- Konu Sahibi Esra Mercan
-
- #21
Bir şey yapma hayatına bak. Ablan 13 yıldır acı çekmesi kendi tercihi. Birde ısrarla anlaşamadıği adamı baba yapıyormuş. Evinize geliyorsa sahip çıkın yeter.
Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.
Ben çok salakça davrandım. İş yerindeydim sessizce dinledim tamam ben bir konuşayım dedim sadece. Şu anda pişmanım onu savunamadığıma. Ama ablam belki barışır diye de yüzüne karşı bişey de diyemiyorum. Sanki boşanın desem yarın bir gün senin yüzünden oldu diyecekler.Düşman gibi oldularsa alacak karşısına karısını konuşacak ona anlatacak. Sizi aramasının mantığı ne ki? Hakem tutmak nedir Allah aşkına. Evlenirken bir kişiyle evleniyorsun. Boşanırken bin kişi suçlu arıyor bin kişiden laf işitiyorsun.
Konunun muhatabı ne sizsiniz ne de anneniz. Enişteniz ablanızla evli; konuşması gereken kişi de ablanız, siz değilsiniz.Ablam benim 2. annem gibidir. Öyle lafta değil hiç çocuğu yok ama annemden daha annedir. Benimle o ilgilendi hep. Aynı şekilde eniştemde. Küçük 2. bir ailem var gibiydi. Bir derdim sıkıntımı hep onlarla paylaşırdım aynı şekilde onlarda benimle. Annem parkinson hastası ve strese girdiğinde ilaçlar etki etmiyor. Annemi de arayamayacağı için bu konuyu bana açtı
Ablamla bu konuyu konuşmuşlar. Kendi ailesi ile de konuşmuş. Ablam ısrarla annem hasta olduğu için boşanma konusunu bizimle konuşmamış. Eniştem de beni aradı ve söyledi boşanma kararı aldık annene uygun bir dille anlat diye. Ablam 37 yaşındaKonunun muhatabı ne sizsiniz ne de anneniz. Enişteniz ablanızla evli; konuşması gereken kişi de ablanız, siz değilsiniz.
Ablanız her zaman ablanız olacak. Ablanız anneniz gibi davranıyorsa yanlış yapıyor; siz de ablanızı anneniz yerine koyuyorsanız, yanlış yapıyorsunuz.
Ablanız kaç yaşında ?
Bunu diyen bir adam sadece acıdığı için onunla duruyordur, buna rağmen ablanız devam mı edecek demeyeceğim, çünkü edeceğine eminim. Ama en fazla iki üç sene sonra o adam ablanızı bırakacak. Ablanız istemese de , o adam boşanacak. Bende benzer bir durumu yaşadım.Şimdi boşanma aşamasına geldiler. Bugün eniştem ağlayarak arayıp artık dayanamadığını, ablama karşı içinde zerre kadar sevgi ve merhamet kalmadığını söyledi. “Birbirimize düşman olduk” dedi. Bunu annem çok hasta olduğu için benimle paylaştığını söyledi.
Bu noktaya gelmiş, sevginin bittiği bir evlilik konuşarak toparlanmaz. Üstelik biri dışa dönük, biri iç dünyasına kapanmış iki zıt karakter var ortada.Eniştem ve ablam ikiside çok iyi insanlar. Küçük yaştan beri onların yanındayım. Ama boşanmanın ikisinide mutlu edeceğini sanmıyorum. Hele ki şu noktada psikolojik durumu 0 olan ablamın. Ben bekarım anlamıyorum ama geri dònülebilir gibi. Konuşularak halledilebilir gibi geliyor
Size niye diyorki gitsin boşansin. Yetişkin iki insan sizinle alakalı bir karar degilki bu. Ve evet çoktan bitmiş bir evlilik enizteniz de haklı ayrıca ablaniz da haklı. Geç bile kalmışlar boşanmayaAblamla eniştem yaklaşık 12 senedir evliler. Evlendiklerinde ben henüz 13 yaşındaydım. Çocukları olmadı; sorun eniştemden kaynaklıydı. Defalarca tüp bebek denediler, son denemede 7 aylık bir ölü doğum yaşadılar. Bu süreç ablamın hem ruhunu hem bedenini bitirdi.
Üstüne bir de anneme tedavisi olmayan bir hastalık teşhisi konuldu, ablam iyice içine kapandı. Eniştem ise bu süreçte onunla acıyı paylaşmak yerine kendini dışarı attı, sürekli gezmek istedi. Ablam ise hastalığı yüzünden gezip dolaşamayacak haldeydi. Eniştem tek başına gezdi, eve neredeyse uğramaz oldu. Ablam yalnızlığa mahkûm edildi.
Birkaç kez ameliyat oldu, hep biz yanındaydık. Annemi üzmemek için hiçbir şeyi anlatmadı ama ben her şeyin farkındaydım.
Şimdi boşanma aşamasına geldiler. Bugün eniştem ağlayarak arayıp artık dayanamadığını, ablama karşı içinde zerre kadar sevgi ve merhamet kalmadığını söyledi. “Birbirimize düşman olduk” dedi. Bunu annem çok hasta olduğu için benimle paylaştığını söyledi.
Ama dışarıdan bakınca herkes ablamı suçluyor. Eniştem çevresi tarafından çok sevilen, dernek sahibi, namazında niyazında biri olarak tanınıyor. Oysa ablam sessizce bu kadar yükün altında ezildi.
Ben artık ne hissedeceğimi, nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Hem annem hasta, hem ablamın hali ortada… Arada kaldım. Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.
Siz olsanız böyle bir durumda nasıl davranırdınız?
