2012 Aralık Annelerinin doğum hikayeleri

emi1987 .!.:

TARİH : 07.12.2012
SAAT: 10.30
CİNSİYET: erkek
KİLO: 3700
BOY: 50 CM

Doğum hikayem yazma fırsatını anca bulabildim. Allah’a binlerce kere şükürler olsun bu duyguyu yaşattı ve sizlerle paylaşma fırsatı bulabildim. 2 kayıptan sonra 3 hamileliğmi sağlıkla tamamladım çok şükür.

Benim muhtemel doğum tarihim 22.12.2012 idi. Eskiden beri sezeryen karşıtı, normal doğum yanlısıydım. Ama doğum tarihi Aralığa rastlayınca bu fikrimden yavaş yavaş vazgeçtim. 12.12.12 Çok güzel bir tarihti. Diğer yandan da 7 aralık eşimin doğum günü. Doktorumla konuştuğumuzda 2 tarihin de mümkün olabileceğini söyledi. Ben de eşime hayatı boyunca unutamayacağı bir hediye verebilmek için 7 Aralıkta karar kıldım.
Saat 7.30 gibi hastanedeydik. Makyajımı yapmıştım, saçıma fönümü çektirmiş, tırnaklarıma ojelerimi sürdürmüştüm.(ojelerimi sildirdiler) Tüm sevdiklerim yanımda oğlum karnımdaki dakikaları çok keyifli geçirdik. Bir yandan da Fotoğraflarmızı çekildi. Birden beni almaya geldiler, kimseyle vedalaşamadım. Halbuki herkesi tek tek öpecektim. Birtek eşimi öpebildim o da benimle asansöre bindiği için
Fotoğrafçıda sorun çıkıcak diye hep tedirgindim, neyseki onu da aldılar. İğnemi yaptılar, bir sıcaklık hissettim. Sonra doktorum şu an o bölgeyi temizliyorum dedi. Sonra benim midem bulanmaya başladı. Anestezist yemek yediniz mi diye sordu oysaki yememiştim. Saçları görünüyo dediler, ve bak annesi deyip oğlumu gösterdiler. Sesi çok az geldi bana. Isıtıp getireceklermiş, çok korktum bişey oldu diye. İçerden sesini de duydum. Bir yandan mide bulantısına dayanamayıp fönlü saçlarımı mahvettim Oğlumu getirdiklerinde yanağı yanağıma dedğinde o kadar çok ağladım ki, hiç tahmin etmezdim. O sıcaklık hala yanağımda… Onu götürdüler beni de biraz uyutacaklarını söylediler. İyiki uyuttular, çenem çok düşmüştü, tüm hayat hikayemei anlattım 5 dakikada. Kalktığımda doktorum artık bitti temizleyip yukarı çıkaracaklar dedi. Mide bulantısı devam ettiği için çıkaramadılar. İğne yaptılar mide bulantısı için. Çıktığımda eşim kapıda bekliyodu. Herkes oğlumun çok tatlı olduğunu söyledi birazdan yanıma getirdiklerinde iyice kokladım onu, çok tatlıydı.
Sütüm geldi ama göğüslerim yara oldu. 2 saat sonrasında ayağa kalktım. Kendimi çok iyi hissediyoken bir baş ağrısı başladı, 10 gün yataktan zor kalktım. Spinal anestezinin yan etkisi beni de buldu ama çok şükür geride kaldı sanırım gene o anı yaşamak için spinal anestezi isterdim. Baş ağrısını çekerken aynı fikirde ddeğildim ama geçen bişey sonuçta…
Hamileliğimin her gününde bu gün de geçti diye dua ettim, çok şükür sağlıkla tamamladım. Doktorum prof. Dr. Alkan Yıldırım’a minnettarım…

Bu da benim oğluşkom ve onunla buluşma anımız...

Eki Görüntüle 592768 Eki Görüntüle 592767 Eki Görüntüle 592769

Genişletmek için tıkla...

gözünüz aydın Allah analı babalı büyütsün çok tatlısınız

funntunn .!.:

Tarih: 24.12.2012
Saat: 10:13
Boy: 50cm
Kilo: 4250gr
Planlı epidural sezeryanla dünyaya gelen kızımın annesi son dakıkaya kadar hazırlıklar derdındeyiii))vakit nasıl geçti anlamadım sabah 5 te uyandım namazımı kıldım dualar okudum korkum yatisın die bı baktımkı vakti gelmış gıyındık düştük hastane yollarına..daha ıcerı gırmeden büyük görümcem de geldi hep berabe yatışı yaptık odaya çıktık testler prosedürler o ara gıyınırdıler benı telefonlar susmuyor yarım saat olmamıştı eltiler kayınlar teyzemler dayım arkadaslarım hep kapının onndeydı ne kadarda guzel ınsanlar bırıktırmışım die ıçımden geçirdim )sonra 9.30 ta bin aldılar esımle o bakışmamızı hıc nutmıycam ağlamamak için zor tuttum kndıme söz vermiştim ağlamayacağım dıe.tam kapıdan gırerken alnımdan öptü seni ve kızımı burda beklıyorum tamam mı dedi tamam diyemedim yutkundum kafamı salladım garıp bı heyecan sureklı ısımlerını söylüyordu her gelen yakın arkadasım benı yalnız bırakmamak ıcın oda doguma gırdı anestezı profum cok komık bı adamdı sureklı esın nıe gırmedı arkadaşına mı yaptın bebegı dıe takılıyordu hıc anlamadım epidurali nasıl taktığını acı ıle dokunma arasındaki farkı göstermeye çalıştı ıgneyle uyusunca söndüm takıldı cok gAıp bı hısti orAyı bışı kurcalıyor ama kıpırdayamıorsun acı yok neyse Dr geldı başlayalım dedı arkadaşımın alımı sıkı sıkı tuttum sürekli konuşuluyor şakalaşılıyor sımdı derin bı nefes al dedi doktorum belden yukarı bı basınç hıssetceksın sonra bı rahatlama Islanma duygusu olacak sakın korkma bebegı çıkarıcam dei tmm dedım eve bı basınç geldı ve suyun pAtladı ve bebegımı kaldırdı Dr serseri dıe sevmeye basladılAr nolur dedım bnm bıdık elllerini tutmuş dıger eliylede karnımı tutmaya çalıyormuş yerını bırakmak ıstemıyor dedi iç çekerek çıkıyor bnm derin im )ağlamadı cok getırdıler kApkra saclar Dr dıyo ne cok sacı var funda hastaneden sonra kuaföre gıdersınız:)))bebegımı babasına götürme in aldılar sonra kapatıyoruz dediler kuzumu koklayınca ikı damla yas aktı gözümden sıldıler hersey bıttı verdı anlayamadan hala ınanamıyorum bnm mı bu bebek dıe)çıkarken korıdorda kıse yoktu herkes bebişi gıyınrken izlemeye gitmiş korıdor mahşer yerı gıbıydı saolsunlar bızde destek olmak ıcın gelmişler))sonrada gaz ve süt dışında sıkıntı olmadı 4.gun geldı süt kuzumu cok ac bıraktılar bnı emzırtmeye çalıştılar bu yüzden yara oldu göguslerım ;((rabbım herkeslere versın evlat cok tatlı bişeymiş )bızden bu kadar)))))))

Genişletmek için tıkla...

esraaumutt .!.:

merhaba kızlar biraz geç kaldım doğum hikayemi yazmakta şimdi yazıyorum.
12 aralık çarşamba günü hafif kanamam oldu hemen doktorumu aradım nişanın gelmiş dedi.en geç iki gün içinde doğumun olur dedi.perşembe günüde sancım oldu hastaneye gittik 1cm açıklık vardı doktorum eve gönderdi cuma oldu bende tık yok sancı falan kesildi.o gün akaşama kadar bişe yoktu gece 12 de benim ufak ufak sancılarım başladı bu arada saate bakıyorum saat 3 olduannemleri eşimi kaldırdım artık sancılarım 5 dakkada bir geliyordu.hastanenin yolunu tuttuk direk doğumhaneye çıktık ebe muayene etti 4 cm açıklık var doğumun başlamış dedi beni sancı odasına aldılar eşimde yanımda gece benim sancılar artık dayanılmaz hal aldı bir ağlayarak duvarları yumruklayark geze geze çektim o sancıyı ebe nefes egzesizini gösterdi eşim sürekli nefes al ver nefes al ver diyerek bana yardımcı oldu.tekrardan muayene etti ebe açık 6 cm di ben epidüral istediğimi söyledim doktorumunda onayıyla iğnem yapıldı sonra iki saati rahat geçirdim çok az sancı geliyordu.ikinci kez iğnenein etkisi geçince tekrardan yapıldı saat 11 gibi tekrardan bakıldı açılma tamdı doktorum hemen geldi beni içeri aldılar masaya doktorum nasıl ıkınmam gerektiğini söyledi 3 kez denedik olmadı sonra ebe desteği yapıcaz dedi karnıma ,iki ebe sırayla koluyla bastırdılar yok bizimkinin çıkmaya niyeti.en son doktorum geçti yan tarafa erkek gücüyle koluyla karnımabastırdı banad var gücünle ıkın dedi ve nihayet oğlumunn başı çıktı dışarı ufak bir kesi yaptı doktor zaten gerisi hemen olup bitiverdi.oğlumu hemen orda kucağıma verdiler kara saçlı oğlumu ağladım o anki duygular tarif edilemez... bütün bunlar olup biterken herşeyi izledi eşim yüzü biraz sararmış halde gece 3 ten sabah 11 e kadar hep yanımdaydı bana çok desteği oldu onu çok seviyorum....

