Umranim Allah bagislasin Elif Nisani :)merhaba kızlar sanırım ilk doğum hikayesi benden olacak ay çok heyecan yaptım şimdi
31 Mart pazartesi günü sabahtan doktora kontröle gitmiştim ki artık 40 haftalıktım ve hala bende ne sancı ne doğuma ait hiç bir belirti yoktu doktora gittim ve ilk çatı muayenesi oldum ve o an 2 cm açıklığımın olduğunu ve kızımın iri bir bebek olduğundan vede çatımın dar olmasından dolayı normal doğum yapmamın imkansız olduğunu ve doğumun bile başladığını öğrendim doktorum acilen eğitim araştırma hastanesine gidip sezeryan ile doğum yapmamı söyledi ve tüm dünya başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim şaşırıp kaldım nst de sancılarım görünüyo ama bende zerre kadar sancı yok ve git gide sancılarımın artacağını ve kızımında riske girebileceğini öğrenmek çok kötü bir duyguymuş allahım kimseye çaresiz bırakmasın neyse akşam oldu eşimle oturup konuştuk ve başka bi hastaneye gitmeye karar verdik ve akşam saat 20:00da başka hastaneden acilden giriş yapıp muayene oldum önce çatı sonra nstye bağlandım ve sabahki doktorun söyledikleri ile aynı ve bende de artık ufaktan sancılar başladı ama o kadar kötü değil dayanabiliyordum. Ordanda çıkıp eve geldik gece 00:00da oturup annem ben ve eşim saknce düşündük çok şükür kızımın kalp atışları iyidi benimde o kadar kötü bir sancım yoktu evde kalıp sabah erkenden hastaneye gitmeye karar verdik eşim ile annem uyudu ben tabi stresten nasıl olacak napıcam düşüncesinden dolyı uyuyamadım ve ufaktan sancımda vardı eğer sıklaşsaydı uyandıracaktım ama rabbim o gece rahatça uyumamı nasip etti ve sabaha kadar hiç sancım olmadı ve bende çekyatta uyuyakalmışım taki sabah ezanına kadar. Ezan ile beraber uyandım kahvaltı falan hazırladık bi şeyler yedik ve namaz kıldıktan sonra kızımın hareket etmediğini farkettim ve kimseye bişey söylemeden tatlı yiyip soluma uzandım bekledim hala tık yoktu kızımda ve bende tedirgin olmaya başladı zaman geçtikçe kızımın hareketsiz hala artık annemle eşime söyleyip hemen yola koyulduk.Allahtan rabbime şükürler olsun ki eşim poaça almıştı o yedikten bi süre sonra kızım meleğim hareket etmeye başladı ve öyle korkmuştum ki kızım hareket ettikten sonra ağladım ve rahatladım.
Hastaneye vardığımızda önce nst çatı muayenesi falan filan derken 3 cm açılmam ve sezeryan olma ihtimalimin artık kesin olarak öğrenmiştim normal doğumu çok istememe rağmen kısmet olmadı kızım iyi olsunda önemli değil dedim artık.Yeter ki meleğime birşey olmasın ve sonra doğumhane servisine geçtim eşim ve annem den ayrıldım saat 9 da bekleme odasına geçtim ve nstye bağlanıp kızıma kavuşacağım zamanı bekledim saat 14:50 kızım dünyaya geldi ama sabah 9'dan saat 14:00 a kadar geçen zamanda açılmam 5cm olmuş ve artık kızım ufaktan kanala girmeye başlamıştı ki doktorum hemen doğum için hazırlanmam için gerekli talimatlar verdi. Ve o an işte saat 14:20 de ameliyata alınıp kızımın doğum anını canlı canlı izlemeye başladım ve 14:50 kızımın dünyaya gelişini izleyip sesini duyduğum an ağlamamak için zor tuttum kendimi kızım sabahtan beri annesi gibi aç olduğu için ağlıyodu yavrum ameliyat masasından kalkıp emzirmek istedim alıp içime koyasım geldi ama hiç bişey yapamadım ve artık kızım sağsalim dünyaya gelmişti ve benden daha mutlu kimse yoktu. Saat 15:10 da da kızımı getirdiler ve cennet kokusunu içime doyasıya çektim ve annelik duygusunu an anladım rabbim kimseyi annesiz bırakmasın ve kimsenin kucağınıda boş bırakmasın.
Şimdi meleğim ile artık evimizdeyiz.Evine, yuvana, aramıza hoşgeldin Meleğim Elif Nisa'm
merhaba kızlar sanırım ilk doğum hikayesi benden olacak ay çok heyecan yaptım şimdi
31 Mart pazartesi günü sabahtan doktora kontröle gitmiştim ki artık 40 haftalıktım ve hala bende ne sancı ne doğuma ait hiç bir belirti yoktu doktora gittim ve ilk çatı muayenesi oldum ve o an 2 cm açıklığımın olduğunu ve kızımın iri bir bebek olduğundan vede çatımın dar olmasından dolayı normal doğum yapmamın imkansız olduğunu ve doğumun bile başladığını öğrendim doktorum acilen eğitim araştırma hastanesine gidip sezeryan ile doğum yapmamı söyledi ve tüm dünya başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim şaşırıp kaldım nst de sancılarım görünüyo ama bende zerre kadar sancı yok ve git gide sancılarımın artacağını ve kızımında riske girebileceğini öğrenmek çok kötü bir duyguymuş allahım kimseye çaresiz bırakmasın neyse akşam oldu eşimle oturup konuştuk ve başka bi hastaneye gitmeye karar verdik ve akşam saat 20:00da başka hastaneden acilden giriş yapıp muayene oldum önce çatı sonra nstye bağlandım ve sabahki doktorun söyledikleri ile aynı ve bende de artık ufaktan sancılar başladı ama o kadar kötü değil dayanabiliyordum. Ordanda çıkıp eve geldik gece 00:00da oturup annem ben ve eşim saknce düşündük çok şükür kızımın kalp atışları iyidi benimde o kadar kötü bir sancım yoktu evde kalıp sabah erkenden hastaneye gitmeye karar verdik eşim ile annem uyudu ben tabi stresten nasıl olacak napıcam düşüncesinden dolyı uyuyamadım ve ufaktan sancımda vardı eğer sıklaşsaydı uyandıracaktım ama rabbim o gece rahatça uyumamı nasip etti ve sabaha kadar hiç sancım olmadı ve bende çekyatta uyuyakalmışım taki sabah ezanına kadar. Ezan ile beraber uyandım kahvaltı falan hazırladık bi şeyler yedik ve namaz kıldıktan sonra kızımın hareket etmediğini farkettim ve kimseye bişey söylemeden tatlı yiyip soluma uzandım bekledim hala tık yoktu kızımda ve bende tedirgin olmaya başladı zaman geçtikçe kızımın hareketsiz hala artık annemle eşime söyleyip hemen yola koyulduk.Allahtan rabbime şükürler olsun ki eşim poaça almıştı o yedikten bi süre sonra kızım meleğim hareket etmeye başladı ve öyle korkmuştum ki kızım hareket ettikten sonra ağladım ve rahatladım.
