- 31 Ağustos 2009
- 1.038
- 7
Canım Rabbim bağışlasın Allah ım hiç bir yaratığı evlat acısı ile sınamasın. ohhhh misss gibidir şimdi :) sahip olduğumuz ve olabileceğimiz en kıymetli şeyi Allah hiç bir karşılık istemeden veriyor ya ne kadar şükretsek az
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
31 haftalıkken hafif suyum geldiği için erkenden rapor alıp işyerinden ayrıldım.annemlerde dinlenmeye başladım.heran doğum ihtimaline karşı her hafta kontrole çağırdı doktorum çatımda dar olduğu için normal doğum şansım yoktu.haftalar geçtikçe yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı.her gece sessiz sedasız kendimce dayanmaya çalıştım annem yanımda yattı ben sancılandıça annem üzülüyordu( 21 mayısda kontrole gittim doktorum sezeryan tarihi verdi 5 hazirana ama beklemeye bilir dedi ama ben ısrarla beklerim ben dedim sen beklersin ama kızın gelmek isitiyor dedi.eve geldim ama benim sancılarım gün geçtikçe çoğalmaya başladı son 26 mayıs pazar günü sabah acile gittik doktorum yoktu hemen nst bağladılar beni bebeğin kalp atışların duymadık ilk başta sonra zorda olsa duyduk bebek sırtını dönmüştü ebe muane etti açılma yok ama sancı var dedi hemen doktorumu aradı yarın sabah aç karnına 9 da burda ol dedi.eve geldik son hazırlığımızı yaptık eşim geldi 27 mayısta sabah erkenden gittik hastaneye odamıza geçtik bütün ailem arkadaşlarım geldi odamızı süsledik,sonra hemşire geldi beni hazırlamaya o an işte tırstım:)))giydim önlüğümü damar yolu açıldı nst bağladılar kalp atışları iyice azalmaya başladı hemen ameliyathane aldılar.kimseyle vedalaşamadım çok soğuktu kendimi yapayalnız kimsesiz çok garip hissettim anlatamam ((hafif müzik çalıyordu çok kalabalıktı hepsi bişiler yapıyordu bana doktorum nerde dedim o an içeri girdi dünyalar benim oldu:) geldim dedi korkma.sonrası yok......
gözlerimi bi açtım üşüyorum ağrım var ameliyathanenin kapısında ailem eşim kızın tatlı diyorlar çok şeker daha birçok şey diyorlar ama o kadar ağrım vardıki hiç birşey duymuyor gibiydim.odama çıktım kendime gelemedim hemşire kızımı getirdi yanıma öptüm kokladım ağlıyrdu yanağı yanağıma dokunduktan sonra sustu ama bunların hepsini ben hayal meyal hatırlıyorum henüz narkozdan çıkmamıştım çünkü.sonra aldılar yanımdan ama bi telaş oldu ortalık herkes dışarı çıktı birşeyler yolunda gitmiyordu farkındaydım ama sormaya cesaretim yoktu annem geldi yanıma ağlıyarak anne ne oldu dedim korkma kızım bişi yok dedi ama dışarda bişiler oluyordu aklıma binbir türlü şeyler geliyordu.doktorlar geldi yanıma yarım saat sonra bebeğini başka hastaneye göndericez erken doğum yaptığım için bebek prematrüre solunum sıkıntısı var dediler ambulans gelecek ve gidicek dediler o an geldim kendime yaşayacak dimi diyebildim sadece.allah büyük sen sakın ümidin kaymetme herşey iyi olucak dua et üzme kendini sütün gitmesin dediler.sonra odam tekrardan bomboş kaldı herkes bebeğin yanına gitti.15 dk sonra kapım açıldı ve işte o an kendimdeyim ve gitmeden kızımı bana getirdiler.sonra öptüm kokladım hemen aldılar götürdüler.ağlayamadım sırf bebeğim için direndim onun annesine ve süte ihtiyacı vardı.ertesi gün taburcu oldum ağrılarım çok fazlaydı.hastaneden çıkar çıkmaz bebeğimi götürdükleri hastaneye gittim görüş saati değildi ama rica ettik aldılar beni yoğun bakıma küvezdeydi.çok tatlıydı karakızım benim.allahım bu duyguyu herkese yaşatmayı nasip etsin.10 gün kaldı yoğun bakımda çok zor günler geçirdim hergün 10 dk görebildim ama şükürler olsun rabbime sonunda sağsalim aldım kuzumu veee tam 33 gün oldu.
işte bizim hikayemizde böle hergünüme binlerce kez şükürler olsun.şuanda kızımda mışıl mışıl uyuyor teyzeleri.hepinizi öpüyoruz kocaman.....
çok tatli, canim bu karakizzz :)) ne kadar saçli maşallahh , sabah sabah aglattiniz beni , Allah size bagislasin baska dert, acı vermesin ins , darisida başimiza
Canım Rabbim bağışlasın Allah ım hiç bir yaratığı evlat acısı ile sınamasın. ohhhh misss gibidir şimdi :) sahip olduğumuz ve olabileceğimiz en kıymetli şeyi Allah hiç bir karşılık istemeden veriyor ya ne kadar şükretsek az
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
31 haftalıkken hafif suyum geldiği için erkenden rapor alıp işyerinden ayrıldım.annemlerde dinlenmeye başladım.heran doğum ihtimaline karşı her hafta kontrole çağırdı doktorum çatımda dar olduğu için normal doğum şansım yoktu.haftalar geçtikçe yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı.her gece sessiz sedasız kendimce dayanmaya çalıştım annem yanımda yattı ben sancılandıça annem üzülüyordu( 21 mayısda kontrole gittim doktorum sezeryan tarihi verdi 5 hazirana ama beklemeye bilir dedi ama ben ısrarla beklerim ben dedim sen beklersin ama kızın gelmek isitiyor dedi.eve geldim ama benim sancılarım gün geçtikçe çoğalmaya başladı son 26 mayıs pazar günü sabah acile gittik doktorum yoktu hemen nst bağladılar beni bebeğin kalp atışların duymadık ilk başta sonra zorda olsa duyduk bebek sırtını dönmüştü ebe muane etti açılma yok ama sancı var dedi hemen doktorumu aradı yarın sabah aç karnına 9 da burda ol dedi.eve geldik son hazırlığımızı yaptık eşim geldi 27 mayısta sabah erkenden gittik hastaneye odamıza geçtik bütün ailem arkadaşlarım geldi odamızı süsledik,sonra hemşire geldi beni hazırlamaya o an işte tırstım:)))giydim önlüğümü damar yolu açıldı nst bağladılar kalp atışları iyice azalmaya başladı hemen ameliyathane aldılar.kimseyle vedalaşamadım çok soğuktu kendimi yapayalnız kimsesiz çok garip hissettim anlatamam ((hafif müzik çalıyordu çok kalabalıktı hepsi bişiler yapıyordu bana doktorum nerde dedim o an içeri girdi dünyalar benim oldu:) geldim dedi korkma.sonrası yok......
