Sizinle benzer bir hikayemiz var , bende 38 de dogurdum , hem oglum kardes istedi hem de esimle bir tane de ortak cocugumuz olsun istedik
Hamileligim ve dogumum cok kolay gecti ama bizim ufaklik tam bir canavar olarak dogdu

Yani pismaniz diyemem ama su anda 42 yasindayim ve son 4 senem gece gunduz cocutun pesinde geçiyor, son 7-8 aydir daha rahatim ama simdi dusununce sart miydi degildi , simdiki aklim olsa yapmazdim ben kesinlikle cunku sadece benim degil oglumun hayatini da cok zorladi bizim minnak , yani kendi hayatimin darma duman olmasini cok dert etmiyorum ama ogluma karsi cok yogun bir vicdan azabim var , bir turlu atamiyorum icimden bu duyguyu maalesef