Hastaneye vardığımızda önce nst çatı muayenesi falan filan derken 3 cm açılmam ve sezeryan olma ihtimalimin artık kesin olarak öğrenmiştim normal doğumu çok istememe rağmen kısmet olmadı kızım iyi olsunda önemli değil dedim artık.Yeter ki meleğime birşey olmasın ve sonra doğumhane servisine geçtim eşim ve annem den ayrıldım saat 9 da bekleme odasına geçtim ve nstye bağlanıp kızıma kavuşacağım zamanı bekledim saat 14:50 kızım dünyaya geldi ama sabah 9'dan saat 14:00 a kadar geçen zamanda açılmam 5cm olmuş ve artık kızım ufaktan kanala girmeye başlamıştı ki doktorum hemen doğum için hazırlanmam için gerekli talimatlar verdi. Ve o an işte saat 14:20 de ameliyata alınıp kızımın doğum anını canlı canlı izlemeye başladım ve 14:50 kızımın dünyaya gelişini izleyip sesini duyduğum an ağlamamak için zor tuttum kendimi kızım sabahtan beri annesi gibi aç olduğu için ağlıyodu yavrum ameliyat masasından kalkıp emzirmek istedim alıp içime koyasım geldi ama hiç bişey yapamadım ve artık kızım sağsalim dünyaya gelmişti ve benden daha mutlu kimse yoktu. Saat 15:10 da da kızımı getirdiler ve cennet kokusunu içime doyasıya çektim ve annelik duygusunu an anladım rabbim kimseyi annesiz bırakmasın ve kimsenin kucağınıda boş bırakmasın.
Şimdi meleğim ile artık evimizdeyiz.Evine, yuvana, aramıza hoşgeldin Meleğim Elif Nisa'm
allah razı olsun canım rabbim cümlemizinkini bağışlasınUmranim Allah bagislasin Elif Nisani :)
Hareketlerini hissetmedim dedin ya nefes almadan okudum inan
maşallah canım nazar değmesin kızına çok etkilendm okurken bazen bizimki de hareketsiz oluyor telaşlanıyor insan ister istemez sağlık ve huzur dolu bir ömrü olsun inşallah
merhaba kızlar sanırım ilk doğum hikayesi benden olacak ay çok heyecan yaptım şimdi
31 Mart pazartesi günü sabahtan doktora kontröle gitmiştim ki artık 40 haftalıktım ve hala bende ne sancı ne doğuma ait hiç bir belirti yoktu doktora gittim ve ilk çatı muayenesi oldum ve o an 2 cm açıklığımın olduğunu ve kızımın iri bir bebek olduğundan vede çatımın dar olmasından dolayı normal doğum yapmamın imkansız olduğunu ve doğumun bile başladığını öğrendim doktorum acilen eğitim araştırma hastanesine gidip sezeryan ile doğum yapmamı söyledi ve tüm dünya başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim şaşırıp kaldım nst de sancılarım görünüyo ama bende zerre kadar sancı yok ve git gide sancılarımın artacağını ve kızımında riske girebileceğini öğrenmek çok kötü bir duyguymuş allahım kimseye çaresiz bırakmasın neyse akşam oldu eşimle oturup konuştuk ve başka bi hastaneye gitmeye karar verdik ve akşam saat 20:00da başka hastaneden acilden giriş yapıp muayene oldum önce çatı sonra nstye bağlandım ve sabahki doktorun söyledikleri ile aynı ve bende de artık ufaktan sancılar başladı ama o kadar kötü değil dayanabiliyordum. Ordanda çıkıp eve geldik gece 00:00da oturup annem ben ve eşim saknce düşündük çok şükür kızımın kalp atışları iyidi benimde o kadar kötü bir sancım yoktu evde kalıp sabah erkenden hastaneye gitmeye karar verdik eşim ile annem uyudu ben tabi stresten nasıl olacak napıcam düşüncesinden dolyı uyuyamadım ve ufaktan sancımda vardı eğer sıklaşsaydı uyandıracaktım ama rabbim o gece rahatça uyumamı nasip etti ve sabaha kadar hiç sancım olmadı ve bende çekyatta uyuyakalmışım taki sabah ezanına kadar. Ezan ile beraber uyandım kahvaltı falan hazırladık bi şeyler yedik ve namaz kıldıktan sonra kızımın hareket etmediğini farkettim ve kimseye bişey söylemeden tatlı yiyip soluma uzandım bekledim hala tık yoktu kızımda ve bende tedirgin olmaya başladı zaman geçtikçe kızımın hareketsiz hala artık annemle eşime söyleyip hemen yola koyulduk.Allahtan rabbime şükürler olsun ki eşim poaça almıştı o yedikten bi süre sonra kızım meleğim hareket etmeye başladı ve öyle korkmuştum ki kızım hareket ettikten sonra ağladım ve rahatladım.
Hastaneye vardığımızda önce nst çatı muayenesi falan filan derken 3 cm açılmam ve sezeryan olma ihtimalimin artık kesin olarak öğrenmiştim normal doğumu çok istememe rağmen kısmet olmadı kızım iyi olsunda önemli değil dedim artık.Yeter ki meleğime birşey olmasın ve sonra doğumhane servisine geçtim eşim ve annem den ayrıldım saat 9 da bekleme odasına geçtim ve nstye bağlanıp kızıma kavuşacağım zamanı bekledim saat 14:50 kızım dünyaya geldi ama sabah 9'dan saat 14:00 a kadar geçen zamanda açılmam 5cm olmuş ve artık kızım ufaktan kanala girmeye başlamıştı ki doktorum hemen doğum için hazırlanmam için gerekli talimatlar verdi. Ve o an işte saat 14:20 de ameliyata alınıp kızımın doğum anını canlı canlı izlemeye başladım ve 14:50 kızımın dünyaya gelişini izleyip sesini duyduğum an ağlamamak için zor tuttum kendimi kızım sabahtan beri annesi gibi aç olduğu için ağlıyodu yavrum ameliyat masasından kalkıp emzirmek istedim alıp içime koyasım geldi ama hiç bişey yapamadım ve artık kızım sağsalim dünyaya gelmişti ve benden daha mutlu kimse yoktu. Saat 15:10 da da kızımı getirdiler ve cennet kokusunu içime doyasıya çektim ve annelik duygusunu an anladım rabbim kimseyi annesiz bırakmasın ve kimsenin kucağınıda boş bırakmasın.