gözlerimi bi açtım üşüyorum ağrım var ameliyathanenin kapısında ailem eşim kızın tatlı diyorlar çok şeker daha birçok şey diyorlar ama o kadar ağrım vardıki hiç birşey duymuyor gibiydim.odama çıktım kendime gelemedim hemşire kızımı getirdi yanıma öptüm kokladım ağlıyrdu yanağı yanağıma dokunduktan sonra sustu ama bunların hepsini ben hayal meyal hatırlıyorum henüz narkozdan çıkmamıştım çünkü.sonra aldılar yanımdan ama bi telaş oldu ortalık herkes dışarı çıktı birşeyler yolunda gitmiyordu farkındaydım ama sormaya cesaretim yoktu annem geldi yanıma ağlıyarak anne ne oldu dedim korkma kızım bişi yok dedi ama dışarda bişiler oluyordu aklıma binbir türlü şeyler geliyordu.doktorlar geldi yanıma yarım saat sonra bebeğini başka hastaneye göndericez erken doğum yaptığım için bebek prematrüre solunum sıkıntısı var dediler ambulans gelecek ve gidicek dediler o an geldim kendime yaşayacak dimi diyebildim sadece.allah büyük sen sakın ümidin kaymetme herşey iyi olucak dua et üzme kendini sütün gitmesin dediler.sonra odam tekrardan bomboş kaldı herkes bebeğin yanına gitti.15 dk sonra kapım açıldı ve işte o an kendimdeyim ve gitmeden kızımı bana getirdiler.sonra öptüm kokladım hemen aldılar götürdüler.ağlayamadım sırf bebeğim için direndim onun annesine ve süte ihtiyacı vardı.ertesi gün taburcu oldum ağrılarım çok fazlaydı.hastaneden çıkar çıkmaz bebeğimi götürdükleri hastaneye gittim görüş saati değildi ama rica ettik aldılar beni yoğun bakıma küvezdeydi.çok tatlıydı karakızım benim.allahım bu duyguyu herkese yaşatmayı nasip etsin.10 gün kaldı yoğun bakımda çok zor günler geçirdim hergün 10 dk görebildim ama şükürler olsun rabbime sonunda sağsalim aldım kuzumu veee tam 33 gün oldu.
işte bizim hikayemizde böle hergünüme binlerce kez şükürler olsun.şuanda kızımda mışıl mışıl uyuyor teyzeleri.hepinizi öpüyoruz kocaman.....
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
31 haftalıkken hafif suyum geldiği için erkenden rapor alıp işyerinden ayrıldım.annemlerde dinlenmeye başladım.heran doğum ihtimaline karşı her hafta kontrole çağırdı doktorum çatımda dar olduğu için normal doğum şansım yoktu.haftalar geçtikçe yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı.her gece sessiz sedasız kendimce dayanmaya çalıştım annem yanımda yattı ben sancılandıça annem üzülüyordu( 21 mayısda kontrole gittim doktorum sezeryan tarihi verdi 5 hazirana ama beklemeye bilir dedi ama ben ısrarla beklerim ben dedim sen beklersin ama kızın gelmek isitiyor dedi.eve geldim ama benim sancılarım gün geçtikçe çoğalmaya başladı son 26 mayıs pazar günü sabah acile gittik doktorum yoktu hemen nst bağladılar beni bebeğin kalp atışların duymadık ilk başta sonra zorda olsa duyduk bebek sırtını dönmüştü ebe muane etti açılma yok ama sancı var dedi hemen doktorumu aradı yarın sabah aç karnına 9 da burda ol dedi.eve geldik son hazırlığımızı yaptık eşim geldi 27 mayısta sabah erkenden gittik hastaneye odamıza geçtik bütün ailem arkadaşlarım geldi odamızı süsledik,sonra hemşire geldi beni hazırlamaya o an işte tırstım:)))giydim önlüğümü damar yolu açıldı nst bağladılar kalp atışları iyice azalmaya başladı hemen ameliyathane aldılar.kimseyle vedalaşamadım çok soğuktu kendimi yapayalnız kimsesiz çok garip hissettim anlatamam ((hafif müzik çalıyordu çok kalabalıktı hepsi bişiler yapıyordu bana doktorum nerde dedim o an içeri girdi dünyalar benim oldu:) geldim dedi korkma.sonrası yok......
gözlerimi bi açtım üşüyorum ağrım var ameliyathanenin kapısında ailem eşim kızın tatlı diyorlar çok şeker daha birçok şey diyorlar ama o kadar ağrım vardıki hiç birşey duymuyor gibiydim.odama çıktım kendime gelemedim hemşire kızımı getirdi yanıma öptüm kokladım ağlıyrdu yanağı yanağıma dokunduktan sonra sustu ama bunların hepsini ben hayal meyal hatırlıyorum henüz narkozdan çıkmamıştım çünkü.sonra aldılar yanımdan ama bi telaş oldu ortalık herkes dışarı çıktı birşeyler yolunda gitmiyordu farkındaydım ama sormaya cesaretim yoktu annem geldi yanıma ağlıyarak anne ne oldu dedim korkma kızım bişi yok dedi ama dışarda bişiler oluyordu aklıma binbir türlü şeyler geliyordu.doktorlar geldi yanıma yarım saat sonra bebeğini başka hastaneye göndericez erken doğum yaptığım için bebek prematrüre solunum sıkıntısı var dediler ambulans gelecek ve gidicek dediler o an geldim kendime yaşayacak dimi diyebildim sadece.allah büyük sen sakın ümidin kaymetme herşey iyi olucak dua et üzme kendini sütün gitmesin dediler.sonra odam tekrardan bomboş kaldı herkes bebeğin yanına gitti.15 dk sonra kapım açıldı ve işte o an kendimdeyim ve gitmeden kızımı bana getirdiler.sonra öptüm kokladım hemen aldılar götürdüler.ağlayamadım sırf bebeğim için direndim onun annesine ve süte ihtiyacı vardı.ertesi gün taburcu oldum ağrılarım çok fazlaydı.hastaneden çıkar çıkmaz bebeğimi götürdükleri hastaneye gittim görüş saati değildi ama rica ettik aldılar beni yoğun bakıma küvezdeydi.çok tatlıydı karakızım benim.allahım bu duyguyu herkese yaşatmayı nasip etsin.10 gün kaldı yoğun bakımda çok zor günler geçirdim hergün 10 dk görebildim ama şükürler olsun rabbime sonunda sağsalim aldım kuzumu veee tam 33 gün oldu.
