Geçmiş olsun şuna ekleme yapacağım o kadın da şöyle bir konu vardı kocası zaten berbat ötesi bir insandı üstelik ailesi bunu biliyordu ailesinde de otizmli vardı kadından gizleyerek bu evliliği sağlamışlardı konu öyle başlamıştı yani o kadının başını bilerek yakmışlardı onun kocasınınki iki takıntı iki belirti değildiburda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.
İletişim sıkıntısının sizde olduğundan emin miyiz. Konuyu çok tatlı ve anlaşılır anlatmışsınız. Yazı ile iletişiminiz mük.beni yanlış anlayıp trip atıyorlar sürekli. veya iletişim sıkıntısı yaşıyoruz. onları kaybetmek istemediğim için, yani kötü niyetli değilim ve sizinle arkadaşlık etmek istiyorum ama bazen yanlış anlaşılacak şeyler yapıyorum demek istemiştim ama emin olamadım bilmeliler mi diye.
Teşhis almış insanlarin nasıl zorbalandigini bilmediğiniz için çok rahat konusabiliyorsunuz değil mi?ben beğenmedim yaptım çünkü niye gizleme ihtiyacı duyarsın ki saçmalık !?
Oğlunuz kaç yaşında ilaç kullanıyor mu kullanıyorsa faydası oldumu artılarını varsa eksilerini belirtebilir misiniz?Bir şeyin adını bilmek rahatlatıcı bence.
Anlam veremediğiniz düğümler çözülmüş, zamanla kendinizi daha iyi tanıyacağınızı düşünüyorum ve bence hayat konforunuz artacak.
Oğlum dehb tanısı aldığında bende de olduğunu fark ettim ve inanılmaz rahatladım zaman içinde.
Bu aralar ben de oğlumda otizmden şüpheleniyorum, bu noktada tanı alsa zerre üzülmem, yaşadığımız şeye isim koymuş olurum sadece.
Sarsıcı olmuştur eminim ama çok olumlu buldum tanılanmanızı.
Gerek yok çok irdelemeye hayatınıza kaldığınız yerden devam edin.Sizle anlaşamayan yol alsın sizi olduğu gibi seven yanınızda kalsın.ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.
sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.
burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.
netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?