canim benim yakilo almamızın psikolojik olduğuna bende inanıyorum ve şu sıralar ağır bir bunalım geçiyorum
gözüm yemekten başka birşey görmüyor şu sıralar diyette olduğumda hep aklımda. mesela artık kabullensem bu durumu
sağlıklı besleniyorum desem çok çok iyi hissedicem kendimi farkındayım ama beynim benle oyun oynuyor
sabah akşam hep kendimi zayıflamış olarak hayal ediyorum çevremdikilerin o halimi gördüğünde verecekleri tepkiyi hayal ediyorum
çok mutlu oluyorum o an. sonra biraz acıkınca hepsi uçup gidiyor.
bide maddi açıdanda sıkıntıdayım kendime yiyecek konusunda doğru düzgün alışveriş yapamıyorum.annem hiç yardımcı olmuyor bana
dün gittim sofrayı donatmış resmen. oturmayınca küsüyor ki açken gözüme görünmüyor belki o sofrayı hazırlamasa sebzeyle geçiştirecektim ben
çookk dertliyim dilek bildiğin gibi değil.insanın sevdiği olunca sevdiği arkadaşları olunca motive oluyor.destek alıyor bnm çevremde kimsem yok
iş yerindekiler bile daha 5 kilo vermeme ve kendilerine sölememe rağmen sen çok kötü olmuşsun yüzün sapsarı gözlerin bi tuhaf deyip
alt üst ediyorlar beni
şu 55 i bi görsemde kurtulsam artık diyorum.şu anda zayıflamaktan başka hiç bişeyi düşünemiyorum.
sınavlarımı işimi gücümü boşlamış durumdayım![]()
sulu yemek oldugunda da dilek söylemisdin mesela sulu köfteyi artik catalla yiyorum
bence doktorun sadece aldigi parayami bakiyor gibime geldiyok yok bnm doktorda sıkıntı var kesin yada başka planları var belki gelecek ayda daha fazla yememi isticek
bide anlatsa bana planlarını rahatlıcam ama yok susuyor anlatıncada başka şeler anlatıyor![]()