Yine de bu sizinle konuşulacak bir konu değil.Siz bu mutsuz evliliğin ne sebebi ne sonucusunuz.Ayrılmak isteyen adam açar davayı verir kadına hakkını herkes yoluna.Siz karışmayın iki tarafta yıpranmış şimdi bile olmazsa ilerde yine biter.Ablanız inat etmeyi bıraksın...Ablam benim 2. annem gibidir. Öyle lafta değil hiç çocuğu yok ama annemden daha annedir. Benimle o ilgilendi hep. Aynı şekilde eniştemde. Küçük 2. bir ailem var gibiydi. Bir derdim sıkıntımı hep onlarla paylaşırdım aynı şekilde onlarda benimle. Annem parkinson hastası ve strese girdiğinde ilaçlar etki etmiyor. Annemi de arayamayacağı için bu konuyu bana açtı
Konuşsunlar o zaman ,ancak adam istemiyor ve kafasında bitirdiyse ne kadar dirensenizde sonu boşanma olacaktır bunu engelleyemez siniz.Eniştem ve ablam ikiside çok iyi insanlar. Küçük yaştan beri onların yanındayım. Ama boşanmanın ikisinide mutlu edeceğini sanmıyorum. Hele ki şu noktada psikolojik durumu 0 olan ablamın. Ben bekarım anlamıyorum ama geri dònülebilir gibi. Konuşularak halledilebilir gibi geliyor
Bence enişte ablayla iletişim kurma çabaları boşa düşünce kardeşle çözmeye çalışmış. Konuda anlatılan ruh halinde bir kadının kocasıyla karşılıklı oturup medeni bir şekilde boşanma konuşma ihtimali yok.Yine de bu sizinle konuşulacak bir konu değil.Siz bu mutsuz evliliğin ne sebebi ne sonucusunuz.Ayrılmak isteyen adam açar davayı verir kadına hakkını herkes yoluna.Siz karışmayın iki tarafta yıpranmış şimdi bile olmazsa ilerde yine biter.Ablanız inat etmeyi bıraksın...
Zaten öyle bir topa girme. Kendi kararını kendi versin,sen sadece ona her kararnının arkasındayım desteğini sunabilirsin. İnsan bu,iki gün sonra senin yüzünden oldu diyebilir.Ben çok salakça davrandım. İş yerindeydim sessizce dinledim tamam ben bir konuşayım dedim sadece. Şu anda pişmanım onu savunamadığıma. Ama ablam belki barışır diye de yüzüne karşı bişey de diyemiyorum. Sanki boşanın desem yarın bir gün senin yüzünden oldu diyecekler.
Evet bu bakış açısıyla düşününce sana katılıyorum ama 20 li yaşlarda bir kızı bu kaosun içine sokmak doğru değil.Başka ablası,teyzesi bir büyüğü arayıp derdini anlatıp çare arayabilirdi....Bence enişte ablayla iletişim kurma çabaları boşa düşünce kardeşle çözmeye çalışmış. Konuda anlatılan ruh halinde bir kadının kocasıyla karşılıklı oturup medeni bir şekilde boşanma konuşma ihtimali yok.
Evi terkedip dava açacak karakterde bir insan gibi de gelmedi bana. Yumuşak huylu bir adam bence. Hasar vermeden bu evlilikten kurtulma derdinde.
Elinde büyümüş adamın. Muhtemelen yakın hissettiği için onu aramıştır. Ben de eniştemin elinde büyüdüm, ablamla bir derdi olsa hatta ablamdan bağımsız bir derdi de olsa arar beni, dertleşiriz. O yüzden bana yanlış gelmedi. Konu sahibinin haberi olsun, gerekirse ablasının yanında olsun onu toparlasın diye aramıştır.Evet bu bakış açısıyla düşününce sana katılıyorum ama 20 li yaşlarda bir kızı bu kaosun içine sokmak doğru değil.Başka ablası,teyzesi bir büyüğü arayıp derdini anlatıp çare arayabilirdi....
Bunu diyen bir adam sadece acıdığı için onunla duruyordur, buna rağmen ablanız devam mı edecek demeyeceğim, çünkü edeceğine eminim. Ama en fazla iki üç sene sonra o adam ablanızı bırakacak. Ablanız istemese de , o adam boşanacak. Bende benzer bir durumu yaşadım.
Haliniz nedir derseniz, kucağımda bebekle bırakıldım.
Siz belki şuan şey düşünüyorsunuz, bebek olsaydı böyle olmazlardı, toparlanırlardı vs ama çocuk olunca o evlilikler maalesef daha çok kötüleşiyor. Yani çocuk var diye bitecek olan evlilik bitmiyor değil, sadece erteleniyor boşanma işi. Ama illa ki bitiyor.
4 tane ablam var ben en küçükleriyim. Onların evlilikleri, çocukları her problemlerini ben dinledim. Annem hasta anlatmayın ona dedim. Kurban olarak ben seçildim. 25 yaşında ne arkadaşım var ne bir gelecek planım. Her gün çalışıp bu dertleri min. nasıl geçirebiliriz diye düşünüyorum sadeceEvet bu bakış açısıyla düşününce sana katılıyorum ama 20 li yaşlarda bir kızı bu kaosun içine sokmak doğru değil.Başka ablası,teyzesi bir büyüğü arayıp derdini anlatıp çare arayabilirdi....
Yazdıklarınızı onun yüzüne de söyleyin,kadının haklarını versin sonra gitsin..ay sonra ablanız ,kocamla aramı sen bozdun diyebilir mi acaba?sınırlı karışın derimAblamın gözünde nefreti gördüm. Ama boşanmaktan çok korkuyor. Garip bir bağlılığı var enişteme ben de anlamıyorum. Kendi içinde bi savaşı var ama inanın o da bilmiyor ne yapacağını
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?