21 yaşında evlendim ben hayatın zorluklarını hiç ama hiç bilmezken 1 yıl geçmişti ama bebeğimiz olmuyordu doktora gitmedim bu sebepten erken oldugunu düşündüm ama kuzenlerımle hepimiz aynı tarihlerde evlenmiştik ama hepsinin bebeği olmuştu o yıl gerçekten çok üzülmüştüm herkez bir laf eder olmuştu ama yapacak birşey yoktu eşiminde düzgün bir işi olmadıgından doktor işi de ertelene ertelene 3.yıla gelmiştik ama artık ben daha güzel bakıyordum hayata birgün olacaktı ümitlerimi asla kırmadım kimsenınde kırmasına izin vermedim eşimin ailesi sorun yapacak insanlar deildi 3.yılda parayı denkleştirip ankarada 3 kez aşılama yaptırdık ama hiçbiri tutmadı.yinede yıkılmadım daha sonra yıne maddi imkanlar olmadıgından hiç doktora gidemedik ama etrafımdaki bitin arkadaşlarımın kuzenlerımın hepsi ikinci bebeklerını dünyaya getirmişti ben hala kız gibi ortalıklarda dolanıyordum onlara her baktıgımda Allaha sıgındım Rabbim dedim sakın beni kıskandırma..Sen dilediğine hesapsızca verirsin,beni bu sınavımdan bırakma yardım et..okadar zor günlerdiki ama hep Allaha yakındım çünki bu dert beni ona yakınlaştırmıştı çünki ben bılıyordumki o herşeyin en iyisini bilirdi..öyle gün olduki en yakın arkadaşım _sende doğurda böyle doğur dediği oldu -günlerce agladım bu söze bunun gibi daha birçok şey ağladım ama yemin ederim ağlarken o insanı affetmesi içinde dua ettım Allaha çünki vermeyen Allah bu benım elimde olan birşey deildi.yıllar geçti gitti 7.yıla bir kuzeniminde 4 yıl bebekleri olmamıştı tüp bebekle 3üz bebeklere hamile kaldı ben 7 yıllık evliydım ama onlar 4 maddi imkanımız olmadıgından bizde istemiştik ama gidememiştik tedaviye yine ,bir gece bu kuzenıme yatmaya gittim karşımda duruyor ona bakıyorum karnında tam 3 tane bebek var bense okadar istemiştim ama birtane bile yoktu.Allahım dedim RABBİMM sen ne kadar büyüksün şuraya 3 tane bebek koydun ama bana bir tane bile vermedin sen dilediğine hesapsızca verirsin .senin vermeye gücün yeter eger bana vermedınse bir bıldıgın vardır ben bu olaya gönül vermekten sana sıgınırım biliyorum sen beni duyuyorsun şu akan gözyaşlarım isyan deildir die sabaha kadar agladım okadar zorduki ama size yemın ederım sanki ben Allaha her sıgındıgımda kendımı okadar güçlü hissedıyordumki hayatıma her defasında kaldıgım yerden devam edıyordum .artık evliliğimin 7.yılı bitiyordu son aya gelmiştik eşime dedim bu ay son ay 7 yıl bekle dıye hep içimde bir yankı duyardım sanki eger bu ay hamıle kalmazsam doktora gitmenın yollarını arayalım ..görümcem evlenıcektı buralarda çeyiz asma vardır kızın bütün çeyızını ben astım hatta odaya yapılması gereken tahtaları herşeyı sobamı kaldırmadım halımı sırkelemdım yapmadıgım birşey yoktu çeyiz işi bitmişti günümde geçmişti gebelık testi almak aklıma bıle gelmedi çünki hayal kırıklıgı yaşamak ıstemıyordum 8 gün geçmişti artık ve bişiler yapmak lazımdı .en son yıne 8 gün gecikmişti bir yıl önce ama hayal kırıklıgıyla sonuçlanmıştı bu yuzden bu defa korkuyordum ve dedımki belki bir sorun vardır yınede emın ol dedım ve aldım...sonucu görünce inanmak zordu doktora gittim gerçekten hamileydım dünyalar benim olmuştu bu zorlu yolculuk bitmişti artık dünyalar tatlısı bir kızım oldu hayatımda en mutlu oldugum günlerdi nasıl mutlu olmazdıki insan Rabbime şükürler olsun .kızım doğduktan sonra 4 ay güzel geçti annem rahatsızlandı annemi doktora götürme işleri derken kızım memeyi bıraktı çünki gün boyunca emziremediğim oluyordu ama o benım Annemdi gitmem lazımdı..annem kalp ameliyatının 15. günü hayata gözlerini kapattı nur içinde yatsın hiçbir saglık problemi yokken gözle görülür ..bir anda onuda kaybettim bu acı okadar büyüktüki yaşadıgım hiçbir acıya benzemıyordu verende alanda o dur dedim alışmak zordu ama hayat devam edıyordu bir kızım vardı ...kızım 4 aylıkken annem yoktu artık benim canım fedakar karşılıksız seven annem yoktu ...bu olaydan 5 ay sonra eşim işten çıkartıldı artık hayat daha fazla yüzünü göstermişti ve bir yıl sonra bugün oldu kızım 2 yaşına geldi eşimin düzenli bir işi olmasada dünyalar tatlısı bir kızım var beni gerçekten seven birde kayınvalidem var ..hayat zor demiyorum artık yaşamak zor dıyorum bir kızım olduguna sevinemeden annemi kaybettim arkasından eşim işsiz kaldı.mutluluklar yıkıntılar hepsi bir anda geldi arada kalan sorunlardan bahsetmeye gerek bile yok çünki halen nefes almaktayım ve hayatın neler getirecegi hiç belli olmuyor ..herşeye rahmen bu hayatın içinde yer aldığım için mücadele edecek güce sahip oldugum için Allah a sonsuz şükürler olsun .