Günaydın kızlar, herkese selamlar
Yaklaşık iki haftadır yoktum,umarım bu süre içinde hep güzel şeyler olmuştur. Biz bayram tatilini biraz da uzatarak annemlerin yanında geçirdik vaktimizi. Aylardır gidememiştim yanlarına, özlem giderdim, dinlendim geldim. Dün doktor kontrolüm vardı, geldiğimizin sabahı doğru kontrole gittik. Güle oynaya gittiğim kontrolden amniyosentez olup çıktım. En son dörtlü tarama testinin de iyi çıktığını öğrenip bu konuyu silmiştim kafamdan oysa. Bir ay önce gittiğim kontrolde doktor akciğerlerde küçük bir parlaklık görmüştü. Ama beni öyle rahatlatır biçimde aktardı ki bunu bu süre içinde çok da endişe etmemiştim bu durumu. Henüz çok erken, bunlar görülebilir ve zamanla doku oluşumuyla kendiliğinden kaybolabilecek bir şey demişti. Ama yine de not alıyorum bunu takip ederiz demişti. Dünkü kontrolde bu kısmın büyüdüğünü ve kalbe baskı yaptığını gördü
elim ayağım kesildi zaten bunu duyunca. Uzun uzun konuştuk. Bu durumun kromozomal bir rahatsızlıktan kaynaklanıp kaynaklanmadığını öğrenmemiz gerek dedi. Eğer sebebi kromozomal bir rahatsızlık ise bunun tedavisi yok dedi. O durumda zaten doğsa bile bebeğin yaşaması mümkün olmayacaktır dedi. Bunu tespit etmek için de amniyosentez yapılmalı dedi. Eğer amniyosentez temiz çıkarsa, kromozomlarla ilgili bir sorun yoksa o zaman bu sorunu sıkı takibe alırız, yine zaman içinde kendiliğinden kaybolabilir ya da tedavi edilebilir, ameliyat edilebilir vs. dedi. Amniyosenteze tamam dedim. Dün işlem yapıldı hemen. Şimdi cumartesiyi bekliyorum sonuçlar için. Allahım nolur bebeğimi bana bağışla diye dünden beri dualar ediyorum, perişan olduk. Yolun yarısı aştıktan sonra inşallah Rabbim öyle bir kayıp öyle bir acı yaşatmaz bana. Neler hayal ediyorduk, ne geldi başımıza. Nolur sizler de dualarınızı eksik etmeyin bizden. Ne yapıcam, nasıl dayanıcam hiç bilemiyorum.
