Canım Sedef çok inatçı bir hastalık. Aslında hastalık bile değil. Bünyenin ürettiği bişey. Ben Agop bey'e gitmiştim henüz sedef olduğumu bilmiyordum mantar falan sanıyordum. Hocam mantar diye korkuyorum dediğimde o bana kızım keşke mantar olsa onun ilacı var ama bunun senin bünyen yapıyor buna bir ilaç yok demişti ancak stresten uzak kalacaksın kafayı değiştireceksin demişti. Sonra cerrappaşa da özel bölüm açılmış sedef hastaları için başındaki prof'a gittik oda bana ışın tedavisi önerdi veya bir ilaç vereceğim ama 4 yıl çocuk yapamazsın dedi



şaka gibi tabi tam çocuk isterken.

Kortizonlu ilaçlar kullandım bi ara iyi geliyor sonra tekrar başlıyor. Güneş dediğin gibi iyi geliyor. Benim ellerimin içi yara ve ayaklarımın altında yara. Yere basmak zulm. Acı biber bilmeden yıkarsam ellerimle mesela bir felaket. Tırnaklarıma da vurdu çoğu düştü. Ama inan çok takmıyorum. Ağrım sızım yok buna da hamd olsun.
Ben hep diyorum onlar benim hayatın zorluklarına karşı avuçlarımda açan çiçeklerim. Sevmeye çalışıyorum yani. D vitamini alıyorum bende. Vazelin, kına, dut, ne varsa deniyorum ama kafa değişmedikçe geçmesi zor.
Bende mısır ekmeği yapıyorum evde hemen hemen her hafta dere otlu kek gibi olanını sütle yumuşacık böyle puf puf oluyor.
Ardış katranını duymadım hiç canım bir araştırıyım çok sağol. Vazelini ben akşamları ellerime ayaklarıma sürüp ellerime pamuklu eldiven ve ayaklarıma pamuklu çorap giyip yatıyorum. Evet stresle çok alaklı. Benim bir gecede çıktı ellerimde. Akşamdan sabaha bir kalktım ellerimde yaralar vardı. Çok sağol canım.
Aynen canım. Mücadeleye devam umutla..
Allah razı olsun canım inşallah...