5 aydır ortada olmayan kocayı boşamalımıyım evladım için oturup beklemelimiyim

canım hemen verdiğin internet adreslerinden araştırmaya başlıyorum çok sağol.sana annenin sevgisi yetdimi baba açığını kapatabildimi? kızıma sevgim yetmez ve hayatı boyu bu açı kaptamazsam diye çok korkuyorum

Benim annemle babamın ayrılma sebepleri babamın annemi aldatmasıydı. Annem de başta sizin yaşadığınız tereddütleri yaşayıp hayatımıza farklı bir yön verecek bir karar almadı ancak babam yaptığı pisliğe aynen devam edince beni alıp kendine yeni bir hayat kurdu. O "affetmiş gibi davranma" sürecini de az çok hatırlıyorum. 3.5 yaşında falanmışım, annem hatırlamama çok şaşırıyor ama hatırlıyorum ki her ne kadar bana çaktırılmamaya çalışılan birtakım olumsuzluklar vardıysa da ben bir şeylerin yolunda gitmediğini hissedebiliyordum. Babasızlık ilkin garip gelmişti ama ev hayatında kesinlikle daha mutlu ve huzurluydum. Ki sizin böyle bir dezavantajınız bile yok, yavrum zaten alışmıştır babasız yaşamaya. Onun ihtiyacı olan şey başında ille bir anne ve ille bir baba figürünün olması değil, sağlıklı bir ortamda büyümesi. Keşke bunların hepsi aynı çatı altında olabilse, ama işte olmayabiliyor. Zaten bu kadar zaman onsuz yaşamışsınız, demek ki kendi kendine yetebilen bir kadınsınız, bundan sonra da anne-kız gâyet güzel yaşar gidersiniz. Sizi bırakmış gitmiş, hadi eşi olarak sizi arayıp sormasını geçtim, kendi evladını bile arayıp sormayan bir adam yanınızda olsa ne olur, olmasa ne olur... Böyle bakmak lazım bence. Tamam babasıdır, böyleyken bile size uzak olan adam siz boşandıktan sonra kızıyla nasıl bir ilişki kurar bilmiyorum ama kızınız da zamanla babasını tanıyacak. Ben çok uzun yıllardır babamla görüşmüyorum bile mesela, yaşadığı hayattan tiksiniyorum. Annem "kızımın babası başında olsun" diye evliliğine devam etseydi annemi asla affetmezdim diye düşünüyorum. Ya da annem aldatıldığını bile bile arkasını dönüp gidemeyen âciz kadına dönüşürdü, ben de o anne ve o baba ile artık nasıl bir kişilik sahibi olur çıkardım belli değil. Bence kadınlar çocuklarını babasız büyütmekten değil, böyle babalarla büyütmekten daha çok korkmalılar.
 
düşünmene gerek yok bence.adam basmış gitmiş.borç morç hikaye.iyi bir avukat bul boşan zaman kaybetmeden.
 
canım. biz bu hayata 1 kere geliyoruz. evde olmayan bir adam ne sana ne de çocuğuna mutluluk verir. boşan yoluna devam et.
 
canım altından kalkılmıyacak evliliğini yıkacak kadar ciddi miktarlarda değil borcu, adam gibi benimle konuşmuş olsaydı bu börçların ödenmesi ve ertelenmesi için ben imkan yaratırdım adam kolayı seçip kaçtı ben buna sinir oluyorum aklınca eve gelicek borçları bana şirket borçlarınıda ortağının üstüne bıraktı biz ödedikmi tamize çıkıp ortaya çokacak heralde.aileside bu yüzdn benle görüşmüyor benim salak olup eve gelen borçları ödediğimi zannedip ben söylenirim diye benimle görüşmüyorlar bir kaçkere aradım ailesi telefonlerınıda açmadı kurnazlar ya.bencede ailesi çok iyi biliyor nerede olduğunu

bu yazdıklarına bakılırsa, borçlarını ödeyemeyen adam yurt dışına çıkacak parayı da bulamaz diye düşündüm.
aile telefonları açmıyorsa, bübelki ailesinin yanında kalıyordur.
böyle bir adamdan koca da olmaz baba da.
kendini ve çocuğunu kurtarmaya bak bence.
 
