Ay canım benim hatırlamışsın çok mutlu oldum.
Doğdu doğacak diye beklıyoruz bakalım bugünlerde.
Ama ne psikolojik ne de ev hazırlığı olarak tamam değiliz, ne kadar geç o kadar iyi:)
Bebisim felaket ötesi bir seye dönüştü. Saniye durmuyor, sürekli tepemde ya da ayağımın altında. 10 saniye yalnız kalsa evi talan eder kesin bir yerine zarar verir.
Herhalde hissediyor diyorum çünkü bana inanılmaz düşkün oldu.
Düşünenler bebisler büyüyene kadar düşünmesin çok ama çok zor hamileyken bir bebeğe bakmak, onu birçok şeyden mahrum etmek de vicdan azabını katlıyor.