- 3 Mart 2017
- 333
- 719
Merhabalar geçen haftalarda açtığım konuyu bilenler vardır, bugün iki hafta olmuştu evden çıkalı ilginç bir gün yaşadım anlatmak istiyorum...
Eşimin şiddet olayından dolayı evden çıkmıştım. Okuyorum demiştim ya cuma günü yaşadığım şehirden öğrenim gördüğüm şehre vize sınavlarına gittim dört gün kalmak için.
Tabi eşim demiyorum artık ben onu gömmeye çalıştığım için Rahmetli diyorum, bnm Rahmetli trenle gideceğimi tahmin eder düşüncesi ile her zamankinden daha değişik zamanlarda yola çıktım. Koruma kararım vardı zaten iki aylık, ama okulum ve kalacagim yer içinde koruma kararı çıkarttım. Beni yanliz yakalayıp konuşmak isteyeceğini bildiğim için gelmesini bekliyordum, ama gelmesin diye umuyordum.bnm arkadaşlarımı aramış İzmir'de olup olmadığımı sormuş, annemi de elti aramış annemde demek zorunda kalmış falan derken cumartesi gecesi yola çıkan bnm rahmetli pazar sabahi bnm olduğum şehre gelmiş. Üç gündür ders çalışmaktan harap olmuş halde sınava yetişmek için fakültenin girişine yöneldim ki bnm Rahmetli beni gördü. Tabi bend onu yönümü değiştirmeye çalışırken arkadaşlarım önden gittiler derken rahmetli kolumu tuttu bende kizlarrr diye bağırdım onlar rahmetliyi ilk defa gördükleri için anlayamadılar , eşim gelmiş dedim, elim ayağım titredi, hemen müdahale ettiler beni çektiler, bii dk senin için 600 km geldim dedi. Ve benden böyle bir tepki beklemiyordu şok oldu, çünkü beni ailemden ayrı yakalayıp ikna edecekti. Neyse ben ağlamaya başladım sakın hayır dokunma dedim şok üstüne şok yaşadığı çok belliydi, çünkü her daim affeden alttan alan eşi yoktu. Kızlarda ama bu yapılır mı sınavının bitmesini bekle konuşmak istiyorsan,kızın halini görmüyor musun diye azarlamaya başlayınca, ben okula girdim arkadaşım kızmaya devam etmiş derken neyse o telaşla sınava girdik. Kalbim tavan yapti, öfke, korku, zayıflık her birini hissettim. Neyse birinci sınavım bitti araya girdik derken baktım bahcede bekliyor. Koruma kararım olunca da polisi aradım geldiler,dediler şikayet etmeniz lazım onu göz altına almamiz için falan filan ama sınavım var okuldan uzaklaşamam, o zaman dediler gidelim biz konuşalım şikayetçi olduğunu, eğer uzaklasmaz isen işlem yapıp savcıya yonlendirecegimizi söyleyelim, sınavın bittiginde yine burda olursa işlem için ikinizide alalım dedi. Tmm dedim gittiler bulmuşlar demişler, rahmetli de sadece onu sevdiğimi söylemek için geldim demiş,polis aradı epey gözünü korkuttuk gitti merak etmeyin dedi.
Bütün okul arkadaşlarım mevzuyu ister istemez öğrendi. Ben rahmetliyi daha tam gömememişim demekki, zayıflık gösterip korktum, konuşursam teslim olacağım diye o yüzden konuşmasına izin vermedim. Bazen sınırlarınızın olduğunu eş olarak seçtiğiniz insanlara göstereceksiniz. Anladım ki bugün bu boşanma süreci epey zor olacak, hala malesef içimde o var, ve onu atmak acılı olacak, ama artık kendime saygımdan bunu yapmalıyım.
Bugün verdiğim tepki onu tepe taklak etti, artık boşanma davası açmam onu çok şaşırtmayacak, çünkü bugün ki tepkim onun gözüne korkuyu indirdi biliyorum...
Arkadaşlarım iyiki varlardi, eğer onlar olmasa idiler direncimi saglayamayacaktim...
