Hemşire telefonuna yazmıştım bebeği kaybettim diye, 1 saat sonra falan aradı. Ağlamaktan konuşamıyordum, ilk söylediği şey, biz seni burdan sağlam göndermiştik naptınız dışarda oldu. Bırak doktor olmasını bir kadın o anda bir kadına nasıl bunu söyler affedemiyorum. Sırf onu suçlamayayım diye bana kendimi suçlu hissettirecek böyle bir cümleyi, üstelik bebeğim henüz içimdeyken, hormonlarım o haldeyken... Neyse işte. Benim için bunun bi açıklaması yok. Bir de ilk negatif denemeden sonra belki 3 kez aynı şeyi söyledim, embriyonun sağlıklı olduğundan ne kadar emin olunabilirse her şeyi yapın diye. O zamanlar bilmiyorum bu genetik araştırmayı falan, her şeyi yaptı sanıyorum, yapılmamış. Çünkü benim meme kanseri geçmişim var, her transfer benim için risk. Neyse işte hatırladım kötü oldum yine. Birine tavsiye de etmem gitmeyin de demem ama benim yüzünü görmeye tahammülüm yok, o gün o telefonu kapattıktan sonra nefes alamadım ağlamaktan, suçlu hissetmekten. Ölsem unutmam.