işte oldu ve sonunda tarih 2 nisanı gösteriyor....zaman hızla akıp gitti,dokuz ay bitti ,ama şu son saatler geçmek bilmiyor,içimde durmadan büyüyen bir alev topu var sanki,hani ağlasam sular seller götürecek etrafı....içim pır pır adını koyamadıpım tarifsiz bir burukluk kaplı yüreğimde...artık tüm zorluklar bekleyişler ,acabalar bitti... stres dolu nst sonucu takipleri,bebeğimi besleyebildim mi,acaba keyfi nası,kilosu nası,acaba ne zaman gelecek gibi tüm sorular yarın kendiliğinden cevabını bulacak...işte bende ^^ anne^^ oluyorum,küçük kuzey'in annesi...cennet kokulum,gül yüzlüm ,meleğim artık benimle....oğlumun karnımda son tekmlerini hissediyorum,bunu hissedebilmek için neler verdik ,savaş verdik,şimdi son işte,sabaha kadar uyumsam da bu anın keyfini çıkarsam diyorum...anlıyormu acaba oda bana kavuşacağını,kollarımda olacağını biliyormu,minik ellerini yüzüme süreceğini hissediyormu,oda merakla bekliyormu acaba beni....canım oğlum sen benim yaşama sevincimsin sağlıla gel anneceğine ve babacığına biz seni çok bekledik...seni çok seviyoruz bitanem...
buda benim bebeğime kkda ,karnımda iken son yazım....