Merhaba ben foruma yeni üye oldum. Ve ablamla yaşadığım bu sorunlarla ilgili en iyi bu sitedekilerin yorum yapabileceğini düşündüm ve kayıt oldum. Önce bir genel durumumuzu sonra yaşadığımız tartışmaları anlatıcam.
Biz küçük bir şehirde büyüdük. O benden 9 yaş büyük. Neyse. Ben kendimi bildim bileli onu hiç sevmiyorum. O hep en küçük şeylerden tartışma çıkarıp beni azarlar. Onun karakterinden, o ses tonundan, verdiği negatif elektrikten nefret ediyorum!
Ben ilkokul zamanlarımdayen, o üniversite için istanbula gitti. Arada bir bizim şehre geliyordu. Sonra ben liselere giriş sınavına hazırlandığım bir dönem vardı. Oda istanbuldan eve gelmişti. Bana en son deneme sınavımdan kaç net yaptığımı sordu. Ben bir cevap verdim. (yüksek bir netti) Sonra o da ondan önceki diye sordu. Ben yine bir cevap verdim. (oda yüksekti) Sonra yine ondan önceki diye sordu. Ben yine bir cevap verdim. (bu sefel düşüktü) O da sordu neden düşük diye. Bende kötü bir günümdeydim dedim. O da hemen ses tonunda birkaç volume arttırdı. Peki asıl sınavdada kötü bir günündeysen ne olacak! dedi.
Sonra başka bir zamanda, çözdüğüm kitapları görmek istedi. Çözmediğim bazı şeyleri görünce beni azarladı. Sanki beni sorguya çekermiş gibi kaçta kalkıp yattığımı, günde kaç soru çözdüğümü sordu. Sonra emir verirmiş gibi şu saatte kalkacaksın, şu saatte şunu çalışacaksın filan dedi.
Bu arada aynı evde olduğumuz sürece hep bir şekilde tartışıyoruz. Ben sadece o tartışmalından bazılarını, aklımda kalanları yazıyorum.
Neyse sonra ben istanbulda ünversiteyi kazandım. Yurrta kalıyordum. O da istanbulda tek başına bir evde yaşıyordu. O hafta sonları bana gelmemi istedi. Ben nerdeyse her evine gittimde tartışıyorduk. Sadece kaldığım odayı havalandırmayı unuttuğum için bile bana sinirlenebliyordu ya da duş alırken birkaç kıl parçası düştü diye. Ve beni banyoya çağırıp o kılları bana temizlettiriyordu. Hadi birkaç kıl dökmüşsün, birdakine daha dikkatli olursan sevinirim gibisinden bir şey dese neyse. Ama direk azarlıyor ve bana emir veriyor.
Ben bazen dişlerimi fırçalamayı unutuyorum sabahleyin. O bir sabah benim dişlerimi fırçalamadığımı farketti. Ve hemen azarlamaya, bağırmaya başladı. Beni zorla banyoya götürdü. Zorla dişlerimi fırçalattırırdı. Sonra yanıma geldi fırçayı elimden aldı ve "öyle değil böyle fırçalayacaksın!, sana diş fırçalamayıda mı ben öğreticem! dedi ve bağırdı.
Başka bir günde koltukta yatmıştım. Çarşafı filan yerleştirdim. Sonra kalktığımda tekrar onları katlayıp eski yerine koydum. Sonra o geldi kontrol etti. Ve sırf aynı sıraya göre koymadığım için beni yine azarladı.
Ben domatesin zarlarını çiğnemekte zorlandığım için yemiyorum. Sonra bir gün beraber kahvaltı yapıyorduk, domateslerin sadece içini yemiştim. Zarlarını bırakmıştım. O da bunu farketti ve neden yemediğimi sordu. Ben de nedenini söyledim. O da "o zaman çiğnemesini bilmiyorsun!" dedi, azarlamaya başladı.
Başka bir gün taksideydik. Parayı ben vericektim. O anki dalgınlığımdan parayı taksiciye eline değilde, ulaşması daha zor bir yere uzattım. Taksicide parayı elimden almakta zorlandı. Taksiden çıktığımızda beni bunun için azarladı.
Bazen derslerime yardım etmek istiyor. Gel beraber çalışalım diyor. Ama çalıştığımızda da sürekli tartışma çıkarıyor, beni azarlıyor. "Yazdığını okuyamıyorum, ne biçim yazıyorsun sen!" "Ne kadar kötü bir kalemin var, sen bu kalemi kaça aldın? (ne kadar aldığımı söylediğimde) O zaman kazıklanmışsın!" gibilerinden. Bazende konuyu tamamen başka bir yere çekip tartışma çıkarıyor. Ders çalışmak yerine yarım saat tartışıyoruz.
Dediğim gibi aynı ortamdaysak sık sık tartışıyoruz. Bunlar sadece bazıları, aklımda kalanlar. Daha onlarcası var. Bazen sinirlendiğinde "seni kızılcık sopasıyla dövmek istiyorum, sana sağlam bir dayak lazım" gibilerinden laflar ediyor.