evt kızlar benim hikayemde bu herşeye rağmen bebeğim sağlıklı sıhhatli dünyaya geldi çok şükür.ben doğumumu normal epidüral yaptım ilk başta sancılar beni zorladı ama sonrası rahattı denildiği gibi epidüraldan korkacak bişe yok sonrasındada ne bel ağrısı ne yürümede sıkıntı hiçbirini yaşamadım.ne olursa olsun normal doğumu tavsiye ediyorum herkese.
bu arada oğlum 51 cm boy 3220 kilo 15 aralık cumartesi 11.05 te doğdu.ismi göktürk işte bu da resmi benim tatlı oğlumun..MAŞALLAH DEYİN KIZLAR.

Genişletmek için tıkla...

maşallah bebişlerinize gözünüz aydın

funntunn .!.:

Tarih: 24.12.2012
Saat: 10:13
Boy: 50cm
Kilo: 4250gr
Planlı epidural sezeryanla dünyaya gelen kızımın annesi son dakıkaya kadar hazırlıklar derdındeyiii))vakit nasıl geçti anlamadım sabah 5 te uyandım namazımı kıldım dualar okudum korkum yatisın die bı baktımkı vakti gelmış gıyındık düştük hastane yollarına..daha ıcerı gırmeden büyük görümcem de geldi hep berabe yatışı yaptık odaya çıktık testler prosedürler o ara gıyınırdıler benı telefonlar susmuyor yarım saat olmamıştı eltiler kayınlar teyzemler dayım arkadaslarım hep kapının onndeydı ne kadarda guzel ınsanlar bırıktırmışım die ıçımden geçirdim )sonra 9.30 ta bin aldılar esımle o bakışmamızı hıc nutmıycam ağlamamak için zor tuttum kndıme söz vermiştim ağlamayacağım dıe.tam kapıdan gırerken alnımdan öptü seni ve kızımı burda beklıyorum tamam mı dedi tamam diyemedim yutkundum kafamı salladım garıp bı heyecan sureklı ısımlerını söylüyordu her gelen yakın arkadasım benı yalnız bırakmamak ıcın oda doguma gırdı anestezı profum cok komık bı adamdı sureklı esın nıe gırmedı arkadaşına mı yaptın bebegı dıe takılıyordu hıc anlamadım epidurali nasıl taktığını acı ıle dokunma arasındaki farkı göstermeye çalıştı ıgneyle uyusunca söndüm takıldı cok gAıp bı hısti orAyı bışı kurcalıyor ama kıpırdayamıorsun acı yok neyse Dr geldı başlayalım dedı arkadaşımın alımı sıkı sıkı tuttum sürekli konuşuluyor şakalaşılıyor sımdı derin bı nefes al dedi doktorum belden yukarı bı basınç hıssetceksın sonra bı rahatlama Islanma duygusu olacak sakın korkma bebegı çıkarıcam dei tmm dedım eve bı basınç geldı ve suyun pAtladı ve bebegımı kaldırdı Dr serseri dıe sevmeye basladılAr nolur dedım bnm bıdık elllerini tutmuş dıger eliylede karnımı tutmaya çalıyormuş yerını bırakmak ıstemıyor dedi iç çekerek çıkıyor bnm derin im )ağlamadı cok getırdıler kApkra saclar Dr dıyo ne cok sacı var funda hastaneden sonra kuaföre gıdersınız:)))bebegımı babasına götürme in aldılar sonra kapatıyoruz dediler kuzumu koklayınca ikı damla yas aktı gözümden sıldıler hersey bıttı verdı anlayamadan hala ınanamıyorum bnm mı bu bebek dıe)çıkarken korıdorda kıse yoktu herkes bebişi gıyınrken izlemeye gitmiş korıdor mahşer yerı gıbıydı saolsunlar bızde destek olmak ıcın gelmişler))sonrada gaz ve süt dışında sıkıntı olmadı 4.gun geldı süt kuzumu cok ac bıraktılar bnı emzırtmeye çalıştılar bu yüzden yara oldu göguslerım ;((rabbım herkeslere versın evlat cok tatlı bişeymiş )bızden bu kadar)))))))

Genişletmek için tıkla...

kocaman bi maşallah tosununa canım gözünüz aydın kavuştun yavruna allah sizlere bağışlasın güzel meleğinizi
çokta güzel görünüyorsun canım bi maşallahta sana

esraaumutt .!.:

merhaba kızlar biraz geç kaldım doğum hikayemi yazmakta şimdi yazıyorum.
12 aralık çarşamba günü hafif kanamam oldu hemen doktorumu aradım nişanın gelmiş dedi.en geç iki gün içinde doğumun olur dedi.perşembe günüde sancım oldu hastaneye gittik 1cm açıklık vardı doktorum eve gönderdi cuma oldu bende tık yok sancı falan kesildi.o gün akaşama kadar bişe yoktu gece 12 de benim ufak ufak sancılarım başladı bu arada saate bakıyorum saat 3 olduannemleri eşimi kaldırdım artık sancılarım 5 dakkada bir geliyordu.hastanenin yolunu tuttuk direk doğumhaneye çıktık ebe muayene etti 4 cm açıklık var doğumun başlamış dedi beni sancı odasına aldılar eşimde yanımda gece benim sancılar artık dayanılmaz hal aldı bir ağlayarak duvarları yumruklayark geze geze çektim o sancıyı ebe nefes egzesizini gösterdi eşim sürekli nefes al ver nefes al ver diyerek bana yardımcı oldu.tekrardan muayene etti ebe açık 6 cm di ben epidüral istediğimi söyledim doktorumunda onayıyla iğnem yapıldı sonra iki saati rahat geçirdim çok az sancı geliyordu.ikinci kez iğnenein etkisi geçince tekrardan yapıldı saat 11 gibi tekrardan bakıldı açılma tamdı doktorum hemen geldi beni içeri aldılar masaya doktorum nasıl ıkınmam gerektiğini söyledi 3 kez denedik olmadı sonra ebe desteği yapıcaz dedi karnıma ,iki ebe sırayla koluyla bastırdılar yok bizimkinin çıkmaya niyeti.en son doktorum geçti yan tarafa erkek gücüyle koluyla karnımabastırdı banad var gücünle ıkın dedi ve nihayet oğlumunn başı çıktı dışarı ufak bir kesi yaptı doktor zaten gerisi hemen olup bitiverdi.oğlumu hemen orda kucağıma verdiler kara saçlı oğlumu ağladım o anki duygular tarif edilemez... bütün bunlar olup biterken herşeyi izledi eşim yüzü biraz sararmış halde gece 3 ten sabah 11 e kadar hep yanımdaydı bana çok desteği oldu onu çok seviyorum....

evt kızlar benim hikayemde bu herşeye rağmen bebeğim sağlıklı sıhhatli dünyaya geldi çok şükür.ben doğumumu normal epidüral yaptım ilk başta sancılar beni zorladı ama sonrası rahattı denildiği gibi epidüraldan korkacak bişe yok sonrasındada ne bel ağrısı ne yürümede sıkıntı hiçbirini yaşamadım.ne olursa olsun normal doğumu tavsiye ediyorum herkese.
bu arada oğlum 51 cm boy 3220 kilo 15 aralık cumartesi 11.05 te doğdu.ismi göktürk işte bu da resmi benim tatlı oğlumun..MAŞALLAH DEYİN KIZLAR.

