2 Yasindaki Oglum Beni Cok Yipratiyor Arkadaslar

Zehir

her seçiş bir vazgeçiştir
Kayıtlı Üye
6 Ocak 2009
1.847
1
156
Diğer
Merhaba arkadaslar benim 2 yasina 1,5 ay önce girmis bir oglum var.
Ben calisiyorum 4 saat,bazen sabah vardiyasi bazen öglen
Calisma saatlerimde oglumu kayinvalideme birakiyorum ,o bakiyor

Derdim ise oglumun bana simarmasi,ben yaninda oldugumda devamli dibimde,hep aglayarak biseyler istiyor,hep onu dinlememi istiyor,hep onunla oynamami istiyor,bir sey istese aglayarak yaptirmak istiyor ve yapilmayacak seye hayir dedigimde kafasini yere vuruyor ,bu sefer ben dahada sinirlenip ona kiziyorum yapmamasi icin.

Bazen arkadaslarim ben isteyken aliyorlar oglumu ve oglumu almaya gittigimde ,arkadaslarim diyor ki :bu cocuk hep sana yapiyor yapicagini ,bizi hic üzmedi,hic yaramazlik yapmadi gibi yorumlar aliyorum.Kayinvalidemde ayni sekilde söylüyor oglum melek gibi diyor

Yani arkadaslar oglum ne yapiyorsa bana yapiyor,ben her dedigine evet diyen bir annede degilim ya :(( ,ona kiziyorum biseyleri yapmamasi icin,aglamamasi icin..her dedigine evet demiyim diye hem onu hem kendimi paraliyorum

ne olur fikir verin bana terbiyesiz cocuk yetistirmek istemiyorum..Gecen alisverise gittik ,tutturdu oyuncakcinin oradaki oyuncaklarla oynicakmis bizde yanina oturcakmisiz,oglum hadi hangisini istiyorsun alalim diyoruz ,yok alir mi hic aksine oturalim diye agliyor kendini yerden yere vuruyor(dakikalarca oynadik bile yanina oturup,en sonunda omuzlayip ciktik ordan ama yikti ortaligi) ama bensiz gitseler cok sakin,yanindakinin sözünden cikmayan bir cocuk

sastim kaldim vallahi yaa
 
yapilmayacak seye hayir dedigimde kafasini yere vuruyor ,bu sefer ben dahada sinirlenip ona kiziyorum yapmamasi icin.



Şu cümleniz üzerinde biraz daha düşünmenizi rica ediyorum.

Çocugunuz 2 yaş sendromunda, benlik bilincinin oluştugu dönemde
ve siz çalışan bir annesiniz yaptıgı her şey normal.

Fakat davranış problemlerini sizin yanınızda gösteriyorsa, sizin davranış öncesi, sırası ve sonrasında verdiğiniz tepkilere bir bakmanız gerek...
 
Son düzenleme:
Şu cümleniz üzerinde biraz daha düşünmenizi rica ediyorum.

Çocugunuz 2 yaş sendromunda, benlik bilincinin oluştugu dönemde
ve siz çalışan bir annesiniz yaptıgı her şey normal.

Fakat davranış problemlerini sizin yanınızda gösteriyorsa, sizin davranış öncesi, sırası ve sonrasında verdiğiniz tepkilere bir bakmanız gerek...


ona faydali gelicek herseyi okuyup, arastirip öyle davraniyorum

mesela bir sey anlatmak isterse onun göz hizasina inip ,gözlerinin icine bakip konusurum,git basimdan diye savmam

yapmamasi gereken bir seyi önce güzellikle söylerim ,baktim beni takmiyor sesimi yükseltirim o zamanda ya aglar ya kafasini yere vurur ama siddetli degil tabi cani yandigini biliyor
 
bana cok ama cok nazlaniyor,ise gidiyorum diye mi anlamadim gitti

ondan her ayrilma vakti geldiginde kacmam ,anlasada anlamasada nereye gittigimi anlatirim

sabiha paktuna keskinin anne is´te kitabindan dolayi böyle yapiyorum ve gercekten cok etkili,tabiki bastan cok agliyordu pesimden ve o zamanlari kacip gidiyordum hep yanindan

ve simdi aglayarak ayrilma sorunumuz bitti ,bu cikti
 
benim kızım tarif ettiğiniz şekilde davranır hala
başkalarının yanında kuzu benim yanımda asi yaramaz
ki ben elimden geldiği kadar çok ilgilenirim her gün 1 saatimi kaliteli zaman geçirmeye ayırmaya çalışırım ama nafile
en son bir doktora da sordum acaba çalıştığım için içten içe kızıyor mu bana bırakıp gidiyor diye bu yüzden mi böyle davranıyor dedim
o da en çok size güvendiği için sizin yanınızda istediği gibi davranıyor,diğer insanlara güvenmediği için uysal ama sizin her koşulda sevebileceğiniz öğrenmiş durumda bir de bu açıdan düşünün
 
