3 aylık bebeğim var ve boşanıyorum

dnzkm .!.:

Bir yıllık evliydik 3 aylık bebeğim var eşimle boşanıyorum hem sorumsuzluk hem kumarı küfürü canıma tak etti. Bebeğimle kendi düzenimi kurup kendi evimde yaşıcam. Baba evine dönmek istemiyorum çünkü babamda çok aksi biridir kesin kavga ederiz. Ama herzaman bana destek olacaklar çalışan bi anneyim zaten. Yeni bir hayata başlamak korkutuyor. Bunu deneyimleyen var mı acaba? Başarabileceğimi duymaya ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle çok geçmiş olsun.ben de aynı süreçten geciyorum şuan benimde 9 aylik bebeğim var ve babaevindeyim şuan...bizde de şiddet hakaret küfür aşağılama alkol sigara vardı...en sonda alkollü gelince eve ve şiddet uygulayinca bnde polisi arayıp ayrıldım...2 kere hatta 3 kere şans verdim ama değer kıymet bilmedi hiçbir zaman hep yoksaydi beni bebeğimi sahip çıkmadı..demem o ki terapistmis yardimmis hepsi boş iş..değişmiyor çünkü değiştiremezsin de kimseyi bu saatten sonra...Allah kimsenin yuvasını bozmasın..Ben de severek evlendim ama çocuğumun psikolojisi herseyden önemli ve şuan daha çok huzurluyum..o yüzdenhiç üzülmedaha da sevin .Bu hayata bir kere geliyoruz sonuçta .Allah yardımcın olsun gercekten kolay bisey değil en iyi ben anlıyorum seni

dnzkm .!.:

Annem bakacak

Genişletmek için tıkla...

Boyle cocuguna bakan anan varsa asla dert etme
Bence bir kadının en buyuk caresizliği çocuğuna bakan kimse olmadığı için çalışamamak ve çalışamadığı içinde adamın her eziyetine mecbur kalmak!!! Sen yinede su durumda bile sanslısın inan. Cocuguna bakmaya hevesli bir annen ve çalışacak işin var…

dnzkm .!.:

Bir yıllık evliydik 3 aylık bebeğim var eşimle boşanıyorum hem sorumsuzluk hem kumarı küfürü canıma tak etti. Bebeğimle kendi düzenimi kurup kendi evimde yaşıcam. Baba evine dönmek istemiyorum çünkü babamda çok aksi biridir kesin kavga ederiz. Ama herzaman bana destek olacaklar çalışan bi anneyim zaten. Yeni bir hayata başlamak korkutuyor. Bunu deneyimleyen var mı acaba? Başarabileceğimi duymaya ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

Ben de 6 yıllık evliydim. 5 yaşında kizim var. Kumar borcuna dayandım geçer dedim. Bitti dedi bu sefer son dedi aile terapisti bağımlılık terapisti gittik. Hepsine. Ama kendisi istemesi lazim dedi doktor. En son araba almıştık onu sattı. Yine bisey demedim ona verdiğim parayı vermemesine rağmen. Sonra elden borc almis bi yerden. Duyduğum anda boşandım bir günde. Çalışıyoruz ama kumar icin mi. Annelerimiz bizi bundan dolayi mi büyüttü. Bir de herşeyden evvel çocuğumuzun rızkını kumara mi yedirecegiz. Ben 6 yil geçer diye dayandım geçmedi. Simdi yalvarıyor yakarıyor bi daha olmucak vb. Açıkçası adım atmaya mecalim yok çünkü inancım sıfır. Oyle bıraktım denince düzelen bir illet degil. Ben de hep iyi niyetli davrandım ama olmadi. Geçer diyerek. Artik siz de ben de gerçeklerle yüzleşme vakti. Yalvaracaktır size. Hipnoz edecektir. Herseyi soyliyecek kanmayın diyorum. Allah kolaylik versin

3 aylık bebekle bence önce bi baba evine dön, tek başına her şeyin sorumluluğunun altına girmek kolay değil