işte bizim hikayemizde böle hergünüme binlerce kez şükürler olsun.şuanda kızımda mışıl mışıl uyuyor teyzeleri.hepinizi öpüyoruz kocaman.....
hayırlı olsun canım..allaha şükür kucağına almışsın..ve çok güzel başlamış doğumun tam benim hayalimdeki gibi açılman hemen olmuş...darısı başımıza okadar sancı çekipte sezeryan olmak sinir bozucu ama olsun bebeklerimiz ii olsunda gerisi boşşşEki Görüntüle 743204
Bebeğin Adı: Ece
doğum Günü ve Saati: 19.06.2013, 10:15
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 48 cm, 2940 gr
Hastane Adı: Antalya An-Deva Yıldız Hastanesi
doktor Adı: Ayhan Yılmaz
doğum Şekli: Spinal Anestezi
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 38 haftalık
Bizim doğum tarihimiz aslında 26 hazirandı. 19 haziran günü sabahı saat 07:00 de tuvalete kalktım. Ayıptır söylemesi tuvaletimi yaparken içimden birşeyler boşaldı gitti. bir de baktım ki kanamam gelmiş. ama nasıl kanama resmen suyum gelmiş gibi hissettim. neyse hemen altıma ped koydum eşimi uyandırdım. dedim kanamam geldi bir doktoru ara sor ne yapmamız gerekiyor diye. Eşim doktoru arıyor sürekli meşgul 15 dk falan denedi. ben de bu sırada eşyalarımı hazırlamaya başladım eşime alacağım kıyafetleri bile hazırladım. annemi aradım, annem direk çıkın yetişemezsin yolda doğurursun sonra dedi. bizim antalya ile mesafemiz 2 saat çünkü. hemen arabamıza atlayıp çıktık yola. normal bir şekilde gidiyorduk, çıktıktan 15 dk sonra sancım başladı. eşim dörtlüleri yaktı gidiyoruz biz o telaşla artık eşim daha da hızlanmaya başladı. radara yakalanmışız polis durdurdu benim halimi görünce polis ekibi eskort eşliğinde bize yol açtırarak götürdü.. sirenler falan millet arabalarını kenara çekiyor falan tam maceraydı ama.ilk başta 10 dk ile arayla geldi, sonra 5 dk ya düştü, antalya ya giriş yaptığımızda sancılarım 2 dk da bir e düştü. hastanenin aciline vardığımızda sancım dk da 1 e düştü ve beni hemen sedyeye alıp doğumhaneye soktular. hemen alttan muayene yaptılar 5 cm açılmış, doğuma alalım dediler. Ama benim doktorum hala ortada yok. eşim yazık bir yandan bağırıyor ayhan bey nerede diye bir yandan da beni soymaya çalışıyor ben de çığrınıyorum artık sancılarım hiç durmuyor. neyse doktorum geldi hemen baktı ufaklık ters normal olmaz hemen sezeryana alıyoruz dedi. beni giydirdiler o malum kıyafeti hemen ameliyathaneye girdim. bel tarafından iğneyi yaptılar hemen uyuştum ve sancım da geçti. muhabbet etmeye başladık içerdeki hemşirelerle, anestezi uzmanıyla. Sonra bir anda eşim girdi ameliyathaneye doktorum izin vermiş meğersem. hemen yanıma geldi nasıl telaşlı, nasıl endişeli garibim. Şaşkın baba diye dalga geçiyorlar. Hatta ben bir ara kahkahayla gülmeye başladım doktorum da “kızım dur göbeğin hopluyor çocuğu alamıcam yeter” diyor. Sonra doktorum hazır ol karnında bir baskı hissedeceksin dedi. Hoooppp işte geldiiikk dedi kafayı bir kaldırdım aman Allah’ım hayal ettiğimden de öte bir şeydi bu. Eşimle bakıştık ikimiz de saldık zaten gözyaşlarımızı. Hemen aldılar çocuk doktoru geldi kontrol etti, topuğundan kan aldılar ve yanıma getirdiler. Benim yanıma gelene kadar çığlık çığlığaydı yanağını dudağıma değdirdim bir anda sesini kesti kokusunu içime çektim, hayatımda ben böylesine eşsiz bir koku duymamıştım.. Babasına verdiler bildiğiniz adam hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. O ağladıkça ben ağlıyorum. Anlatılacak gibi değil ya kelimelerin anlamı yok gerçekten hanımlar. Neyse devam edeyim anlatmaya, ardından kist ameliyatım gerçekleşti 2 tane 5 ve 6 cm lik kistlerim alındı. Kızım da bu arada babasıyla birlikte aşıları yapılmak üzere ameliyathaneden çıktılar. Ve benim de dikiş işlemim tamamlanınca odaya aldılar. Tabi başımda ne anne var ne kayınvalide var malum bizim kız plansız gelince.  Eşim arkadaşımı çağırmış ben doğum yaptığım sırada o koşmuş gelmiş sağolsun. Odaya aldıklarında o yardım etti geceliğimi falan giymemde. Ayaklarımı 2 saat sonra falan hissettim. Ama inanılmaz üşüyorsunuz kızlar haberiniz olsun hırka falan kar etmedi bana battaniye istedik o bile titrememe engel olamadı.
Sonra dünyalar güzeli prensesim geldi odaya hemen meme verdik. Cok cok emmeye çalıştı ama göğüs ucum çok küçük olduğu için alamadı. akşama kadar uyudu cimcimem. Akşam da hemşire teyzeleri biraz mama verdiler geceyi öyle geçirdik. Ertesi gün öğlen de gaz sorunum ve tuvalet sorunum olmadığı için taburcu olduk. Ve evimize geldik.. şimdi tam 1 haftalık olduk bugün itibariyle göbeğimizde düştü, rahatız artıkım. Tek sıkıntımız sütümüzün 5. günde gelmesi ve göğüs ucumuzun küçük olması. Sürekli emziriyorum yavrumun çenesi kuvvetli olmadığı için çok çekemiyoruz sağıp da öyle vermeye çalışıyoruz. İşte böyle bir hikayemiz var artık güzel anneler. Allah’ım herkese böyle bir duyguyu yaşatmayı nasip eylesin. Ve sizlere de bir avazda doğurmak, evladınızı sağlıklı sıhhatli kucağına almayı nasip etsin. Hala heyecandan ne yazdığımı bilmiyorum içimde ne varsa olduğu gibi anlattım canlarım….