Son düzenleme:
bence bi uzmandan yardım almalısınız böyle kendinizi yıpratmakla üstesinden gelemezsiniz
 
benim kızım tarif ettiğiniz şekilde davranır hala
başkalarının yanında kuzu benim yanımda asi yaramaz
ki ben elimden geldiği kadar çok ilgilenirim her gün 1 saatimi kaliteli zaman geçirmeye ayırmaya çalışırım ama nafile
en son bir doktora da sordum acaba çalıştığım için içten içe kızıyor mu bana bırakıp gidiyor diye bu yüden mi böyle davranıyor dedim
o da en çok size güvendiği için sizin yanınızda sitediği gibi davranıyor,diğer insanlara güvenmediği için uysal ama sizin her koşulda sevebileceğiniz öğrenmiş durumda bir de bu açıdan düşünün

bilemiyorum belki de dediginiz gibidir ,ama ben bu kadar ugrasirken,pesinde pervane olurken
gittigim bir ortamda oyuncak paylasmama,diger cocuklarla bir seyi paylasmadiginda aglama
beni cok ama cok üzüyor

bu yüzden kimseye gidip gelmiyorum ,arkadaslarim kiziyor ama ben rahat edemiyorum ki ,onlar rahat birak cocugu deseler bile
 
bence bi uzmandan yardım almalısınız böyle kendinizi yıpratmakla üstesinden gelemezsiniz

kendi pediatri doktorumuza sorduk ama gecici seyler bunlar dedi

ama yani forumlarda okuyorum,bu nitelikteki cocuklari nasilda canavar diye yorumluyorlar siz görüyorsunuz

benim yanimda evet asi bir canavara dönüsüyor ama baskalarinin yaninda süt kuzusu
 
Oğlunuz 2 yaş sendromunda büyük ihtimalle..Benim ikizlerim de şu an 2 yaşındalar...Eğer size çok ters gelmiyorsa bir kreşe vermenizi tavsiye ederim..İyice araştırıp..Kendi yaşıtlarının yanında çok mutlu oluyorlar..Enerjilerini çok güzel bir şekilde atıyorlar ve daha çabuk sosyalleşiyorlar,özgüvenleri gelişiyor....Anneanne ,kayınvalide yanında çocuk sıkılır bir süre sonra...Bunlar benim düşüncelerim.......
 
kendi pediatri doktorumuza sorduk ama gecici seyler bunlar dedi

ama yani forumlarda okuyorum,bu nitelikteki cocuklari nasilda canavar diye yorumluyorlar siz görüyorsunuz

benim yanimda evet asi bir canavara dönüsüyor ama baskalarinin yaninda süt kuzusu

madem ki geçici seyler demiş doktorunuz çok fazla endişlenip yıpratmayın siz de kendinizi..zmnla kendiliğinden düzelir belki üstüne düşmeyin daha fazla bu durumun
 
Ne kadar işe yarar bilmem ama size bir yöntem söyleyeyim. Oğlunuz 2 yaşında. Kendini tanıma evresinde.
Sizin onunla daha çok ilgilenmenizi istiyor olabilir.
Bu dönemde çocuğunuza maddi ödül vermeyin derim -uslu durursan çikolata veririm gibi-
Çünkü bu ondaki davranış görülme sıklığını arttıracaktır.
Onun yerine manevi ödül verin -aferin bak böyle yaptığın için üzülmedim-
Çocuğunuz ağlamaya başladığında sakın müdahale etmeyin.
İlk önce karşısına geçip -sen böyle yaptığında çok üzülüyorum. Seninle konuşmak istiyorum ama sen ağlarken seninle konuşamam. Şimdi gidip koltuğa oturacağım ve senin yanıma gelmeni bekleyeceğim- deyin.
Bırakın istediği kadar ağlasın. Elbet susacaktır. Çok uzun sürerse yanına gidip konuşmayı tekrar edebilirsiniz.
Eğer susup yanınıza gelirse onunla neden böyle yaptığını konusunda kısa bir konuşma yapın.
-Seni çok seviyorum, çok akıllı bir çocuksun. Beni üzmedin ve yanıma geldin- demeniz bile yeterli olabilir.
Çünkü büyük ihtimalle çocuk ağladığı zaman eninde sonunda istediğini yaptıracağının farkında.
Ona bunun böyle olmadığını gösterin...​
 
