9.haftada kürtaj

Unutmaktan ziyade içimde bi acısı var, birisi her geçmiş olsun dediğinde o kürtaja yatırıldığım elimin ayağımın kilitlendiği, doktorumun almadan önce son kez ultrasonda bebeği göstermesi hepsi gözümde canlanıyor. Acımı tekrar tekrar yaşıyorum. Bidaha ne Zaman hamile kalırım bilmiyorum. Ağrım yok olmalıymış gibi geliyor. Kanamam yok. Sanki hiç kürtaj olmamış gibiyim. Vicdan azabı çekiyorum, sürekli kendimi sorguluyorum. Ben mi birşey yaptım ben mi sebep oldum neden daha fazla yatmadım neden yemek için bile olsa ayağa kalktım diye. Hala bir cevap bulamıyorum. İçimde sönmüyor daha üstünden 3 gün geçti sadece. Atlattım sanıyolar gece ağlamaktan yine duramıyorum. Bir sonraki gebeliğime kadarda bu böyle devam edecek sanırım.
Seni öyle iyi anlıyorum ki acinii tam içimde yaşıyorum. Bir sürü kişi doğururken bebek sesleri gelirken karnım bomboş öyle etrafa bakıyordum. Nasıl hissetmem gerektigimi hiç bilmiyordum hamileydim daha bir kaç saat öncesine kadar. Bianda nasıl hamileliğim bitti. Bulanan midem o kadar hafta kusmalarim cidden hepsi mi bosaydi. Bu hayatta çok büyük acılar var o yüzden insan büyütmemeye çalışıyor. Ama bu yaşadıklarının kolay olduğunu göstermez. Zor bir süreç yeniden hamile kalsa da dogursanda aklının bı köşesinde bu yasadiklarin hep kalıyor. İlk günkü kadar acitmasa da benim hala gözlerimi dolduruyor. Çok daha kötüleri var ölü doğum yapanlar var kocaman evlatlarını kaybedenler var. Her zaman kotusunden Allah'a sığınırım. Şimdi vücudunu kendini dinlendir. Zihnini rahat bırak olabildiğince fazla zaman ver kendine. Ben çok uzun zaman istemedim hazır hissetmedim. Şuan biliyorsun zaten hamileyim ama heran gidecekmiş gibi. Kalbini gördüm ama içimden acaba durdumu iyi mi noldu diye kendimi yiyorum. Belkide daha hazir değilmişim bilmiyorum. Bulantı kusmalar surda dursun dusunceleri beni boğuyor o yüzden hazır ve güçlü olana kadar bekle. Rabbim hiç birimizi korktugumuzla tekrar sinamasin.
 
Seni öyle iyi anlıyorum ki acinii tam içimde yaşıyorum. Bir sürü kişi doğururken bebek sesleri gelirken karnım bomboş öyle etrafa bakıyordum. Nasıl hissetmem gerektigimi hiç bilmiyordum hamileydim daha bir kaç saat öncesine kadar. Bianda nasıl hamileliğim bitti. Bulanan midem o kadar hafta kusmalarim cidden hepsi mi bosaydi. Bu hayatta çok büyük acılar var o yüzden insan büyütmemeye çalışıyor. Ama bu yaşadıklarının kolay olduğunu göstermez. Zor bir süreç yeniden hamile kalsa da dogursanda aklının bı köşesinde bu yasadiklarin hep kalıyor. İlk günkü kadar acitmasa da benim hala gözlerimi dolduruyor. Çok daha kötüleri var ölü doğum yapanlar var kocaman evlatlarını kaybedenler var. Her zaman kotusunden Allah'a sığınırım. Şimdi vücudunu kendini dinlendir. Zihnini rahat bırak olabildiğince fazla zaman ver kendine. Ben çok uzun zaman istemedim hazır hissetmedim. Şuan biliyorsun zaten hamileyim ama heran gidecekmiş gibi. Kalbini gördüm ama içimden acaba durdumu iyi mi noldu diye kendimi yiyorum. Belkide daha hazir değilmişim bilmiyorum. Bulantı kusmalar surda dursun dusunceleri beni boğuyor o yüzden hazır ve güçlü olana kadar bekle. Rabbim hiç birimizi korktugumuzla tekrar sinamasin.
Şuan ne zaman tekrar hazır olabilirim bilmiyorum
 
