Meleğim hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız , ben de oğlumu bırakmıyorum mümkün olduğunca , benim hissettiklerimi hissetmesin diye.. hiç unutmam bir gece çok dişim ağrıyodu , 3-4 yaşındaydım , sabaha kadar ağlamıştım baba gell diye , ama tabi o zamanlar evlerde telefon da yok , babam gelmemişti , hatta babamlar üzülmesin diye anneannemler bişey anlatmamaıştı ama o geceki yanlızlığım hala içimdedir , hatta o acıyı yaşarım bile zaman zaman..
Bide düşerdim , aman babana söyleme üzülür , biri bişey yapardı , aman babana söyleme sakın.. hiç unutmam bi kere dayım koltuktan itmişlti de ağzım burnum yarılmıştı babamdan saklamışlardı beni görmesin diye , arka odaya kapatmışlardı konuşulanları da duyuyordum babama da uyuyo uyandırma şimdi demişlerdi..ay neyse düşündükçe daralıyorum : (( benim oğlum bunları yaşamayacak hiç