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
31 haftalıkken hafif suyum geldiği için erkenden rapor alıp işyerinden ayrıldım.annemlerde dinlenmeye başladım.heran doğum ihtimaline karşı her hafta kontrole çağırdı doktorum çatımda dar olduğu için normal doğum şansım yoktu.haftalar geçtikçe yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı.her gece sessiz sedasız kendimce dayanmaya çalıştım annem yanımda yattı ben sancılandıça annem üzülüyordu( 21 mayısda kontrole gittim doktorum sezeryan tarihi verdi 5 hazirana ama beklemeye bilir dedi ama ben ısrarla beklerim ben dedim sen beklersin ama kızın gelmek isitiyor dedi.eve geldim ama benim sancılarım gün geçtikçe çoğalmaya başladı son 26 mayıs pazar günü sabah acile gittik doktorum yoktu hemen nst bağladılar beni bebeğin kalp atışların duymadık ilk başta sonra zorda olsa duyduk bebek sırtını dönmüştü ebe muane etti açılma yok ama sancı var dedi hemen doktorumu aradı yarın sabah aç karnına 9 da burda ol dedi.eve geldik son hazırlığımızı yaptık eşim geldi 27 mayısta sabah erkenden gittik hastaneye odamıza geçtik bütün ailem arkadaşlarım geldi odamızı süsledik,sonra hemşire geldi beni hazırlamaya o an işte tırstım:)))giydim önlüğümü damar yolu açıldı nst bağladılar kalp atışları iyice azalmaya başladı hemen ameliyathane aldılar.kimseyle vedalaşamadım çok soğuktu kendimi yapayalnız kimsesiz çok garip hissettim anlatamam ((hafif müzik çalıyordu çok kalabalıktı hepsi bişiler yapıyordu bana doktorum nerde dedim o an içeri girdi dünyalar benim oldu:) geldim dedi korkma.sonrası yok......
gözlerimi bi açtım üşüyorum ağrım var ameliyathanenin kapısında ailem eşim kızın tatlı diyorlar çok şeker daha birçok şey diyorlar ama o kadar ağrım vardıki hiç birşey duymuyor gibiydim.odama çıktım kendime gelemedim hemşire kızımı getirdi yanıma öptüm kokladım ağlıyrdu yanağı yanağıma dokunduktan sonra sustu ama bunların hepsini ben hayal meyal hatırlıyorum henüz narkozdan çıkmamıştım çünkü.sonra aldılar yanımdan ama bi telaş oldu ortalık herkes dışarı çıktı birşeyler yolunda gitmiyordu farkındaydım ama sormaya cesaretim yoktu annem geldi yanıma ağlıyarak anne ne oldu dedim korkma kızım bişi yok dedi ama dışarda bişiler oluyordu aklıma binbir türlü şeyler geliyordu.doktorlar geldi yanıma yarım saat sonra bebeğini başka hastaneye göndericez erken doğum yaptığım için bebek prematrüre solunum sıkıntısı var dediler ambulans gelecek ve gidicek dediler o an geldim kendime yaşayacak dimi diyebildim sadece.allah büyük sen sakın ümidin kaymetme herşey iyi olucak dua et üzme kendini sütün gitmesin dediler.sonra odam tekrardan bomboş kaldı herkes bebeğin yanına gitti.15 dk sonra kapım açıldı ve işte o an kendimdeyim ve gitmeden kızımı bana getirdiler.sonra öptüm kokladım hemen aldılar götürdüler.ağlayamadım sırf bebeğim için direndim onun annesine ve süte ihtiyacı vardı.ertesi gün taburcu oldum ağrılarım çok fazlaydı.hastaneden çıkar çıkmaz bebeğimi götürdükleri hastaneye gittim görüş saati değildi ama rica ettik aldılar beni yoğun bakıma küvezdeydi.çok tatlıydı karakızım benim.allahım bu duyguyu herkese yaşatmayı nasip etsin.10 gün kaldı yoğun bakımda çok zor günler geçirdim hergün 10 dk görebildim ama şükürler olsun rabbime sonunda sağsalim aldım kuzumu veee tam 33 gün oldu.
işte bizim hikayemizde böle hergünüme binlerce kez şükürler olsun.şuanda kızımda mışıl mışıl uyuyor teyzeleri.hepinizi öpüyoruz kocaman.....
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
.
canım mutlu huzurlu sağlıklı bir ömür geçirin ikinizde inş... çok tatlı maşşallah kuzucuğaa..
ne diycceğimi bilemedim... ellerim kiltlendi dilim tutuldu sankii... o anı yaşadım galiba...
rabbim sizlere bağışlasın hayırlı evlat olsun inşallah...
hayırlı olsun canım..allaha şükür kucağına almışsın..ve çok güzel başlamış doğumun tam benim hayalimdeki gibi açılman hemen olmuş...darısı başımıza okadar sancı çekipte sezeryan olmak sinir bozucu ama olsun bebeklerimiz ii olsunda gerisi boşşş
ahhh azra nın hikayesi ....maşallah size annesi çok güzel bir kızın var...çok şükür herşeyi atlatmana çok sevindim...bundan sonrada sağlıcakla büyütürsün inşallah.
yaa nasıl ağladım bilseniz o anları yaşadım resmen...harika bir duygu olsa gerek...bakalım biz o duyguları nasıl dile getiricez...
sağol canım benim:9 öperim koklarım mis o mis:)))ne kadar tatlı kızın maşallahbizim yerimizede öppp
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
31 haftalıkken hafif suyum geldiği için erkenden rapor alıp işyerinden ayrıldım.annemlerde dinlenmeye başladım.heran doğum ihtimaline karşı her hafta kontrole çağırdı doktorum çatımda dar olduğu için normal doğum şansım yoktu.haftalar geçtikçe yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı.her gece sessiz sedasız kendimce dayanmaya çalıştım annem yanımda yattı ben sancılandıça annem üzülüyordu( 21 mayısda kontrole gittim doktorum sezeryan tarihi verdi 5 hazirana ama beklemeye bilir dedi ama ben ısrarla beklerim ben dedim sen beklersin ama kızın gelmek isitiyor dedi.eve geldim ama benim sancılarım gün geçtikçe çoğalmaya başladı son 26 mayıs pazar günü sabah acile gittik doktorum yoktu hemen nst bağladılar beni bebeğin kalp atışların duymadık ilk başta sonra zorda olsa duyduk bebek sırtını dönmüştü ebe muane etti açılma yok ama sancı var dedi hemen doktorumu aradı yarın sabah aç karnına 9 da burda ol dedi.eve geldik son hazırlığımızı yaptık eşim geldi 27 mayısta sabah erkenden gittik hastaneye odamıza geçtik bütün ailem arkadaşlarım geldi odamızı süsledik,sonra hemşire geldi beni hazırlamaya o an işte tırstım:)))giydim önlüğümü damar yolu açıldı nst bağladılar kalp atışları iyice azalmaya başladı hemen ameliyathane aldılar.kimseyle vedalaşamadım çok soğuktu kendimi yapayalnız kimsesiz çok garip hissettim anlatamam ((hafif müzik çalıyordu çok kalabalıktı hepsi bişiler yapıyordu bana doktorum nerde dedim o an içeri girdi dünyalar benim oldu:) geldim dedi korkma.sonrası yok......