Unutmaktan ziyade içimde bi acısı var, birisi her geçmiş olsun dediğinde o kürtaja yatırıldığım elimin ayağımın kilitlendiği, doktorumun almadan önce son kez ultrasonda bebeği göstermesi hepsi gözümde canlanıyor. Acımı tekrar tekrar yaşıyorum. Bidaha ne Zaman hamile kalırım bilmiyorum. Ağrım yok olmalıymış gibi geliyor. Kanamam yok. Sanki hiç kürtaj olmamış gibiyim. Vicdan azabı çekiyorum, sürekli kendimi sorguluyorum. Ben mi birşey yaptım ben mi sebep oldum neden daha fazla yatmadım neden yemek için bile olsa ayağa kalktım diye. Hala bir cevap bulamıyorum. İçimde sönmüyor daha üstünden 3 gün geçti sadece. Atlattım sanıyolar gece ağlamaktan yine duramıyorum. Bir sonraki gebeliğime kadarda bu böyle devam edecek sanırım.
allahım bıdaha yasatmasın. unutulmuyor ama sureklı hatırlanmıyor da yaşadım cok ıyı anlıyorum seni. su an saglıklı bi evladım var oldu verdi rabbim sukur ama hatırladıgımda aynı sızı var kalbimde gozlerımde.. senin sucun degil bunu kendıne yapma. erken donemde dusuk olacak ve saglıksızsa hıc bı dr hıc bı ılac tutamaz yataktan kalkmasan da değişmezdi. sen ona zarar verir misin hiç.. o elımızde olan bişi degil. zamanla daha az acıycak. rabbim tez vakitte saglıklı hayırlı evlatlar versin kucagını doldursun insallah.. rabbimin var bi bildiği . agrı kanama bende de olmadı 1 2 gunde atlattım hepsinde fıziken. ruhen kısmı sana baglı..eşinle birbirinize destek olmanızı ve mumkunse baska seylerle kafanızı dagıtmanızı onerırım.. vucudun da kafan da bı kac ay toparlansın zaman tanı kendine
 
Selamın aleyküm arkadaşlar, bir buçuk ay önce gebeliğimi öğrenmiştim. Buradan da beraber takip yaptığımız arkadaşlar ile konu açarak paylaşmıştım. Haftalık rutin kontrollere gidiyordum özelde. En son 7.haftada birkaç günlük kahverengi kanamam olmuştu doktor sorun yok demişti. Geçtiğimiz pazar günü 8+1 günlük iken bebeğimin kalbini duydum onu gördüm. Bugün ise yeniden rutin bir kontrol amaçlı hastaneye geldim.

Doktorum bir ton soru sordu, mide bulantıların ağrın kanaman var mı vs. Bebeği göstermek istemedi. Kalp atışını duyamıyorum dedi. Alttan kontrol yapıldı. Yeniden duyamadım.

Doktor dedi ki acilen kürtaj olmalısın yaklaşık 1 hafta önce Durmuş kalbi dedi. Ama doktor geçen hafta herşey çok güzel yolunda bebek hızla büyüyor demişti.

İnanmadım. Cihazda sorun vardır dedim. Başka bir hastaneye gittim. Suratıma bakıp sadece başın sağolsun dediler. Saat 9dan beri ağlamaktan başka yapabildiğim hiçbir şey yok. Tek istediğim vücudumdaki son sıvı akana kadar ağlamak. Neden diyorum. Neden durdu bir sebep vermiyorlar

Maalesef doktorum arayarak ısrarla geri dönmemi ve bu kürtajı olmamı yoksa bebeğin beni zehirleyeceğini ve birdaha bebeğimin zor olacağını söyledi. Eve gittim görümcelerim eltim herkes toplandı ikna etmeye çalıştı. İstemedim, tek istediğim zehirlesin bende öleyim oldu.

