Ayyy fena bunalmış durumdayım..
Hava kapalı olunca bende pek iyi olmuyorum..
Hergün aynı şeyleri yapmaktan ve yapamamaktan sıkıldım..
Zeynep 2 dk fırsat vermiyor.. Nereye gitsem peşimde..
Herşey de bana bakınca geliyor benim afakanlar..
Balkonun kapısını açsam yemek yaparken hemen balkona fırlıyor, balkondan içeri alıyorum
hemen çöpü karıştırıyor, çöpü topluyorum dolaplara sarıyor, dolapları topluyorum,
çamaşır makinasına dadanıyor ayyyyy sıkılıyorum vallahi..
Birde acayip derecede eşimin ailesine takmış vaziyetteyim..
Kayınvalidemle 2 kere telefonda tartıştık.. O gün bugündür telefonlarını açmıyorum..
Kendisiyle muhattap olmuyorum.. Ama bayram ziyaretlerine gitmekte kusur etmem..
İnsan gibi davranır üzerime düşen asgari görevleri yerine getirmeye çalışırım..
Ama uzak durup mesafeli davranmaya çalışıyorum..
Pazar günü sabah kalktık, kahvaltımızı yaparken saat 09.00 civarı eşimin telefonu çaldı..
Bir baktık babası.. Açtı eşim teli hemen ilk soru ''uyuyor muydunuz''..
Madem uyuduğumuzu düşünüyorsun pazar sabahı 09.00'da ne diye arıyorsun..
Eskiden alt-üst oturduğumuzda da kayınvalidem ev telini pazar sabahın köründe arar,
kahvaltı hazır aşağı gelin der pattt diye kapatırdı..
Yani anlayacağınız değişen birşey yok.. Aynı tas aynı hamam..
Bu sefer tek farklı durum var, onlar bize gelmek istiyorlarmış..
Ama ben evime gelmelerini istemiyorum..
Bizi evden kovduklarından beri karşıma geçip hiçbir şey olmamış gibi davranmalarına deli oluyorum arkadaşlar..
Sanki hiçbir şey olmamış.. Bizi kovmamışlar.. Güya çok pişmanlarmış.. Ama ne bir özür ne küçük bir emare hiçbir şey göremiyorum..
Ve eşime de söylüyorum.. Eğer gelmek istiyorlarsa gelsinler ama ben evde olmayacağım..
Ne zaman giderler o zaman evime gelirim diyorum.. Neyseki o da bir bahane uydurup geri çevirdi..
Ayrıca evimizi bilmiyorlar.. Adresimizi bilmiyorlar.. Yoksa hiç teklifsiz her pazar sabahı kapıyı açtığımızda onları görebiliriz..
Çünkü yüzsüzler.. Hiçbir şey olmamış gibi davranmakta üzerlerine yok.. Bunun üzerine ben sesimi yükseltirsem suçlu oluyorum işte..
Evime geleni de kovamayacağıma göre adresimi bilmemeleri en iyisi..
Bütün bunların aksine babamda ''vay efendim onun ailesiymiş sen niye geri çevirirsin'' diye bana uyarıda bulununca
babama da açtım ağzımı yumdum gözümü.. Bir dolu ağladım..
Sen benim ne yaşadığımı nereden biliyorsun da bana ahkam kesiyorsun oradan dedim..
Benim zor günlerimde gelip onların karşısına geçip bir çözüm yolu bulmaya çalıştın mı yok...
Eeee o zaman bırakta kararlarımı ben vereyim dedim.. Zor bir duruma düşünce ben kimseyi göremiyorum etrafımda..
Ama akıl vermeye gelince çok kişi var.. Babama zamanında çok yalvardım.. Gel şu kayınpederimle bir konuş..
Neden böyle yapıyorsunuz, neden çocukları rahat bırakmıyorsunuz diye sor dedim..
Yok dedi ben kimsenin hakaretlerini dinleyemem, gelemem kendi aranızda çözün dedi..
Ben neredeyse boşanacağım kendi aranızda çözün dedi yani.. Zaten çözebilsek seni çağırmam büyük olarak..
Senin duymak istemediğin o hakaretleri ben 4 sene boyunca dinledim dedim..
Tabi en sonunda sen bilirsin dedi..
