- 3 Ocak 2020
- 82
- 57
- 3
- Konu Sahibi SukunetMevsimi
-
- #1
Arkadaşlar çok üzgünüm kendim için değil ama babamın haline çok üzülüyorum o çok üzülüyor bu duruma. İçerliyor. Ablam küçüklüğünde de hep gözü yükseklerdeydi babamı sürekli bunaltırdı para için. Derslerde de başarılı bir insandı ablam ama babam lise mezunu bir teknisyen elindeki imkanı sonuna kadar kullanırdı ama ablamı mutlu edemezdi tabi.
Bu süreçte abla kardeş aramız kötü değildi aslında benimle bazen başarısız olduğum için dalga geçerdi ama yinele güzel muhabbetimiz vardı.
Yıllar geçti çok güzel bir okuldan mezun oldu. Fakülteden tanıştığı babası eski çok üst düzey bürokrat olan eniştemle evlendi. Şuan ki mesleğine dahi bu evlilik ile kavuştu onlar getirdi ablamı o konuma bunu bilmeyen yok. Kocası tek çocuk ve tüm mal mülkte ablamların yani. Kariyerli ve saygın bir işleri var karı koca; aylık toplam 25.000 lira gelirleri var üstelik devletin müstakil konutunda oturuyorlar; evlerinin tüm giderlerini yasal olarak devlet karşılıyor şoförleri korumaları var, özel kalemleri var. Sürekli saygı görüyorlar. Böyle bir hayat yaşıyorlar. 1. Sınıfa ayrıldıklarında maaşları toplam 35.000’i bulacak.
Ablam dahi geldiği noktaya inanamıyordu bu arada evliliği de muhteşem. Ama bizimle görüşmüyor artık nerdeyse bir kavgamız bir olayımız da yok.
Beğenmiyor bizi. Telefonlarımıza çıkmıyor, çıkınca işim var diye erken kapatıyor. Günlerce konuşmadığımız oluyor. Annem babam çok üzülüyor özellikle babam o kadar üzgün ki; bir sorun mu var diye konuşmaya çalışınca çocuk gibi azarlandı kocaman adam ablam tarafından.
Üstelik tüm imkanlarını ablam için kullandı babam. Bizim memleketimize de gelmiyor artık geçen yazda karı koca Ankara’ya kayınpederinin yanına gittiler. Tabi o üst düzey bürokrat bizi ne yapsın ki ablam.
Hemşireyim ve en son basit bir servis değişikliği yapmak için ablamı aradım söyledim bakarız dedi 15 gün geçti tekrar arayınca ulaşamadım sonra bende direkt eniştemi arayıp söyledim salı günü; bugün servisim değişti nöbetlerim de düzenlendi.
Hayatımda ilk kez birşey istemiştim çok üzüldüm, çok kırıldım. Neden böyle oldu? Biz ona bir kötülük yapmadık? Ne yapmak istiyorsa hep onu yaptı hayatta babam teknisyen haliyle çabaladı onun için yazık değil mi? Arayı düzeltmenin bir yolu yok mu? Ne yapabilirim?
Bu süreçte abla kardeş aramız kötü değildi aslında benimle bazen başarısız olduğum için dalga geçerdi ama yinele güzel muhabbetimiz vardı.
Yıllar geçti çok güzel bir okuldan mezun oldu. Fakülteden tanıştığı babası eski çok üst düzey bürokrat olan eniştemle evlendi. Şuan ki mesleğine dahi bu evlilik ile kavuştu onlar getirdi ablamı o konuma bunu bilmeyen yok. Kocası tek çocuk ve tüm mal mülkte ablamların yani. Kariyerli ve saygın bir işleri var karı koca; aylık toplam 25.000 lira gelirleri var üstelik devletin müstakil konutunda oturuyorlar; evlerinin tüm giderlerini yasal olarak devlet karşılıyor şoförleri korumaları var, özel kalemleri var. Sürekli saygı görüyorlar. Böyle bir hayat yaşıyorlar. 1. Sınıfa ayrıldıklarında maaşları toplam 35.000’i bulacak.
Ablam dahi geldiği noktaya inanamıyordu bu arada evliliği de muhteşem. Ama bizimle görüşmüyor artık nerdeyse bir kavgamız bir olayımız da yok.
Beğenmiyor bizi. Telefonlarımıza çıkmıyor, çıkınca işim var diye erken kapatıyor. Günlerce konuşmadığımız oluyor. Annem babam çok üzülüyor özellikle babam o kadar üzgün ki; bir sorun mu var diye konuşmaya çalışınca çocuk gibi azarlandı kocaman adam ablam tarafından.
Üstelik tüm imkanlarını ablam için kullandı babam. Bizim memleketimize de gelmiyor artık geçen yazda karı koca Ankara’ya kayınpederinin yanına gittiler. Tabi o üst düzey bürokrat bizi ne yapsın ki ablam.
Hemşireyim ve en son basit bir servis değişikliği yapmak için ablamı aradım söyledim bakarız dedi 15 gün geçti tekrar arayınca ulaşamadım sonra bende direkt eniştemi arayıp söyledim salı günü; bugün servisim değişti nöbetlerim de düzenlendi.
Hayatımda ilk kez birşey istemiştim çok üzüldüm, çok kırıldım. Neden böyle oldu? Biz ona bir kötülük yapmadık? Ne yapmak istiyorsa hep onu yaptı hayatta babam teknisyen haliyle çabaladı onun için yazık değil mi? Arayı düzeltmenin bir yolu yok mu? Ne yapabilirim?