gözlerimi bi açtım üşüyorum ağrım var ameliyathanenin kapısında ailem eşim kızın tatlı diyorlar çok şeker daha birçok şey diyorlar ama o kadar ağrım vardıki hiç birşey duymuyor gibiydim.odama çıktım kendime gelemedim hemşire kızımı getirdi yanıma öptüm kokladım ağlıyrdu yanağı yanağıma dokunduktan sonra sustu ama bunların hepsini ben hayal meyal hatırlıyorum henüz narkozdan çıkmamıştım çünkü.sonra aldılar yanımdan ama bi telaş oldu ortalık herkes dışarı çıktı birşeyler yolunda gitmiyordu farkındaydım ama sormaya cesaretim yoktu annem geldi yanıma ağlıyarak anne ne oldu dedim korkma kızım bişi yok dedi ama dışarda bişiler oluyordu aklıma binbir türlü şeyler geliyordu.doktorlar geldi yanıma yarım saat sonra bebeğini başka hastaneye göndericez erken doğum yaptığım için bebek prematrüre solunum sıkıntısı var dediler ambulans gelecek ve gidicek dediler o an geldim kendime yaşayacak dimi diyebildim sadece.allah büyük sen sakın ümidin kaymetme herşey iyi olucak dua et üzme kendini sütün gitmesin dediler.sonra odam tekrardan bomboş kaldı herkes bebeğin yanına gitti.15 dk sonra kapım açıldı ve işte o an kendimdeyim ve gitmeden kızımı bana getirdiler.sonra öptüm kokladım hemen aldılar götürdüler.ağlayamadım sırf bebeğim için direndim onun annesine ve süte ihtiyacı vardı.ertesi gün taburcu oldum ağrılarım çok fazlaydı.hastaneden çıkar çıkmaz bebeğimi götürdükleri hastaneye gittim görüş saati değildi ama rica ettik aldılar beni yoğun bakıma küvezdeydi.çok tatlıydı karakızım benim.allahım bu duyguyu herkese yaşatmayı nasip etsin.10 gün kaldı yoğun bakımda çok zor günler geçirdim hergün 10 dk görebildim ama şükürler olsun rabbime sonunda sağsalim aldım kuzumu veee tam 33 gün oldu.
işte bizim hikayemizde böle hergünüme binlerce kez şükürler olsun.şuanda kızımda mışıl mışıl uyuyor teyzeleri.hepinizi öpüyoruz kocaman.....
Oğlumun adı : Çınar Tuğra
Doğum tarihi :25/06/2013
Doğum saati : 08.15
Doğum şekli :Spinal-genel aneztezi sezeryan :))
Doğum haftamız: 37+6
Kilo :3000gr
Boy :50cm
37 hafta 6 gün önce hayatımızda verdiğimiz en güzel, en doğru kararı vermişiz seni istemekle... Şuan yanımdasın meleğim.. O güzel kokun, tenin, bizim varlığımız olman öyle güzel ki... İyi ki sözünü ilk kezbu kadar içten kullanmışımdır belkide şuana kadar...
Maceramız başlayalı 7 hafta olmuşken öğrendik benim karnımda, canımda olduğunu... O an ki şaşkınlığımız, sevincimiz, bir varlığa hayat verecek olmanın mutluluğu, babanın heyecanı ve gözyaşları hala aklımda...
Günler geçerken o mutlu sona nasıl olduğunu, nereye gittiğimizi bilmemenin şaşkınlığı içerisinde hızla yaklaşıyorduk.. Ve doğum günün 25.06.2013 günü geldi çattı.... Sabah kalktık evde anneannen, dayın, baban ile eşyalarımızı alıp araya yerleştirdik. yoldan babaanemizi ve büyük teyzemizi de aldık.. hastaneye doğru yola koyulduk. eşim heyecandan arabanın arka sinyal lamba kısmını duvara çarptı
Hastaneye vardık ve girişimiz yapıldı odamıza girdik hemşireler önlüğümüzü giydirdi ve bekleyiş başladı. Drum ilk beni yazmış listeye heyecan yaptığım ve kalp sorunum var diye. hasta bakıcılar beni yatağımdan doğumhaneye götürmek için geldiklerinde kalbim nasıl da deli gibi atıyordu en fazla bir saat sonra kollarımda olacaktın çünkü...
Doğumhanede hiç korkmadım. herkes sanki çook basit bir iş yapar gibi işine öylesine alışmış bir tavırla davranıyordu, anestezi drum saçlarımı okşayıp beni seviyordusonra spinal iğnemiz vuruldu hiiç acımadı çok hızlı bi şekilde uyuştum zaten bu arada sorularım bitmiyordu drumun gelmesini bekliyordum ama kalbim nasılda hızlanıyordu. Anestezi drum sen çok fazla heyecan yapacaksın en iyisi senin kafanı az güzel yapalım demesiyle iğneyi seruma vurması ve benim bayılmam 1 oldu heralde Gerisini hatırlamıyorum... Sonra Hadi kalk bebeğin doğdu dediler gözlerimi açtım ve sen yanımdaydın rüya gibiydiii. herşey bitmiştii acı hissetmiyordum.. Sonra odamıza birlikte çıkardılar bizi ama hasta bakıcılar seni vermediler kucağıma sedyede kaç kere verirmisiniz dedim kafası güzel herhalde dediler hiç bebeğini isteyn anne görmemişler gibi ... meğerse bahşiş almak içinmiş
///
Odamıza geldik babamız ve ailemizle ilk buluşma gerçekleşti.. 1 gün hastanede yattık şükür ki evimizdeyiz artık hastaneden eve dönerken yürüyordum diğer gün evde ayağa kalktım bile iş yapmak içinAnnemler kvler herkes çok yardımcı oldular..
Sadece göğüs ucu yaralarımızla uğraşıyoruz. Siz siz olun soğan işlemini doğumdan hemen sonra uygulayın..
