- 20 Ocak 2013
- 4.048
- 9.200
- 408
Kusura bakmayın ama özlemenize sebep hormonlardan dolayı duygusallaşmam gibi yazmışsınız peki o günkü tartışma da duygusal tepki verdiğinizden dolayı olabilir mi?
Bebeği aldır tripleri yanlış ama onun dışında aranızda iletişim eksikliği var gibi geldi bana sadece. Bu sebeple yuvanızın yıkılmasına gerek göremedim ben. Bana düşmez tabi ki, belki anlatmadıklarınız da vardır ama hem kendiniz için hem de doğacak bebeğiniz için tekrar denemeniz doğru olmaz mı. Eşinizden özür dileseniz o da diler hatta bence. Ama mutlaka bir terapiste gidin ardından. Kaç yıllık evlisiniz bilmiyorum ama hani belki oturmamıştır bir şeyler henüz. Üstüne bir de çocuk sorumluluğu eklenince paniklemiştir, sizi anlayamamıştır. Aile büyükleriniz de kendi halinize mi bıraktılar. Siz sevgili değilsiniz şu an boşansanız bile çocuk için görüşmeniz gerekecek. Aile terapistine gitmeden önce hatta kendiniz bir psikoloğa gitseniz, şu an sağlıklı düşünüyor musunuz bir uzman değerlendirse.
Tamamen seninle aynı fikirdeyim. Asla boşanmak için geçerli neden değil bunlar. Sadece eşimin büyümesi, olgunlaşması benim de tepkilerimi hafifletmem lazım onun için. Bunun için kendimiz çözemediğimiz her noktada ya bir aile büyüğü yada aile terapistini defalarca teklif ettim. Ama malesef karşımda hiç kendi hatasını kabul etmeyen bi adam vardı, tek taraflı nasıl çözebilirdim ki. Dediği gibi bu güne gelene kdr defalarca da özür dilediğim için tartışmalar sonlandı. Çoğunda hatam olduğunu bile düşünmedim ama uzamasın diye özür diledim. Sonra noldu, alıştı, daha da saçmalayıp hep benden fedakarlık bekledi. Hamilelikten sonra aynı tavrına birde bebek aldırma laflarını ekleyince artık sabrım tükendi. O aşamada bile o iğrenç tekliflerinden hiç pişmanlık duymadı hala benden özür bekled. Daha fazla kendimi ezdiremezdimli. O aşamada bile terapist önerdim ya saçmalama diye kestirip attı.
Malesef babam araya girdi 2 saat konuşmuş ama ona dahi ben gelmem o gelsin demiş. Onun ailesi ise tam bir leş. Para eve geldi diye sevinen bi anne var. Araya girmeyi bırak, 3 ay boyunca onlar da beni bir kere bile aramadı. Üstelik kadın için evliylen maddi manevi yapmadığım kalmamıştı..
Karşımdaki adamda benim özür dilemem dışında herhangi bir çözüm yolu duysam, dört elle sarılacağım ama yokki.. e hep benim fedakarlıklarımla da nereye kadar? Ben benden geçtikten sonra ne yapayım o evliliği.. bebek bile çözüm yolu üretmesine sebep olmuyor adamın, daha ne yapabilirim. Keşke yapacak bi şeyim olsa..