Şimdiyse, şuan hastane yatağında gece 1.30 da gireceğim kürtajım için anestezimi bekliyorum. Elim karnıma gitmiyor hala orda ama kalbi atmıyor. 1 saat sonra artık benimle olmayacak. Biliyorum onu hissedip ölü doğum yapanlar var. Ancak ilk çocuğumdu, kalbini duymuştum. Ultrasonda o net halini görmüştüm. Benimdi, bizimdi. Vazgeçemiyorum. Ölmüş olsa dahi kaçıp gitmek istiyorum.

İçim yanıyor, sönmüyor. Herkes benim etrafımda dolanırken eşime baktım. Gözleri kıpkırmızı olmuş. O an farkettim ben çocuğumu kaybettim ama onunda çocuğuydu. Oda kaybetti. Benim ağlamamdan ağlayamadı üzülemedi. Şimdi eşimle oturmuş onun bizden alınmasını bekliyoruz. Aklımı kaybetmek üzereyim.

Ne yapacağım bilmiyorum nasıl dayanacağım bilmiyorum.
Yemin ederim okurken bende ağladım. Benimde bebeğim yok gebe kalamadim hic. Ama Rabbım sana tez zamanda tekrar nasip eder insallah hatta durumun el verirse ikiz nasip etsin Bi kız bi oglanda ikisinin sevincini yasa bi nebze olsada kaybını unuttuursunlar sana. Sag saglim kucağına al insallah. Ve bence baska hastanelere de git belki de pıhtilasmadan dolayi dustu inan bilmiyourum ama benim bile cigerim yandi
 
Selamın aleyküm arkadaşlar, bir buçuk ay önce gebeliğimi öğrenmiştim. Buradan da beraber takip yaptığımız arkadaşlar ile konu açarak paylaşmıştım. Haftalık rutin kontrollere gidiyordum özelde. En son 7.haftada birkaç günlük kahverengi kanamam olmuştu doktor sorun yok demişti. Geçtiğimiz pazar günü 8+1 günlük iken bebeğimin kalbini duydum onu gördüm. Bugün ise yeniden rutin bir kontrol amaçlı hastaneye geldim.

Doktorum bir ton soru sordu, mide bulantıların ağrın kanaman var mı vs. Bebeği göstermek istemedi. Kalp atışını duyamıyorum dedi. Alttan kontrol yapıldı. Yeniden duyamadım.

Doktor dedi ki acilen kürtaj olmalısın yaklaşık 1 hafta önce Durmuş kalbi dedi. Ama doktor geçen hafta herşey çok güzel yolunda bebek hızla büyüyor demişti.

İnanmadım. Cihazda sorun vardır dedim. Başka bir hastaneye gittim. Suratıma bakıp sadece başın sağolsun dediler. Saat 9dan beri ağlamaktan başka yapabildiğim hiçbir şey yok. Tek istediğim vücudumdaki son sıvı akana kadar ağlamak. Neden diyorum. Neden durdu bir sebep vermiyorlar

Maalesef doktorum arayarak ısrarla geri dönmemi ve bu kürtajı olmamı yoksa bebeğin beni zehirleyeceğini ve birdaha bebeğimin zor olacağını söyledi. Eve gittim görümcelerim eltim herkes toplandı ikna etmeye çalıştı. İstemedim, tek istediğim zehirlesin bende öleyim oldu.

