- Konu Sahibi esraylmz03
- #6.421
uzman fikrine kötü bakmıyorum tatlım benim davranış konusunda çok eksikliklerim var bir dönem çok zor günler yaşadım nişalım o dönemde hayatıma girdi sevgisi ile iyileştirdi kendimi fark edip hayata dönmeme destek verdi.Beni tekrar ben yaptı ama ben bu dönemde onu çok yıprattımŞimdi olan bazı şeylerde kendimi suçluyorum ama bilinçli üzmedim onu.Buna rağmen kendimi çok suçluyorum.Bazen duygudurumum aşırı değişken oluyor bipolar bozukluk mu var bende yoksa yani 10 dk. önce çok mutlu 10.sonra aşırı mutsuz olabiliyorum mutuluklarımı da uçta yaşıyorum bazen kendimi 'mani atağı' geçiriyo gibi hissediyorum
anlıyorum canım ben de diycektim tam İlkay'a danışalım bide bu durum diye o da cevap vermiş zaten.Tabi kendini bilmen görmen güzel bişey.Böyle bi durumun varsa ve kabullenmen zaten çok güzel bi başlangıç bence.
Tabi şu sıralar zirve yapmış olabilir çünkü hepimiz normalde hiç yapmadığımız gibi davranıp öyle yaşıyoruz.Bi ruh halimiz diğerini tutmuyo.Sen kendi kendine teşhisini koyma.Nişanlın geldiğinde istersen birlikte gidin bi uzmana.Onun desteğini hisset yanında Ayrıca bak evet haftaya daha çok görüşürsünüz.Hasret giderirsiniz böylelikle.Ne güzel kavga gürültü de olsa askerini görmüşsün
Ben en son yemin töreninde gördüğüm kadarıylayım
tabi burdan oturarak karar veremem buna okuduklarım sadece bana fikir verdi gitmeyi düşünüyorum doktora.Çünkü benim mutluluklarımda garip :44: bilmiyorum işte karmakarışığım canım sen ne diyorsun
sabah telefon kiralamış güzel bir günaydın mesajı atmış...kahvaltı ettlier bir yerde oturuyoruz ben kalkayım alışveriş yapayım sonra internete geçeçeğiz dedi.alacağıda çorap çamaşır diş macunu vb. şeyler... saat 3.30 gibi de kayınvalidemler gelecekti onlarda kamerada görecekti biz öncesinden 2 saat konuşmuş olacaktık.günaydın mesajından sonra mesaj atmadı aramadı.ben aradım alışverişimi halledeyim gelirim dedi.bekledim bekledim ve zil çaldı kayınvalidem geldi...sonra nişanlımı aradım nerdesin diye alışveriş yapyrm dedi annen geldi sağol dedim saat kaç oldu hani 1 gibi buluşacaktık nette dedim ne yapayım işlerimi halledemedim dedi.ağlamaya başladım kriz gibi ağlama geldi çok zoruma gitti neden elini biraz çabuk tutmadı ve neden hiç alışveriş sırasında mesaj atmadı ben de ne güzel gün boyu konuşucaz mesajlaşcaz diye bekledim ağladım ağladım ve direk kapattım telefonu 3-4 defa aradı açmadım.babamı aramış baba şeyma telefonunu görmüyor galiba bi haberdar edermisin gibisinden çaktırmadan babamda bana dedi telefonuna bak tolga arıyor kızım diye.Sonra mesaj atmış hadi nete gel diye bana.Kayınvalidem vardı annemle reçellik için gül temizliyorlardı kamerayı açtım koydum önlerine konuştular ben içeride tepsi böreği yaptım gitmedim.sonra börek bitince mecburen gittim k.v çağırdı çünkü fark ettiler ama bendeki durumu.k.v hadi sen odana geç de rahatça konuşun kızım dedi.odama gittim bilgisayarla beraber yine ağladım kamerada..o da ben sana ne yaptım bu kadar aşkım ağlayacak dedi.sadece işlerimi bitiremedim dedi bak rahatça konuşuyoruz iki ailede anlayışlı neden sorun yapıyorsun dedi.bilmiyorum beklediğim gibi olmadı kızlar...ben eline telefon alınca birsürü mesaj atacak sürekli arayacak erkenden nete gelecek konuşmak için sanmıştım oysa o işlerini bitiremediğini söylüyor alışverişide öyle bulunmayacak şeyler değil sıradan bir markete girip alınabilecek şeyler.6-7 kişi geziyorlar ! Sinir oluyorum muhtemelen onlar şurda oturalım bunu yapalım falan dediler bizimki de yok ben gidiyorum nişanlımla konuşacaktım diyemedi.Sonra baya geçmişi kurcaladık ettiğimiz her kavgada sen böle yapmıştın sende böle yapmıştın falan diye anlamsız şeyler konuşuyoruz neden bilmiyorum geçmiş kavgalar asla bitmiyor bizde sonra konu özünden uzaklaşıyoruz ve 1 kavganın üstüne 2. kavga oluyor ona şunu dedim neden bu kadar büyüttüğümü sadece mantığınla düşünürsen beni asla anlamıycaksın dedim uzaktayız ondan böyle oluyor dedi bende yan yana da bu sorunlarımız vardı dedim ben seni çok seviyorum aşkım ama biz birşeyi yanlış yapıyoruz nöbette çok vakit oluyor düşünmeye ama o yanlışı bulamadım bir türlü dedi.Ben senin üzülmeni istemiyorum bu şekilde gelince bir uzmandan yardım alalım dedi.evliliğimizde sorun çıkmasın dedi ben ne gerekiyorsa yapmaya hazırım yeterki ağlama dedi ama ben daha da üzüldüm ilişkimizin bir uzmana mı ihtiyacı var dedim.3.bir göz tarafsız olarak sorun nerde fark etmemizi sağlayabilir dedi.
bu kadar özlemin ardından benimle görüşmeyi nasıl bu kadar ağırdan alabildi diye kendi kendimi yedim.Acaba sorun bende mi onda mı bilmiyorum ama şunu biliyorum bizim her kavgamız bir sonraki kavgada mutlaka söz konusu oluyor acaba biz birbirimizi affedemiyormuyuz bu geliyor aklıma nedir bunların altında yatan sebep ben mi olgun davranamıyorum ya da.Çok üzgün ve berbat bir durumdayım.
)))