Şimdi meleğim ile artık evimizdeyiz.Evine, yuvana, aramıza hoşgeldin Meleğim Elif Nisa'm
allah razı olsun canım rabbim cümlemizinkini bağışlasın
o an kötü olduğum çaresiz olduğum kadar hayatımda hiç olmamıştım allahım kimseye yaşatmasın
allah razı olsun teyzesi hemde ne telaşlanmak canım hayatımda o kadar çaresiz olmamıştım rabbim kimseye yaşatmasın
Oglumdan firsat bukmusken bende dogum hikayemi yazayim dedim.25 mart sali gunu sabah bi islaklikla uuyandim.Yarim cay bardagi kadar su gelmis.Akinti mi su mu oldugunu cozemedim.Gun icinde araliklarla gelmeye devam edince doktorumu aradim.Akintidir o.Eger sancin baslarsa gel dedi.Aksam 8de benim sancilarim basladi.3 dk da bir hafif siddetliydi.Hastanem evime uzak oldugu icin esim gelir gelmez hemen hastaneye gittik.Sancilarim nstde siddetli cikmayinca doktor eve yolladi.Ph kagidiyla gelenin suyum olmadigini da gorduk.Ben annemlere gittim esim eve geldi.Gece 12 de benim sancilarim sıklaşti ve dogum sancisiydi.Cunku resmen yerleri tirmaliyodum.Ama suyum gelmeyince sabaha kadar evde cektim sancimi.Sabah 7ye kadar zor dayandim.Hemen hastaneye gittk.Acilmam 4 cm. Sancilarim da var.Hemen yatisim yapildi ve suni sanci verildi.Ebe rahim agzimin yumusak oldugunj ve kokay dogumyapicagimi soyledisoyledi.Ama isler oyle gitmedi.Bebegim tutundu gelmemek icin.Artik ıkınmaktan bende hal kalmadi.Bagirmaktan bogazlarim yaniyo.Ama bebek bi turlu cikmiyo.5 saat sonunda dogumhaneye aldilar.Orda da bebek cikmiyodu tutunmustu.Be ikindikca doktor kesik atti anca oyle cikti.Oglumu gorur gormez asik oldum.Rabbim isteyen herkese nasip etsin.26 mart 11:50 de normak dogumla Yusufumu kucagima aldim.51 cm. Ve 4150 gr. Dogdu.Darisi dogjm yapmayanlarin basina.
DOĞUM HİKAYEM (Normal doğum, epidural)
Hamileliğimin 39+3 de suyumun azalmış olması sebebiyle doktorum 39+5 de suni sancıyla doğumu başlatalım dedi. 31 Mart pazartesi günü saat 8'de hastaneye yatışım yapıldı. İlk önce damar yolu açılıdı lağma yapıldı, saat 9:30 da suni sancıyı vermeye başladılar. 14:30 a kadar sancım olmadı olsa bile çok az ve 1 saat aralıklarla oldu ( sancının gelmemesi çok büyük bir stres çünkü sancının tutmama ihtimali var 3 güne kadar tutmayınca sezaryanla alınıyor. Saat 5'e kadar sancım gelmeseydi. İkinci gün başlanacaktı suni sancı tekrardan). 14 30 da 2 dakikada 3 dakikada sancılarım gelmeye başladı ama katlanılmayacak sancılar değildi. Adet sancısı gibi 30 40 saniye sürüyordu.15 :30 da muane ettiler açıklık 3 cm di suyunu patlatmamız lazım dediler yoksa doğum ilerlemezmiş. Suyumu patlattılar bebeğin hareketleri azalınca suni sancıyı kestiler kendi sancımla 16:30 a kadr devam etti bu sancılarda normaldi, suni sancıyı başlatınca sancılar baya bi arttı vermek için 17 30 da epidural taktılar. Epiduralden sonra çok rahattı tv seyrettim. 19:15 de doğumhaneye aldılar. 19:35 de oğlum doğdu:) Buraya kadar herşey çok güzeldi ama 4 dikişim oldu ve mahvoldum bugün 8. Gün yeni yeni iyileştim. Bebeğe meme vermek için çok oturdum. Siz dikkatli olun üzerine çok oturmayın.
Doğum yapan herkesin gözü aydın olsun Allah analı babalı büyütsün. Yapacak olanlarıda Allah bi sesle kurtarsın.
DOĞUM HİKAYEM (Normal doğum, epidural)
Hamileliğimin 39+3 de suyumun azalmış olması sebebiyle doktorum 39+5 de suni sancıyla doğumu başlatalım dedi. 31 Mart pazartesi günü saat 8'de hastaneye yatışım yapıldı. İlk önce damar yolu açılıdı lağma yapıldı, saat 9:30 da suni sancıyı vermeye başladılar. 14:30 a kadar sancım olmadı olsa bile çok az ve 1 saat aralıklarla oldu ( sancının gelmemesi çok büyük bir stres çünkü sancının tutmama ihtimali var 3 güne kadar tutmayınca sezaryanla alınıyor. Saat 5'e kadar sancım gelmeseydi. İkinci gün başlanacaktı suni sancı tekrardan). 14 30 da 2 dakikada 3 dakikada sancılarım gelmeye başladı ama katlanılmayacak sancılar değildi. Adet sancısı gibi 30 40 saniye sürüyordu.15 :30 da muane ettiler açıklık 3 cm di suyunu patlatmamız lazım dediler yoksa doğum ilerlemezmiş. Suyumu patlattılar bebeğin hareketleri azalınca suni sancıyı kestiler kendi sancımla 16:30 a kadr devam etti bu sancılarda normaldi, suni sancıyı başlatınca sancılar baya bi arttı vermek için 17 30 da epidural taktılar. Epiduralden sonra çok rahattı tv seyrettim. 19:15 de doğumhaneye aldılar. 19:35 de oğlum doğdu:) Buraya kadar herşey çok güzeldi ama 4 dikişim oldu ve mahvoldum bugün 8. Gün yeni yeni iyileştim. Bebeğe meme vermek için çok oturdum. Siz dikkatli olun üzerine çok oturmayın.