Benim annemle babamın ayrılma sebepleri babamın annemi aldatmasıydı. Annem de başta sizin yaşadığınız tereddütleri yaşayıp hayatımıza farklı bir yön verecek bir karar almadı ancak babam yaptığı pisliğe aynen devam edince beni alıp kendine yeni bir hayat kurdu. O "affetmiş gibi davranma" sürecini de az çok hatırlıyorum. 3.5 yaşında falanmışım, annem hatırlamama çok şaşırıyor ama hatırlıyorum ki her ne kadar bana çaktırılmamaya çalışılan birtakım olumsuzluklar vardıysa da ben bir şeylerin yolunda gitmediğini hissedebiliyordum. Babasızlık ilkin garip gelmişti ama ev hayatında kesinlikle daha mutlu ve huzurluydum. Ki sizin böyle bir dezavantajınız bile yok, yavrum zaten alışmıştır babasız yaşamaya. Onun ihtiyacı olan şey başında ille bir anne ve ille bir baba figürünün olması değil, sağlıklı bir ortamda büyümesi. Keşke bunların hepsi aynı çatı altında olabilse, ama işte olmayabiliyor. Zaten bu kadar zaman onsuz yaşamışsınız, demek ki kendi kendine yetebilen bir kadınsınız, bundan sonra da anne-kız gâyet güzel yaşar gidersiniz. Sizi bırakmış gitmiş, hadi eşi olarak sizi arayıp sormasını geçtim, kendi evladını bile arayıp sormayan bir adam yanınızda olsa ne olur, olmasa ne olur... Böyle bakmak lazım bence. Tamam babasıdır, böyleyken bile size uzak olan adam siz boşandıktan sonra kızıyla nasıl bir ilişki kurar bilmiyorum ama kızınız da zamanla babasını tanıyacak. Ben çok uzun yıllardır babamla görüşmüyorum bile mesela, yaşadığı hayattan tiksiniyorum. Annem "kızımın babası başında olsun" diye evliliğine devam etseydi annemi asla affetmezdim diye düşünüyorum. Ya da annem aldatıldığını bile bile arkasını dönüp gidemeyen âciz kadına dönüşürdü, ben de o anne ve o baba ile artık nasıl bir kişilik sahibi olur çıkardım belli değil. Bence kadınlar çocuklarını babasız büyütmekten değil, böyle babalarla büyütmekten daha çok korkmalılar.
çocuklar okadar hisliki biz anlamıyor zannediğimiz bir çok şeyi aslında anlıyorlar.benim kızımda çok küçük olmasına rağmen adını söylemeden bir başkasına babasından bahsetdiğimde hemen farkediyor o yüzden artık babasıyla ilgili olumsuz hiçbirşey konuşmuyorum,sizinde 3,5 yaşınızdaki olumsuzlukları hatırlamanız gayet normal.yazdıklarınızı okuyunca size hak verdim ben kızım babasız büyürse nasıl bir tranva yaşar diye düşünüyordum hep,asıl düşünmem gereken böyle bir babayla büyürse nasıl bir kişilik sahibi olur olmalıymış.babada yalan var,aile bilinci yok, evde olduğu zamanlarda küfür ağzından düşmezdi kızıma nasıl bir rol model olacakki bu baba.
kızım için gittiğim pedagokta bana aslında sizde kızınızda kocanız evi terk etdikden sonra daha huzur bulmuşsunuz, kızınızın arada babasını özlemesinden başka bir sorun yok kızınızda demişdi,aşağı yukarı sizin söylediklerinizle örtüşüyor uzmanın söyledikleri.canım çok sağol kendi özelini anlatıp beni ferahlatdın.bir çocuk babasız büyüdüğü için silik bir kişiliğe sahip olucak yada büyük tranva yaşıyacak diye bir kaide yokmuş demekki
 
arkadaşlar hepiniz boşan demişsiniz aklın yolu bir demekki,yorum yapıp sıkıntımı paylaştınız sağolun.aslında benim boşanmam için en uygun zamanda bu galiba, adam ortaya çıkmadan iyi bir avukat bulup bu işi bitirirsem hem mahkeme sürecinde onunla karşılaşmak zorunda kalmam çünkü osürecte aileside o da çok çirkinleşecek karekterde insanlar.hemde duruşmalara giremiyeceği için sırf ben huzursuz olayım diye kızımla ilgili abuksabuk taleplerde bulunamaz.ben zaten ne kızıma nede kendime nafaka talep etmiycem oyüzdende dava çok uzamaz diye düşünüyorum
 
