Selam kızlar. Taşınma faslı acayip yorucu, bi de 9,5 ay dişsiz gezen oğlum bu arada 2 diş çıkardı ve huysuz ve iştahsız ama herzamankinden daha tarzan. Yeni yer ya girmedik delik bırakmak istemiyor heryeri kurcalıyor.
Taşınırken kurduğum tüm hayaller boşa düştü bu arada

acayip moralim bozuk şuan baş ağrısından uyuyamıyırum. Binbir umutla taşındım buraya, hala da tam yerleşmedim dün geldik zaten. Ne annemden ne kardeşlerimden hayır görmedim yardım anlamında şoktayım o yüzden

halbuki ne vaatler vardı, yakına gel, yardımcı oluruz, çocuğa da bakarız sen de rahat çalışırsın ve rahat edersin vs vs. Daha taşınma günü herşey boşa düştü

bu çocuğa bakılmaz denildi. Halbuki yavrum diş patlatıyor o kadar huysuzluk elbet olacak, ama minnacık yavrunun ne mızmızlığı kaldı, ne edepsizliği

ev diZme yardımı için de herkes bi tarafa kaçıştı ve hem bebek hem ev işi bana kaldı. Hayatta babana bile güvenme dedikleri böyle birşey sanırım, tecrübeyle öğrenmeseydim keşke