7 ay erken mi?

miniminimarg .!.:

Bir buçuk yıllık eski sevgilimin, ailesi istedi diye, teyze kizi ile evlenip beni terk edişinin üzerinden 7 ay geçti ama ben hâlâ toparlanamadim.
Aslında kurtuldum, iyi oldu diyorum ama yaşım 30 ve hala kendime bir hayat kurmamış olmak da cok agirima gidiyor.

Bunun yaninda, insanlara olan güvenim iyice yok oldu özellikle de erkeklere.
Yüzüm gülmüyor, hiçbir seyden birsey anlamıyorum, insanları sevmiyorum.

Hiçbir zaman kimseyle evlenemicem, artık kimseyi sevemicem gibi geliyor. Herkes düşmanımmış gibi, herkes kötülüğümü istiyormuş gibi geliyor.
Bir ay terapiye gittim, daha kötü hissettiğim için bıraktım.
Eski sevgilimi cok seviyordum ve bana bağlılığından(!) dolayı ona çok güveniyordum, benden ayrılabileceği aklımın ucundan geçmezdi bu yüzden de hâlâ inanamıyorum ve toparlanamadim bir türlü.

Hayata pamuk ipligiyle bağlı gibiyim, öyle ki anca nefes alip yaşıyorum. gelecek hakkında hic bir hayalim, umudum,beklentim yok... Kalmadı.

7 ay cok mu erken,o yuzden mi böyleyim? Ne yapmalıyım tavsiyesi olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

miniminimarg .!.:

Bir buçuk yıllık eski sevgilimin, ailesi istedi diye, teyze kizi ile evlenip beni terk edişinin üzerinden 7 ay geçti ama ben hâlâ toparlanamadim.
Aslında kurtuldum, iyi oldu diyorum ama yaşım 30 ve hala kendime bir hayat kurmamış olmak da cok agirima gidiyor.

Bunun yaninda, insanlara olan güvenim iyice yok oldu özellikle de erkeklere.
Yüzüm gülmüyor, hiçbir seyden birsey anlamıyorum, insanları sevmiyorum.

Hiçbir zaman kimseyle evlenemicem, artık kimseyi sevemicem gibi geliyor. Herkes düşmanımmış gibi, herkes kötülüğümü istiyormuş gibi geliyor.
Bir ay terapiye gittim, daha kötü hissettiğim için bıraktım.
Eski sevgilimi cok seviyordum ve bana bağlılığından(!) dolayı ona çok güveniyordum, benden ayrılabileceği aklımın ucundan geçmezdi bu yüzden de hâlâ inanamıyorum ve toparlanamadim bir türlü.

Hayata pamuk ipligiyle bağlı gibiyim, öyle ki anca nefes alip yaşıyorum. gelecek hakkında hic bir hayalim, umudum,beklentim yok... Kalmadı.

7 ay cok mu erken,o yuzden mi böyleyim? Ne yapmalıyım tavsiyesi olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

miniminimarg .!.:

Bir buçuk yıllık eski sevgilimin, ailesi istedi diye, teyze kizi ile evlenip beni terk edişinin üzerinden 7 ay geçti ama ben hâlâ toparlanamadim.
Aslında kurtuldum, iyi oldu diyorum ama yaşım 30 ve hala kendime bir hayat kurmamış olmak da cok agirima gidiyor.

Bunun yaninda, insanlara olan güvenim iyice yok oldu özellikle de erkeklere.
Yüzüm gülmüyor, hiçbir seyden birsey anlamıyorum, insanları sevmiyorum.

Hiçbir zaman kimseyle evlenemicem, artık kimseyi sevemicem gibi geliyor. Herkes düşmanımmış gibi, herkes kötülüğümü istiyormuş gibi geliyor.
Bir ay terapiye gittim, daha kötü hissettiğim için bıraktım.
Eski sevgilimi cok seviyordum ve bana bağlılığından(!) dolayı ona çok güveniyordum, benden ayrılabileceği aklımın ucundan geçmezdi bu yüzden de hâlâ inanamıyorum ve toparlanamadim bir türlü.

Hayata pamuk ipligiyle bağlı gibiyim, öyle ki anca nefes alip yaşıyorum. gelecek hakkında hic bir hayalim, umudum,beklentim yok... Kalmadı.

7 ay cok mu erken,o yuzden mi böyleyim? Ne yapmalıyım tavsiyesi olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

miniminimarg .!.:

Eski sevgilimi cok seviyordum ve bana bağlılığından(!) dolayı ona çok güveniyordum, benden ayrılabileceği aklımın ucundan geçmezdi bu yüzden de hâlâ inanamıyorum ve toparlanamadim bir türlü.

Genişletmek için tıkla...