim. Farkındaysanız kızım için iyi olanı bulmaya çalışıyorum. Buna düşünürken bir şeyleri atlamış olabilirim. Kötü bir karar vermeyi ben zaten istemiyorum Sizlere bu yüzden danışıyorum zaten. Tarafınızdan nasıl göründüm bilemedim açıkçası.

Çocuğun anneden ayrı kalma günü yaşı ile orantılanıyor. Yani sizin durum için 3 gün ! Kreş corona olmasaydı bence de kreş en doğru tercihti. Kızım 27 aylıktı kreşe başladığında biz sorun yaşamadık. Parmağını emmesi kendini ifade edememesi gibi sorunları kreşle çözeceğinizi düşünüyorum. Yine bir aile büyüğü gelecek eylüle kadar başka çözüm görünmüyor maalesef.

Çok küçük sizden ayrı kalmak için. O ihtimali düşünmeyin bile. Hem çocuğun kendi yaşıtlarıyla vakit geçirmesi lazım.

Kesinlikle ailenize gondermeyin cok uzak ve uzun sure ayri kalmis olacaksiniz kres iyidir bu donemde daha dikkatli olurlar

Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim. Amacım kızımın psikolojisini bozacak bir şey yapmak değil zaten. onu düşünmüyor olsam bu konuyu açmış olmazdım. İnsan bazen iyiyi kötüyü ayırt edemiyor. bu konumda buldum kendimi ve size de danışmak istedim. ortamdan kaynaklı ve endişelerimden dolayı farklı fikirler atıldı ortaya. bizim için sanırım kreş çözüm olacak.

0-3 yaş çocuk gelişiminde çok kritik bir yaştır.
Çocukların kişiliği bu yaşta belirlenir.
2 buçuk hafta kızınızdan nasıl ayrı kalmayı düşünüyorsunuz?
Bir de kızımdan ayrı nasıl kalırım özlerim değil de eşimle aram bozulacak diye düşünüyorsunuz.

Daha kızınız bebek sayılır. 2 buçuk hafta hem anneden hem babadan ayrı kalmak onun için yıkıcı olabilir.
Sürekli ağlar, asabileşir. Belki motor becerileri bile biraz sekteye uğrayıp geriye gidebilir.
Bu seçenek dışında her seçenek çok daha yeğdir bence.
Eşinizi de çok takdir ettim. Bilinçli bir baba.

Krese gondermiyosunuz ama ailesini iki haftada bir gormesini sorun etmiyorsunuz cocuk zaten buyumus tabiki krese gonderin. Kresin verecegi zarar ailesini ara sira gormesinden cok daha az olacaktir emin olun. Ayrica kres kotudur falan boyle olsa kimse gondermez en iyisini arastirin bulun ve gonderin ayrica ogrenme caginda annane babanne ona ne verebilir ne ogretebilir? Bu yaslarda cocuklar ogrenmeye ac oluyor birakin yasitlariyla vakit gecirsin

Tabiki kreş.

Ben de bebeğim kreş çağına gelsin diye bekliyorum resmen. Annem babam yaşlı bizden uzaktalar, kv de minnet ettiriyor. Bakıcı hiç tutmadım ve nasıl olacak bilmiyorum. Kreş en mantıklısı değil mi sizce de. Hem sizden o kadar uzakta sadece iki haftada bir görmek çocuğunuzun güvenini nasıl sarsar bir düşünün bence, çok zarar verir.

2,5 yaşında çocuğunuzu 2 hafta görmeden yaşamayı mantıklı bulmanız beni şok etti. Üstelik halen derdini bile anlatamayan bi çocuk. Sizin ilginize muhtaç yani anne baba ilgisine. Güzel bir kreşe verin ve lütfen bol bol da konuşun kızınızla. Bu yaşta derdini bile anlatamayacak seviyede olması pek normal gelmedi bana .

Ayrıca çocuklarınızı sağa sola bırakıp çalışacaksanız lütfen çocuk yapmayın ya. Annesiz babasız sağda solda büyümeyi haketmiyor hiçbir çocuk. Bunun acısı da yıllar sonra çıkıyor emin olun. Bu şekilde devam ederseniz bi 10 15 seneye anlarsınız siz de neye malolduğunu.

Oğlumda aynı idi kendini anlatabilecek kadar konuşması yoktu açılsın diye kreşe verdik çok severek koşa koşa gidiyordu . Çok uysal vurması kırması olmayan bir çocukdu. Kreşte oyun odasında çocuklardan biri boğazına yapışmış, boynu kızarmış ve çok korkmuş yavrum. Alıp götürmüş öğretmeni özür diletmiş ama benim oğlum için özür bisey ifade etmiyordu o zaman kizilacak illa. O günden sonra gitmek istemedi kreşe 1 ay sonra da aldım kreşten şimdi de anasınıfına gitmek istemiyor rehber öğretmen kesinlikle travma olmuş çocuk için dedi. Şimdi ki aklım olsa asla yollamazdım.