Genişletmek için tıkla...

ya ne yalan söyliyim hala normal doğum hikayelerini okuyunca kıskanıyorum maşalah anladığım kadarıyla biraz zor birazda kolay bi doğumla almışsın meleğini kucağına maşallah çokta çiykin allah nazarlardan saklasın

emi1987 .!.:

TARİH : 07.12.2012
SAAT: 10.30
CİNSİYET: erkek
KİLO: 3700
BOY: 50 CM

Doğum hikayem yazma fırsatını anca bulabildim. Allah’a binlerce kere şükürler olsun bu duyguyu yaşattı ve sizlerle paylaşma fırsatı bulabildim. 2 kayıptan sonra 3 hamileliğmi sağlıkla tamamladım çok şükür.

Benim muhtemel doğum tarihim 22.12.2012 idi. Eskiden beri sezeryen karşıtı, normal doğum yanlısıydım. Ama doğum tarihi Aralığa rastlayınca bu fikrimden yavaş yavaş vazgeçtim. 12.12.12 Çok güzel bir tarihti. Diğer yandan da 7 aralık eşimin doğum günü. Doktorumla konuştuğumuzda 2 tarihin de mümkün olabileceğini söyledi. Ben de eşime hayatı boyunca unutamayacağı bir hediye verebilmek için 7 Aralıkta karar kıldım.
Saat 7.30 gibi hastanedeydik. Makyajımı yapmıştım, saçıma fönümü çektirmiş, tırnaklarıma ojelerimi sürdürmüştüm.(ojelerimi sildirdiler) Tüm sevdiklerim yanımda oğlum karnımdaki dakikaları çok keyifli geçirdik. Bir yandan da Fotoğraflarmızı çekildi. Birden beni almaya geldiler, kimseyle vedalaşamadım. Halbuki herkesi tek tek öpecektim. Birtek eşimi öpebildim o da benimle asansöre bindiği için
Fotoğrafçıda sorun çıkıcak diye hep tedirgindim, neyseki onu da aldılar. İğnemi yaptılar, bir sıcaklık hissettim. Sonra doktorum şu an o bölgeyi temizliyorum dedi. Sonra benim midem bulanmaya başladı. Anestezist yemek yediniz mi diye sordu oysaki yememiştim. Saçları görünüyo dediler, ve bak annesi deyip oğlumu gösterdiler. Sesi çok az geldi bana. Isıtıp getireceklermiş, çok korktum bişey oldu diye. İçerden sesini de duydum. Bir yandan mide bulantısına dayanamayıp fönlü saçlarımı mahvettim Oğlumu getirdiklerinde yanağı yanağıma dedğinde o kadar çok ağladım ki, hiç tahmin etmezdim. O sıcaklık hala yanağımda… Onu götürdüler beni de biraz uyutacaklarını söylediler. İyiki uyuttular, çenem çok düşmüştü, tüm hayat hikayemei anlattım 5 dakikada. Kalktığımda doktorum artık bitti temizleyip yukarı çıkaracaklar dedi. Mide bulantısı devam ettiği için çıkaramadılar. İğne yaptılar mide bulantısı için. Çıktığımda eşim kapıda bekliyodu. Herkes oğlumun çok tatlı olduğunu söyledi birazdan yanıma getirdiklerinde iyice kokladım onu, çok tatlıydı.
Sütüm geldi ama göğüslerim yara oldu. 2 saat sonrasında ayağa kalktım. Kendimi çok iyi hissediyoken bir baş ağrısı başladı, 10 gün yataktan zor kalktım. Spinal anestezinin yan etkisi beni de buldu ama çok şükür geride kaldı sanırım gene o anı yaşamak için spinal anestezi isterdim. Baş ağrısını çekerken aynı fikirde ddeğildim ama geçen bişey sonuçta…
Hamileliğimin her gününde bu gün de geçti diye dua ettim, çok şükür sağlıkla tamamladım. Doktorum prof. Dr. Alkan Yıldırım’a minnettarım…

Bu da benim oğluşkom ve onunla buluşma anımız...

Eki Görüntüle 592768 Eki Görüntüle 592767 Eki Görüntüle 592769

Genişletmek için tıkla...

canım yaaa gözlerindeki mutluluğu görünce benimde gözlerim doldu maşallah size çok güzel görünüyorsunuz allahım nazarlardan korusun
allah analı babalı büyütmek nasip etsin bu güzel yavruyu

biftek .!.:

12.12.12 tarihinde kontrolümüz vardı, bende hala ne nişan gelmesi ne de sancı vardı, hastaneye gittik ben sıramı beklerken hemen nst ye girdim vakit kaybetmemek için. hemşire geldi, senin ağrın mı var dedi. ben de karnım ağırlaştı çok ama ama ağrım yok dedim. meğer sancı 85 lere vurmuş hemde düğzenli aralıklarla. bugün dr seni bırakmayabilir aramızda kalsın dedi. eşim dışarda bekliyordu, aileleri hemen telaşlandırmayalım ama bugün gelecek galiba dedim. evde kahvaltı yapıp bulaşıklar ortada çıkmıştım biraz da dağınık ve tozluydu aklımda evin hali vardı. neyse biz girdik muayeneye ultrasonla baktı dr ve kilosu 4 civarı dedi, açılma da yok ama seni riske atamam 40. haftandasın dedi. 12.12.12 bebeği olacak bu tatlı kız dedi:)) herkes o tarihi ister biz evi toplamak amaıyla 13 ü olmaz mı diyoruz:) dr gülüyor. aileleri aradık eve gittik çantamızı aldık ben duş aldım hastanede yatışımız yapıldı. sabah az da olsa kahvaltı yaptığım için 3 ü 10 geçe ameliyata alındım. ameliyathaneye girerken annem kapısına kadar geldi, bakmak istemedim ama son anda bakıtım ve ağladığını görünce düşünmemeye çalıştım ağlamak istemiyordum. genel anestezi olduğum için bir şey anlatamıyorum ama ayıldığım anı unutmuyorum, hadi kalk bakalım uyan baklımmm dedi ameliyathanedeki herkes, ben gözümü açmadan her şeyi tam mı dedim birden :)çok güzel dediler:) bir de herkese teşekkür ediyordum durmadan, ağrı çok az hissediliyordu ama ben o odadaki herkese minnettardım. bebişim odaya gitmiş bile. ben 15 dk sonra gitmişim odaya, bebişimi gösterdiler çok güzel dedim. eşim elimi tuttu hep.. dr umuz kontrole geldi ve ameliyathanedekliler sana mest olmuş, bi ameliyattan sıonra bize bu kadar teşekkür edenini görmedik demişler:))
şimdi 10 günlüğüz. sütümüz de anca 3 gün sonra gelebildi. ben heralde hiç gelmicek demeye başlamıştım. o yüzden sakın telaşlanmayın bişey gelmese de hemen emzirmeye başlayın benm sarı suyum bile 2. gün geldi.
eşimse kızımızla resmen aşk yaşıyor, aşkım diye bi ses duyuyorum efendm diyorum sana demedim diyor:) kokluyor öpüyor , dokunmaya kıyamıyor. bu kadarını da beklemezdim ama mest oluyorum.
sez olduğma hiç pişman olmadım, evet belki ilk gün tuvalete bile kalkamadım ama ilk gün hariç hiç ağrı kesici kullanmadım, 2. gün yardımla kalktım, 3 . günden sonra kalkıp kendim desteksiz yürüdüm şu anda bebeğimin her işini yapabiliyorum. normal olmasını istemiştik ama kısmet.


bizim de hikayemiz böyle işte kızlar.. ve söz verdiğim gibi foto da ekliyorum demeyi unutmuyoruzzz maşallahhh:))

Genişletmek için tıkla...

