- 8 Ağustos 2015
- 370
- 182
- 33
- 27
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #261
Pedagog yardımı aldınız mı. Benim oğlum da 26 aylık ve hiperaltivitesi var. Çok ciddi boyutlarda değil. Ama yardım almak şart. Sizinle göz teması vs kuruyor mu. Komutlarınızı anlayıp cevap veriyor mu ?Merhaba hatunlar.
Oğlumla ilgili açtığım ikinci konu sanırım. Elbette benim hayatımda da kaynana, elti, görümce üçlüsü mevcut. Eşimi de bogazlamak istiyorum ancak şu anki en büyük sorunum oğlumun davranışları. Önceki konumda önerilen her şeyi denedim lakin daha da kötüleşti gidişat.
Sizlere oğlumla geçen bir günü anlatayım, bir de böyle deneyeyim belki farklı öneriler gelir.
Sabah uyanıyoruz. Gözünü açtığı anda fırlayıp yataktan inmeye çalışıyor. Kesinlikle gerinme, uyku açma gibi zaman kaybettirecek eylemlerde bulunmuyor. Bu sırada onu öpüyor seviyorum. Onu severek evi dagitmasini engelledigim için kızıp ya tirmaliyor ya da vuruyor. Sabahın ilk saatlerinde olduğumuz için henüz sabirliyim...
Kahvaltı hazırlamaya gidiyoruz. Ben tabak alana dek tüm dolaplar boşalıyor, ortada bir eşya varsa fırlatıyor. Fırıni çalıştırıyor, kapatınca aynı eylemi defalarca tekrarlıyor. Kendi haline bırakıyorum, çaktırmadan kapatıyorum. Çöpler etrafa saçılıyor vs. Kavga gürültü o kahvaltı hazırlanıyor lakin benim damarlarim çekiliyor sinirden.
Kahvaltı yaparken olur da iyi gunundeyse ki bu çok nadir oluyor. Kahvaltıyı yaptırıyorum. Tabi ki onunde oyalanacagi bir şeyler mutlaka olmalı. Bir şey yapmadan sabit durdugu tek bir saniye bile yok. Beş dakika sonra hareket etme ihtiyacı başlıyor ve etrafa tukuruyor agzindakileri. Yapma etme demek faydasız. İnadına tukuruyor.
TV genellikle izlenmiyor evimde. Buna vakit yok zaten. Lakin olur da birkaç saniye bakacak olsam anında fişini çekiyor. Evi supurmem imkânsız. Ya fişi çekiyor ya kapatma tuşuna basiyor. Bulaşık yikayamiyorum, yemek yapamıyorum. Müsaade etmiyor.
Isırma, vurma, tirmalama günlük rutinimiz. Tuvalete gidersem benimle birlikte gelip dolaptaki deterjanları boşaltıyor. Engel olursam tuvalet kağıdını parçalara ayırıp banyonun her tarafına atiyor. Bu yuzden genelde tuvalete gitmiyorum. İcimde tutuyorum çok zevkli.
Alt değiştirme ve kıyafet değiştirme sırasında savaş yaşanıyor. Asla müsaade etmiyor. Yerinde durmuyor vs.
Yazacak o kadar çok şey var ki, çocuğunu kötüleyen anne olmaktan rahatsız olduğum için bu kadarı yeterli.
Sevgili kizkardeslerim ben tükendim. Bir uzmana goturdum. Yaşının çok küçük olduğunu bir şey yapılamayacağını söyledi. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum. Yemek yiyebilmek bile lukse dönüştü. Isı gücü bırakıp parka götürüyorum caddenin ortasına oturup kalkmıyor. Arabalar geçiyor kucağıma alıp kaldırıyorum bu sefer de gelsin sol kroşe. Tırmık, isirma. Dışarıya çıkarmak adeta işkence.
Yahu bir çocuk hiç mi yorulmaz. Hiç mi durmaz. Sorun çıkarmadığı bir eylem dahi olmaz mı? O kadar tükendim ki artık bağırmaya başladım. Kendimi tutamıyorum. Lütfen, tecrübeli anneler varsa bir yol yöntem söylesin. Ben artık çaresizim bu hususta.
Isırmak,tırmalamak,tekmelemek harici diğer davranışlarında bir abartı yok bence bu aylar aralığındaki çocuklar için merak uyandıran davranışlar.Kendini ifade etmeye başladığında düzelir diye düşünüyorum.Merhaba hatunlar.
Oğlumla ilgili açtığım ikinci konu sanırım. Elbette benim hayatımda da kaynana, elti, görümce üçlüsü mevcut. Eşimi de bogazlamak istiyorum ancak şu anki en büyük sorunum oğlumun davranışları. Önceki konumda önerilen her şeyi denedim lakin daha da kötüleşti gidişat.