İşte ailelerin bu iyi olmak adına, iyi görünmek adına, hakaret işitmemek adına, her ne .ok olursa olsun işte onun bunun adına
çocuklarının arkalarında durmamaları, onları yalnız bırakmaları ne kadar büyük bir acı ya..
İnsanın içini gerçekten çok acıtıyor.. Al sen çok iyi bir insansın, bir kötü söz bile söylemedin ama kızın mutsuz..
Sen mutlu musun acaba bu iyiliğinden?
Madem öyle yapmasaydın.. İnsanlar bakamayacağı, güçlerinin yetmeyeceği çocuğu doğurmasın kardeşim ya..
Nedir bu yani anne-baba olmayı öğrenememiş insanların anne-baba diye geçinmeleri benim kanıma dokunuyor..
Annemde gelmiş artık 3. ye erkek olur demiyor mu sinir oluyorum..
Ya ben 3. çocuk istemiyorum diyorum kız erkek önemli değil diyorum yok diyor eşinin ailesi ister eşin ister...
Eşim istemiyor diyorum yok yok ister diyor.. Güler misin ağlar mısın?
Eeee diyorum öyleyse ben niye onca sene okudum.. O zaman okumayan evde oturan bir insandan farkım nedir?
Yaaa ben anlamıyorum ya bu insanlar destek olmaya mı çalışıyor köstek olmaya mı çalışıyor..
Ben çocuklarımı büyütüp çalışmaya bakıyorum bunlar beni eve hapsetmeye çabalıyorlar..
Birşey söyleyip dertlenince de ''biz nasıl büyüttük'' demiyorlar mı, işte orada can veresim geliyor..
Ne bir yardımın dokunur, ne de çenen bir susar kardeşim ya... Yardımın dokunmuyor bari çenen sussun?
Bu arada annem başka yerlerde başkalarından hayırlı olsun ikinci kere annane oluyormuşsun dediklerinde;
''aman çok lazımdı, bu kadar çabuk ne diye ikinciyi yaptı'' falan diye laflar ediyormuş sinirli bir halde..
Şimdi de gelip bana 3. erkek olur inşallah diyor yani düşünün..
Zeynep'in doğumgününde de eşimle bana ikinci köprüyü ne zaman atacaksınız diye soruyordu..
Bir kaç zaman sonra hamileyim dediğimde de yok efendim daha çok erken diyerek tutarsızlıklarına tutarsızlıklar eklemeye devam etti.. Bende o zaman madem bu kadar istemiyorsun anne gidip aldırayım ne dersin demiştim, susmuştu..
Ya zaten olan olmuş, biz ailecek bir karar vermiş yapmışız moral bozmanın manası ne?
Senin gördüklerini biz göremiyor muyuz?
Aman neyse zaten Allah beni öyle bir yaratmış ki;
Kızları olursan mutlu olacağım aileye gelin etmiş,
Gelinleri olursam mutlu olacağım aileye kız eyleymiş..
Yani nereye gidersem gideyim aileler konusunda Bahtsız Deveyim...
Tabiki eşim tek istisna.. Hayatımın tek manası o ve çocuklarım..
Allah başımdan eksik etmesin..
Herkesin günü aydın olsun..
Kafanızı şişirdiysem kusura bakmayın ama bende şiştim..
Birileriyle paylaşmam lazımdı..
Hepinizi öpüyorum..
Bu arada kayınvalidemin telefonlarını açmadığım için artık kayınpederim arıyor..
Geçenlerde bir aradı açmadım iki aradı acaba birşey mi oldu diye insaniyet duyguları içinde açtım..
Soğuk davranınca tanımadın galiba dedi, kendide bir mutlu bir mutlu pişmiş kelle gibi sırıtıyor.. Yok aşağıdaki kiracıya duşakabin alacaklarmış da internetten ben bakayım diye aramış..
Heee dedim bakarım..
Zaten sonrasında da 3-5 kere telefon etti ama açmıyorum..
Ne bu ya... Beni ne zannediyorlar anlamıyorum..
Kendileri yaptıkları herşeyi unutmuş olabilir ama kimse bana acı dolu 4 senemi geri veremez, bunu unutuyorlar..
( ki bakıcı yapmasın. biaz karaktere göre değişiyor bu eğitim olayı.