Şimdi normal olan ben miyim o mu yoksa ikimizinde mi hataları var? Yorumu sizlere bırakıyorum.
Biz küçük bir şehirde büyüdük. O benden 9 yaş büyük. Neyse. Ben kendimi bildim bileli onu hiç sevmiyorum. O hep en küçük şeylerden tartışma çıkarıp beni azarlar. Onun karakterinden, o ses tonundan, verdiği negatif elektrikten nefret ediyorum!
Ben ilkokul zamanlarımdayen, o üniversite için istanbula gitti. Arada bir bizim şehre geliyordu. Sonra ben liselere giriş sınavına hazırlandığım bir dönem vardı. Oda istanbuldan eve gelmişti. Bana en son deneme sınavımdan kaç net yaptığımı sordu. Ben bir cevap verdim. (yüksek bir netti) Sonra o da ondan önceki diye sordu. Ben yine bir cevap verdim. (oda yüksekti) Sonra yine ondan önceki diye sordu. Ben yine bir cevap verdim. (bu sefel düşüktü) O da sordu neden düşük diye. Bende kötü bir günümdeydim dedim. O da hemen ses tonunda birkaç volume arttırdı. Peki asıl sınavdada kötü bir günündeysen ne olacak! dedi.
Sonra başka bir zamanda, çözdüğüm kitapları görmek istedi. Çözmediğim bazı şeyleri görünce beni azarladı. Sanki beni sorguya çekermiş gibi kaçta kalkıp yattığımı, günde kaç soru çözdüğümü sordu. Sonra emir verirmiş gibi şu saatte kalkacaksın, şu saatte şunu çalışacaksın filan dedi.
Bu arada aynı evde olduğumuz sürece hep bir şekilde tartışıyoruz. Ben sadece o tartışmalından bazılarını, aklımda kalanları yazıyorum.
Neyse sonra ben istanbulda ünversiteyi kazandım. Yurrta kalıyordum. O da istanbulda tek başına bir evde yaşıyordu. O hafta sonları bana gelmemi istedi. Ben nerdeyse her evine gittimde tartışıyorduk. Sadece kaldığım odayı havalandırmayı unuttuğum için bile bana sinirlenebliyordu ya da duş alırken birkaç kıl parçası düştü diye. Ve beni banyoya çağırıp o kılları bana temizlettiriyordu. Hadi birkaç kıl dökmüşsün, birdakine daha dikkatli olursan sevinirim gibisinden bir şey dese neyse. Ama direk azarlıyor ve bana emir veriyor.
Ben bazen dişlerimi fırçalamayı unutuyorum sabahleyin. O bir sabah benim dişlerimi fırçalamadığımı farketti. Ve hemen azarlamaya, bağırmaya başladı. Beni zorla banyoya götürdü. Zorla dişlerimi fırçalattırırdı. Sonra yanıma geldi fırçayı elimden aldı ve "öyle değil böyle fırçalayacaksın!, sana diş fırçalamayıda mı ben öğreticem! dedi ve bağırdı.
Başka bir günde koltukta yatmıştım. Çarşafı filan yerleştirdim. Sonra kalktığımda tekrar onları katlayıp eski yerine koydum. Sonra o geldi kontrol etti. Ve sırf aynı sıraya göre koymadığım için beni yine azarladı.
Ben domatesin zarlarını çiğnemekte zorlandığım için yemiyorum. Sonra bir gün beraber kahvaltı yapıyorduk, domateslerin sadece içini yemiştim. Zarlarını bırakmıştım. O da bunu farketti ve neden yemediğimi sordu. Ben de nedenini söyledim. O da "o zaman çiğnemesini bilmiyorsun!" dedi, azarlamaya başladı.
Başka bir gün taksideydik. Parayı ben vericektim. O anki dalgınlığımdan parayı taksiciye eline değilde, ulaşması daha zor bir yere uzattım. Taksicide parayı elimden almakta zorlandı. Taksiden çıktığımızda beni bunun için azarladı.
Bazen derslerime yardım etmek istiyor. Gel beraber çalışalım diyor. Ama çalıştığımızda da sürekli tartışma çıkarıyor, beni azarlıyor. "Yazdığını okuyamıyorum, ne biçim yazıyorsun sen!" "Ne kadar kötü bir kalemin var, sen bu kalemi kaça aldın? (ne kadar aldığımı söylediğimde) O zaman kazıklanmışsın!" gibilerinden. Bazende konuyu tamamen başka bir yere çekip tartışma çıkarıyor. Ders çalışmak yerine yarım saat tartışıyoruz.
Dediğim gibi aynı ortamdaysak sık sık tartışıyoruz. Bunlar sadece bazıları, aklımda kalanlar. Daha onlarcası var. Bazen sinirlendiğinde "seni kızılcık sopasıyla dövmek istiyorum, sana sağlam bir dayak lazım" gibilerinden laflar ediyor.
Şimdi normal olan ben miyim o mu yoksa ikimizinde mi hataları var? Yorumu sizlere bırakıyorum.
abla candır.