Sizlere oğlumla geçen bir günü anlatayım, bir de böyle deneyeyim belki farklı öneriler gelir.
Sabah uyanıyoruz. Gözünü açtığı anda fırlayıp yataktan inmeye çalışıyor. Kesinlikle gerinme, uyku açma gibi zaman kaybettirecek eylemlerde bulunmuyor. Bu sırada onu öpüyor seviyorum. Onu severek evi dagitmasini engelledigim için kızıp ya tirmaliyor ya da vuruyor. Sabahın ilk saatlerinde olduğumuz için henüz sabirliyim...
Kahvaltı hazırlamaya gidiyoruz. Ben tabak alana dek tüm dolaplar boşalıyor, ortada bir eşya varsa fırlatıyor. Fırıni çalıştırıyor, kapatınca aynı eylemi defalarca tekrarlıyor. Kendi haline bırakıyorum, çaktırmadan kapatıyorum. Çöpler etrafa saçılıyor vs. Kavga gürültü o kahvaltı hazırlanıyor lakin benim damarlarim çekiliyor sinirden.
Kahvaltı yaparken olur da iyi gunundeyse ki bu çok nadir oluyor. Kahvaltıyı yaptırıyorum. Tabi ki onunde oyalanacagi bir şeyler mutlaka olmalı. Bir şey yapmadan sabit durdugu tek bir saniye bile yok. Beş dakika sonra hareket etme ihtiyacı başlıyor ve etrafa tukuruyor agzindakileri. Yapma etme demek faydasız. İnadına tukuruyor.
TV genellikle izlenmiyor evimde. Buna vakit yok zaten. Lakin olur da birkaç saniye bakacak olsam anında fişini çekiyor. Evi supurmem imkânsız. Ya fişi çekiyor ya kapatma tuşuna basiyor. Bulaşık yikayamiyorum, yemek yapamıyorum. Müsaade etmiyor.
Isırma, vurma, tirmalama günlük rutinimiz. Tuvalete gidersem benimle birlikte gelip dolaptaki deterjanları boşaltıyor. Engel olursam tuvalet kağıdını parçalara ayırıp banyonun her tarafına atiyor. Bu yuzden genelde tuvalete gitmiyorum. İcimde tutuyorum çok zevkli.
Alt değiştirme ve kıyafet değiştirme sırasında savaş yaşanıyor. Asla müsaade etmiyor. Yerinde durmuyor vs.
Yazacak o kadar çok şey var ki, çocuğunu kötüleyen anne olmaktan rahatsız olduğum için bu kadarı yeterli.
Sevgili kizkardeslerim ben tükendim. Bir uzmana goturdum. Yaşının çok küçük olduğunu bir şey yapılamayacağını söyledi. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum. Yemek yiyebilmek bile lukse dönüştü. Isı gücü bırakıp parka götürüyorum caddenin ortasına oturup kalkmıyor. Arabalar geçiyor kucağıma alıp kaldırıyorum bu sefer de gelsin sol kroşe. Tırmık, isirma. Dışarıya çıkarmak adeta işkence.
Yahu bir çocuk hiç mi yorulmaz. Hiç mi durmaz. Sorun çıkarmadığı bir eylem dahi olmaz mı? O kadar tükendim ki artık bağırmaya başladım. Kendimi tutamıyorum. Lütfen, tecrübeli anneler varsa bir yol yöntem söylesin. Ben artık çaresizim bu hususta.
Değilmi haklısın:) benim 9aylik kızım var büyüdükçe hiç yerinde durmuyor maşallah. Diyorum çok tükendim diye aman bı yanda baktıkça Allah'a çok şükür diyorum tek başına çok zor yetisiyorum. :/ Ama geçecek o günler ben ise başlayınca bu günleri ariycam yaBizim bir komsumuz vardi s... abla, cocuklara tapardi, ben cocukken o genc kizdi, saatlerce oynardi benimle, sonra evlendi, hemen cocuk istedi, ama bikac yil olmadi, nasil bekledi ozlemle, sonra oglan dogdu, daha 1 haftalikken çığlığı yeri gogu inletirdi, ablamiz biraz tombikti, bu oglan sayesinde 2 yilda bir deri bir kemik kalmisti, yok boyle bir cocuk... 3. Kattalardi balkona/camlara demir yaptirmislardi her firsatta yapidan bacadan sokaga kacmaya calisirdi, cekicle vurup camı kirmisligi var. O cok sevdigim ablanin bize gelmesini istemezdim cocuk da gelecek diye, kasla goz arasinda her seye saldirir, durdurmaya calisirsal elini kanatana kadar saclarimizi yolardi. Neden anlattim bunu, bu cocuk buyuyunce tam bir melek oldu, nasil saygili, efendi, kibar... Gecen yil diş hekimligini kazandi, lan sen bana ne kufurler sallardin diyorum, deme oyle diyor :)
Yani ne olursa olsun geçecek, buyuyecek ve bu gunleri ozleyeceksiniz...