Şimdiyse, şuan hastane yatağında gece 1.30 da gireceğim kürtajım için anestezimi bekliyorum. Elim karnıma gitmiyor hala orda ama kalbi atmıyor. 1 saat sonra artık benimle olmayacak. Biliyorum onu hissedip ölü doğum yapanlar var. Ancak ilk çocuğumdu, kalbini duymuştum. Ultrasonda o net halini görmüştüm. Benimdi, bizimdi. Vazgeçemiyorum. Ölmüş olsa dahi kaçıp gitmek istiyorum.

İçim yanıyor, sönmüyor. Herkes benim etrafımda dolanırken eşime baktım. Gözleri kıpkırmızı olmuş. O an farkettim ben çocuğumu kaybettim ama onunda çocuğuydu. Oda kaybetti. Benim ağlamamdan ağlayamadı üzülemedi. Şimdi eşimle oturmuş onun bizden alınmasını bekliyoruz. Aklımı kaybetmek üzereyim.

Ne yapacağım bilmiyorum nasıl dayanacağım bilmiyorum.
Canım ya çok çok geçmiş olsun başın sağolsun. Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Kim ne derse desin duymuyor insan canının acısından😔 bende yaşadıklarının aynısını 37. Haftada yaşadım acil ameliyata alınırken kurtulmayı istemeyerek, ölmeyi umarak girmiştim.daha 5 ay oldu ve şu an o düşüncemden dolayı çok pişmanım çünkü senin de daha çoook şansın olacak, onun doğacak kardeşlerine büyük haksızlık bu düşüncen. Rabbim en yakın en hayırlı zamanda sağlıkla evlatlarımıza kavuşmamızı nasip etsin İnşAllah 🤲🏻💜 melek bebeklerimizle de cennette kavuşacağız, onlar bizim bakabileceğimizden çok daha güzel çok daha güvenli bir yerdeler
 
allahım bıdaha yasatmasın. unutulmuyor ama sureklı hatırlanmıyor da yaşadım cok ıyı anlıyorum seni. su an saglıklı bi evladım var oldu verdi rabbim sukur ama hatırladıgımda aynı sızı var kalbimde gozlerımde.. senin sucun degil bunu kendıne yapma. erken donemde dusuk olacak ve saglıksızsa hıc bı dr hıc bı ılac tutamaz yataktan kalkmasan da değişmezdi. sen ona zarar verir misin hiç.. o elımızde olan bişi degil. zamanla daha az acıycak. rabbim tez vakitte saglıklı hayırlı evlatlar versin kucagını doldursun insallah.. rabbimin var bi bildiği . agrı kanama bende de olmadı 1 2 gunde atlattım hepsinde fıziken. ruhen kısmı sana baglı..eşinle birbirinize destek olmanızı ve mumkunse baska seylerle kafanızı dagıtmanızı onerırım.. vucudun da kafan da bı kac ay toparlansın zaman tanı kendine
Psikolojik olarak sanki hep içimde yara olacakmış gibi hiç geçmeyecek gibi canım yanıyor maalesef
 
Yemin ederim okurken bende ağladım. Benimde bebeğim yok gebe kalamadim hic. Ama Rabbım sana tez zamanda tekrar nasip eder insallah hatta durumun el verirse ikiz nasip etsin Bi kız bi oglanda ikisinin sevincini yasa bi nebze olsada kaybını unuttuursunlar sana. Sag saglim kucağına al insallah. Ve bence baska hastanelere de git belki de pıhtilasmadan dolayi dustu inan bilmiyourum ama benim bile cigerim yandi
Amin çok teşekkür ederim. Kendime geldikten sonra tekrar deneyeceğim. Hem kafa olarak rahatlamam gerekiyor ancak bir an önce de yeniden olsun acım hafiflesin diyorum bilmiyorum. Daha şimdiden yine aynısını yaşarsam diye korkuyorum
 