Serotonin .!.:

Kırkıncı haftanın sonunda spinal sezaryen ile dünyaya geldi oğlum.
Hastahaneye idrar yollarımda ki iltihaplanma yüzünden çektiğim sancı için gittim (?) ya da ben öyle sanıyormuşum... "Taş mı, kum mu" diye eşimle tartışırken NST geldi ve sancıların 160'ı gördüğü ve düzenli geldiği söylendi... Doğum başlamış... Ve sanki ben de hamilelik yokmuş gibi ne eşim ve ne de ben hiç doğum sancısına yormamışız.. Rahimde kist olduğu için her halükarda ameliyat geçirecektim, doktorum ve eşim doğumu da ameliyatla aradan çıkarmak istediler=)... Ama sıpamız yolu bulmuş ve gelmeye çalışıyormuş o sırada... Ben bu kadar düzenli ve temiz gidiyor gibi görünen başlangıçtan sonra "Normal istiyorum" diye tutturduğumu hatırlıyorum. Hepimizin içinde bu aslan yatar ya... Apar topar ameliyathaneye indirildim. Doktorum da yetişti şükür.. Sakinleştirici iğneyi dahi olmaya vakit kalmadan spinal anestezi yapıldı.. Güzel bir deneyim oldu... Ayık olmak.. Sanıldığının aksine bu tarz anestezi türlerinde kişiyi tam ayık bırakmıyorlar... Zaten doğru da değil diye düşünüyorum... Bebişimi öptükten sonra bir iğne yedim sanırım, uyku ile uyanıklık arası bir halde ameliyat tamamlandı.. Sersem gibiydim odaya çıkarıldığımda ama bunun farkında değildim=) bayağı kendimdeyim sanıyorum... Üç saat içinde ayaklarımı hissetmeye başladım. Beş saat içinde ayağa kalkmıştım... Spinal anestezinin hiçbir yan etkisini yaşamadım. Sezaryen ağrılarım ise yaklaşık dört gün şiddetli şekilde sürdü... Özellikle bacaklarımı hareket ettirirken dikiş yerlerinde ki yanma tarzında ki acı çok kötüydü... Doğumun kolay bir yolu yok... Her ikisi de çok zor...
Şimdi oğlumla birlikte sıhhatli ve iyiyiz şükür...

Rabbim tüm doğum yapmış ve yapacak arkadaşlarıma kolaylık, sıhhat ve bol süt versin inşallah=)
Selamlar,

Genişletmek için tıkla...

urugu_ .!.:

TARİH : 21 ARALIK 2012 CUMA
SAAT : 18:40
KİLO :3500 GRAM
BOY :52 CM

Cuma günü kontrol için hastanenin yolunu tuttuk artık sezaryen tarihi alırım sanırım diye düşünüyordum ve bir yandan da heyecan stres acayip olmuştum doktora girdim sancılarım olduğunu söyledim artık onlar rutin dedi normal doğum istiyordum aslında doktorumla konuştum ama çok büyük risk olduğunu dönmediği için normal doğum esnasında ölüm riski olacağını söyleyince çok kötü hissettim kendimi kan tahlili istedi kardiyolojiye yolladı EKG çekildi kalp kapakçıklarıma bakıldı pek bir anlam veremedim onlar niye yapıldı ama yine de yapıldı sonra nst ye girdim ve ilk defa çok uzun sürdü oğlum çok hareketli diye düşünmüştüm ama sancılarım çokmuş ve ben hissetmiyordum tabi bunu sonradan öğrendim öğleden sonra tahlil sonuçlarımla doktoruma gittiğimde bana hemen yatış veriyoruz seni bu şekilde eve yollayamam deyince şok yaşadım hiç beklemiyordum dışarıda annemle babam bekliyordu çıktım onlara söyledim annem de çok şaşırdı hemen eşimi aradım o da iş yerinden izin alıp çıkacaktı başka bir kadın doktoruna daha görünmemi istedi doktorum o da beni muayene etti ve sezaryene karar verildi doğum servisine yatışım oldu ve anestezi doktorunu beklemem söylendi bu arada lavman yapıldı kan alındı ve beklemeye başladık anestezi doktoru geldi tanıştık ve çok sevdim doktoru ve spinal anesteziye karar verdik ve maksimum yarım saat içinde beni sezaryene almak için hazırlamaya başladılar sonda takıldı ama çok felaket bir şeydi resmen kıvrandırdı beni sanki sürekli altıma işer pozisyondayım ama bir türlü rahatlayamıyorum ağlamamak için kendimi zor tutuyorum o sırada sedyeye aldılar beni bonemi de taktılar ve ameliyathane kapısında eşime anneme babama ve arkadaşım ve eşiyle uzaktan vedalaştım ameliyathaneye girdiğimde beni ameliyat masasına aldılar çok kalabalık bir ekip vardı ve herkes çok pozitifti ve neşeliydi anestezi doktorum beni rahatlatmak için sürekli benimle sohbet halindeydi ve spinal anestezi yöntemiyle beni uyuşturdu ve iğneyi belimden olduğum an kalçama çok tatlı bir sıcaklık geldi ve o andan itibaren çok rahatlamıştım ilk önce karnımı ve bacaklarımı batikonla sildiler ve ilk kesiği hissettim ama acı hissetmiyordum sonra testere gibi bir şeyle kesildiğimi de hissettim ama çok odaklanamadım sohbet etmekten aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama doktorum da keseyi patlattığını söyledi ve bir su boşalma sesi duydum git gide heyecanım artmıştı artık bebeğime kavuşmama çok az kalmıştı bebeğim ters geldiği için ilk önce poposu çıktı doktorum ve hemşireler gülmeye başladılar poposunu severek ve sonra bebeğim artık tamamen çıkmıştı ağzını yıkadılar ve işte ilk ağlama sesini duymuştum ve o anda dayanabilmek mümkün değildi bende ağlamaya başladım bebeğimi daha bana göstermeden içeri aldılar yıkamaya ve aşısını vurmaya 5 dakika içinde oğlumu aşkımı getirdiler ….gözlerini bana açıp bir baktı ki o bakışı hayatım boyunca unutamam ve parmağımı tutuşu…ona ilk sözüm Hoş geldin dünyama oğlum..oldu ve çok kısa bir sure sonra yanımdan gitmek zorunda kaldı dışarıda babası ve ailesi bekliyordu çünkü..:) ameliyatım 10-15 dakika daha sürdü ve beni odaya çıkardılar hemen ilk gece biraz zordu dikiş ağrım ve gaz sancım çok oldu ama her geçen gün daha iyi oldum şimdi oğlumla birbirimize çok alıştık ondan önceki hayatım o kadar boş ve anlamsız geliyor ki Allah olmayan ve isteyen herkese inşallah bu duyguyu yaşatır …

Bu arada spinal anestezi çok çok rahattı sonrasında hiç sıkıntı yaşamadım bol bol kahve ve su içtim ameliyattan sonra yaklaşık 5 litre su fincan fincan kahve ve ıhlamur içtim ilk 2 gün sütüm gelmedi bir el pompası yardımı ile getirdim şimdilik göğüs yaram da yok zeytinyağ çok etkili bu konuda :)

Genişletmek için tıkla...

kalachakra .!.:

TARİH:14.12.2012
SAAT30
CİNSİYET:KIZ
KİLO:3840
BAŞ ÇEVRESİ:35 CM
BOY:SANIRIM 52 CM

Merhaba kızlar. Ben 41.haftamın bitiminde miad geçmesi sebebiyle 14.12.2012 de hastaneye yattım. Sabah 8:00 de yatış işlemlerinden sonra dr hiç bir doğum belirtisi olmadığı için suni sancının ardından eğer herhangi bir açılma olmaması yada bebek kalp atışlarında bir sıkıntı olursa sezeryan olabileceğimi söyledi. Neyse eşimle 08:30 da vedalaştık. Drum eşime doğumumum büyük ihtimalle gece yarısı yada sabah olacağını söylemiş. Hstanede beklemesinin gereksiz olduğunu saat başı telefnla bilgi alabileceğini söylemiş. EŞİM Bana bu durumu söyleyince bende büyük bir korku aldı. Sabaha kadar suni sancı çekmek düşüncesi beni epey bir korkuttu. Neyse drum geldi bana olanları anlattı. 1 cm den bile daha az açıklığımın olduğunu, bunu açıklığın büyük ihtimalle ilk doğumdan kaldığını, rahimden bir krem sürüp açılmaya destek vereceğini söyledi.Eğer bu kremle birlikte rahimde açılma olursa daha sonra suni sancı vereceğini iletti. Kremi sürdü ve gitti. Bende 15 dk sonra sancılar başladı. Yarım saatte bir kontrol için geldiğinde NSTden bakıp bana durumumla ilgili bilgi verdi. Sancılarım gitgide şiddetleniyordu ama dayanılmayacak gibi değildi. Aradan 2 saat geçti, alt muayenesinde 4 cm açılmamın olduğunu ve herşeyin çok güzel gittiğini suni sancıya ihtiyaç olmadığını söyledi.Çok seviniyordum. Aradan birkaç saat daha geçti sancılarım gitgide şideetlenmeye başladı. NSTdeki ses değişince Drum yanıma geldi ve Bebeğin rahme yerleştiğini 1-2 saat içinde doğumun gerçekleşeceğini söyledi.Bende hemen eşimi arayıp gelmesini söyledim. Derken suyumun geldiğini hissettim. Dra söyledim.Dr tekrar alt muayenesi yaptıktan sonra 8 cm açılmamın olduğunu ve doğumun heran gerçekleşebileceğini söyledi. 10 dk geçmedi bebeğimin iyice aşağı indiğini hissetim ve dra seslendim. Dr hemen geldi ve doğumun başladığını sancı gelince ıkınmamı söyledi. Tek ıkınmayla yetindim ve hemen sedyeye alıp doğumhaneye gittik.Oradada tek ıkınmayla bebeğimi doğurdum ve ağlayışını duyduğumda dünyalar benim oldu. Göbeğini kestikten sonra hemen kucağıma verdiler. İlk bebeğimde bu anı yaşayamamıştım. Sanki ilk kez anne oluyormuş gibiydim. Bebek sandıklarından biraz iri olduğu için rahimde çok yırtılma olmuştu. Doğum sancısından kötüydü dikiş ağrıları. Sonra beni odaya götürdüklerinde eşim, annem kayımvalidem oradaydı. Onlar doğumun olduğuna çok şaşırmışlardı. Kmse bu kadar kısa sürede doğum olacağını beklemiyordu..Drum çok şaşırmıştı. 09:30 da sancılarım gelmeye başladı 14:30 da kızımı kucağıma aldım.Sanırım yediğim hurmaların, ananasların rahmin bu kadar çabuk açılmasında çok büyük etkisi vardı. Şimdi 14 günlük olduk. Kızım çok çabuk büyüyor. İlk 2 gün emziremedim kızımı. Sütüm gelmedi. Ve göğüslerim çok yara oldu. Ablası çok güzel ilgileniyor kardeşiyle.Çok kıskanır kardeşini sanmıştım ama beklediğimin tam tersi tepkiler veriyor.
İşte bizim doğum hikayemizde bu...Allah bu duyguyu isteyen herkese nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