Doğum yapan herkesin gözü aydın olsun Allah analı babalı büyütsün. Yapacak olanlarıda Allah bi sesle kurtarsın.
Oglumdan firsat bukmusken bende dogum hikayemi yazayim dedim.25 mart sali gunu sabah bi islaklikla uuyandim.Yarim cay bardagi kadar su gelmis.Akinti mi su mu oldugunu cozemedim.Gun icinde araliklarla gelmeye devam edince doktorumu aradim.Akintidir o.Eger sancin baslarsa gel dedi.Aksam 8de benim sancilarim basladi.3 dk da bir hafif siddetliydi.Hastanem evime uzak oldugu icin esim gelir gelmez hemen hastaneye gittik.Sancilarim nstde siddetli cikmayinca doktor eve yolladi.Ph kagidiyla gelenin suyum olmadigini da gorduk.Ben annemlere gittim esim eve geldi.Gece 12 de benim sancilarim sıklaşti ve dogum sancisiydi.Cunku resmen yerleri tirmaliyodum.Ama suyum gelmeyince sabaha kadar evde cektim sancimi.Sabah 7ye kadar zor dayandim.Hemen hastaneye gittk.Acilmam 4 cm. Sancilarim da var.Hemen yatisim yapildi ve suni sanci verildi.Ebe rahim agzimin yumusak oldugunj ve kokay dogumyapicagimi soyledisoyledi.Ama isler oyle gitmedi.Bebegim tutundu gelmemek icin.Artik ıkınmaktan bende hal kalmadi.Bagirmaktan bogazlarim yaniyo.Ama bebek bi turlu cikmiyo.5 saat sonunda dogumhaneye aldilar.Orda da bebek cikmiyodu tutunmustu.Be ikindikca doktor kesik atti anca oyle cikti.Oglumu gorur gormez asik oldum.Rabbim isteyen herkese nasip etsin.26 mart 11:50 de normak dogumla Yusufumu kucagima aldim.51 cm. Ve 4150 gr. Dogdu.Darisi dogjm yapmayanlarin basina.
Oldum olası nisan ayını hep sevmişimdir.Nisanda evlendim, minik kızımı nisanda kucağıma aldım.Öncelikle söylemeliyimki hamileliğim boyunca doğumla yada hamilelikle ilgil herşeyi burdan okudum.Bir çok doğum hikayesi vs. şimdi nasıl özel bi duygu olduğunu anladıktan sonra yazmadan edemedim.
Canımın içi kızım hamileliğim boyunca bizi hiç üzmedi yolunda giden bi gebelik vardı. Tek sıkıntı 7.haftadan itibaren başlayıp doğuma gittiğim son sabaha kadar süren sabah kusmalaıydı :) Canımın içi 39. haftanın bittiği gece gelmeye karar verdi.17 nisan 40 haftanın dolduğu tarihti.İçimden bi ses kızın hep 10 nisanda gelecek dedi. Ne kadar doğru söylemişOgün annemle biraz gezdik bi taraftan hadi kızım bekliyoruz gel naralarıyla Gece 3:30 da uykumdan uyandıran bir sancı. (başta doğum sancısı olup olmadığını anlamakta güçlük çektiğim) işin ilginç tarafı sancılarımın başlamasıyla birlikte miğdemin bozulması neler olduğunu anlamamı zorlaştırdı. sanclarla birlikte ishal meğer bazı doğumlar kusma yada ishalle başlaya biliyormuş kasılmalar bağırsakları gevşetiyomuş çünkü.Kalktım biraz tur attım dayanılmıcak gibi değil ortalama 25 dk da bir giriyor ama karın ağrısıyla karıştığı için konduramıyorum tabi saat 5e kadar tv izledim evde dolaştım falan annem uyandı. beni korkutmak istemiyo sakin sakin olabilir geliyodur artık gibi şeyler söylüyor. Baktım sancılar sıklaştı 10 dk bir giriyor neredeyse duşa girdim.Çıktığımdaa biricik kocam uyanmış neler olduğunu anlamaya çalışıyo. gülen bi surat "geliyor mu yoksa kızım ". eş en büyük destekçi.Saat 7 falan en son 8 buçuğa kadar evde dayanabildim. Hastane evimize çok yakın kısa sürede ordaydık. Doktorumun yanına çıktım muayene etti aaaa doğum başlamış 5 cm açıklık hadi hayırlısı hemen yatış dedi. Öyle tuhaf bi his tepkisizlik falan değişik hissediyor insan kendini. Yatış işlemleri yapıldı odada kocam annem yanımda serum takıldı suni sancı verildi saat 9 oldu bu sırada. son 1 saat en zoru yalvardım epidural verin diye fakat doktorum açılmanın çok hızlı ilerlediğini epiduralin etkisi başlayana kadar doğum yapacağımı söyledi. saat 10:45te odada ıkınma hissi geldi ve doğumhaneye gittik.Açılma 10 cm bebiş geliyoo evet başlıyoruz diye konuşmalar.Şaka gibi kızım geliyoo demek.Doktorum kuvvetlice ıkınmam gerektiğini söyledi.artık bitti kızıma kavuşuyorum Ya allah Bismillah çekip kuvvetlice elimden geleni yaptım. 1 2 3 veee tombiş yanaklı kara saçlı bi kız nasıl güzel yaratılmış kucağımdaa. Nasıl bişey anlatmak mümkün değil. önce kızım gitti babasının yanına. Sonra kavuştum ikisinede. 10.04.2014 saat 11.00 de geldi kızım dünyaya. iki kişi olarak çıktığımız evimizden 3 kişilik çekirdek aile olarak döndük. her güzelliğin bi zorluğu varmış yaa iştee bu en güzeli. allah kimseye aratmasın hayırlısıyla evlatlarını kucaklarına almayı nasip etsin inşallah .
