2012 aralık ayı annelerindeki değişiklikler ; hissettiklerimiz

ben tmm tmm diyorum hep ama sürekli tereddütler,endişeler içerisindeyim ya.
bebeğimin zihinsel ve fiziksel gelişimi hakkında korkularım var
ona aile içi eğitim verirken birtakım endişelerim var
maddiyatımız ile ilgili şüpheler,mesela kız bebeğim olursa o kadar çok şey almak istiyorum ki!
ani duygu değişimlerim oluyor,bi an çok mutlu sonra çok mutsuz olmak gibi dengesiz şeyler
çok fazla kilo almaktan korkuyorum,nasl doğum yapıcam,loğusa dönemim nasl geçicek??
of of of yani :))))) işim gücüm yok düşüne düşüne kudurcam artk.
 
aynı şekilde benim de aklımdan sağlıklı olup olmayacağı geçiyor,endişeleniyorum.Bazen ya yaşamıyorsa diye korkuyorum.İlk hamileliğimde de böyle olmuştu,Allahım, inşallah ilki gibi bu kuzum da sağlıklı bir şekilde doğar.
 
Merhabalar ,

Sanırım korkularımız endişelerimiz hep aynı , yapılan testler , sağdan soldan duyduklarımız okuduklarımız bizi daha da fazla endişeler içine sokuyor benimde korkularım hep gelişimi bedenen zihnen nasıl diye ? İyi beslenip dikkat ettikten sonra yapacak tek şey dua etmek , İnşallah hepimiz sağlıklı doğacak evlatlarımıza kavuşucaz, sevgiler..
 
Kızlarrr sanırım herkes ıkılı test oldu ya da olmak uzere aslında bu test bebegın saglıgı ıle kanıtlardan bırı eger sonuc 250/ 1 500/1 gıbı bır sonuc degılse fazla tereddute gerek yok maddı manevı seylere gelınce de hersey gelıp gecıyo ,, Allah dogacak melegın rıskını verır bunu unutmayın manevıyat da bızlerın elınde ..sevgıler
 
ben de bır anormallik olabilir saydığınız hiçbir endişeyi duymuyorum yani sağlıksız olma ihtimali vs. allah ne verirse kabulum sağlıklı yada sağlıksız tabı ki kendıme yedıklerıme dıkkat edıyorum ama asıl benı sureklı dusunduren endıselendıren bebeğim değil kendim suan bile özgürlüğümün kısıtlandıgını hissetmeye başladım ve bebeğim doğunca bu daha çok olucak beklenen ve planlanan bır bebek değildi belki de buyuzden boyle dusunuyor olabılırım yada hamılelık hormonları dıyelım ama bana yenı verılen bu rolün altından kalkıp kalkamayacagımı dusunuyorum ya ıyı bır anne olamazsam ya benı sevmezse bılıyorum hersey benım elımde ama ya yetemezsem maddi olarak ona cok iyi bir hayat sunamıyorum şimdilik sırf bunun için bıle vicdan azabı cekıyorum...bilemiyorum kızlar belkı de cok abartıyorumdur ya da aklım karısık bu hormonlar yuzunden ama hıssettıgım tek sey iyi bir anne olamama korkusu
 
Kızlar benim sıcaklardan mı bilmiyorum geçen haftalarda ellerim hafif şişiyordu sabah uyandığımda, bir de birkaç gün sol elimde uyuşma oldu.Biraz tuzu azalttım şimdi daha iyi gibi ama yinede sabahları ellerimde gerginlikle uyanıyorum(görünüşte bişey yok ama gerginlik var),ilginç olan ayaklarımda hiç bişey yok,genelde ayaklar şişermiş aslında ama!!! şimdiden böyleyse umarım sona aylarda çok zorluk çekmem.
Birde oğluş çok hareketli dha şimdiden tekmeleri karnımı oynatıyor,özellikle ara öğünlerde acıkmaya başladığımda yapıyor,resmen besle beni diyor.Biraz dha büyüdüğünde kesin canımı yakıcak bu tekmeler hissediyorum vallahi şimdiden...birde hep sol tarafımda toplanıyor,resmen elimle dokunabiliyorum.İlk bu olayı hissettiğimde çok korktum, hani korku filmlerinde olur ya kadının karnından yaratık fln çıkar,sol tarafım bir şişti nerdeyse dışarı fırlayacak ödüm patladı ödüm sonradan alıştım tabiki meğer normal bir durummuş:))))
 