gecedicle .!.:

evttt kıslar ben biraz kötü günler atlattım 23.12 pazar gecesi çok sancım vardı sabah hemen hastaneye gittik saat 8 de 24.12 pazartesi dr muayene etti nts de sancım vardı muayenede açıklık yok dedi guguşun suyu azalmış ve kilo vermiş dedi seni hemen yatırıcaz dedi dr gece doğurursun dedi bide bi ilaç yerleştirdi rahime allahımm o sancılar mahvetti beni odada çıldırmak üzereydim dayanamıyorum diye bağrınıyorum :) akşama kadar gelip gidip baktılar lavman yapıldı sonra ben dr a dedim ölüyorum yapamıcam ben dedim epidüral takalım dedi dr anestezi uzmanı geldi epüdrali taktı ama ilaç vermedi doğuma yakın vericez dedi ,sancıdan kıvranırken dr gene geldi akşam saat 8 gibi muayene etti açıklık 2-3 cm olmuş dedi 5-6 saate doğum olur dedi o ara nts yi bağladılar ben dedim ölüyorum ben elim ayağım titremeye başladı guguşum içeride strese girmiş kanala girmiş nts de kalp atışları gitti geldi 60 a düştü kalp atışları, dr bağırdı oksijen takın çabuk ameliyathaneyi hazırlayın acil sezeryana alıcaz diye bağırıyo cem beyi çağırın çabukkk diyo beni düşünün artık ben dr a öldümüü diye bağırıyodum en son cem bey geldi o ara bana oksijenler falan takılmıştı kalp atışları düzeldi guguşun sonraa kemale hanım cem beye sezeryana alalım dedi cem bey muayene etti doğuma az kalmış rahat doğurur dedi bekleyelim dedi , sonra kemale hanım doğumda dahada stres yaşayabilir bebek riske atmayalım dedi eşimle bana dediki bebişi riske atmak istemiyorum dedi ama yinede karar sizin dedi bende eşimde o anda alın sezeryana dedik o anı yaşadıktan sonra o korku berbat bişeydi zaten epidüral takılı oldugundan ilaç verildi hemen sezeryana alındım, eşimde geldi yanımda guguşumun oo ağlama sesini duydum ilk öyle bi rahatladım ki ,dr havaya kaldırdı bak annesi bak dedi başladım ağlamaya temizleyip yanıma getirdiler öptüm ağladım nasıl bir mucizeydi diye rabbime hep dua ettim ona bişey olmasın diye sonra bebişim babasıyla çıktı benim dikişler atıldı ve odamıza çıktık guguşum çokk küçük ablaları 2.790 kilo 48 cm doğdu aynı babası sadece kumral olucak benim gibi şimdi evimizdeyiz çok şükür hem emziriyorum hem süt sağıp veriyorum çünkü çok ememiyo sarılık olsun istemiyorum bende sağıp veriyom napıyım rabbim hepimizin yardımcısı olsun allahım kimseyi evlat acısıyla sınamasın.Eki Görüntüle 591186 buda guguşum :) adı tuğra aras

Genişletmek için tıkla...

funntunn .!.:

Tarih: 24.12.2012
Saat: 10:13
Boy: 50cm
Kilo: 4250gr
Planlı epidural sezeryanla dünyaya gelen kızımın annesi son dakıkaya kadar hazırlıklar derdındeyiii))vakit nasıl geçti anlamadım sabah 5 te uyandım namazımı kıldım dualar okudum korkum yatisın die bı baktımkı vakti gelmış gıyındık düştük hastane yollarına..daha ıcerı gırmeden büyük görümcem de geldi hep berabe yatışı yaptık odaya çıktık testler prosedürler o ara gıyınırdıler benı telefonlar susmuyor yarım saat olmamıştı eltiler kayınlar teyzemler dayım arkadaslarım hep kapının onndeydı ne kadarda guzel ınsanlar bırıktırmışım die ıçımden geçirdim )sonra 9.30 ta bin aldılar esımle o bakışmamızı hıc nutmıycam ağlamamak için zor tuttum kndıme söz vermiştim ağlamayacağım dıe.tam kapıdan gırerken alnımdan öptü seni ve kızımı burda beklıyorum tamam mı dedi tamam diyemedim yutkundum kafamı salladım garıp bı heyecan sureklı ısımlerını söylüyordu her gelen yakın arkadasım benı yalnız bırakmamak ıcın oda doguma gırdı anestezı profum cok komık bı adamdı sureklı esın nıe gırmedı arkadaşına mı yaptın bebegı dıe takılıyordu hıc anlamadım epidurali nasıl taktığını acı ıle dokunma arasındaki farkı göstermeye çalıştı ıgneyle uyusunca söndüm takıldı cok gAıp bı hısti orAyı bışı kurcalıyor ama kıpırdayamıorsun acı yok neyse Dr geldı başlayalım dedı arkadaşımın alımı sıkı sıkı tuttum sürekli konuşuluyor şakalaşılıyor sımdı derin bı nefes al dedi doktorum belden yukarı bı basınç hıssetceksın sonra bı rahatlama Islanma duygusu olacak sakın korkma bebegı çıkarıcam dei tmm dedım eve bı basınç geldı ve suyun pAtladı ve bebegımı kaldırdı Dr serseri dıe sevmeye basladılAr nolur dedım bnm bıdık elllerini tutmuş dıger eliylede karnımı tutmaya çalıyormuş yerını bırakmak ıstemıyor dedi iç çekerek çıkıyor bnm derin im )ağlamadı cok getırdıler kApkra saclar Dr dıyo ne cok sacı var funda hastaneden sonra kuaföre gıdersınız:)))bebegımı babasına götürme in aldılar sonra kapatıyoruz dediler kuzumu koklayınca ikı damla yas aktı gözümden sıldıler hersey bıttı verdı anlayamadan hala ınanamıyorum bnm mı bu bebek dıe)çıkarken korıdorda kıse yoktu herkes bebişi gıyınrken izlemeye gitmiş korıdor mahşer yerı gıbıydı saolsunlar bızde destek olmak ıcın gelmişler))sonrada gaz ve süt dışında sıkıntı olmadı 4.gun geldı süt kuzumu cok ac bıraktılar bnı emzırtmeye çalıştılar bu yüzden yara oldu göguslerım ;((rabbım herkeslere versın evlat cok tatlı bişeymiş )bızden bu kadar)))))))

Genişletmek için tıkla...

