- Konu Sahibi azygosvein
- #1
Herkese merhaba..oğlum 4 yaş 3 aylık. Bebekken emmedi mamayla beslendi. O zamanlar da çok üzüldüm çok yıprandım.Daha bir kaç günlükken kafasını memeden ters tarafa çevirirdi. 4. Ayına kadar ben hep yanındaydım..sonra işe başladım.Sonra babannesi baktı.babası ve babannesi herşeyi oldu..ben yok gibiydim hayatında hatta nereden çıktı bu kadın hiç gelmese modundaydı..Kucağıma gelmez öpmez ve sevmezdi.Ben çok çabaladım çok uğraştım bu durumu değiştirmek için..sinirlerim de harap oldu tabi..tahammülsüz bir hale geldim artık yıllardır..çünkü ne kadar çok çabalarsam çabalayayım olmuyor..hep olumlu olmaya güler yüzlü davranmaya çalışıyorum gene aynı.. Eylül de ana okuluna başladı. Bir de vurmayı öğrendi orada..gülerken şakalaşırken bile vuruyor tekme atıyor bana..herşeyiyle ilgilenmeye çalışıyorum gene de hep babasını istiyor.Gece uykuda korksa babasına sesleniyor..herşeyi onunla yapmak istiyor.ben bugün çıkıp gitsem annem nerede diye sormaz..o kadar üzülüyorum ki..ne yapayım bilmiyorum..aranızda böyle birşey yaşayan oldu mu..neler yaptınız..