Bana göre ölçüt değil bunlar, askerdeymiş zaten. Ev mi kiralamış? Kredi mi ödemiş? Ay sonunu nasıl getireceği konusunda yaşayarak kafa mı yormuş? Parasızlığı ve paranın bolluğunu mu görmüş? Ben de çalışırken ailemin yanında otursam illaki para biriktirirdim bunda bir şey yok. Ama ne oldu, mezun oldum, çalışmaya başladım, hem kira veriyordum, hem yeme içme işi vardı, hem de ne olduğunu anlayamadan öğrenim kredisi geri ödemesi geldi kapıya dayandı. Yardım istesem isterdim ama beni okuttular görevleri bitti kafasındaydım. E şimdi para işini ben mi daha çok biliyorum, o mu? Birikmişim yoktu ama yalnız başına ev idare et desen ederdim, neyden korkucam ki? Onun korktuğu şeyler başıma geldi kriz ve işten çıkarılma dahil hala yaşıyorum, ölmedim. E şimdi kendi kafamdaki biriyle daha rahat ettim, borcumuz varsa bizim borcumuz, paramız varsa bizim paramız oluyor. Benimkinin de benle benzer süreçlerden geçtiğini aileden para istemedin bi yaştan sonra yapılabilecek en en son şey olduğunu biliyoruz. E onlara da biz hallederiz dediğimiz zaman, evet ya hallederler, yani şimdiye kadar bir şey istemediklerine göre, sıkıntı yok demek diye bakıyolar. Öteki türlü olsaydı, babaevinden çıkıp evlenseydik bocalama dönemi yaşardık tabi ki öğrenene kadar.