2 yaşındaysa normal endişelnmeyin annesisiniz en çok nazı size geçiyor ondan böyle yapıyor düzelir.başını yere vurup ağladığında çok ilgilenip telaşlanmayın yaptığının saçma olduğunu söyleyip yanından ayrılın.yavaş yavaş düzelir
 
Oğlunuz 2 yaş sendromunda büyük ihtimalle..Benim ikizlerim de şu an 2 yaşındalar...Eğer size çok ters gelmiyorsa bir kreşe vermenizi tavsiye ederim..İyice araştırıp..Kendi yaşıtlarının yanında çok mutlu oluyorlar..Enerjilerini çok güzel bir şekilde atıyorlar ve daha çabuk sosyalleşiyorlar,özgüvenleri gelişiyor....Anneanne ,kayınvalide yanında çocuk sıkılır bir süre sonra...Bunlar benim düşüncelerim.......

anaokuluna yazdirdim zaten ,8.nci ayda baslayacak nasipse

bu hafta sonuda kiz kardesimi getiriyorum Türkiye´den 2 ay onunla vakit gecirecekler

daha sonrasinda Türkiye tatili ve ardindan anaokulu olucak insallah

ben gün icinde oglumu alip oyun parklarina,cocuklarin oldugu ortamlara sokuyorum ,buna ragmen böyle davraniyor
 
madem ki geçici seyler demiş doktorunuz çok fazla endişlenip yıpratmayın siz de kendinizi..zmnla kendiliğinden düzelir belki üstüne düşmeyin daha fazla bu durumun

insallah düzelir bir an önce ,tesekkürler

Ne kadar işe yarar bilmem ama size bir yöntem söyleyeyim. Oğlunuz 2 yaşında. Kendini tanıma evresinde.
Sizin onunla daha çok ilgilenmenizi istiyor olabilir.
Bu dönemde çocuğunuza maddi ödül vermeyin derim -uslu durursan çikolata veririm gibi-
Çünkü bu ondaki davranış görülme sıklığını arttıracaktır.
Onun yerine manevi ödül verin -aferin bak böyle yaptığın için üzülmedim-
Çocuğunuz ağlamaya başladığında sakın müdahale etmeyin.
İlk önce karşısına geçip -sen böyle yaptığında çok üzülüyorum. Seninle konuşmak istiyorum ama sen ağlarken seninle konuşamam. Şimdi gidip koltuğa oturacağım ve senin yanıma gelmeni bekleyeceğim- deyin.
Bırakın istediği kadar ağlasın. Elbet susacaktır. Çok uzun sürerse yanına gidip konuşmayı tekrar edebilirsiniz.
Eğer susup yanınıza gelirse onunla neden böyle yaptığını konusunda kısa bir konuşma yapın.
-Seni çok seviyorum, çok akıllı bir çocuksun. Beni üzmedin ve yanıma geldin- demeniz bile yeterli olabilir.
Çünkü büyük ihtimalle çocuk ağladığı zaman eninde sonunda istediğini yaptıracağının farkında.
Ona bunun böyle olmadığını gösterin...​

Ben zaten ödül falan koymam genel olarak ya da o sana sunu verecegim yapma denilenden anlamaz,konusmasi yeni yeni gelisiyor

aglamaya basladiginda yapma etme demiyorum,neden agliyorsun diye soruyorum ,susup önce dinliyor sonra ben bakislarimi baska yöne cevirince basiyor cingayi

yani biraksam saatlerce agliyor (denem bile yaptim ),gidiyorum aliyorum yerden ,basini koynuma sokuyor uysal uysal yatiyor uzunca bi süre ama sonra yine sil bastan


