Gerçekten insanın kanı donuyor resmen. İnsan neresinden bakacağını bilemiyorum. Bugün kızın annesi babası ve kardeşleri ile konuşulduğunu izledim haberlerde. O haldeyken bile adam; sizce idam gelsin mi sorusuna, gelir mi gelmez mi bilmiyorum ama bu nedenle gelmesin dedi. Kardeşi '' Arapça ve din dersleri zorunlu mu olsun diye konuşulacağına okullarda insanlık öğretilsin'' diyordu. O kadar acıya rağmen o kadar güzel konuştular ki. Takdir ettim kendilerini.
Bence 1-2 gün önce okumuştum bunu. Çok çok güzel bir ana fikir var.
Kaptanım, rapor iyi olsun. Tekrar geçmiş olsun. Bu sene çok hasta oldun değil mi sen? Çok yorulunca bağışıklığın hep zayıflıyor sanırım.
Serveycim, kendimi yapmacık hissederim eğer dersem ve kendimle çelişerek huzursuz olurum.
Açıkçası ben hiç bir şekilde samimiyetlerine inanmıyorum. İnansam belki farklı olur.
Çok anlatabildiğim konular değil, zaten gerçek hayatımda kimseye anlatmam böyle şeyleri, hemen size koşuyorum.
Evleneceğimiz zaman da, evleneceğimiz zamana karar vermek istediler.
Eşim söz söyletmediği için bir noktada durmak zorunda kaldılar ama o zaman ben zaten o mesafeyi koydum. Bir anda, olmaz etmez derken aaa canım kızım olayına girmeleri, hiç inandırıcı gelmiyor. Sürekli etraf ne der? O öyle yapmış, bu böyle demiş modunda oldukları için de, kendimi gösteriş yapmalarının bir parçası için zorla kullandırtıyormuşum gibi geliyor. Ben, gerçekten normalde çok sivri hatları olan bir insanım aslında ama ailesi buradayken, bazı noktalarda kendimi deli gibi sıkarak ses etmememi, verdiğim taviz olarak görüyorum. Çok da iyi yaptığımı düşünüyorum, o ayrı konu ama bunun daha fazlasını yapmak da kendi kişiliğimi ezmek gibi geliyor.