Bugün 5. günümüz oğlum yanımda emdi ve mışıl mışıl uyuyor.. Çınarıma o kadar alıştım ki sanki ondan öncesi yoktu hiç.. İşte hikayemiz böyle kızlar hiiç korkmayın sezeryandan. Şimdi eşim bi kızımız olsa mı acabaBu kadar basitse bi sürü yaparız diyoruz
Allah bekleyenlere bi çırpıda kurtulmayı nasip etsin isteyen herkese de nasip etsin...
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
31 haftalıkken hafif suyum geldiği için erkenden rapor alıp işyerinden ayrıldım.annemlerde dinlenmeye başladım.heran doğum ihtimaline karşı her hafta kontrole çağırdı doktorum çatımda dar olduğu için normal doğum şansım yoktu.haftalar geçtikçe yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı.her gece sessiz sedasız kendimce dayanmaya çalıştım annem yanımda yattı ben sancılandıça annem üzülüyordu( 21 mayısda kontrole gittim doktorum sezeryan tarihi verdi 5 hazirana ama beklemeye bilir dedi ama ben ısrarla beklerim ben dedim sen beklersin ama kızın gelmek isitiyor dedi.eve geldim ama benim sancılarım gün geçtikçe çoğalmaya başladı son 26 mayıs pazar günü sabah acile gittik doktorum yoktu hemen nst bağladılar beni bebeğin kalp atışların duymadık ilk başta sonra zorda olsa duyduk bebek sırtını dönmüştü ebe muane etti açılma yok ama sancı var dedi hemen doktorumu aradı yarın sabah aç karnına 9 da burda ol dedi.eve geldik son hazırlığımızı yaptık eşim geldi 27 mayısta sabah erkenden gittik hastaneye odamıza geçtik bütün ailem arkadaşlarım geldi odamızı süsledik,sonra hemşire geldi beni hazırlamaya o an işte tırstım:)))giydim önlüğümü damar yolu açıldı nst bağladılar kalp atışları iyice azalmaya başladı hemen ameliyathane aldılar.kimseyle vedalaşamadım çok soğuktu kendimi yapayalnız kimsesiz çok garip hissettim anlatamam ((hafif müzik çalıyordu çok kalabalıktı hepsi bişiler yapıyordu bana doktorum nerde dedim o an içeri girdi dünyalar benim oldu:) geldim dedi korkma.sonrası yok......
gözlerimi bi açtım üşüyorum ağrım var ameliyathanenin kapısında ailem eşim kızın tatlı diyorlar çok şeker daha birçok şey diyorlar ama o kadar ağrım vardıki hiç birşey duymuyor gibiydim.odama çıktım kendime gelemedim hemşire kızımı getirdi yanıma öptüm kokladım ağlıyrdu yanağı yanağıma dokunduktan sonra sustu ama bunların hepsini ben hayal meyal hatırlıyorum henüz narkozdan çıkmamıştım çünkü.sonra aldılar yanımdan ama bi telaş oldu ortalık herkes dışarı çıktı birşeyler yolunda gitmiyordu farkındaydım ama sormaya cesaretim yoktu annem geldi yanıma ağlıyarak anne ne oldu dedim korkma kızım bişi yok dedi ama dışarda bişiler oluyordu aklıma binbir türlü şeyler geliyordu.doktorlar geldi yanıma yarım saat sonra bebeğini başka hastaneye göndericez erken doğum yaptığım için bebek prematrüre solunum sıkıntısı var dediler ambulans gelecek ve gidicek dediler o an geldim kendime yaşayacak dimi diyebildim sadece.allah büyük sen sakın ümidin kaymetme herşey iyi olucak dua et üzme kendini sütün gitmesin dediler.sonra odam tekrardan bomboş kaldı herkes bebeğin yanına gitti.15 dk sonra kapım açıldı ve işte o an kendimdeyim ve gitmeden kızımı bana getirdiler.sonra öptüm kokladım hemen aldılar götürdüler.ağlayamadım sırf bebeğim için direndim onun annesine ve süte ihtiyacı vardı.ertesi gün taburcu oldum ağrılarım çok fazlaydı.hastaneden çıkar çıkmaz bebeğimi götürdükleri hastaneye gittim görüş saati değildi ama rica ettik aldılar beni yoğun bakıma küvezdeydi.çok tatlıydı karakızım benim.allahım bu duyguyu herkese yaşatmayı nasip etsin.10 gün kaldı yoğun bakımda çok zor günler geçirdim hergün 10 dk görebildim ama şükürler olsun rabbime sonunda sağsalim aldım kuzumu veee tam 33 gün oldu.
işte bizim hikayemizde böle hergünüme binlerce kez şükürler olsun.şuanda kızımda mışıl mışıl uyuyor teyzeleri.hepinizi öpüyoruz kocaman.....