Bir an önce sağlıkla şu kalan günlerimin geçmesini ve bebeğimin de sağlıkla kucağıma gelmesini istiyorum. Beni şuan en korkutan şey acaba bebeğim sağlıklı mı sorusunun yanında bir de acaba doğum yaptıktan sonra hastanede nasıl acılar çekeceğim. En büyük korkularım bunlar şuan.
 

bütün bu korkular bende de var,bebeğimin sağlığı,doğduktan sonra benı ne beklıor,lohusalıgım,maddıyatımız,almak ıstedıklerım(aslında fazla seyler ıstemıoruz ama hepsını toplayınca cıddı paralar gıtıgını anlıoruz mesala bebek odası 1000tl desen 1000tl de ıhtıyaçları tutuor, eee bızım taaa ılk aylardan berı yığdıgımız kıyafetler 400-500tl artı hastane parası derken 3000-4000 arası işte ), mılletın lafları,yok ben şöyleydim yok böyleydim,aaa senı anlamıorum,bu bole olur şöyle olur demelerı ve dıyecek olmaları kafayı yıorum ,hatta uyuyamıorum bazen aglamaktan sinirden
 

hiç korkma,kendini de bebişini de strese sokma cnm.
herşey olucağına varır endişe duyma,güzel şeyler düşün.
sana akıl vermek isteyenlere de aldırma.
bnm ilk aylarım da toplum içinde halimi hatrımı soranlara anlatıyordum şikayetlerimi.
işte istifar etmek,hiçbişi yiyememk,halsizlik,uyku hali,bulantılar falan..
gerizekalı eltim lafa atlar; aaaayy bnde hiç öyle bişiler olmadı.yedim de yedim yok ne uykusuzluk oldu ne halsizlik ne bulantı ne bilmem ne .
yok efendm hamile kalmş canı kokoreç çekmiş gecenin bilmem kaçı kokoreç aramaya gitmişlermiş ne demişti pis domuz :120:
Allahtan ordan biri çıkıp da o yüzden 25 kilo aldn demişti yapışıp kalmıştı gerzek
nispet yapıyo güya bana düşük..insan halimi hatrımı sorar,öneri de bulunur.aptal işte

bütçeye de pek fazla takma kafanı,gelen bebek nasibiyle geliyor gerçekten
ben eyvaaah napıcam ne edicem derken şimdi bakıyorum da gereksiz bisürü şey bile almşım
düşün asgari ücretliyiz,sadece eşim çalışıyor ve de yeni evliyiz.
neredeyse 300 tl ki geçiyordur da borç ödüyoruz her ay.
eşim sigara içiyor ayda 200 de o var.
kafadan 500 tl gitti.
e geri kalan faturalar,mutfak masrafı,ekstra ihtiyaçlar,benzin parası..
Allahtan eşimin babası yardm ediyor ara sıra.
bize bile harçlk kalmazken bebişimize bile neler alabildik
Rabbime şükürler olsun.
 

rabbimize şükürler olsun cnm ya, hakıkaten bakıorumda bende baya almışımda almışım ama onlar ıcın deger kuzularımız için:)
hayır bıde kendıne bakmadan konuşuorlar ya agızlarının payınıda veremıorm en cok o sinirime dokunuo,bılmış bılmışler etrafımda ya.kendı yaptıklarını unutuorlar bıde sana gelıp ders vermeye kalkıorlar. salagım sankı ben tovbe ya. anlıorum senı cnm aynı durum bızdede var benım eşım işi ıyı ama ,evlendıgımzde cok gezdık cok pra harcadık çok borçlandık aferın oldu bıze ,sımdıde sıkıntı cekelım yanı,neyse ALLAHIM YARDIM EDİOR ÇOK ŞÜKÜR BUNLARADA.
 
çok alştm kızıma..
onsuz hayatı düşünmek bile istemiyorum,içimde olmasına o kadar alştm ki.
ona bişi olsa yaşayamam heralde.
ev hanımıym şu an,yaşm da daha çok küçük..22
birşey olursa evde duramam diye düşünüyorum
evlenmeden 1 hafta önce çkmştm işimden,3 aralkta evlenmştm geçen yıl.
bayadır evdeym yani.kzm olmasa zaten duramazdm bu kadar
bazen diyorum naptm ben,hata mı ettm evlilik/bebek falan..erken miydi.
bazen de zaten tüm ömrüm boyu evlilik ve bebek sahibi olmaktı hayalm..bunu hatırlıyorum
bazen de,demek ki hakkmda hayırlısı buymuş diyorum.