esraaumutt .!.:

merhaba kızlar biraz geç kaldım doğum hikayemi yazmakta şimdi yazıyorum.
12 aralık çarşamba günü hafif kanamam oldu hemen doktorumu aradım nişanın gelmiş dedi.en geç iki gün içinde doğumun olur dedi.perşembe günüde sancım oldu hastaneye gittik 1cm açıklık vardı doktorum eve gönderdi cuma oldu bende tık yok sancı falan kesildi.o gün akaşama kadar bişe yoktu gece 12 de benim ufak ufak sancılarım başladı bu arada saate bakıyorum saat 3 olduannemleri eşimi kaldırdım artık sancılarım 5 dakkada bir geliyordu.hastanenin yolunu tuttuk direk doğumhaneye çıktık ebe muayene etti 4 cm açıklık var doğumun başlamış dedi beni sancı odasına aldılar eşimde yanımda gece benim sancılar artık dayanılmaz hal aldı bir ağlayarak duvarları yumruklayark geze geze çektim o sancıyı ebe nefes egzesizini gösterdi eşim sürekli nefes al ver nefes al ver diyerek bana yardımcı oldu.tekrardan muayene etti ebe açık 6 cm di ben epidüral istediğimi söyledim doktorumunda onayıyla iğnem yapıldı sonra iki saati rahat geçirdim çok az sancı geliyordu.ikinci kez iğnenein etkisi geçince tekrardan yapıldı saat 11 gibi tekrardan bakıldı açılma tamdı doktorum hemen geldi beni içeri aldılar masaya doktorum nasıl ıkınmam gerektiğini söyledi 3 kez denedik olmadı sonra ebe desteği yapıcaz dedi karnıma ,iki ebe sırayla koluyla bastırdılar yok bizimkinin çıkmaya niyeti.en son doktorum geçti yan tarafa erkek gücüyle koluyla karnımabastırdı banad var gücünle ıkın dedi ve nihayet oğlumunn başı çıktı dışarı ufak bir kesi yaptı doktor zaten gerisi hemen olup bitiverdi.oğlumu hemen orda kucağıma verdiler kara saçlı oğlumu ağladım o anki duygular tarif edilemez... bütün bunlar olup biterken herşeyi izledi eşim yüzü biraz sararmış halde gece 3 ten sabah 11 e kadar hep yanımdaydı bana çok desteği oldu onu çok seviyorum....

evt kızlar benim hikayemde bu herşeye rağmen bebeğim sağlıklı sıhhatli dünyaya geldi çok şükür.ben doğumumu normal epidüral yaptım ilk başta sancılar beni zorladı ama sonrası rahattı denildiği gibi epidüraldan korkacak bişe yok sonrasındada ne bel ağrısı ne yürümede sıkıntı hiçbirini yaşamadım.ne olursa olsun normal doğumu tavsiye ediyorum herkese.
bu arada oğlum 51 cm boy 3220 kilo 15 aralık cumartesi 11.05 te doğdu.ismi göktürk işte bu da resmi benim tatlı oğlumun..MAŞALLAH DEYİN KIZLAR.

Genişletmek için tıkla...

emi1987 .!.:

TARİH : 07.12.2012
SAAT: 10.30
CİNSİYET: erkek
KİLO: 3700
BOY: 50 CM

Doğum hikayem yazma fırsatını anca bulabildim. Allah’a binlerce kere şükürler olsun bu duyguyu yaşattı ve sizlerle paylaşma fırsatı bulabildim. 2 kayıptan sonra 3 hamileliğmi sağlıkla tamamladım çok şükür.

Benim muhtemel doğum tarihim 22.12.2012 idi. Eskiden beri sezeryen karşıtı, normal doğum yanlısıydım. Ama doğum tarihi Aralığa rastlayınca bu fikrimden yavaş yavaş vazgeçtim. 12.12.12 Çok güzel bir tarihti. Diğer yandan da 7 aralık eşimin doğum günü. Doktorumla konuştuğumuzda 2 tarihin de mümkün olabileceğini söyledi. Ben de eşime hayatı boyunca unutamayacağı bir hediye verebilmek için 7 Aralıkta karar kıldım.
Saat 7.30 gibi hastanedeydik. Makyajımı yapmıştım, saçıma fönümü çektirmiş, tırnaklarıma ojelerimi sürdürmüştüm.(ojelerimi sildirdiler) Tüm sevdiklerim yanımda oğlum karnımdaki dakikaları çok keyifli geçirdik. Bir yandan da Fotoğraflarmızı çekildi. Birden beni almaya geldiler, kimseyle vedalaşamadım. Halbuki herkesi tek tek öpecektim. Birtek eşimi öpebildim o da benimle asansöre bindiği için
Fotoğrafçıda sorun çıkıcak diye hep tedirgindim, neyseki onu da aldılar. İğnemi yaptılar, bir sıcaklık hissettim. Sonra doktorum şu an o bölgeyi temizliyorum dedi. Sonra benim midem bulanmaya başladı. Anestezist yemek yediniz mi diye sordu oysaki yememiştim. Saçları görünüyo dediler, ve bak annesi deyip oğlumu gösterdiler. Sesi çok az geldi bana. Isıtıp getireceklermiş, çok korktum bişey oldu diye. İçerden sesini de duydum. Bir yandan mide bulantısına dayanamayıp fönlü saçlarımı mahvettim Oğlumu getirdiklerinde yanağı yanağıma dedğinde o kadar çok ağladım ki, hiç tahmin etmezdim. O sıcaklık hala yanağımda… Onu götürdüler beni de biraz uyutacaklarını söylediler. İyiki uyuttular, çenem çok düşmüştü, tüm hayat hikayemei anlattım 5 dakikada. Kalktığımda doktorum artık bitti temizleyip yukarı çıkaracaklar dedi. Mide bulantısı devam ettiği için çıkaramadılar. İğne yaptılar mide bulantısı için. Çıktığımda eşim kapıda bekliyodu. Herkes oğlumun çok tatlı olduğunu söyledi birazdan yanıma getirdiklerinde iyice kokladım onu, çok tatlıydı.
Sütüm geldi ama göğüslerim yara oldu. 2 saat sonrasında ayağa kalktım. Kendimi çok iyi hissediyoken bir baş ağrısı başladı, 10 gün yataktan zor kalktım. Spinal anestezinin yan etkisi beni de buldu ama çok şükür geride kaldı sanırım gene o anı yaşamak için spinal anestezi isterdim. Baş ağrısını çekerken aynı fikirde ddeğildim ama geçen bişey sonuçta…
Hamileliğimin her gününde bu gün de geçti diye dua ettim, çok şükür sağlıkla tamamladım. Doktorum prof. Dr. Alkan Yıldırım’a minnettarım…

Bu da benim oğluşkom ve onunla buluşma anımız...

Eki Görüntüle 592768 Eki Görüntüle 592767 Eki Görüntüle 592769

Genişletmek için tıkla...

Allah hepinizi ve bebeklerinizi nazarlardan korusun... Maşallah sizlere bebekler de anneler de çoooooooooooooooooook güzel

ah kızlar şaka gibi koskoca 9 ayı beraber geçirdik sonunda birer birer bebeklerimizi kucaklarımıza aldık. İyi ki anne olduk Allah çok şükür değil mi

12/12/2012 sabahın 5ınde suyumun gelmesıyole hastaneye gıttım gece saat 23:58 e kadar sancı cektım sonrasındada vakum yardımıyla zorlu bır dogum gerceklestırdım ama yavrumu kucagıma alınca tum agrılarım gıttı sankı:)))

mrb kızlar sonuna ben e soğum hikayemi yazıyorum:) uzun süredir nete giremiyorum evimde net yok ama cepten aokumakla yetiniyorum:)neyse gelelim doğum öyküme
aslında normal oğum tarihim 8 aralık olarak belirlenmişti ki benim güzel kızım o kadar sabredemedi. hamileliğiminn son aylarında bebeğimin suyu az diye kontroller iice sıklaşmiştı iki günde bir nst ye girer olmuştum. 25 kasım da tekrar nst ye girmek içn dr a gittim ve dr m sezaryen olabileceğimi söyledi. 20 kasım da gel normal mi sezaryen mi karar verelim dedi. annemle gitmiştim dr a ve dönüşte şehrin altını üstüne getirip bi sürü alışveriş yaptık eve gittiğimizde resmen canım çıkmıştı.işte o gece saat 12 de belimde acayip bi ağrıyla uyandım kendi kendime acaba mı derken bi taraftan da hiç konduramıyordum daha bir aya yakın zaman vardı çünkü. sancıların yarım saatte bir ve düzeli olduğunu görünce şüphelerim iice arttı tabi. üstelik sancı giderek dayanılmaz bi hal alıyordu. saat 4 olmuştu eşimi uyandırdım sancım var dedim bi panik bi panik uyandırdığıma pişman oldum:) neyse dakika tutmaya ikna ettim tabi ben bu arada bi yatıp bi kalkıyorum evin içinde dönüp duruyorum sabah 6 itibariyle sancı 5 dakikada bir gelmye başladı ben hala doğum zamanı değil deyip duruyorum çünkü başka hiç bi belirti iz yok. anemde bizdeydi eşimi ikna ettim saat 8 de onu işe gönerdim zaten işyeri 5 dk mesafede çağırırım hemen gelirsin dedim ve gitti. saat 10 oldu ve ben dayanamaz oldum 10. 30 da dr nin kapısında soluğu aldık. acil ultrasona ve nst ye girdim ve çatı muayenem yapıldı. 11 saat sancıya rağmen hiç açılma olmamıştı. dr bu şekilde bekleyip bekleyemiyeceğimi sordu hep normal doğum isteyen ben bi anda sezaryen istiyorum dedim ve saat 13. 55 de epidural sezaryenle zeynep ilay ım dünyaya gözlerini 2930 gr ve 50 cm olarak açtı. dr m ii ki beklemedğimizi eğer normal doğum u beklesek ya anneyi ya da bebeği kaybedebileceğimizi söyledi çünkü plesanta nın altından kanama başlamiş ve bu ameliyatta ancak görülebiliyormuş. şükürler olsun rabbime ki dualarımı kabul etti ve 3 kişi olarak evimize dönmeyi nasip etti...
darısı tüm bekleyenlerin başına...