Tek onerim alabildiginiz kadar yardim alin, anne, kayinvalide, kardes, elti, komsu, arkadas herkesten destek isteyin, benim kizimin bebekligine dair tek pismanligim budur, her seyine tek basima yetismeye calisip cok yiprattim kendimi, mutlu bir aile ici bir anne hep cocugunu degil kendini de dusunecek.
Ben sizin yerinizde olsam en azindan ayda 1-2 haftasonu bir yakinima birakip esimle disari cikarim, olmadi esime birakip tek basima cikarim.
Ha bir de 3 yarim gun kres dusunun, mum oluyorlar oralarda, benim kizim adını duyunca yuzunu eksittigi seyleri kreste yemeye baslamisti mesela.
Merhaba hatunlar.
Oğlumla ilgili açtığım ikinci konu sanırım. Elbette benim hayatımda da kaynana, elti, görümce üçlüsü mevcut. Eşimi de bogazlamak istiyorum ancak şu anki en büyük sorunum oğlumun davranışları. Önceki konumda önerilen her şeyi denedim lakin daha da kötüleşti gidişat.
Sizlere oğlumla geçen bir günü anlatayım, bir de böyle deneyeyim belki farklı öneriler gelir.
Sabah uyanıyoruz. Gözünü açtığı anda fırlayıp yataktan inmeye çalışıyor. Kesinlikle gerinme, uyku açma gibi zaman kaybettirecek eylemlerde bulunmuyor. Bu sırada onu öpüyor seviyorum. Onu severek evi dagitmasini engelledigim için kızıp ya tirmaliyor ya da vuruyor. Sabahın ilk saatlerinde olduğumuz için henüz sabirliyim...
Kahvaltı hazırlamaya gidiyoruz. Ben tabak alana dek tüm dolaplar boşalıyor, ortada bir eşya varsa fırlatıyor. Fırıni çalıştırıyor, kapatınca aynı eylemi defalarca tekrarlıyor. Kendi haline bırakıyorum, çaktırmadan kapatıyorum. Çöpler etrafa saçılıyor vs. Kavga gürültü o kahvaltı hazırlanıyor lakin benim damarlarim çekiliyor sinirden.
Kahvaltı yaparken olur da iyi gunundeyse ki bu çok nadir oluyor. Kahvaltıyı yaptırıyorum. Tabi ki onunde oyalanacagi bir şeyler mutlaka olmalı. Bir şey yapmadan sabit durdugu tek bir saniye bile yok. Beş dakika sonra hareket etme ihtiyacı başlıyor ve etrafa tukuruyor agzindakileri. Yapma etme demek faydasız. İnadına tukuruyor.
TV genellikle izlenmiyor evimde. Buna vakit yok zaten. Lakin olur da birkaç saniye bakacak olsam anında fişini çekiyor. Evi supurmem imkânsız. Ya fişi çekiyor ya kapatma tuşuna basiyor. Bulaşık yikayamiyorum, yemek yapamıyorum. Müsaade etmiyor.
Isırma, vurma, tirmalama günlük rutinimiz. Tuvalete gidersem benimle birlikte gelip dolaptaki deterjanları boşaltıyor. Engel olursam tuvalet kağıdını parçalara ayırıp banyonun her tarafına atiyor. Bu yuzden genelde tuvalete gitmiyorum. İcimde tutuyorum çok zevkli.
Alt değiştirme ve kıyafet değiştirme sırasında savaş yaşanıyor. Asla müsaade etmiyor. Yerinde durmuyor vs.
Yazacak o kadar çok şey var ki, çocuğunu kötüleyen anne olmaktan rahatsız olduğum için bu kadarı yeterli.
Sevgili kizkardeslerim ben tükendim. Bir uzmana goturdum. Yaşının çok küçük olduğunu bir şey yapılamayacağını söyledi. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum. Yemek yiyebilmek bile lukse dönüştü. Isı gücü bırakıp parka götürüyorum caddenin ortasına oturup kalkmıyor. Arabalar geçiyor kucağıma alıp kaldırıyorum bu sefer de gelsin sol kroşe. Tırmık, isirma. Dışarıya çıkarmak adeta işkence.