merhaba kızlar sanırım ilk doğum hikayesi benden olacak ay çok heyecan yaptım şimdi
31 Mart pazartesi günü sabahtan doktora kontröle gitmiştim ki artık 40 haftalıktım ve hala bende ne sancı ne doğuma ait hiç bir belirti yoktu doktora gittim ve ilk çatı muayenesi oldum ve o an 2 cm açıklığımın olduğunu ve kızımın iri bir bebek olduğundan vede çatımın dar olmasından dolayı normal doğum yapmamın imkansız olduğunu ve doğumun bile başladığını öğrendim doktorum acilen eğitim araştırma hastanesine gidip sezeryan ile doğum yapmamı söyledi ve tüm dünya başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim şaşırıp kaldım nst de sancılarım görünüyo ama bende zerre kadar sancı yok ve git gide sancılarımın artacağını ve kızımında riske girebileceğini öğrenmek çok kötü bir duyguymuş allahım kimseye çaresiz bırakmasın neyse akşam oldu eşimle oturup konuştuk ve başka bi hastaneye gitmeye karar verdik ve akşam saat 20:00da başka hastaneden acilden giriş yapıp muayene oldum önce çatı sonra nstye bağlandım ve sabahki doktorun söyledikleri ile aynı ve bende de artık ufaktan sancılar başladı ama o kadar kötü değil dayanabiliyordum. Ordanda çıkıp eve geldik gece 00:00da oturup annem ben ve eşim saknce düşündük çok şükür kızımın kalp atışları iyidi benimde o kadar kötü bir sancım yoktu evde kalıp sabah erkenden hastaneye gitmeye karar verdik eşim ile annem uyudu ben tabi stresten nasıl olacak napıcam düşüncesinden dolyı uyuyamadım ve ufaktan sancımda vardı eğer sıklaşsaydı uyandıracaktım ama rabbim o gece rahatça uyumamı nasip etti ve sabaha kadar hiç sancım olmadı ve bende çekyatta uyuyakalmışım taki sabah ezanına kadar. Ezan ile beraber uyandım kahvaltı falan hazırladık bi şeyler yedik ve namaz kıldıktan sonra kızımın hareket etmediğini farkettim ve kimseye bişey söylemeden tatlı yiyip soluma uzandım bekledim hala tık yoktu kızımda ve bende tedirgin olmaya başladı zaman geçtikçe kızımın hareketsiz hala artık annemle eşime söyleyip hemen yola koyulduk.Allahtan rabbime şükürler olsun ki eşim poaça almıştı o yedikten bi süre sonra kızım meleğim hareket etmeye başladı ve öyle korkmuştum ki kızım hareket ettikten sonra ağladım ve rahatladım.
Hastaneye vardığımızda önce nst çatı muayenesi falan filan derken 3 cm açılmam ve sezeryan olma ihtimalimin artık kesin olarak öğrenmiştim normal doğumu çok istememe rağmen kısmet olmadı kızım iyi olsunda önemli değil dedim artık.Yeter ki meleğime birşey olmasın ve sonra doğumhane servisine geçtim eşim ve annem den ayrıldım saat 9 da bekleme odasına geçtim ve nstye bağlanıp kızıma kavuşacağım zamanı bekledim saat 14:50 kızım dünyaya geldi ama sabah 9'dan saat 14:00 a kadar geçen zamanda açılmam 5cm olmuş ve artık kızım ufaktan kanala girmeye başlamıştı ki doktorum hemen doğum için hazırlanmam için gerekli talimatlar verdi. Ve o an işte saat 14:20 de ameliyata alınıp kızımın doğum anını canlı canlı izlemeye başladım ve 14:50 kızımın dünyaya gelişini izleyip sesini duyduğum an ağlamamak için zor tuttum kendimi kızım sabahtan beri annesi gibi aç olduğu için ağlıyodu yavrum ameliyat masasından kalkıp emzirmek istedim alıp içime koyasım geldi ama hiç bişey yapamadım ve artık kızım sağsalim dünyaya gelmişti ve benden daha mutlu kimse yoktu. Saat 15:10 da da kızımı getirdiler ve cennet kokusunu içime doyasıya çektim ve annelik duygusunu an anladım rabbim kimseyi annesiz bırakmasın ve kimsenin kucağınıda boş bırakmasın.
Şimdi meleğim ile artık evimizdeyiz.Evine, yuvana, aramıza hoşgeldin Meleğim Elif Nisa'm
DOĞUM HİKAYEM (Normal doğum, epidural)
Hamileliğimin 39+3 de suyumun azalmış olması sebebiyle doktorum 39+5 de suni sancıyla doğumu başlatalım dedi. 31 Mart pazartesi günü saat 8'de hastaneye yatışım yapıldı. İlk önce damar yolu açılıdı lağma yapıldı, saat 9:30 da suni sancıyı vermeye başladılar. 14:30 a kadar sancım olmadı olsa bile çok az ve 1 saat aralıklarla oldu ( sancının gelmemesi çok büyük bir stres çünkü sancının tutmama ihtimali var 3 güne kadar tutmayınca sezaryanla alınıyor. Saat 5'e kadar sancım gelmeseydi. İkinci gün başlanacaktı suni sancı tekrardan). 14 30 da 2 dakikada 3 dakikada sancılarım gelmeye başladı ama katlanılmayacak sancılar değildi. Adet sancısı gibi 30 40 saniye sürüyordu.15 :30 da muane ettiler açıklık 3 cm di suyunu patlatmamız lazım dediler yoksa doğum ilerlemezmiş. Suyumu patlattılar bebeğin hareketleri azalınca suni sancıyı kestiler kendi sancımla 16:30 a kadr devam etti bu sancılarda normaldi, suni sancıyı başlatınca sancılar baya bi arttı vermek için 17 30 da epidural taktılar. Epiduralden sonra çok rahattı tv seyrettim. 19:15 de doğumhaneye aldılar. 19:35 de oğlum doğdu:) Buraya kadar herşey çok güzeldi ama 4 dikişim oldu ve mahvoldum bugün 8. Gün yeni yeni iyileştim. Bebeğe meme vermek için çok oturdum. Siz dikkatli olun üzerine çok oturmayın.
Doğum yapan herkesin gözü aydın olsun Allah analı babalı büyütsün. Yapacak olanlarıda Allah bi sesle kurtarsın.
Oglumdan firsat bukmusken bende dogum hikayemi yazayim dedim.25 mart sali gunu sabah bi islaklikla uuyandim.Yarim cay bardagi kadar su gelmis.Akinti mi su mu oldugunu cozemedim.Gun icinde araliklarla gelmeye devam edince doktorumu aradim.Akintidir o.Eger sancin baslarsa gel dedi.Aksam 8de benim sancilarim basladi.3 dk da bir hafif siddetliydi.Hastanem evime uzak oldugu icin esim gelir gelmez hemen hastaneye gittik.Sancilarim nstde siddetli cikmayinca doktor eve yolladi.Ph kagidiyla gelenin suyum olmadigini da gorduk.Ben annemlere gittim esim eve geldi.Gece 12 de benim sancilarim sıklaşti ve dogum sancisiydi.Cunku resmen yerleri tirmaliyodum.Ama suyum gelmeyince sabaha kadar evde cektim sancimi.Sabah 7ye kadar zor dayandim.Hemen hastaneye gittk.Acilmam 4 cm. Sancilarim da var.Hemen yatisim yapildi ve suni sanci verildi.Ebe rahim agzimin yumusak oldugunj ve kokay dogumyapicagimi soyledisoyledi.Ama isler oyle gitmedi.Bebegim tutundu gelmemek icin.Artik ıkınmaktan bende hal kalmadi.Bagirmaktan bogazlarim yaniyo.Ama bebek bi turlu cikmiyo.5 saat sonunda dogumhaneye aldilar.Orda da bebek cikmiyodu tutunmustu.Be ikindikca doktor kesik atti anca oyle cikti.Oglumu gorur gormez asik oldum.Rabbim isteyen herkese nasip etsin.26 mart 11:50 de normak dogumla Yusufumu kucagima aldim.51 cm. Ve 4150 gr. Dogdu.Darisi dogjm yapmayanlarin basina.
