Off kizlar askerimle konustuk biraz önce. Bu güne kadar bulunduğu ortamla ilgili pek olumsuz bir şey soylemiyordu ben uzulmeyeyim diye.Bu akşam tüm detaylariyla anlatti,komutanlari, uzun dönemleri, yapilan mantiksizlari, ,yemeklerin berbat durumunu anlatti.Oksurmekten konusamiyor bile revire cikmak icin cok onemli bir şey olmasi gerekiyor hatta acile cikacaksan ölmen gerekiyor dedi :-( aglamamak icin zor tuttum kendimi telefonda ama su an deli gibi agliyorum.Nasil geçer bu 4 ay, her an hasta olacak, ona bir zarar gelecek korkusuyla.Allahim onun ayağını taşa degdirmesin.Cok korkuyorum, acemilikteyken en rahat zamanimizmis bizim.Keske acemilik daha uzun surseydi dedi :'( cok çaresiz hissediyorum kendimi, elimden hicbir şey gelmiyorum.Allahim sabir...