Kızlar o kadar kötüyümki anlatamam.Bebegime önce solunum sıkıntısı dediler, sonra kalbinde sorun olduğunu söylediler, Çarşamba doğum yaptım, hâlâ yoğun bakımda ve başka bir hastaneye sevk edildi, günde  2 kere gördüm yoğun bakımda ama onu öyle gördükçe yıkıldım, uyutulyor ve yavrumun heryerinde kablo bağlı, ben bugün eve çıktım, eşim bebeğimizi ambulansla birlikte hastaneye gotururken ben eşimin arkadaşıyla eve geldim, yolda ağlama krizine girdim, hayalim eşimle bebegimle eve gelmekti.Hastanede yan odadan bebrk sesleri gelince hep ağladım, süt sagarken gözyaşlarım hiç durmadı. Eve girince elim boş yine dagildim, ona hazırladığım şeyleri gördüm kahroldum.Keske bebeğim yanımda olsaydı emmeseydi, uyumasaydi, gazı olsaydı, ağrım olsaydı. Duygularımı ifade edecek kelime yok, oğlum sorduğunda ipek doğdu mu anne sen gördün mü, saçı var mı, içimden kanlı yaşlar süzüldü de belli etmemeye çalıştım, Allahım bana dayanma gücü ver..