Ablamin lafina cok kirildim :(

duygulu88 .!.:

Bazen birakinda kendim karar vereyim birseye deyince´de beni nankörlükle sucluyorlar. Sana iyilik yaramiyor diyorlar, konusma artik bizle diyorlar vs.
Bu sefer celiskide kaliyorum, hakliyimiyim yoksa hakikaten nankörlükmü yapiyorum diye. Ama cevremdekilere bakiyorumda herkes kendi kararlarini kendi aliyor, kimse kimseye fikir begendirmek icin caba göstermiyor ve cok mutlular. Ben ise bir karar alinca 7 cihana begendirmek zorunda kaliyorum, begenilmiyor, iyi hadi madem onlarin dedigi olsun diyorum, ama sonradan cok pisman oluyorum. Insan kendi kararlarini uygulamaya korkuyor, en ufak yalnisim olsa direk suclanmaya baslanacagim, iste biz demistik, bizi dinlemedin vs., biliyorum. Ama sürekli baskasinin isteklerine göre yasamakta psikolojimi bozuyor iyice artik.

Genişletmek için tıkla...

duygulu88 .!.:

Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?

Genişletmek için tıkla...

duygulu88 .!.:

Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?

Genişletmek için tıkla...

duygulu88 .!.:

Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?

Genişletmek için tıkla...