Hayırlı akşamlar.
Abimin memlekette bi işyeri var.
2.5-3 ay kadar önce eşimle orda oturuyorduk. Gittik sohbet muhabbet derken abimin mesela 10 liradan sattığı ürünü 7 liraya yaşadığımız yerden aldığımızı söylemiştik. Almadan önce abime sormuştum, ben o fiyata veremem ordan alın demişti bunu da belirteyim.
Herneyse bu konu açıldığında abim böyle bir şeyin mümkün olmadığını o paraya satılamayacağını diretti öyle olmaz dedi. Ben de biz aldık ama, hem de defalarca kez aldık ve aynı fiyattan aldık dedim. Ama bunları söylerken gayet sakindim buna eşim ve diğer abim de şahitler. Neyse diğer abim geldi, o konu ne diye sorunca ona anlattım böyle böyle oldu falan diye. Abim ordan birden bire hiddetlendi ve "o paraya satamaz, satarsa ...... çocuğudur" dedi bağırarak. Şok oldum o an. Eşimin yanında inanılmaz mahçup oldum. Apar topar kalktım eşimi de sürükleyerek çıktım işyerinden. Zaten memlekette sınırlı vaktimiz var. Bir daha da gitmedim oraya. Biz gitmeden bir gece önce eşimi çağırdı evine. Eşime hediye vermiş falan. Öyle uğurlamış.
Şimdi biz bayram tatili için tekrar geldik. Daha öncesinde abimle hiç telefonda konuşmadık. Zaten bu olay olmasa da çok konuşan kardeşlerden değildik. Neyse abim geldiğimiz akşam gelmiş eve bir iş için. Girince eşimle selamlaşmış hoşgeldiniz falan. Ben içeri girdiğimde elindeki işi bırakmadı "oo Kedi hanım" tarzı bir şey söyledi ama hiç hoşgeldin falan yok bi sarılma tokalaşma yok. Bugün de iftar yaptık tüm aile. Yine hiç selam sabah yok yine öylece çekti gitti. Şimdi ben anlamıyorum beni bu kadar rencide etmişken tavırlı olması gereken ben değil miyim? Normalde kalbimi kırdığında abim gönlümü alırdı. İlk defa bana karşı bu kadar tepkisiz. O böyle yapınca ben de konuşmayacağım onla dedim. Ama bayramda herhalde bi tokalaşırız diye düşünüyorum. Bayağı bir canım sıkıldı bu olaya. Siz olsanız nasıl davranırdınız?
Güncelleme: ben konuda olayı daha da açmadım ama böyle anlaşılmayabiliyor. Daha fazla detay vereyim. Abim kuyumcu. Alınan mal da altın. Memlette altının alım satım fiyatı farklı yaşadığımız yerde farklı. Bir altın türünü yaşadığımız yer alış satış arasında çok az bir farkla satıyor. Üstüne bizim altını aldığımız kuyumcu bize daha da uyguna satıyor. Yani nerdeyse üç beş lira kâra satmış oluyor elindeki malı. Abim de buna imkansız diyor. Biz de olayı anlamaya çalıştık nasıl böyle uygun satabiliyor gibisinden ama çok ters tepti. Abim illa olmaz dedi bizzat yaşadığımız şeyi inkar etti. Öyle işte