Yahu bir çocuk hiç mi yorulmaz. Hiç mi durmaz. Sorun çıkarmadığı bir eylem dahi olmaz mı? O kadar tükendim ki artık bağırmaya başladım. Kendimi tutamıyorum. Lütfen, tecrübeli anneler varsa bir yol yöntem söylesin. Ben artık çaresizim bu hususta.
Kesinlikle birde norolojiye goturun derim size hala konusamadıgını da soyluyorsunuz mutlaka bunun altında bir neden var. Hiperaktiflikten daha öte anladıgım kadarıyla ... Allah kolaylık versin... Her ne olursa olsun sunu bilinki inş. Buyuyup aslan gibi bir deli kanlı olacak o gunler gelirmi demeyin bir bakmısınız gelmiş:)Merhaba hatunlar.
Oğlumla ilgili açtığım ikinci konu sanırım. Elbette benim hayatımda da kaynana, elti, görümce üçlüsü mevcut. Eşimi de bogazlamak istiyorum ancak şu anki en büyük sorunum oğlumun davranışları. Önceki konumda önerilen her şeyi denedim lakin daha da kötüleşti gidişat.
Sizlere oğlumla geçen bir günü anlatayım, bir de böyle deneyeyim belki farklı öneriler gelir.
Sabah uyanıyoruz. Gözünü açtığı anda fırlayıp yataktan inmeye çalışıyor. Kesinlikle gerinme, uyku açma gibi zaman kaybettirecek eylemlerde bulunmuyor. Bu sırada onu öpüyor seviyorum. Onu severek evi dagitmasini engelledigim için kızıp ya tirmaliyor ya da vuruyor. Sabahın ilk saatlerinde olduğumuz için henüz sabirliyim...
Kahvaltı hazırlamaya gidiyoruz. Ben tabak alana dek tüm dolaplar boşalıyor, ortada bir eşya varsa fırlatıyor. Fırıni çalıştırıyor, kapatınca aynı eylemi defalarca tekrarlıyor. Kendi haline bırakıyorum, çaktırmadan kapatıyorum. Çöpler etrafa saçılıyor vs. Kavga gürültü o kahvaltı hazırlanıyor lakin benim damarlarim çekiliyor sinirden.
Kahvaltı yaparken olur da iyi gunundeyse ki bu çok nadir oluyor. Kahvaltıyı yaptırıyorum. Tabi ki onunde oyalanacagi bir şeyler mutlaka olmalı. Bir şey yapmadan sabit durdugu tek bir saniye bile yok. Beş dakika sonra hareket etme ihtiyacı başlıyor ve etrafa tukuruyor agzindakileri. Yapma etme demek faydasız. İnadına tukuruyor.
TV genellikle izlenmiyor evimde. Buna vakit yok zaten. Lakin olur da birkaç saniye bakacak olsam anında fişini çekiyor. Evi supurmem imkânsız. Ya fişi çekiyor ya kapatma tuşuna basiyor. Bulaşık yikayamiyorum, yemek yapamıyorum. Müsaade etmiyor.
Isırma, vurma, tirmalama günlük rutinimiz. Tuvalete gidersem benimle birlikte gelip dolaptaki deterjanları boşaltıyor. Engel olursam tuvalet kağıdını parçalara ayırıp banyonun her tarafına atiyor. Bu yuzden genelde tuvalete gitmiyorum. İcimde tutuyorum çok zevkli.
Alt değiştirme ve kıyafet değiştirme sırasında savaş yaşanıyor. Asla müsaade etmiyor. Yerinde durmuyor vs.
Yazacak o kadar çok şey var ki, çocuğunu kötüleyen anne olmaktan rahatsız olduğum için bu kadarı yeterli.
Sevgili kizkardeslerim ben tükendim. Bir uzmana goturdum. Yaşının çok küçük olduğunu bir şey yapılamayacağını söyledi. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum. Yemek yiyebilmek bile lukse dönüştü. Isı gücü bırakıp parka götürüyorum caddenin ortasına oturup kalkmıyor. Arabalar geçiyor kucağıma alıp kaldırıyorum bu sefer de gelsin sol kroşe. Tırmık, isirma. Dışarıya çıkarmak adeta işkence.
Yahu bir çocuk hiç mi yorulmaz. Hiç mi durmaz. Sorun çıkarmadığı bir eylem dahi olmaz mı? O kadar tükendim ki artık bağırmaya başladım. Kendimi tutamıyorum. Lütfen, tecrübeli anneler varsa bir yol yöntem söylesin. Ben artık çaresizim bu hususta.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?