Oldum olası nisan ayını hep sevmişimdir.Nisanda evlendim, minik kızımı nisanda kucağıma aldım.Öncelikle söylemeliyimki hamileliğim boyunca doğumla yada hamilelikle ilgil herşeyi burdan okudum.Bir çok doğum hikayesi vs. şimdi nasıl özel bi duygu olduğunu anladıktan sonra yazmadan edemedim.
Canımın içi kızım hamileliğim boyunca bizi hiç üzmedi yolunda giden bi gebelik vardı. Tek sıkıntı 7.haftadan itibaren başlayıp doğuma gittiğim son sabaha kadar süren sabah kusmalaıydı :) Canımın içi 39. haftanın bittiği gece gelmeye karar verdi.17 nisan 40 haftanın dolduğu tarihti.İçimden bi ses kızın hep 10 nisanda gelecek dedi. Ne kadar doğru söylemişOgün annemle biraz gezdik bi taraftan hadi kızım bekliyoruz gel naralarıyla Gece 3:30 da uykumdan uyandıran bir sancı. (başta doğum sancısı olup olmadığını anlamakta güçlük çektiğim) işin ilginç tarafı sancılarımın başlamasıyla birlikte miğdemin bozulması neler olduğunu anlamamı zorlaştırdı. sanclarla birlikte ishal meğer bazı doğumlar kusma yada ishalle başlaya biliyormuş kasılmalar bağırsakları gevşetiyomuş çünkü.Kalktım biraz tur attım dayanılmıcak gibi değil ortalama 25 dk da bir giriyor ama karın ağrısıyla karıştığı için konduramıyorum tabi saat 5e kadar tv izledim evde dolaştım falan annem uyandı. beni korkutmak istemiyo sakin sakin olabilir geliyodur artık gibi şeyler söylüyor. Baktım sancılar sıklaştı 10 dk bir giriyor neredeyse duşa girdim.Çıktığımdaa biricik kocam uyanmış neler olduğunu anlamaya çalışıyo. gülen bi surat "geliyor mu yoksa kızım ". eş en büyük destekçi.Saat 7 falan en son 8 buçuğa kadar evde dayanabildim. Hastane evimize çok yakın kısa sürede ordaydık. Doktorumun yanına çıktım muayene etti aaaa doğum başlamış 5 cm açıklık hadi hayırlısı hemen yatış dedi. Öyle tuhaf bi his tepkisizlik falan değişik hissediyor insan kendini. Yatış işlemleri yapıldı odada kocam annem yanımda serum takıldı suni sancı verildi saat 9 oldu bu sırada. son 1 saat en zoru yalvardım epidural verin diye fakat doktorum açılmanın çok hızlı ilerlediğini epiduralin etkisi başlayana kadar doğum yapacağımı söyledi. saat 10:45te odada ıkınma hissi geldi ve doğumhaneye gittik.Açılma 10 cm bebiş geliyoo evet başlıyoruz diye konuşmalar.Şaka gibi kızım geliyoo demek.Doktorum kuvvetlice ıkınmam gerektiğini söyledi.artık bitti kızıma kavuşuyorum Ya allah Bismillah çekip kuvvetlice elimden geleni yaptım. 1 2 3 veee tombiş yanaklı kara saçlı bi kız nasıl güzel yaratılmış kucağımdaa. Nasıl bişey anlatmak mümkün değil. önce kızım gitti babasının yanına. Sonra kavuştum ikisinede. 10.04.2014 saat 11.00 de geldi kızım dünyaya. iki kişi olarak çıktığımız evimizden 3 kişilik çekirdek aile olarak döndük. her güzelliğin bi zorluğu varmış yaa iştee bu en güzeli. allah kimseye aratmasın hayırlısıyla evlatlarını kucaklarına almayı nasip etsin inşallah .
Buda bizim hikayemiz biraz uzun ama
15.04.2014 Salı sabaha karşı 06:00 gibi Wc ye gitmek için uyandım. Uyandığımda yataktan kalkmadan bir ıslaklık hissettim ve hemen WC ye gittim. Günlük pedimde pembemsi hafif kırmızı sulu bir şey gördüm. Sanırım bu nişan olmalı dedim. Hemen eşime haber verdim. Daha sonra bizde kalan annem ve kayınvalideme haber verdim. Doktorumuzu arayıp aramama konusunda tereddütte kaldım. Çünkü o sabah saat 9:30 da kontrolümüz vardı. Biraz düşündükten sonra aramaya karar verdim. Doktorumuza durumu izah ettim acil gelmemizi gerektirecek bir şey var mı diye sordum. Sancın var mı diye sordu. Yok dedim. Çok önemli değil normal randevu saatimizde gelebileceğimizi söyledi. Tabi bizi uyku tutmadı o saatten sonra. Salona geçip biraz oturdum saat 7:00 gibi duş almak için ayağa kalktığımda su gibi bir şeyin hızla aktığını hissettim. Altımda ped olduğu için dışarı çıkmıyordu bacaklarımı sıktım engel olamıyordum. Hemen Wc ye gittim baktım şeffaf su gibi bişey. Sanırım buda suyum olmalıydı dedim.
Hemen duşa girip randevu saatini beklemeden eşimle hastaneye gittik. Annemler evdeydi doğum başlayacak olursa o zaman hastaneye geleceklerdi. Hasteneye gittik hemen çatı muayenesi yaptılar açılmam 2 cm olmuş. Sonra nst ye bağladılar sadece 2 tane sancım çıkmış. Sonra doktorumuz geldi. Bizimde randevu saatimiz geldiği için odasına gittik. Oda 2 cm açılmam olduğunu söyledi. Ultrasonda baktı bebeğin suyuda kan akışıda iyi dedi. Kanamanın rahim ağzı incelmesinden kaynaklandığını söyledi. Şimdi ben senin hastaneye yatırmam, haa şu yapılamazmı suni sancı verip doğumu başlatalım ama gerek yok normal seyreden bir şeyi kurcalamaya gerek yok, sezeryanada davetiye çıkarmayalım dedi. Şimdi eve gidin sancı başlar suyun gelirse hemen gelirsiniz. Eğer bir şey olmazsa seni Cuma günü yine göreceğim, ama bu bebek bu gece veya yarına doğar dedi.