Eki Görüntüle 743204
Bebeğin Adı: Ece
doğum Günü ve Saati: 19.06.2013, 10:15
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 48 cm, 2940 gr
Hastane Adı: Antalya An-Deva Yıldız Hastanesi
doktor Adı: Ayhan Yılmaz
doğum Şekli: Spinal Anestezi
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 38 haftalık
Bizim doğum tarihimiz aslında 26 hazirandı. 19 haziran günü sabahı saat 07:00 de tuvalete kalktım. Ayıptır söylemesi tuvaletimi yaparken içimden birşeyler boşaldı gitti. bir de baktım ki kanamam gelmiş. ama nasıl kanama resmen suyum gelmiş gibi hissettim. neyse hemen altıma ped koydum eşimi uyandırdım. dedim kanamam geldi bir doktoru ara sor ne yapmamız gerekiyor diye. Eşim doktoru arıyor sürekli meşgul 15 dk falan denedi. ben de bu sırada eşyalarımı hazırlamaya başladım eşime alacağım kıyafetleri bile hazırladım. annemi aradım, annem direk çıkın yetişemezsin yolda doğurursun sonra dedi. bizim antalya ile mesafemiz 2 saat çünkü. hemen arabamıza atlayıp çıktık yola. normal bir şekilde gidiyorduk, çıktıktan 15 dk sonra sancım başladı. eşim dörtlüleri yaktı gidiyoruz biz o telaşla artık eşim daha da hızlanmaya başladı. radara yakalanmışız polis durdurdu benim halimi görünce polis ekibi eskort eşliğinde bize yol açtırarak götürdü.. sirenler falan millet arabalarını kenara çekiyor falan tam maceraydı ama.ilk başta 10 dk ile arayla geldi, sonra 5 dk ya düştü, antalya ya giriş yaptığımızda sancılarım 2 dk da bir e düştü. hastanenin aciline vardığımızda sancım dk da 1 e düştü ve beni hemen sedyeye alıp doğumhaneye soktular. hemen alttan muayene yaptılar 5 cm açılmış, doğuma alalım dediler. Ama benim doktorum hala ortada yok. eşim yazık bir yandan bağırıyor ayhan bey nerede diye bir yandan da beni soymaya çalışıyor ben de çığrınıyorum artık sancılarım hiç durmuyor. neyse doktorum geldi hemen baktı ufaklık ters normal olmaz hemen sezeryana alıyoruz dedi. beni giydirdiler o malum kıyafeti hemen ameliyathaneye girdim. bel tarafından iğneyi yaptılar hemen uyuştum ve sancım da geçti. muhabbet etmeye başladık içerdeki hemşirelerle, anestezi uzmanıyla. Sonra bir anda eşim girdi ameliyathaneye doktorum izin vermiş meğersem. hemen yanıma geldi nasıl telaşlı, nasıl endişeli garibim. Şaşkın baba diye dalga geçiyorlar. Hatta ben bir ara kahkahayla gülmeye başladım doktorum da kızım dur göbeğin hopluyor çocuğu alamıcam yeter diyor. Sonra doktorum hazır ol karnında bir baskı hissedeceksin dedi. Hoooppp işte geldiiikk dedi kafayı bir kaldırdım aman Allahım hayal ettiğimden de öte bir şeydi bu. Eşimle bakıştık ikimiz de saldık zaten gözyaşlarımızı. Hemen aldılar çocuk doktoru geldi kontrol etti, topuğundan kan aldılar ve yanıma getirdiler. Benim yanıma gelene kadar çığlık çığlığaydı yanağını dudağıma değdirdim bir anda sesini kesti kokusunu içime çektim, hayatımda ben böylesine eşsiz bir koku duymamıştım.. Babasına verdiler bildiğiniz adam hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. O ağladıkça ben ağlıyorum. Anlatılacak gibi değil ya kelimelerin anlamı yok gerçekten hanımlar. Neyse devam edeyim anlatmaya, ardından kist ameliyatım gerçekleşti 2 tane 5 ve 6 cm lik kistlerim alındı. Kızım da bu arada babasıyla birlikte aşıları yapılmak üzere ameliyathaneden çıktılar. Ve benim de dikiş işlemim tamamlanınca odaya aldılar. Tabi başımda ne anne var ne kayınvalide var malum bizim kız plansız gelince.  Eşim arkadaşımı çağırmış ben doğum yaptığım sırada o koşmuş gelmiş sağolsun. Odaya aldıklarında o yardım etti geceliğimi falan giymemde. Ayaklarımı 2 saat sonra falan hissettim. Ama inanılmaz üşüyorsunuz kızlar haberiniz olsun hırka falan kar etmedi bana battaniye istedik o bile titrememe engel olamadı.
Sonra dünyalar güzeli prensesim geldi odaya hemen meme verdik. Cok cok emmeye çalıştı ama göğüs ucum çok küçük olduğu için alamadı. akşama kadar uyudu cimcimem. Akşam da hemşire teyzeleri biraz mama verdiler geceyi öyle geçirdik. Ertesi gün öğlen de gaz sorunum ve tuvalet sorunum olmadığı için taburcu olduk. Ve evimize geldik.. şimdi tam 1 haftalık olduk bugün itibariyle göbeğimizde düştü, rahatız artıkım. Tek sıkıntımız sütümüzün 5. günde gelmesi ve göğüs ucumuzun küçük olması. Sürekli emziriyorum yavrumun çenesi kuvvetli olmadığı için çok çekemiyoruz sağıp da öyle vermeye çalışıyoruz. İşte böyle bir hikayemiz var artık güzel anneler. Allahım herkese böyle bir duyguyu yaşatmayı nasip eylesin. Ve sizlere de bir avazda doğurmak, evladınızı sağlıklı sıhhatli kucağına almayı nasip etsin. Hala heyecandan ne yazdığımı bilmiyorum içimde ne varsa olduğu gibi anlattım canlarım .
Eki Görüntüle 743938
kızımın adı :Azra Gülistan
doğum tarihi :27/05/2013
doğum saati : 10.;20
doğum şekli :genel aneztezi sezeryan
kilo :2,500
boy :47 cm
hikayemiz........
Oğlumun adı : Çınar Tuğra
Doğum tarihi :25/06/2013
Doğum saati : 08.15
Doğum şekli :Spinal-genel aneztezi sezeryan :))
Doğum haftamız: 37+6
Kilo :3000gr
Boy :50cm
Oğlumun adı : Çınar Tuğra
Doğum tarihi :25/06/2013
Doğum saati : 08.15
Doğum şekli :Spinal-genel aneztezi sezeryan :))
Doğum haftamız: 37+6
Kilo :3000gr
Boy :50cm
gözünüz aydın ..Allah analı babalı büyütsün inş.. hastaneye gidişiniz süpermiş tam flimlerde ki gibibugun sulu göz oldum iyice sizin dogum hikayelerini okudukca ağlıyasım geliyorr .....
ooyyyhhhh...Oğlumun adı : Çınar Tuğra
Doğum tarihi :25/06/2013
Doğum saati : 08.15
Doğum şekli :Spinal-genel aneztezi sezeryan :))
Doğum haftamız: 37+6
Kilo :3000gr
Boy :50cm
37 hafta 6 gün önce hayatımızda verdiğimiz en güzel, en doğru kararı vermişiz seni istemekle... Şuan yanımdasın meleğim.. O güzel kokun, tenin, bizim varlığımız olman öyle güzel ki... İyi ki sözünü ilk kezbu kadar içten kullanmışımdır belkide şuana kadar...
Maceramız başlayalı 7 hafta olmuşken öğrendik benim karnımda, canımda olduğunu... O an ki şaşkınlığımız, sevincimiz, bir varlığa hayat verecek olmanın mutluluğu, babanın heyecanı ve gözyaşları hala aklımda...
Günler geçerken o mutlu sona nasıl olduğunu, nereye gittiğimizi bilmemenin şaşkınlığı içerisinde hızla yaklaşıyorduk.. Ve doğum günün 25.06.2013 günü geldi çattı.... Sabah kalktık evde anneannen, dayın, baban ile eşyalarımızı alıp araya yerleştirdik. yoldan babaanemizi ve büyük teyzemizi de aldık.. hastaneye doğru yola koyulduk. eşim heyecandan arabanın arka sinyal lamba kısmını duvara çarptı
Hastaneye vardık ve girişimiz yapıldı odamıza girdik hemşireler önlüğümüzü giydirdi ve bekleyiş başladı. Drum ilk beni yazmış listeye heyecan yaptığım ve kalp sorunum var diye. hasta bakıcılar beni yatağımdan doğumhaneye götürmek için geldiklerinde kalbim nasıl da deli gibi atıyordu en fazla bir saat sonra kollarımda olacaktın çünkü...