2 yaşındaysa normal endişelnmeyin annesisiniz en çok nazı size geçiyor ondan böyle yapıyor düzelir.başını yere vurup ağladığında çok ilgilenip telaşlanmayın yaptığının saçma olduğunu söyleyip yanından ayrılın.yavaş yavaş düzelir

mesela sac cekiyordu,insanin yüzüne vuruyordu (bazilari eglenceli biseymis gibi gülüp eglendirmeye calisiyordu oglumu ,o da alisti ) ama bunlari can yakmak icin degil komiklik diye yapiyordu

ben ve cevremdekileride uyardim yaptiginda kimse tepki vermedi ve bu huyunu unuttu

ama kafasini yere vururken ki huyunu unutturamadim
 
Bunlar normal canim, sen annesisin tabiki senin yaninda simaracak.
2 yasindaki cocuk yani :)
O senin sinirlarini zorlayacak, senin hayir dedigin seyleri yapip ne kadar ileri gidebilecegini ögreniyor.
Amaa ona kizip bagirmak yalnis tabi, sabirli olup neden hayir dediginizi anlatin.
Yani ona hayir diyorsun ama o bilmiyorki neden dedigini.
Oglusunun uzmanlik bir durumu yok.
Sadece bol bol sabretmen lazim, Anne olmak kolay degil :))
 
Bunlar normal canim, sen annesisin tabiki senin yaninda simaracak.
2 yasindaki cocuk yani :)
O senin sinirlarini zorlayacak, senin hayir dedigin seyleri yapip ne kadar ileri gidebilecegini ögreniyor.
Amaa ona kizip bagirmak yalnis tabi, sabirli olup neden hayir dediginizi anlatin.
Yani ona hayir diyorsun ama o bilmiyorki neden dedigini.
Oglusunun uzmanlik bir durumu yok.
Sadece bol bol sabretmen lazim, Anne olmak kolay degil :))
 
yıpranmanı ve üzülmeni anlıyorum
sabırlı olman gerekiyor ,
nerdeyse aynı şeyleri birebir yaşadım seninle
hayır dediğin bir şeyin asla geri dönüşünü yapma ve hayır demen gereken şeylere hayır de
hayır ların yüksek sesle değil kararlı olsun
benim kızım inatçıdır ben sakince hayır der nedenini anlatırım ama şansını sonuna kadar dener aralıksız 3 saat ağlayabilir mesela bir şeyler fırlatır bazen ben de o istediğini yapamayacağımı ama alternatif başka bir şey yapabileceğimi söylerim
mesela dışarı çıkmak için alar çıkamayacaksak dışarı çıkamayız ama evde sana kitap okuyabilirim gibi
allah kolaylık versin canım inan ruh halini anlayabiliyorum kendine vakit ayırmaya çalışmayı da ihmal etme
 
Suan gecırdıgı evrede dılının donmedıgı seylerı kendını anlatamadıgı konuları aglayarak cozmeye calısıyor normal.
Sızın yanınızda guvende bılıyor kı annesı yanında ve kızsada ona kıyamayacak en azından bunu hıssedıyor.
dıger ınsanlar ne kadar olsada sızın sevgınızı hıssetıremez kı.
sız calısıyorsunuz ona ayırdıgınız zaman zarfı yanında rahatca sımarabılecegı annesıyle gecırecegı zaman zarfı.
suan kendını tanıma derdını anlatmaya calısmak gıbı sıkıntılı surecten gecıyor. bellı bır sure sonra oglunuz buyudukce sız kendınızı anlatabıldıkce o sızı anlamaya basladıkca sorun kendılıgınden cozulucektır uzulmeyın :)
 
Arkadaşım merak etme benim oğlumda böyleydi 2 yaşlarında. Bakıcımız çok akıllı,beni üzmedi diyordu. Ama benim yanımda çok şımarıyordu.
Acaba biraz stresli biri misin?Yanlış anlama.
Ben o zamanlar daha negatif ve stresliydim.
Bu ona yansıyordu. Ayrıca iki yaş senromu ve tam konuşamadığı için duygularını ,isteklerini ifade edemiyorlar bu yaşta.
Sakin olmaya çalış canım. Zor bir dönem ama geçici merak etme.
Büyüdükçe çok daha güzel oluyor her şey.
Oğlum şimdi 6 yaşını bitirdi ve çok değişti maaşallah.
Eminim seninki de büyüdükçe değişecek.
 
Sizin dikkatinizi çekmeye çalışıyor, sevgi istiyor sizden, onunla daha fazla zaman geçirir ve onu dinlerseniz, oda sizin söylediklerinizi dinlemeye başlar.
 
Back
X