kızlar nasılsınız? Ben hiç iyi değilim sizinle paylaşmaya ve dualarınıza çok ama çok ihtiyacım var

6 aydır bebişim üzülmesin diye hep mutlu bir hamilelik geçirmeye çalıştım bulantılarıma, rahatsızlıklarıma şükrettim bebeğim olacak diye.. Kendimi hep güzel şeyler düşünmeye ve mutlu olmaya odakladım , eşimle bile tartışmadım hiç onu üzmeyeyim diye , o hisseder yavrum diye , ama bugün dedesi 6 aya bedel üzdü bizi

Baştan alıyım, babalar günü diye kendi babamı görmeye eşimle gittik. Annemle babamla kahvaltı yaptık, sonrasında babamla annem kavga etti hem de o biçim !!! Eşim başka odaya geçti olaylara müdahil olmamak için ama ben kalıp olayı sakinleştirmek durumunda kaldım

Kavga ilerledikçe ikisi de birbiri tarafına verdi veriştirdi , babam bu konuda son derece haksız , kendi ailesiyle görüşmüyoruz zaten yıllardır... Tutup benim bebeğimi görmeye doğumuma gelecek olan ananemlere söylenmeyecek laflar etti sırf kendi ailesini de haklı ve mazur göstermek için. Benim ananemlerde melek gibi insanlardır bir bilseniz

Annem hazmedemedi bu laflarını tabi haklı olarak , benim doğumuma ananemler de gelecek hem de sabırsızlıkla bekliyorlar... Annem de babama " onlar doğuma gelicek , sen madem onları görmek bile istemiyorsun sen git ailenin yanına " dedi. Babam da: " giderim o zaman, sen benim yerime aileni tercih ettin demek, torunumu doğumda görmem o zaman; doğumda görmediğim torunu bir daha da hiç görmem ben." dedi... Annem ne dedi , ne anlaşıldı... Babam kesinlike o zaman gelmeyeceğini, sonrasında da torununu görmeyeceğini filan söyledi annemi de bunlar olunca burnundan getireceğini söyledi...
Ananemler o kadar iyi temiz insanlar ki ... Annem onları savunmakta o kadar haklı ki... Babam sırf kendi ailesiyle görüşmüyor diye , anneminkileri de silmek istiyor ama olur mu yaaa onların ne suçu var ???
Benim bebeğimin ve benim ne suçum var .. Tüm bu tartışmalar o kadar ileri boyutta ve sesliydi ki eşim öbür odadan beni çağırdı kalk gidelim diye ben annemi ağlarken o halde bırakıp evime rahat rahat nasıl gideyim

Bana kızmayın gitseydiniz diye ,siz olsanız annenizi o halde bırakamazdınız..gitmedim ama arayı bulmak ne mümkün... Bi ara orda fenalaşıcam sandım o kadar zor durumdaydım ki , "torununuzu düşünün lütfen yapmayın etmeyin" dediysem de beni duyan bile olmadı bağırışmalardan, annem zaten kendini kaybetti babamın lafları karşısında titriyordu kadın resmen

Bense şu an evdeyim onları orda bırakıp geldik ama aklım fikrim annemde, oğluşum da kıpır kıpır.. O kıpraştıkça ben ağlıyorum , onu ben bile üzmeye kıyamazken annemlerde bugün yavrum üzüldü diye daha da üzülüyorum.
Ya işte kızlar ben de böyl çaresizim ,annem boşanma davası açmayı düşünüyor kadın bıktı yıllardır aynı laflardan aynı tantanalardan.. Boşanırlarsa ne olacak ? Boşanamazlarsa benim doğumumda ne patlaklar verilecek , ananemlere gelme desem onların hakkı değil mi torununun çocuğunu görmek ? Gelme desem zaten yıkılırlar ne hayaller kuruyorlar? Gelseler babam torununu daha da görmeyecekmiş... Offf offfff çok çaresizim çokkkk. 6 aylık hamile bir kadına bunlar reva mı zaten hamilelik başlı başına stresli, bir de üstüne bunlar , gel de dayan !!!!!!!!
Sizleri de sıkmak istemezdim ama anlatmazsam çatlıcammmmmmmmmmmmmmm, en azından dua edin bana bugün çok ağladım