Biz saat 10:30 gibi eve geri geldik. Kahvaltımızı yaptık. Saat 12:30 dan 13:00’a kadar sancımın 10ar dk. Aralıklarla geldiğini fark ettim. Sancı geldiği anda oturmak veya yatmak istemiyordum ayağa kalkıp evin içinde bir tur atıp gelmek daha iyi geliyordu. Saat 17:00’a doğru sancılar 7-8 dk’ya düşmeye başladı. Ama arada 10-15 dk’yada çıkabiliyordu. Doktorumuzu aradık hastaneye gelmemizi söyledi.
Hemen eşimle hastaneye gittik. Muayene için soyunduğumda iç çamaşırımda sanki adet olmuşum gibi yoğun kan vardı neyse doktorumuz çatı muaeyenesinde açılmanın 3 cm olduğunu ve yatış yapacağımızı söyledi. Sancıların sıklığını düzene sokmak için sancı düzenleyici serum takılacağını ve bunun suni sancı olmadığını söyledi.
Saat 18:00 gibi odamıza alındık, önce lavman yapıldı. Sonra serumumu taktılar ve ben yatakta yatmaya başladım. 18:15 gibi doktorum yanıma geldi, ben çıkıyorum ama doğum için mutlaka olacağım diyerek elimi sıkı sıkı tuttu ve gitti. Eşim hemen annemleri aradı. Arkadaşım annemleri hastaneye getirdiğinde benim sancılarım hala çok hafifti. Saat 19:30 ‘a doğru sancılar sıklaşmaya başladı ve ben sancıları yatarak veya oturarak çekemiyordum. Sancı geldiği anca odanın içini turluyor sancı geçince oturup dinleniyordum ama sonlara doğru oturmamla kalkmam bir oluyordu.
Canım eşim sancı çektiğim süre boyunca yanımdan hiç ayrılmadı serumum elinde benimle birlikte yürüdü sürekli.
Saat 20:00’da ebe açılmamı kontrol etmek için odaya geldi ve açıklığın 5 cm olduğunu söyledi. Saat 20:00’dan sonraki sancılar o kadar şiddetliydiki o saate kadar sancı esnasında hiç sesi çıkmayan bağırmaya gücü olmayan ben artık inliyordum. Artık sesin ve inlemelerim dahada artmış ağlıyordum. Sancı esnasında yürürken sanki belimi ortadan ikiye ayırıyorlardı.Elim sürekli karnımda sanki bebek düşmesin der gibi karnımı tutuyordum.
Ağlamaktan inlemekten boğazlarım acıyordu, annem, kayınvalidem, arkadaşım odada beni ağlayan gözlerle izliyorlardı.
Canım eşimse elimi tutup sarılarak sanki acılarımı hafifletmek ister gibiydi.
Saat 20:30 gibi artık sancılar çok daha şiddetliydi ve ben ebeye doktorumu arayın gelsin ben artık dayanamıyorum sezeryan istiyorum diye hem ağlıyor hem yalvarıyor hemde bağırıyordum. Ebe, doktorumu aramış ve doktorumda bu kadar açılmadan sonra sezeryan olmaz diyormuş. Annemler ise dayan kızım bak az kaldı bu kadar sancı çektin sezeryan deme diyorlardı.
Ebe saat 21:00’a doğru beni tekrar muayane etti ve açıklığın 8 cm olduğunu söyledi. Ben ise sezeryan diye hala bağırıyordum. Ebe ise benim sezeryan için ekibi toplamam yarım saatimi alır oysa biz yarım saate doğumhaneye çıkmış oluruz diyordu.
Saat 21:15 gibi beni doğumhaneye almak için odaya geldiler, tekerlekli sandalye ile çıkaracaklardı ama bu sancı ile oturamam dedim. Canım eşim asansörde benle yukarı çıktı, annemler ve arkadaşım ise yürüyerek çıkıyorlardı. Asansörde ebemiz beni rahatlatmak için konuşturuyordu, bebeğin göbek adı ne olacak diye sordu, bizde eşimle Nazlı olacak çünkü gelmek için çok nazlandı normal doğum tarihini bekledi nerdeyse dedik.
