O kadar doluyum ki herhalde biraz yazıp paylaşmak, fikir almak istedim. Artık kendimi çok zor durumda hissediyorum,2 yılı geçti evleneli ama tam bir hayal kırıklığı, bu kadar farkı bakış açılarımız olduğunu gerçekten bilmiyordum, ne zormuş. Olmuyor, gitmiyor bir türlü. Evlendiğimizden beri bir türlü oturtamadık maalesefbakış açılarımız çok farklı, ben ne kadar düzene,aileye düşkünsem eşim o kadar rahat maalesef evliliğin verdiği sorumlulukları bir türlü üstlenemedi. Evlenmeden o çocuksu,espirili hallerini seviyodum tabi ki ama sürekli toparlamak durumunda kalıyorum ben bir şeyleri. Aile terapisine başladık, o da işe yaramazsa nolcak bilmiyorum, daha doğrusu tahmin ediyorum da... ne hayallerle başlamıştım, içim kan ağlıyor resmen. Benzer bir durum yaşayan var mı acaba,bana fikir verecek ya da.gerçekten ihtiyacım var
Hepinize çok teşekkür ederim kendimi bir an çok yalnız hissettim.Aileme ve yakınlarıma da pek anlatamıyorum yani şimdiden olayı çok da büyütmek istemiyorum,belli etmemeye çalışıyorum ama anlıyorlar tabi bişeyler olduğunu da yine de dillendirmiyorum. Tek başıma mücadele etmeye çalışıyorum işte. kafasında hiçbir soru işareti kalmamalıymış insanın. yine de elimden geleni yapıcam tabi,artık hayılısı olsun hakkımızda.Hepinizden Allah razı olsun..
O kadar doluyum ki herhalde biraz yazıp paylaşmak, fikir almak istedim. Artık kendimi çok zor durumda hissediyorum,2 yılı geçti evleneli ama tam bir hayal kırıklığı, bu kadar farkı bakış açılarımız olduğunu gerçekten bilmiyordum, ne zormuş. Olmuyor, gitmiyor bir türlü. Evlendiğimizden beri bir türlü oturtamadık maalesefbakış açılarımız çok farklı, ben ne kadar düzene,aileye düşkünsem eşim o kadar rahat maalesef evliliğin verdiği sorumlulukları bir türlü üstlenemedi. Evlenmeden o çocuksu,espirili hallerini seviyodum tabi ki ama sürekli toparlamak durumunda kalıyorum ben bir şeyleri. Aile terapisine başladık, o da işe yaramazsa nolcak bilmiyorum, daha doğrusu tahmin ediyorum da... ne hayallerle başlamıştım, içim kan ağlıyor resmen. Benzer bir durum yaşayan var mı acaba,bana fikir verecek ya da.gerçekten ihtiyacım var
O kadar doluyum ki herhalde biraz yazıp paylaşmak, fikir almak istedim. Artık kendimi çok zor durumda hissediyorum,2 yılı geçti evleneli ama tam bir hayal kırıklığı, bu kadar farkı bakış açılarımız olduğunu gerçekten bilmiyordum, ne zormuş. Olmuyor, gitmiyor bir türlü. Evlendiğimizden beri bir türlü oturtamadık maalesefbakış açılarımız çok farklı, ben ne kadar düzene,aileye düşkünsem eşim o kadar rahat maalesef evliliğin verdiği sorumlulukları bir türlü üstlenemedi. Evlenmeden o çocuksu,espirili hallerini seviyodum tabi ki ama sürekli toparlamak durumunda kalıyorum ben bir şeyleri. Aile terapisine başladık, o da işe yaramazsa nolcak bilmiyorum, daha doğrusu tahmin ediyorum da... ne hayallerle başlamıştım, içim kan ağlıyor resmen. Benzer bir durum yaşayan var mı acaba,bana fikir verecek ya da.gerçekten ihtiyacım var
canım aynı durumu yaşayanlardan biri benim. 6 sene çıktık bir gün bile küs geçirmedik bir sefer bile ayrılıp barışmışlığımız yok 6 sene 4 4 lük bir ilişki sonrası evlendik 6 sene olacak evleneli 6 senedir sürekli tartışmalarla yaşadım....ben nasıl kanmışım nasıl anlamamışım kişiliği dedim sürekli.... sanki bekarmış gibi bir hayat süren eşle evlilik çok zor....çarşı pazar yapmayı istemez , evden bir işin ucundan tutmaz , herhengi bir şey gözüne girecek olsa kaldırmaz , hafta içi iş aile arkadaş vs hafta sonu arkadaşlar .....bana vakit ayırmıyorsun dedğimde nasıl bir vakit istiyorsun akşam eve geliyorum ya der kenara çekilir....akşam eve gelr duş yemek vs uyur sabah da kalkıp işe gider karşılıklı 2 çift laf ettiğimzi bilmem...eğer iş ile ilgili bir şeyler yaşamışsa onları anlatır ben dinlerim ama ben bişey anlatacaksam beden dili ile dinlemek istemediğini ifade eder doğru dürüst bana değer verip kulak vermez...bize ait tek muhabbetimiz paylaştığımız an yok ....yatak odamız kaldı diyebilirim...ama ona sorsan normal bir evlilik ....eşine önem verenlerde yapmacık davrananlarmışşş onu da kabul etmez onlarınki gösteriş ben seni yürekten seviyorum der....tartışırız akşam gelir hiçbir şey olmamış gibi saçma saçma sorular sorar beni daha çok çıldırtır...demez ki bu kadının benimle ilgili dile getirmiş olduğu sıkıntılar var bunlarla ilgili konuşup çözüm üretmeye çalışalım yok... tartışırız sonra o konu çözümlenmeden tekrar normal hayata döneriz dolaysıyla hepsi birikiyor bende...evde şunu yapmanı istemiyorum derim tamam der 2-3 gün sonra tekrar yapar...madem yapmayacaksın neden tamam diyorsun derim e ben 2 gündür yapmıyorum der...ya kardeşim 5 gün yaptın 2 gün yapmayınca yapmamış mı olusun derim tartışırız ...örneğin yediğinin çöpünü tezgahın üstüne koyar bak bunu yemişsin çöpe atılacağını biliyorsun neden tezgahın üstüne koyuyorsun diyorum tamam yapmayacam der ama aynen devam ...sanki beni aptal yerine koyuyor gibi....bu en basit örneği...demek istediğin ilerlleme kaydedemiyoruz....benimle ilgili senin de sorunun varsa söyle ben de kendimi düzeltirim diyorum susuyor....sorunun kendisinde olduğunu biliyor ama düzelmek için asla çaba sarfetmiyor...aile terapistine başlamışsınız lütfen işe yarayıp yaramadığını bana da iletirmisiniz profil adımı unutmayın da msj atın lütfen çünkü benim de tek denemek istediğim son çare o kaldı....çünkü artık sorumsuzluğuna ilgisizliğine yüzsüzlüğüne iletişimsizliğe dayanamıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?