Böyle işte derdim büyük ama başımda dik
Acıtıyor ilacını da veriyor hayat işte....
Eşimin şiddet olayından dolayı evden çıkmıştım. Okuyorum demiştim ya cuma günü yaşadığım şehirden öğrenim gördüğüm şehre vize sınavlarına gittim dört gün kalmak için.
Tabi eşim demiyorum artık ben onu gömmeye çalıştığım için Rahmetli diyorum, bnm Rahmetli trenle gideceğimi tahmin eder düşüncesi ile her zamankinden daha değişik zamanlarda yola çıktım. Koruma kararım vardı zaten iki aylık, ama okulum ve kalacagim yer içinde koruma kararı çıkarttım. Beni yanliz yakalayıp konuşmak isteyeceğini bildiğim için gelmesini bekliyordum, ama gelmesin diye umuyordum.bnm arkadaşlarımı aramış İzmir'de olup olmadığımı sormuş, annemi de elti aramış annemde demek zorunda kalmış falan derken cumartesi gecesi yola çıkan bnm rahmetli pazar sabahi bnm olduğum şehre gelmiş. Üç gündür ders çalışmaktan harap olmuş halde sınava yetişmek için fakültenin girişine yöneldim ki bnm Rahmetli beni gördü. Tabi bend onu yönümü değiştirmeye çalışırken arkadaşlarım önden gittiler derken rahmetli kolumu tuttu bende kizlarrr diye bağırdım onlar rahmetliyi ilk defa gördükleri için anlayamadılar , eşim gelmiş dedim, elim ayağım titredi, hemen müdahale ettiler beni çektiler, bii dk senin için 600 km geldim dedi. Ve benden böyle bir tepki beklemiyordu şok oldu, çünkü beni ailemden ayrı yakalayıp ikna edecekti. Neyse ben ağlamaya başladım sakın hayır dokunma dedim şok üstüne şok yaşadığı çok belliydi, çünkü her daim affeden alttan alan eşi yoktu. Kızlarda ama bu yapılır mı sınavının bitmesini bekle konuşmak istiyorsan,kızın halini görmüyor musun diye azarlamaya başlayınca, ben okula girdim arkadaşım kızmaya devam etmiş derken neyse o telaşla sınava girdik. Kalbim tavan yapti, öfke, korku, zayıflık her birini hissettim. Neyse birinci sınavım bitti araya girdik derken baktım bahcede bekliyor. Koruma kararım olunca da polisi aradım geldiler,dediler şikayet etmeniz lazım onu göz altına almamiz için falan filan ama sınavım var okuldan uzaklaşamam, o zaman dediler gidelim biz konuşalım şikayetçi olduğunu, eğer uzaklasmaz isen işlem yapıp savcıya yonlendirecegimizi söyleyelim, sınavın bittiginde yine burda olursa işlem için ikinizide alalım dedi. Tmm dedim gittiler bulmuşlar demişler, rahmetli de sadece onu sevdiğimi söylemek için geldim demiş,polis aradı epey gözünü korkuttuk gitti merak etmeyin dedi.
Bütün okul arkadaşlarım mevzuyu ister istemez öğrendi. Ben rahmetliyi daha tam gömememişim demekki, zayıflık gösterip korktum, konuşursam teslim olacağım diye o yüzden konuşmasına izin vermedim. Bazen sınırlarınızın olduğunu eş olarak seçtiğiniz insanlara göstereceksiniz. Anladım ki bugün bu boşanma süreci epey zor olacak, hala malesef içimde o var, ve onu atmak acılı olacak, ama artık kendime saygımdan bunu yapmalıyım.
Bugün verdiğim tepki onu tepe taklak etti, artık boşanma davası açmam onu çok şaşırtmayacak, çünkü bugün ki tepkim onun gözüne korkuyu indirdi biliyorum...
Arkadaşlarım iyiki varlardi, eğer onlar olmasa idiler direncimi saglayamayacaktim...
Böyle işte derdim büyük ama başımda dik
Acıtıyor ilacını da veriyor hayat işte....