Canım ya çok çok geçmiş olsun başın sağolsun. Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Kim ne derse desin duymuyor insan canının acısından😔 bende yaşadıklarının aynısını 37. Haftada yaşadım acil ameliyata alınırken kurtulmayı istemeyerek, ölmeyi umarak girmiştim.daha 5 ay oldu ve şu an o düşüncemden dolayı çok pişmanım çünkü senin de daha çoook şansın olacak, onun doğacak kardeşlerine büyük haksızlık bu düşüncen. Rabbim en yakın en hayırlı zamanda sağlıkla evlatlarımıza kavuşmamızı nasip etsin İnşAllah 🤲🏻💜 melek bebeklerimizle de cennette kavuşacağız, onlar bizim bakabileceğimizden çok daha güzel çok daha güvenli bir yerdeler
İlkin acısı bambaşkaymış. Bidaha bu acıyı yaşamamak için herşeyimi verebilirim
 
Amin çok teşekkür ederim. Kendime geldikten sonra tekrar deneyeceğim. Hem kafa olarak rahatlamam gerekiyor ancak bir an önce de yeniden olsun acım hafiflesin diyorum bilmiyorum. Daha şimdiden yine aynısını yaşarsam diye korkuyorum
Acin cok taze. Ama emin ol gözlerinin önünde erimesindense yada dogumda kaybetmektense bunu kabullenmek gerek. Rabbim onu size şefaatçi edecek inşallah. Ondan sonrakiler daha iyi olacak inşallah. Biraz tedavileri es gecip tatile gidin kafa dinleyin bence
 
İlkin acısı bambaşkaymış. Bidaha bu acıyı yaşamamak için herşeyimi verebilirim
Benim de ilkti 😔 aynı şekilde bende her şeyimi verebilirim. Ben her şeyini hazırlamıştım tüm eşyalarını odasını hazırladım. Her şeyi en iyisi en güzeli olsun istedim. Eşim niye hep en kalitelisi olmak zorunda bezleri normal alabiliriz normal bezleri kullananlar çocuk değil mi derdi bez masraflarından gözü korkardı. Kaybettikten sonra aylarca içinden atamadı bu düşüncesini keşke olsaydı da dolarlara sarsaydık diyor 😔 canım geçecek diyenler bu acıyı yaşamayanlar maalesef. Geçmiyor ama umutsuzluğun azalıyor. Özellikle iyileşince her ay yeni bir umut olacak. Bazen yine yıkılıp ağlayacaksın ama ilk günler kadar sürekli olmayacak. Bu senden kaynaklı değil bebeğinin tercihi. Sen hiç kımıldamadan yatsanda o vakitte gidecekti. Bu konuda çok okudum çok araştırdım ve bu anneden kaynaklı bir durum değil.
 
Geçmiş olsun. İki defa aynı sebepten kürtaj oldum. Ağlamak istediğinizde ağlarsanız daha iyi olur sizin için. İlkin acısı bambaşka diye bir şey yok. Biri de bini de bir.
Rabbim sağlıklı evlatlar nasip etsin.
 
Turunc chemist Turunc chemist canım çok çok geçmiş olsun. Okurken çok ağladım. Ben de 5 aralıkta düşük yaptım. 10+4 teydik. Herşey yolundaydı. Düşük yaptğm gün 2 kere hastaneye gittim. Kalp atıışı vardı sorun yoktu. Ama sancıyla artan kanamayla hastaneye gittiğimde bebeiim yoktu orda. Evde düşük yapmışm meğer. Hissettim düştüğünü evde ama kabullenemedim. Seni şuan çok çok iyi anlıyorum. Zaman ilaç gerçekten. Şuan aynı pskolojideyim. Neden oldu sorusunu çok soruyorum. İsyan değil. Ama sebebini bilsem bir daha önlem almak için. Kafanı başka bir yere vermemin pek imkanı yok. Umarım çalışıyosundur. Bişeylerle uğraşmak daha iyi hissettiriyor. Eşinle bol bol zaman geçir. Dışarı çık. Sakin bir yere gidin oturun dilediğin gibi ağla. Bağırarak ağla. İnanki seni en iyi anlayan eşin olacak. Herkes gençsinz size biş3 olmasın dicek. Varsa çocuğun Allah ona uzun ömür versin dicek. Sanki biz bunları düşünmüyoruz gibi. Bence bu acı yaşanacak bi şekilde. İçine atarsan daha kötü sonuçları olabilir. Yaşanacak ve alışılacak. Yıllaar sonra bile aklımıza geldiğinde olsaydı şu yaşta olacak diyeceğiz hüzünleneceğiz. Ama hayat telaşı sonra olacak bebeklerimiz bu acıyı en aza indirecek. Ben böyle düşünüyorum daha doğrusu buna inanmak istiyorum
 