bende doğum hikayemi paylaşıyorum :).Hamileliğin en başından beri herhangi bir problem olmazsa normal doğum olsun diye planlamıştık. 40. haftamız doldu. doktorum en fazla dört gün daha bekleyeceğini olmazsa suni sancıyla doğumu başlatacağnı söylemişti. benim kızın gelmeye hiç niyeti yoktu. o kadar hurma, ananas, nar yedim, çok yordum kendimi çok yürüdüm ama nafile. ne ufacıık bir sancı, ne nişan ne su hiçbir belirti yoktu :). suni sancıya kaldık yani :). 40+4 de sabah 8'de hastaneye yatışım yapıldı ve saat 9 gibi de suni sancı verilmeye başladı. her şey saat 10'a kadar gayet iyiydi. Gülüp oynuyordum. Yanımda eşimde vardı sohbet ediyordum onunla. saat 10'da sancılarım şiddetlendi ve şiddeti giderek arttı. Allahım sanki cehennemde gibi hissediyordum kendimi. sanki bu sancılar hiç bitmeyecek ölüp gideceğim sandım. bir ara nst yi çıkartıp yerlerde süründüğümü ve secde ettiğimi Allah'a yalvardığımı hatırlıyorum. Odamda bekleyen annemleri telefonla arattım. annemin babamın sesini duymak bana çok iyi geldi. dua etmelerini istedim. Sancılarım arttıkça eşime kızmaya bağırmaya başladım. Eşim beni rahatlatmaya çalışıyordu ama ben ona sürekli kızıyordum. 'Her şey senin yüzünden, sancıyı sen değil ben çekiyorum, keşke en baştan sezeryan olsaydım' diye :). Beni sezeryana alın diye ortalığı inlettim. Doktorum geldi konuştu benimle ' biz 40+4e kadar normal doğum için boşuna mı bekledik? her şey çok güzel ilerliyor. Birkaç saate kadar doğuracaksın ve her şey bitecek' dediğini hayal meyal hatırlıyorum. Ara sıra doktorun gelip açılmanın ne kadar olduğunu konuştuklarını duyuyordum. En son 8 cm dediklerini duydum. Ikınma hissi gelince bize haber et dediler ve o an geldi. Hemen doğum hazırlıklarını yaptılar ve başladık ıkınmaya :) Allahtan sancılarım sabah 10'dan öğlen 13'e kadar sürdü. Yani 3 saat sancı çektim. Akşam saatlerine kadar sürse halim ne olurdu tahmin edemiyorum. saat 13'te ıkınma hissi geldiğinde tüm sancılarım bitmişti. geriye sadece ıkınıp bebeği doğurmak kalıyordu ama gerçekten çok güç gerektiriyordu. sancılar sırasında çok enerji harcadığım için yetetli gücüm kalmamıştı. 4-5 ıkınma da nihayet bebişim 13.20'de doğdu. içimden çıktığı o an o kadar güzel ve özeldi ki. doktorum kordonunu kesip hemen çocuk doktorlarına teslim etti kızımı. ve kızım doğar doğmaz hemennnn 3 kere kakasını yaptı. yani bir gün daha geç kalsaymışım kakasını yeme ihtimali yüksek olacakmış. bebişimi yıkayıp hemen yanıma getirdiler. o kadar güzel bi duyguydu ki hüngür hüngür ağladım kızımı koklayıp öptüm. İşte bu minik şey her şeye değiyordu. Kızım 50 cm, 3224 gram sağlıcakla doğdu :) Allah isteyen herkese nasip etsin anne olmayı.

bebeğimin nerdeyse kırkı çıkacak ama ben doğum hikayemi yine de paylaşmak istiyorum:)
9 Aralık akşamı suyum gelince güle oynaya hastaneye gittik nihayet bebişim gelmeye karar vermişti, tahmini doğum tarihi 15 aralıktı beş gün erken olmasına rağmen babası da ben de 8 aylık olduğumuz için akrabaların da telkinleriyle hep erken doğacakmış gibi şartlandığımız için geç bile kalmıştı bize göre:) son derece sağlıklı ve hareketli bir hamilelik geçirmiştim sadece 7 kilo almıştım ve son güne kadar yürüyüş yoga gibi aktivitelerle ev işi araba kullanma gibi hareketlerimi hiç kısıtlamamıştım belki de bu yüzden doğumhaneye girmemle çıkmam 3 dk sürdü:) neyse konuyu dağıtmadan hastaneden devam ediyorum: acile giderken o kadar mutlu ve sakindik ki personel doğuma geldiğinize emin misiniz bile dedi:) gece ebesi açılmamın 1,5 cm olduğunu doğumun yaklaşık on iki saat sonra gerçekleşeceğini söyledi o zaman eve gidelim dedim enfeksiyon riski olur diye izin vermediler bu durum bende biraz hayal kırıklığı yarattı çünkü hep evde sıcak su altında sancımı çekip düzenli hale gelince hastaneye gitmeyi hayal etmiştim (hastane ile evimin arasın arabayla bir dk sürmez) neyse sabah yediye kadar tık yoktu heyecandan uyuyamadım şimdi keşke uyusaydım diyorum:) yedi gibi sancım gelmeye başladı 5dkda bire indi gece ebesi bana çok moral verdi sen dokuza kalmaz doğurursun filan diye ve sancılar hiç ağrı vermiyordu ne adet sancılarımı bilirim ama sekize doğru birden sancım kaçtı ebe ve hemşireler de şaşırdı bu işe valla sancı moralle ilgiliyse beni gerim gerim geren kayınvaldem yüzünden kaçmış olabilir diycem ama neyse Allah bilir... Doktorumun mesaiye gelmesini beklerken annemi aradım çağırdım bazı arkadaşlarımıza haber verdik doktorum geldi açılmada bir değişiklik yok, 11e kadar bekleyelim sancı gelmezse suni vericez bebeği riske atamayız suyun azaldı dedi bu arada biz başından beri normal doğum dedik doktorumla o da iki çocuğunu normal doğurmuş keyfi sezaryenin lafını bile ettirmedi kaldı ki ben de sezaryenden acayip korkuyordum her neyse onbir oldu tık yok suni sancıyı eski usül damardan vermediler bebeğe zarar vermemek için rahim içine yerleştirdiler bir yarım saat geçti sancılarım başladı çekenler biliyor anne adaylarını da korkutmak istemem evet açılma yoksa sancı hele de suni sancı berbat bişey ama geçip gidiyor bir de bişey farkettim sabah kendi sancım geldiğinde nstde 35-40 arası görünüyordu ve çok hafif bir adet sancısı kadar ağrı veriyordu ama suni sancıda beni kıvrandıran sancılarda zar zor başımı çevirip cihaza baktığımda yine 35-40 civarı görüyordum keşke herkes kendi sancısyla doğum yapabilse... bir de ben güdülemenin etkisine çok inanıyorum gece ebesi beni çok motive etmişti senin vücut yapın çok iyi rahat doğurursun erken doğurursun sancı aralığın çok iyi filan diye ama gündüz ebesi tam tersiydi açılmama bakıp ohoooo daha çok var akşama kadar burdasın sancım gelince daha bu ne ki sen sonlara doğru gör 5 dakika kesintisiz sürecek diye benim moralimi mahvetti ama hiç dediği gibi olmadı yaklaşık dört saatlik sancı faslının son saati hakikaten zorladı ama sağolsunlar her sancıda bir elimi annem bir elimi eşim tuttu iki arkadaşım da belime ve bacaklarıma masaj yaptılar onlar olmasaydı çok zorlanırdım sona yaklaşıyorum doğumdan yarım saat önce açılmam 5 cm olmuştu ve daha bir bu kadar yolun var dedi şom ağızlı ebe ( bu arada ben çatı muayenelerinde filan kadına baya bağırdım sinirlenmişim ya bi kere):) ama bende bir ıkınma hissi var anlatamam Allahtan bu sitede okuduğum belirtilerden biriydi ebeye söylüyorum bak ıkınma hissi var bebek geliyo diye tuvaletin gelmiştir diyo bu arada sancı odasındayız ya sen kontrol etsene ben bebeği hissediyorum diyorum (hakikaten de çıkışa doru değişik bir baskı hissettim) yok yok sana öyle geliyo diyo bir daha ısrar edince hadi o zaman doğumhaneye gidelim dedi burda bak dedim bakar bakmaz bana şimdi acilen doğumhaneye gitmemiz lazım bebek geliyo dedi ben demiştim aptal kadın dememek için kendimi zor tuttum ama enerjimi doğuma saklamak adına fırlayıp kalktım herkesten önce gidiyorum doktorum nefes nefese geldi ben çatalda ıkınmaya başladım bana dur dur diyorlar herhalde doktorum hayatının en hızlı sterilizasyonunu ve epizyotomisini yapmıştır:) sancı gelince ıkın dediler ilk ıkınmada başı ikincide kendisi geldi bebişimin:) gözlerimi zar zor açtım yumuk yumuk bişey ağlamıyor dedim hemen çığlığı bastı:) bebişimi yan tarafa götürüp işlemlerini yaparlarken ben dikiliyordum bebişime bir an önce kavuşmaya can atıyordum Allahım ne sıkıcı ve uzun bişey bu dikiş faslı bebeğimi istiyorum dedim yanıma getirdiler sıcacık yanağını yanağıma dayadım bu his gerçekten bambaşka hiç unutamam o anı o sıcaklığı... geri götürdüler sonra giydirip odaya aldılar dikiş bitmiyor bitmiyor doktora "hocam heralde 80 dikiş atmışsınızdır" dedim verdikleri sakinleştiricinin etkisiyle fazla gevşemiş olsam gerek:) kadın güldü o da işini iyi yapmaya gayret ediyordu sonuçta... ama ben meleğimin hasretinden ölecektim:) bu arada eşim uzaktan bana bakıyordu bebek doğduğunda annesine sarılıp ağlamış bebekten önce bana bakmış nasılım diye Allah onu başımdan eksik etmesin...
neyseişlem bitti kalktım ve odaya kadar yürüdüm ilk hissiyatımı söyleyeyim sanki bütün iç organlarımı bir ipe dizip bir kancayla boğazıma asmışlar öyle bir çekilme hissi duydum odaya gittim üstümü değiştirdik emzirmek için pamuğumu verdiler ve dedim ki "senin için bu acının bin kat fazlasını çekerim"
velhasıl annelik bambaşka ve çok mazoşist bir duyguymuş:)

