vazgeçme değil de, ben bi akşam bunlara gidecektim, aradım "müsait misiniz" dedim. neyse gittim. sofrada kıyamet koptu. vay arayıp gitmişim, orası artık benim evimmiş, ne demek haberli gitmek, çıkıp çıkıp gidecekmişim falan filan herkes birden yüklendi. ben de evlendikten sonra anneme de aramadan gitmeyeceğimi söyledim. neler dediler neler. benden 4 yaş küçük kız kardeşi ailecek samimiyetsiz olduğumuzu söyledi. ben yine saygısızlık etmedim, sadece gelmeden haber vermemin onlar için ne sakıncası olduğunu sordum ama cevap alamadım. ben gittikten sonra oğullarının evine randevuyla gideceklerse eşyaları almayacaklarını söylemişler, benim gibi gelinleri yokmuş. gidip özür dilersem affederlermiş. ben de sofrasındaki misafire hakaret eden kızına bi şey demeyen adamdan özür dilemeyeceğimi ve zaten özür dileyecek bi şey yaptığımı düşünmediğimi söyledim.
vazgeçme yok, olay burda koptu ama ben madem benim gibi gelinleri yok gel bohçalarını al dedim çünkü beni savunamamış.
çünkü akraba evliliğinde bok var. çünkü hanları hamamları var bölünmeyecek. çünkü dışardan hiç kız almamışlar ele karışmayı bilmiyorlar.
