burası da olmasa halimiz ne olurdu bilmiyorum arkadaşlar.yazdıklarınızı okumak,bazı şeyleri danışmak ,başıma gelenleri sizlerden de duymak valla beni rahatlatıyor.
doğum sonrası sıkıntılar daha çok oluyor bu kesin.tamam şükür evlatlarımız sağlıkla,ufak rahatsızlıklarla yanımızda ama bizimki de can değil mi!eve gelişin ilk günü başlıyor stres.benim en büyük sıkıntım kaynanm ve annemin uyumsuzluğu oldu.yani o durumda bile birilerini (en yakınınız olsa dahi) inanılmaz zor.sen lohusasın,o kadar sancılarla uğraşmış doğum yapmışsın ama onların uyumsuzlukları ertelenemiyor nedense özellikle böyle günlerde.eşim de dokuz ay beni güzel idare etti doğum sonrası da devam etti ama geçen gün bu çekişmeler felan derken bana bir patladı ki.çabuk geçti patlama hali ama bir kere patladı işte.sütüm gitmesin diye takmamaya çalışıyorum ama insan hergün doğum yapmıyor ki.kaynanam daha yakın oturuyor bana sağolsun a'dan z'ye annem olmadığında da herşeyine koşturdu evin,benim,bebeğin.ama o kadar doluyum ki..anneme,kaynanama,eşime..kime ne denir ki.bi taraftan da tamamıyle değişen bir hayat.bebeğe endeksli herşey.sanki özgürlüğüm elimden alınmış gibi geliyor.düşündükçe daha kötü.düşünmemeye çalışıyorum hiçbirşeyi.evimin işini tamamıyle kendim yapıyorum artık.kitap okuyorum fırsat kalırsa.böyle işte ben de döküleyim istedim.