Doğumhane katına çıktığımızda eşim bana sarılarak beni içeriye uğurladı. Doğumhanede bir ebe daha bizi bekliyordu. Hemen beni yatırdılar bacaklarımı çatala koyup kemerle bağladılar. Ebemiz bana sonda takarak mesaneyi boşalttı. Kısa bir süre sonra doktorum geldi. Doğumhane ortamı o kadar iyiydiki doktorum ve ebelerimin bu rahatlığı benimde çok hoşuma gidiyordu. Doktorum telefonundan müzik açtı. Balkan, Karadeniz ve yöresel ezgiler eşliğinde doğumum gerçekleşiyordu.Sancım geldiği anda bana ıkınmamı sancım geçincede derin derin nefes almamı söylüyorlardı. Sancım yokken onlar havadan sudan muhabbet ediyor benide sohbete dahil ediyorlardı. Sancım geldi deyince hadi başlıyoruz deyip ıkınmamı söylüyorlardı. Doktorum aferin kızıma hadi az kaldı çok iyi gibi kelimelerle bana moral veriyordu. Arada bebeğin kalp atışlarını karnımdan bir cihazla dinliyorlardı. Diğer ebe, bebeğin kalp atışı yavaşladı diye doktorumuza söyledi bir süre sonrada vakumla bebeğimi çekmek için hazırlandılar. Vakum işleminden sonra birkaç ıkınmam ve doktorumun karnıma bastırmasıyla bebeğim nihayet artık çıkıyordu. Doktorumuz artık ıkınma dedi ve bebeğimin çıktığını gördüm. Saat 22:00’da dünyaya gözlerini açmıştı kızım. Simsiyah saçları vardı ama tenide beyazdı. Onu öyle görmek Allahım nasıl güzel bir duygu minicik ayaklar, eller, ufacık popo yarabbim nasıl bir mucize böyle, sevinçten ağlıyordum. Hemen yan taraftaki masaya koydular ve doktorumuz ve ebeler başına geçtiler. Bebişim ağlamıyordu. Sonra hava gibi bişeyi burnuna ağzına falan tuttular sırtınada vurdular ve kızım ağlamaya başladı. Bense kızıma vurmayın deyip gülüyordum. Ebeler bebekle ilgilenirken doktorum plesantayı çıkaracaktı. Yaklaşık 5-10 dk.lık beklemenin ardından plesantamda çıktı. Doktorumuza plesantayı çok merak ediyordum gösterirmisiniz dedim eliye havaya kaldırdı, aaa aynı ciğer benziyor dedim ve güldüm. Bebeğim çıktığı andan itibaren sancılar bıçak gibi kesilmiş, sonrasında zangır zangır bir titreme başta ayaklarım olmak üzere tüm vücudumu sarmıştı. Doğumhaneye geldiğimiz anda orada bulunan ebe bebeğimi alıp doğumhaneden çıkarak yenidoğan ünitesine gitmişti. Doktorum, kesik atmadıklarını fakat kendiliğinden çok ufak bir yırtık olduğunu ve onu dikeceğini söyledi. Bende kendisine nolur uyuşturarak dikin dedim. Doktorumuzda sizi bu dikişten kim korkutuyor bir bulsam varya diyerek gülüyordu. Senin bu söylediğin açık kalp ameliyatı olan birinin anesteziden korkması gibi bir şey dedi. Bense artık internette her şeyi gördüğümüzü söyledim ve güldüm. Doktorum iğneyi yaptıktan sonra dikişe başladı. İlk dikişten sonra iğne batınca ayy diye tepki verdim. Doktorum çok pardın burayı uyuşturmamışım dedi ve güldü. İğnenin ve ipin geçtiğini hissettim ama avı vermemişti yani uyuşmadanda dikilebilirmiş. Toplamda minicik 2 dikiş attığını söyledi doktorumuz. İşlem bittikten sonra doktorum yanıma geldi elimi sıkı sıkı tuttu ve bana sarıldı, tebrik etti. Gurur duy kendinle normal doğum yaptım diye dedi. Sonra bana ne diye dua edeceksin söyle bakayım dedi. Bende Allah sizden razı olsun, başımızdan eksik etmesin, sayısaldan büyük ikramiye çıksın dedim güldüm. O da bir BMW (modelinide söyledi ama unuttum) dile benim için dedi güldü. Doktorum bu gece buradasın yarın sabahtan yanına geleceğim dedi ve evine gitmek için doğumhaneden ayrıldı. Dışarıya çıkınca eşimi ve ailemi tebrik etmiş.
Ebemiz beni tekerlekli sandalyeye alarak doğumhaneden çıkardı. Çıktığımda eşim alnımdan öperek beni çok sevdiğini söyledi.Annem kayınvalidem hepsi beni öptüler. Arkadaşım, eşi aynı zamanda eşiminde arkadaşı oluyor onlarda 4 yaşındaki oğulları ile beni bekliyorlardı. Hepsi tebrik ettiler beni.
Eşim ve ben asansörde ebemiz ile odamıza indik. Odaya geldiğimde odamızın kapısının süslendiğini, ikramlık çikolatalarımızın, bebek kurabiyelerimizin ve pusetli bebek şekerlerimizin hazırlandığını gördüm. Beni yatağıma yatırdılar. Doğum öncesi takılan serumum hala kolumdaydı, ebemiz doğum bittiği için herhangi bir ağrı sancı yapmaz korkma dedi ve kısa bir süre sonra serum bitti ve çıkardılar. Odamıza geldiğimizde saat 22:30’a geliyordu. Kızımı ise hala getirmemişlerdi. Ebemiz, bebeğin doğum kanalında fazla kaldığını ve bu yüzden yenidoğan bölümünde biraz oksijen takviyesi yapıldığını söyledi. İlk ziyaretçilerimiz olarak eşimin küçük erkek kardeşi ve onun eşi geldiler. Daha sonra ise ortanca kardeşi ve onun nişanlısı geldiler. Odada fotoğraf faslımız başladı. Bebeğimizi almak için eşim ve kayınvalidem, bebişimizin kıyafetleriyle yenidoğan bölümüne çıktılar, odaya geldiklerinde ise saat gece yarısı 00:15 civarıydı. Güzel kızım beyaz pamuk gibi küçük suratlım uyuyordu.O kadar tatlı, minicik ve masumduki… Kilosu: 2900 gr. Boyu: 50 cm’di. Oysa ultrasonda kilosu doğumdan 15 gün önceki kontrolde 3050 gr.dı. Sanırım normal doğum ile doğduğundan olsada gerek vücudunda şişlikler falanda yoktu. O gece eşim, annem, kayınvalidem hepsi yanımda refakatçi kaldılar. Kızımı emzirmek için ilk kucağıma aldığımda ebemiz yardımcı oldu. Ama emmiyordu çünkü yenidoğan bölümünde 2 saat kadar kaldığı için mama vermişler karnı tokmuş. Gece bikaç defa emzirdim ama süt gelmiyordu fazla. Ertesi sabah süt biraz gelmeye başlamıştı. Doktorumuz sabah saat 10:00’a doğru yanımıza geldi, kızımız sevdi ve ten rengi hariç aynı sen, bi tek onu benzetememişsin dedi ve güldü. Bebeğin ilk kontrolü için 3-5 gün sonra hastaneye geldiğimizde benim yanımada uğrayın, doktorcum ben iyiyim her şey yolunda demen yeterli, asıl muayeneyi 2 ay sonra kırkın çıkınca yapıcam dedi. Taburcu olabileceğimizi söyledi. Bu kadar çabukmuydu oysa benim daha hiç ziyaretçim gelmemişti. Ziyaretçilerimiz için o kadarda çok hazırlık yapmıştıkki… :44: Neyse artık eve geldiklerinde ikram ederiz dedik.
Kızımı hastaneden evimizde getirdiğimizde hala uyuyordu, mutlu huzurlu yuvamızdan iki kişi ayrılmıştık ve biz artık çok ama çok mutlu üç kişilik bir aile olmuştuk.Rabbim bu güzel duyguyu isteyen herkese yaşatsın kimsenin kucağını boş bırakmasın. Evlatlarımızı anne babalarıyla sağlıklı sıhhatli büyümeyi nasip etsin. Amin…….
Ağlaya ağlaya okudum hikayenizi.Allah ömür boyu sağlık,huzur versin ailene.1 ayım kaldı benimde oğluma kavuşmama inşl bu güzel duyguları yaşamak banada nasip olur