Arkadaşlar merhaba;
Ben yeni üye oldum ve bir konuda fikirlerinizi istiyorum 6 yıllık bir evliliğim var bu 6 yıl içerisinde ne gelin olduğumu ne eş olduğumu nede anneliğimi yaşayamadım eşim nişanlılık dönemlerimizde çok iyidi güzel anlaşıyorduk evlenince çok değişti annesi zaten istemedi beni çünkü onlarada kendi çevresinin dişindan kız almak yokmuş neyse evlendik eşim sorumsuz ilgisiz ben onun yanında eşmiyim bir arkadaşmıyım anlamadım ortak noktamız yok denecek kadar az cinsellik ben istemezsem o hiç istemez ve ben artık sıkıldım bu tavırlarından insan herşeye katlanıyor ama sevgisizliğe ilgisizliğe katlanamıyor bir kaç kez ayrı kaldık bir ay kadar hep ben düzelicem değişicem deyip döndüm eve ama 2 gün sürdü ve şuan annemlerdeyim boşanma kararı aldım çok pişman olduğunu değişeceğini söylüyor ama ben güvenemiyorum öncekilerdede aynı oldu ve 5 yaşında bir oğlum var ne kara vereceğimi bilemedim benimle fikirlerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum
bence hemen inanıp dönme madem değiştim diyor sen annenin evindeyken göstersin bakalım değişmişmi sen ölç tart ama taviz verme derim çünkü bu ilk değilmiş....
bence hemen inanıp dönme madem değiştim diyor sen annenin evindeyken göstersin bakalım değişmişmi sen ölç tart ama taviz verme derim çünkü bu ilk değilmiş....
inancım kalmadı artık güvenimde kalmadı ben bitirme yanlısıyım ama çocuk var işte böyle insanlarla ömür tükenmiyor huylu huyundan vazgecermi
çerkez mi eşinin ailesi?
huylu huyundan zor vazgeçer arkadaşım ben bu adamla yaşamaya devam edecek gücüm sabrım var dersen anlarım çocuğum için katlanmalıyım dersen yine anlarım ama elbet vardır çevrende rastladığın çocukları için boşanmayan çocuklarda büyüdüğünde neden katlandın katlanmasaydın diyorlar ayrıca böyle ortamlarda büyüyen çocuklarda sornlu oluyo kendimden biliyorum eşimle süper bi evliliğimiz yok nihayetinde.........
huylu huyundan vazgecmez değişicem diyor ama güvenim kalmadı benim ki değişsede bende ona karsı bir sevgi kalmadı çalışıyorum şükür işim var çocuğumla annemlerde çok mutluyuz evin gibi olmaz ama olsun huzurluyuz en azından evimde yataklarımız bile ayrı yatardık 1 ayda mı değişti sevgi değişmez arkadaşlar varsa vardır içindeki saklı sevginin bana faydası yok soğudum ya artık yalvarsa neye yarar artık içimde bitti yakınlarınla paylaşamıyorsun çocuğun var tekrar dene diyorlar kafam karışık o yuzden yazdım sizede karşıdaki dağın yerle bir olacağına inanın ama bir insanın huyunu değiştirdiğine inanmayın
bu kadar eminsen ve annenin evinde huzurluysan orda kal bak ben annemin evine gidecek cesareti bulamıyorum kendimde neden korkuyorum neden çekiniyorum hiçbirşeyden bana ne oldu bilmiyorum akışına bırakmış yaşıyorum ne olmalı ne olacak demiyorum kendimede yakıştıramıyorum bunu haa ne olur bunun sonunda erkekler işte ihtiyaçları gereği aldatır heralde ona karşı bi şeyde hissetmediğimden zoruma gitmez ekmeğime yağ sürer sadece....şimdi bana kızanlar olacak kendinedemi saygın yok die haklılar yorgunum sadece hemde çoookkk.......
niye ayrı yatıyordunuzki
Canım hayatta önce önce ben demeli insan hiç birşey senden önemli değil çocuğun bile sen varsan var benim psikolojım bozuldu 6 yılımı yedi ya düşün annesi için 3 gün lohusa iken beni ağlatıp strese sokan bir insan hata bende böyle insanlara değer verip senelerce kahrını çekip ömrümü yemesine izin verdim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?