Ablam ile anlaşamıyorum

nurbenoule .!.:

Şuan tek başıma çalışmam bunun farkındayım
Babam 3 gün önce seni dershaneye yazdıracagım dedi hatta diğer sorulara da yazdım bunu çok sevindim çünkü çoluklu bir evde çalışmak çok zor gerçekten zor hepsi bebek en azından günün 5 saati derslere bakarım
Şuan üzerimde çok fazla yük var herşeyi bıraktım kendime zaman ayiramıyorum akşam yemeği sabah kahvaltısı günde 4 kez yemek harici mutfağa giriyorum
Annem sabah kız kardeşlerimi uyarırken beni de araya sıkıştırdı kimse dershaneye gitmeyecek sadece en büyük ablanızda oldu bir daha yapılamayacak dediler... Annem böyle giderse benim dershaneyi de iptal eder
Bilmiyorum kütüphane gitmek istedim inan bana bizim evde sanki mevlüt var günün her günü bağırıp çağırma her akşam ağrı kesici ile yatıyorum en son doktora gittiğimde çok fazla tüketiyorsun dedi tüketme diye uyardı başka bir ilaç verdi .

Ağır bir dehb var ve bu çok fazla filim izlerken bile odaklanmıyorum bir kişi konuşurken odaklanamıyorum
Aileme bu durumu anlattığımda seni hocaya götürelim dediler... Ders çalışmak ciden cehenem gibi bir durum
1 ay sabahladım sabahladım ders çalışmaktan hiçbir yararı yok odaklanamiyorum

çoğunun farkındayım zaten aile evinde kalırsam ileride bunun iki katını yaşayacağım

Genişletmek için tıkla...

nurbenoule .!.:

Evleneyim de kurtarayım diye bir zamanım oldu onu da anlatmak isterim o zaman bir anlık o kafada idim :/ 16 yaşımda beni isteyen biri oldu günün sonunda kabul ettim annem yanımda ağladı acındırdı kendini çevremdeki kişilerin benim hakkımda konuştukları konuları söyledi...
Hem o etkenler hem de 7 kişiye hizmet edeceğime gider birine hizmet ederim diye düşündüm
İsteme 18 yaşında olacaktı sadece ad konulacaktı.
Sonra düşündüm çok pişman oldum
O gün halla benim aklımda
Anneme benim hayatım mahvoldu dedim
Bana bizim de hayatımız kötü
Seninkinin bizimkinden üstünlüğü ne
Seninki de hayat benimkide hayat kötü olsa ne olur dedi.
kızlar orda şok oldum o an anladım
Amaçları sadece evden çıkartmaları idi.
Kendimi resmen bitirdim bağırdım çağırdım
İntihar etmeyi bile düşündüm.
Kızlar odun gibi karşı tarafa yaklaştım annem durmadan sen odun gibisin falan diyordu çokça tartıştık
Çok şükür yazın karşı taraf bittirdi olmayacak dediler
8 ay benim için cehennemdi resmen
Baba söylesem bilemiyorum belki bitirdi çoktan
Ama babama da yük olmak istemiyordum
Annem durmadan çirkinligimi yüzüme kusurlarımı yüzüme vuruyordu
Kendimi yük gibi hissediyordum


O gün akılandım evlilik bir çözüm değil tam tersine hayat karartır
Bir daha da asla ailem yanıma gelirse isterse yalvarsin ayaklarımın altına kabul etmeyeceğim bitti
Keşke burdaki cümlelerinizi en başta görseydim

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Annen korkunç bir insan , ailen berbat , ne yap et kurtul, çal çabala, iş bul , oku ...

Genişletmek için tıkla...

lou salome .!.:

Üniversite?
Ablan da sen de okumuyor musunuz?
Napıyorsunuz evde boş boş
Birbirinizi yemekten başka

Üniversiteye git kendini kurtar
Tek çıkışın bu
Ama dandik bir üniversitenin dandik bölümüne gitme
Ya da atanamayacağın bir öğretmenlik falan yazma
Sonra ağlarsın

Genişletmek için tıkla...

nurbenoule .!.:

Ya ben suçluyum yada onlar sanki benden çok fazla sogumuşlar gibi kendimi iğrenç hissediyorum şuan kafam sakin onunla konuşmuyorum konuşmadıgımda mutlu oluyorum
Bir iş bulup çalışmak çok istiyorum Ailem sıkıntı
Sadece tek çare okumak başka çarem yok

Genişletmek için tıkla...