Anne ile cocuk guvenli baglanma donemini (0-2 yas) ne kadar saglikli gecirdiyse bu tarz yenilikler ( sutten ayrilma, tuvalet aliskanligi) o kadar kolay atlatiliyo. Bu sureci cocuk acisindan empati kurarak gecirebilmek cok onemli. Korkutmadan utandirmadan ayiplamadan ve sonsuz bi musamaha ile. Çünkü bilmedigi bi dunyayi ogrenicek ve hayati boyunca bunu surdurecek. Onun icin nekadar farkli vi deneyim bi dusunsenize.. Cisini kakasini ilk defa farkedicek. Aslinda bu surece baslamadan once cocugunuz hazirmi oyle karar vermek lazim. Anne hazir olunca degil hem cocuk hemde anne hazirken bunu denemek cok onemli. Psikolojik olarak cocugu cok etkileyen bi donem eğer baski yada ayiplama olursa surec cok cok uzayabilir. Tek yapacaginiz anlayis gosterip ona yardim etmek. Emin olun basarabilecek. Odulden ziyade basarmanin hazzini tatsa aslinda cok daha etkili olur. Birde çocuğun fiziksel gelisimi acisindan kaslari yeterlimi iyi gozlem yapmak lazim. Mesela gece boyu bezi kuru kaliyo mu? Merdivenleri kendi inip cikabiliyomu? Cisini ve kakasini bezine yaparken siz farkedebiliyomusunuz? (Genel olarak bi noktaya dalar ve oylece dururlar, kaka yaparken de saklanma durumu olabilir) anneyi wc.de gozlemlediyse sorguluyo mu? Bezli oldugunun ama sizin bezinizin olmayip wc kullandiginizin farkinda mi? Bunlarin hepsine olumlu cevabiniz varsa artik çocuğunuz da hazir demektir ve kolay gelsin derim ama eger henuz kaslari tutmaya elverisli degilse yavruyuda kendinizi de yipratabilirsiniz biraz ertelemeniz gerekebilir.