kızlar bilgilerinizi bana mesaj atın ben listeyi düzenlemeye çalışayım oğlumdan fırsat buldukça

Tarih:24.12.2012
Kilosu;3340kg
Boyu:51 cm.
selamlar öncelikle herkeslere,bende doğum hikayelerini okurken bir heves bana da geldi yazma gereği duydum:)
bu benim 2. gebeliğimdi,ilk bebeğimiz kızdı birde oğlum olsun istedim,çin takvimine göre hesapladım(tutar tutmaz Allah ın hikmeti dedim 10 tane kızım olsa yine de gocunmam evlat evlattır)mart nisan gibi gebe kalmayı planlıyordum,korunmayı bıraktık,herşeyde olduğu gibi bunda da aceleci davrandım,daha adet tarihim gelmeden testler yapmaya başladım,bir yandanda hissediyordum hamile olduğumu,gece rüyalarıma bile giriyordu,rüyamda adet olduğumu dahi görüyordum:)3.testte nihayet hafif silikte olsa ikinci çizgim çıkmıştı.Allah ıma şükürler olsun rabbim iki evladımda hemen verdi bize,korunmasız ilk ayda hamile kalmıştım.
Acele edip 5 gün sonra doktora gittim hesabıma göre 5 haftalık hamileydim,doktor adet tarihimi duyunca biraz kızdı,erkenden niye geldin diye,dediği gibi ultrasonda kese görünmemişti,kan testi yaptı kanda gözükmüştü oğluşum,vajinal ultrason yapalım dedi bende kızımla tek gitmiştim kucağımdan inmeyince sabah gel dedi,ama gitmedim 2 hafta sonra gittim,o zamana kadar içim içimi yedi dış gebelik mi diye(biraz takıntılıyım çünkü :))kontrolde bakınca kese göründü fakat bebek görünmedi kurtuluşum olmadı bu sefer vajinal ultrasonra gözüktü oğluş 7 haftalık hamileydim.Bundan sonrası ne iyi nede kötü geçti,sürekli bir karın agrım vardı doğurana kadar her sancıda ,ağrıda doğurucam herhalde diye endişeleniyordum,erken doğum yapıcakmışım gibi bir his vardı içimde ama korktuğum gibi olmadı.oğluş 41 haftada anca oldu.
40 haftayı tamamlamıştık doktorum artık dogurmaya niyetin yok mu diyordu:)bende benim vardı onun yok diyordum,oğluşta zaten 2 haftadır gelişme yokmuş hatta gerilemeye bile başlamış,ölçümler hep bir düşüş içindeydi,derken riskli gebeliğe sevk etti doktor,onlarda iki daha bekle doğurmazsan servise yatış yaptır dediler,23 aralık günü hastane gittim kontrolde 2 cm açıklık vardı oda muhtemelen ilk doğumdan kalmadır dedi ebe servise yatışım yapıldı,o ana kadar gram sancı yokken alttan muayeneden olsa gerek sancım başladı akşam 6 dan dakika tutuyordum 8 dk 5 dk bir geliyordu ama sabah kadar demedim doktorlara biraz daha beklemek kendi sancımla doğum yapmak istiyordum,sabaha kadar koridorlarda dolaştım durdum,sabah vizite de konrol edlince 4 cm olmuştu açılmam,ultrason çekildikten sonra doktor son bir kontrolden sonra doğumhaneye indirelim dedi,kontrolde açıklık 5 cm olmuştu,indirelim dediler bende 1 saat daha durayım dedim öğlen ziyaret saatiydi eşim geliyordu onu görüp öyle doğuma girmek istiyordum doktorda anladı tamam yakınlarını görsün alıcaz dedi.15 45 de doğumhaneye indim,suni sancı takviyesi ile 24 aralık-16 :32 de oğlumu dünyaya getirdim o ana herşey iyi gidiyordu çok sancı çekmeden,iki ıkınmada çatala çıktım,ordada karnıma bastırarak doğumum gerçekleşti,asık suratlım dünyaya gelmişti,onu görünce kendi ağrımı,sızımı herşeyi unuttum, bana dikiş atılıyordu ben onu seyretmeye doyamıyordum,derken bebeğimi temizlerken fark eden ebe sana birşey dediler mi diye sordu?yok dedim herhangi bir sorun yoktu oğlumun elini gösterdiler,sağ eli gelişmemiş ufacıktı ve parmaklarında perdeler vardı,o anda başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki,daha hala bile gördükçe gözyaşlarıma hakim olamıyorum ama,halime de binlerce şükür ediyorum beterin beterin var,buda bizim sınavımız oldu,olucak
Allah herkesin evladını ona bağışlasın...

Tarih:17 aralik 2012
Saat:02:39
Boy:52
Kilo:3330
Normal dogum tarihimiz 30 aralikti ama bebegim dönmedigi icin sezeryan olucaktim.Doktorumla 18 aralik ta olmasini kararlastirmistik.Gece suyum gelmeye basladi cok hafif sancida vardi acele hastaneye gittik ultrasonda bakildi ama hala bebek dönmemisti ve hemen sezeryana aldilar.Biraz saskin ve heyecanla ameliyata girdim esimle beraber.Bebegim bizim belirledigimiz gün degilde kendisi gelmek istedigi gün gelmisti.Bütün annelere ve bebeklere Kuzey ve annesinden selamlar.Kendinize ve bebislere iyi bakin

Okudum ve tekrar tekrar duygulandımmm ...Neler atlattık ama çok şükür şimdi yanımızdalar,dünyalara değişmem güzel gözlü lokumumuuu :))) herkese kolay doğumlar nasip etsin Rabbim