Turunc chemist Turunc chemist canım çok çok geçmiş olsun. Okurken çok ağladım. Ben de 5 aralıkta düşük yaptım. 10+4 teydik. Herşey yolundaydı. Düşük yaptğm gün 2 kere hastaneye gittim. Kalp atıışı vardı sorun yoktu. Ama sancıyla artan kanamayla hastaneye gittiğimde bebeiim yoktu orda. Evde düşük yapmışm meğer. Hissettim düştüğünü evde ama kabullenemedim. Seni şuan çok çok iyi anlıyorum. Zaman ilaç gerçekten. Şuan aynı pskolojideyim. Neden oldu sorusunu çok soruyorum. İsyan değil. Ama sebebini bilsem bir daha önlem almak için. Kafanı başka bir yere vermemin pek imkanı yok. Umarım çalışıyosundur. Bişeylerle uğraşmak daha iyi hissettiriyor. Eşinle bol bol zaman geçir. Dışarı çık. Sakin bir yere gidin oturun dilediğin gibi ağla. Bağırarak ağla. İnanki seni en iyi anlayan eşin olacak. Herkes gençsinz size biş3 olmasın dicek. Varsa çocuğun Allah ona uzun ömür versin dicek. Sanki biz bunları düşünmüyoruz gibi. Bence bu acı yaşanacak bi şekilde. İçine atarsan daha kötü sonuçları olabilir. Yaşanacak ve alışılacak. Yıllaar sonra bile aklımıza geldiğinde olsaydı şu yaşta olacak diyeceğiz hüzünleneceğiz. Ama hayat telaşı sonra olacak bebeklerimiz bu acıyı en aza indirecek. Ben böyle düşünüyorum daha doğrusu buna inanmak istiyorum
Babam ben hayatta kaldığım için şükrediyordu, şükür ki sana bir şey olmadı yoksa biz biterdik mahvolurduk dedi. Kendi çocuğuna bir şey olmadığı için mutlu olurken ben babama öfkeleniyordum ama benim çocuğum öldü seninki ölmedi diye. O kadar garip duygular yaşıyoruz ki kimse anlayamaz tarif edilemez
 
Babam ben hayatta kaldığım için şükrediyordu, şükür ki sana bir şey olmadı yoksa biz biterdik mahvolurduk dedi. Kendi çocuğuna bir şey olmadığı için mutlu olurken ben babama öfkeleniyordum ama benim çocuğum öldü seninki ölmedi diye. O kadar garip duygular yaşıyoruz ki kimse anlayamaz tarif edilemez
Dimi ya ciddi ciddi de kızıyoruz. GGerçekten çok çok değişik bir pskoloji. Ama yaşamamız gerekiyormuş yaşadık maalesef. Benim eşim bile senin acın başka diyordu bana
 
Dimi ya ciddi ciddi de kızıyoruz. GGerçekten çok çok değişik bir pskoloji. Ama yaşamamız gerekiyormuş yaşadık maalesef. Benim eşim bile senin acın başka diyordu bana
öyle tabiki annenin yaşadığı acıyı kim yaşayabilir. Bu durumu da anne olanlarda anlayamaz sadece yaşayan bilir. Rabbim herkese ayrı bir sınav veriyor en zor sınavımız bu olur inşAllah 🤲🏻 Unutmayalım her zorluğun ardından kolaylık vardır. Daraldığım her an inşirah suresini dinlemek çok iyi geldi tavsiye ederim
 