şimdi bunları düşündüm..
 
Şu an tek sıkıntı yaptığım konu son ay İstanbul yolculuğu..
Doğum orda olacak. lohusalık,mevlüt onları hiç düşünmüyorum annemin yanında olacağım çünkü.
Ama 1 ay sonra eve geri dönünce tek başıma bebeğime bakabilecek miyim?
Ya yanlış bişey yaparsam? vs vs.. Şu sıralar çok takıyorum.
Allah yardımcımız olsun,artık sorup öğreneceğiz kk'dan :)
 

bende aynı şeylerı yasadım, 22 yasımda evlendım suan 24um,işten de çıkktıktan 1hafta sonra 1,5aylık hamıle oldygumu ogrenmıştım. zorlukları var herseyın,ama yasayacagım en guzel sey oğlum olucak inşallah
 
aaaa bu başlıgı yeni gördümmm bendeee hergün belli saatlerde bunalıma giriyorum abuk subuk düşünceler ama sizinkilerle aynıı hiç fark yokk yaaa sevinilirmi böle bişiye ama sevindim herkesin aynı şeyleri yaşadıgınaa yoksa kafayı yiyodumm niye kimse diil de ben böleyim ya dogunca bebegimi istemessem gece uykusuzlugu ya bişi olursa bakamassam susturamassam nası bi dogumumu olur başıma ne gelir alllahımm sanki flaş gibi bir bir patlıyo kafamda uykydan sıcrayarak uyanıyodum sırf bu yüzden psikolagada gittim oda çok normal lohusalıktada olur böle şeyler ama geçicek dedi annelik çok güzell hepsini unutucaksınnn
tabi çevrenin etkiside çok fazla hamile birini görsünlerrr amannnn başalrına neler gelmiş de gelmiş sonra o günde hep onları yaşayıp psikolojimi bozuyorum mahfoldum iyicee
allahımmm günler hızlıca saglıklıca huzurluca geçip gitsinnn hemencik en kolayından dogumumu yapıp melegimi sag salim kucagıma alıp sorunsuz sıkıntısız büyütebilmeyi nasip et diye duammm rabbim hepimize nasip etsinnn
 
Canim bende normalde İstanbuldayim ama dogum icin İzmire annemin yanina geldim,babam rahatsiz oldugu icin annem gelemedi,ben ikinci ayimdan beri anne kucagindayimesim her ay geliyor zavvallim ziyaretime,oyle boyle idare ettik işte,dogumdan sonrada acaba 40 i cikmasimi gerekir cocugun ist.a goturmek icin ki?sen 1 ay bekliceksin heralde?bende endiseleniyorum nasil bakicam diye,birde benim bir tane kopegim var ikisine birden bakicam,ama ic gudusel bisey bence muhakkak basa cikariz.kopegimden annelik deneyimim var sayilir zaten
 

Annemle konuştuk kırkının çıkmasına gerek yok dedi,yine de problem olursa kalırız bilmiyorum ki.
Bir an önce evime de gelmek istiyorum eşim burda yalnız olacak içim hiç rahat değil
 
bu gunlerde cok duygusalim,evimi ozledim,esimi ozledim...mide bulantilarim geri dondu yedigim hicbiseyden zevk alamiyorum,bulanti basliyor hemen,bazen kusuyorumda...birde gerginlik var uzerimde ister istemez dogum korkusu yasiyorum ilk defa basima gelecek bisey,tek istedigim saglikla atlatmak herseyi..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Doktor değişikliğinde bilgiler
Yorumlar
1
Görüntüleme
74
kedisever33
E
  • Kilitli
2. kez anne olmak istemek hemde 32 yaşında
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
662
hyt___dlu
H
Gebelik testim silik gorunuyor pozitiflik var mi ?
Yorumlar
1
Görüntüleme
320
RainSun00
B
Artık kendimi beğenmiyorum
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
853
Pamukpamuk44
E
Annemin kız kardeşime kurduğu cümle :(
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
3K
erzurumunluguzel1995
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…