Doğumhanede hiç korkmadım. herkes sanki çook basit bir iş yapar gibi işine öylesine alışmış bir tavırla davranıyordu, anestezi drum saçlarımı okşayıp beni seviyordusonra spinal iğnemiz vuruldu hiiç acımadı çok hızlı bi şekilde uyuştum zaten bu arada sorularım bitmiyordu drumun gelmesini bekliyordum ama kalbim nasılda hızlanıyordu. Anestezi drum sen çok fazla heyecan yapacaksın en iyisi senin kafanı az güzel yapalım demesiyle iğneyi seruma vurması ve benim bayılmam 1 oldu heralde Gerisini hatırlamıyorum... Sonra Hadi kalk bebeğin doğdu dediler gözlerimi açtım ve sen yanımdaydın rüya gibiydiii. herşey bitmiştii acı hissetmiyordum.. Sonra odamıza birlikte çıkardılar bizi ama hasta bakıcılar seni vermediler kucağıma sedyede kaç kere verirmisiniz dedim kafası güzel herhalde dediler hiç bebeğini isteyn anne görmemişler gibi ... meğerse bahşiş almak içinmiş
///
Odamıza geldik babamız ve ailemizle ilk buluşma gerçekleşti.. 1 gün hastanede yattık şükür ki evimizdeyiz artık hastaneden eve dönerken yürüyordum diğer gün evde ayağa kalktım bile iş yapmak içinAnnemler kvler herkes çok yardımcı oldular..
Sadece göğüs ucu yaralarımızla uğraşıyoruz. Siz siz olun soğan işlemini doğumdan hemen sonra uygulayın..
Bugün 5. günümüz oğlum yanımda emdi ve mışıl mışıl uyuyor.. Çınarıma o kadar alıştım ki sanki ondan öncesi yoktu hiç.. İşte hikayemiz böyle kızlar hiiç korkmayın sezeryandan. Şimdi eşim bi kızımız olsa mı acabaBu kadar basitse bi sürü yaparız diyoruz
Allah bekleyenlere bi çırpıda kurtulmayı nasip etsin isteyen herkese de nasip etsin...
Oğlumun adı : Çınar Tuğra
Doğum tarihi :25/06/2013
Doğum saati : 08.15
Doğum şekli :Spinal-genel aneztezi sezeryan :))
Doğum haftamız: 37+6
Kilo :3000gr
Boy :50cm
bebeğimin adı:Elif Miray
doğum günü ve saati:24.06.2013~19.25
bebegimin boyu ~kilosu:51 cm~2730 gr
hastane:devlet hastanesi
ebeyle birlikte normal doğum
37+1 haftalık doğdu.
9 ay boyunca özele gidip de devlette ebeyle dogurmak da bana yakisirdi yanikv min de oyle olmus dogumun oldugu gece topigimize kisaca dogum hikayemi yazmistim ,buraya da yazayim dedim pazar gunu kandil oldugundan temizlenmis banyo yapip kuran okumustum esim de isteydi esim gece iki gibi isten geldi uc gibi yattik sabah uyandim badanacilar gelecekti eve biz guzel dinlenik kalktim tuvalate giderken birden suyum geldi ama cok fazla degildi daha sonra camasirima ped koydum bir sonraki tuvalete gidisimde pembemsi akintiyi gordum uykulu uykulu bakan kocamin gozleri faltasi gibim acildi bu sirada zil caldi badanacilar geldi ama ben wc den cikamiyorum suyum surekli siziyor.hemen hemsirelik okuyan gorumcemi aradim devlet hastanesinde staj yapiyordukii bebisimiz temmuzda olacagi icin haziran ayinda staj yapmayi tercih etmisti ebeyle konusmus hemen gelsin demis biz hastane cantalarimizi da alarak badanacilara evi emanet ederek ciktik gittik 2 cm acilma vardi ebe bugun dogacak bebegin dedi cok heyecanlandim ve ebe gözume cok sert gozuktu korktum ozele gittigimiz yere gitsek dedim ebe de bana artik sen benim malimsin,buraya girisin yapildi ,gidemezsin dedi:26: nstye baglandim sancimi verdiler gorumcem ve ebelik okuyan baska bir arkadasi da basimda surekli duruyorlar arada yuruyorum comeliyorum tuvalete gidiyorum sancim artmaya basladi bu arada tabii ogleden sonra oldu bi anda esim geldi sancilarim artmisken dayanamamis gorumcem de ona kiyamamis sokmus dogumhaneye ben de beni oyle gormesin diye git git gelme diyorum,sonra ebe geldi saat alti bucuktu tam acikligin var dedi cok guzel olacak yarim saat sonra bitecek dedi,dogumhaneye gectik bu sefer de sancim yokk:26::26:ebe bekliyor bekliyor kesmemek icin beni ama yok diyorum gucum tukendi artik baktim yarim saat gecmis keseceksen biraz kes dedim bebisim bekliyor kanalda sonra biraz kesik atti ve bana da bir kuvvet geldi hafif de halasi karnimdan ittirince dogdu melegim sonrasi malum gorumcem hala olmanin mutluluguyla ben anne olmanin aglamaya basladik ebemden ve gorumcemden Allah razi olsun cok guzel bir dogum oldu normalde cok cesaret edemezdim sanki normal doguma ama gorumcemin orda olmasinin verdigi guvenle ayrica sert gorunumlu ama cok tecrubeli ve iyi oldugunu anladigim ebemle dogum yaptim.bebisim dogunca kus gibi hafifledim saglikli oldugunu gorunce de sukrettim ebe gobek bagini kesti gobek adini merve koydu ki gorumcemin adi.gorumcem giydirdi ,olctu,tartti benim de saclarimi falan toplayip duzeltti kucagima verdler kuzumu ve dogumhaneden ciktik kapida bizim sulale hazirolda bekliyordu esim firladi geldi iste oradaki duygulari anlatmam imkansiz sahip olabilecegim en guzel sey kucagimda esim yanimda herkes akrabalar gormeye gelmis, Allah hepinize kolay dogumlar nasip etsin arkadaslar bir an once sizler de burada hikayelerinizi paylasirsiniz insallah bu yazimda da duygularima yer veremedim cunku tarifi imlansizzz o koku o guzellik baska hicbir seye benzemez