20+5 haftalık bebeğimi servikal yetmezlik sebebi ile kaybettim :(

M_kelebek .!.:

Gözümde yaşla okudum yazdıklarımı. Evet bunu yaşayan çok insan varmış canım ben yaşadıktan sonra anladım fark ettim, daha zorunu yaşayan da vardır burası imtihan dünyası her şey bizler için Rabbim hepimize dayanma gücü versin. Kesinlikle öyle canım sonrasında kaç tane evladı olursa olsun ilk yürek sızı asla geçmez unutulmaz hep aynı yerde kalacak.
İşte şu suçlama konusunu bir aşabilsem bunu asla başaramıyorum psikolojik destek almak istiyorum ama sonra diyorum ki kim ne derse desin ne konuşursa konuşsun ben içimde halledemedikten sonra bir faydasını göremem ki.

Genişletmek için tıkla...

fyz06 .!.:

19 haftalık bebeğimi kızımı aniden su gelmesiyle kaybettim. Servikal yetmezlik dediler . Ne bir kanama ne bir ağrı hiçbir semptomum yoktu. Hastaneye gittiğinde suyu tamamen bitmiş dediler sonra suni sancı verdiler normal doğum yaptım . İnsanın kalbi o kadar ağrıyormuşki insan hiç görmediği birini bu kadar nasıl özleyebilir.. bir sonraki gebelikte dikiş atarız diyorlar ama aynı şeyleri yaşama ihtimali sürekli o korkunun içinde olması korkutuyor.. doktorum korunmanızı gerektirecek bir durum yok zaten vücudun normale dönmesi belli bir süre alır sonrasında da beklemeniz gereken bir süreç yok dedi ama emin olamıyorum size de bu şekilde mi söylediler yoksa daha sağlıklı bir gebelik için beklemek mi gerekir daha fazla bilemedim

Genişletmek için tıkla...

fyz06 .!.:

19 haftalık bebeğimi kızımı aniden su gelmesiyle kaybettim. Servikal yetmezlik dediler . Ne bir kanama ne bir ağrı hiçbir semptomum yoktu. Hastaneye gittiğinde suyu tamamen bitmiş dediler sonra suni sancı verdiler normal doğum yaptım . İnsanın kalbi o kadar ağrıyormuşki insan hiç görmediği birini bu kadar nasıl özleyebilir.. bir sonraki gebelikte dikiş atarız diyorlar ama aynı şeyleri yaşama ihtimali sürekli o korkunun içinde olması korkutuyor.. doktorum korunmanızı gerektirecek bir durum yok zaten vücudun normale dönmesi belli bir süre alır sonrasında da beklemeniz gereken bir süreç yok dedi ama emin olamıyorum size de bu şekilde mi söylediler yoksa daha sağlıklı bir gebelik için beklemek mi gerekir daha fazla bilemedim

Genişletmek için tıkla...

M_kelebek .!.:

Öncelikle çok geçmiş olsun Rabbim sabırlar versin ne kadar zor ve acı bir süreç yaşayan bilir. Benim 92 gün oldu kızlarımı kaybedeli unutulmuyor unutulmaz da zaman sadece o acı ile yaşamayı öğretiyor sanırım. Taburcu olduktan sonra dr um sadece 10 gün ilişki yasak demişti ekstra bir şey söylemedi bende sormadım açıkçası. Doğumdan sonra da hiç dr a gitmedim henüz dr la yüzleşmeye de muayene de hazır değilim, tüp bebek süreci sonrasında yaşadığım acı yeterince yıpranmış hissediyorum ne zaman hazır hissederim zaman gösterecek.
Bu yolda olan herkesin Rabbim yardımcısı olsun

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...