çocuklar okadar hisliki biz anlamıyor zannediğimiz bir çok şeyi aslında anlıyorlar.benim kızımda çok küçük olmasına rağmen adını söylemeden bir başkasına babasından bahsetdiğimde hemen farkediyor o yüzden artık babasıyla ilgili olumsuz hiçbirşey konuşmuyorum,sizinde 3,5 yaşınızdaki olumsuzlukları hatırlamanız gayet normal.yazdıklarınızı okuyunca size hak verdim ben kızım babasız büyürse nasıl bir tranva yaşar diye düşünüyordum hep,asıl düşünmem gereken böyle bir babayla büyürse nasıl bir kişilik sahibi olur olmalıymış.babada yalan var,aile bilinci yok, evde olduğu zamanlarda küfür ağzından düşmezdi kızıma nasıl bir rol model olacakki bu baba.
kızım için gittiğim pedagokta bana aslında sizde kızınızda kocanız evi terk etdikden sonra daha huzur bulmuşsunuz, kızınızın arada babasını özlemesinden başka bir sorun yok kızınızda demişdi,aşağı yukarı sizin söylediklerinizle örtüşüyor uzmanın söyledikleri.canım çok sağol kendi özelini anlatıp beni ferahlatdın.bir çocuk babasız büyüdüğü için silik bir kişiliğe sahip olucak yada büyük tranva yaşıyacak diye bir kaide yokmuş demekki

Bir anneye eşinden boşansın diye cesaret vermek çok acı ama şartlar bazen gerçekten bunu gerektiriyor. Boşanmak hâlâ bir tabu, ve hâlâ hepimizde negatif çağrışımlar yapıyor. Ama boşanmak her zaman "yuva yıkmak" olmuyor, bazen o yuvanın büyük ölçüde kurtarılması için boşanmak gerekebiliyor, bunu da en iyi o "yuva"nın dört duvarının içinde ne biçim olumsuzluklar yaşanabileceğini bilenler anlıyor...

Bu son yazdıklarınız da zaten kesinlikle gösteriyor ki, babasının uzak olması çocuğunuz için kesinlikle daha hayırlı. Demek ki sürekli bir arada olsanız o zorba davranacak, siz de bir yerden sonra ona itaat etmekten başka bir şey yapamayacak bir kadına dönüşeceksiniz, kızınız hem bu şiddeti yaşayacak, hem de bütün bu yaşananlar ona normal gelmeye başlayacak, kendisine haksızlık edene "dur" demesi gerektiğinin bilincinde bile olmayacak, bütün hayatı "normal" sandığı yanlışlar üzerine kurulu olacak. Telafisi çok zor. Annesi boşanmaktan korktuğu için çocukluğundan beri mutsuz yaşamış, senelerce ilaçlı tedavi görmüş, bir de üstüne 25 yaşından sonra annesinden "sen babasız kalma diye boşanmadım, senin için kendimi feda ettim" saçmalıklarını dinlemiş yakın bir arkadaşım var. O anlattıkça şükrediyorum ki annem önce benim için, sonra kendisi için boşanmış, asıl yuvayı ikimiz kurmuş kurtulmuşuz.

Sizinki biraz sıradışı bir durum. Umarım medeni hukuk sizin durumunuzda kalıp mağdur olmuş kadınlar için çeşitli kolaylıklar sağlamıştır da kimseyle fazla uğraşmadan kolaylıkla sıyrılırsınız bu işlerin içinden. İnanıyorum ki kızınız da büyüdükçe ve anladıkça kararınıza saygı duyacaktır.
 
Back
X