öyle tabiki annenin yaşadığı acıyı kim yaşayabilir. Bu durumu da anne olanlarda anlayamaz sadece yaşayan bilir. Rabbim herkese ayrı bir sınav veriyor en zor sınavımız bu olur inşAllah 🤲🏻 Unutmayalım her zorluğun ardından kolaylık vardır. Daraldığım her an inşirah suresini dinlemek çok iyi geldi tavsiye ederim
Valla yalan değil ben de yaşamadan önce böyle büyük bir acı olacağını düşünmemiştim. Ahkam keserdim benim yerimde biri olsaydı. Bana söylenenleri söylerdim herhalde. Bir çocuğun var ona sarıl. Sana bişe olmadı daha hissetmedin bile fln derdim. İnşallah hepimiz için son olur. Sağlıkla Rabbimin istediği zamanda kavuşuruz yavrularımıza
 
Valla yalan değil ben de yaşamadan önce böyle büyük bir acı olacağını düşünmemiştim. Ahkam keserdim benim yerimde biri olsaydı. Bana söylenenleri söylerdim herhalde. Bir çocuğun var ona sarıl. Sana bişe olmadı daha hissetmedin bile fln derdim. İnşallah hepimiz için son olur. Sağlıkla Rabbimin istediği zamanda kavuşuruz yavrularımıza
Yine bu sözler iyi. Bazı kötü kalpli lüzumsuz insanlarda destek olma adı altında daha çok can yakıyorlar. Allah’a havale ettim onları öbür dünyada onlar yüzünden günlerce haftalarca döktüğüm gözyaşlarının hesabını versinler
 
Allah sabır versin. Çok zor Bi durum snei çok iyi anlıyorum o an o kadar zor ki. Ben 2 kayıp yaşadım. İki kürtaj. öncesi ve sonrası gerçekten çok zor. Ama zamanla toparladım tekrar denemelerde başladık. Sağlıksız embriyo genelde düşüyor. Yani bebekte mutlaka Bi sıkıntısı vardı. Benim ikisinde de öyle oldu kalbi durdu. Yani biraz daha ilerlesydi 12. Haftada ikili testte doktor alıcaz demişti bana. Allah tan o karar bana kalmadı. Her gebeliğin sağlıklısı ve hayırlısı olsun. Tekrardan gebe kalabilirsin. Vücudun biraz toparladıktan sonra. Ama çok kötüyüm dediğin anda psikolojik destek al muhakak. İyi gelecektir
Size de çok geçmiş olsun. 2 kayıptan sonra nasıl bir tedavi süreci geçirdinz. Benm de 1 kimyasal 1 10.haftada düşük oldu. Kürtaja gerek kalmadı. Bana da doktorum sağlıksız olduğunu bu yüzden düştüğünü söyledi. Ama ben yine de hadi bende bir sorun var da ondan düştüyse diyorum. Bir daha yaşamamak için ne önemli gerekiyorsa yapılsın istiyorum
 
Yine bu sözler iyi. Bazı kötü kalpli lüzumsuz insanlarda destek olma adı altında daha çok can yakıyorlar. Allah’a havale ettim onları öbür dünyada onlar yüzünden günlerce haftalarca döktüğüm gözyaşlarının hesabını versinler
Öylelerini ben de Allaha havale ediyorum. Kimseye asla beddua etmem. Hele hele böyle bir durum hakkında. Ama Allah görüyor. Benm de bir kuzenim çocuğu olmuyor. Benm 4 yaşımda bir oğlum var. 2.yi düşünüyoruz dediğimde her konuşmamzda adet olup olmadğmı soruyordu. Ben iyi niyetimle ona hamile olduğumu söylememiştim üzülmesin diye. Adetim dediğimde bir tane daha yapabilmeyi becerebilseydin demişti..
 
X