Acil yardım eder misiniz? iş yeri sorunum

kucukpisi .!.:

ben 8 yıllık memurum. başka başka yerlerde de çalıştım toplam hizmetim 11 yıl. daha önceki iş yerlerimde çok dikkafalı olduğumdan; başıma çok iş aldım. şimdi korkağın teki oldum çıktım. ben başlarda sandım ki ne kadar çok iş yaparsam, verilen görevi en iyi şekilde hatta istenmeyeni bile yaparsam iyi olurum. yılın memuru olurum vs. sandım. gezen ama çok laf getir götür yapan insanlara prim veriliyor. benimde o şey yapımda yok. arada kaldım. sevilmeyen memur oldum çıktım. daha önceki iş yerimde de şimdiki iş yerimde de bazı memurlar doğru dürüst yerinde değiller. sabah erkenden geliyorlar. mesai saatlerine çok dikkat ediyorlar. ama aralarda yoklar. geliş gidişleri tam... şu an odada 4 kişi olmamız gerekirken 2 kişiyiz siz düşünün.



maalesef. şikayet sistemi de yok. biri şikayet etmiş amirini. adam şeker hastasıymış. nerede ne kadar erken geldiği gün varsa (yada yalandan) tutanak tutup adamı ücraa ilçeye sürmüşler...



teşekkür ederim. evet zor durumdayım. sürekli hastalanıyorum. eşim dahil herkes umutlu. biraz bekle diyorlar. bende kışa kadar beklemeyi düşünüyorum. burası kışın zor bir şehir. gidiş gelişlerde yollar kapanıyor. ve bulunduğum ilçede hava kirliliği çok.

Genişletmek için tıkla...

BenIpek .!.:

Senin durumunu inanılmaz derecede kendime benzetiyorum. Anlatmıştım geçen konunda. Geçen sene babamın hastalığından dolayı kendimi suçlu hissedip ayrılmayı düşünmem ama benim haricimde kimsenin bunu istememesi; eşim dahil. Evimize yakın çok kurumsal bir yer var, oranın benim statümde birini aradığını istersem oraya başvurabileceğimizi falan söyledi. Yani ben çalışmak istesem zaten 10 küsür yıllık işimden ayrılmazdım. Benim ruhsal durumuma inemedi eşim de. Ama şimdi atlattım çok geçerli nedenlerim de var. Kendimi ciddi bir borcun altına soktum bu bana güç veriyor açıkçası. Babamın da vasiyeti vardı zaten geçti hepsi şu an yeni mezun gibiyim işe gelme hevesi açısından resetledim kendimi. Senin ihtiyacın olan bir döngü var. Sağlığın da iyiye gidecek bu değişikliği bulabilirsen. Belki bir çocuk...

Genişletmek için tıkla...

kucukpisi .!.:

evet çok iyi hatırlıyorum... baya duygulanmıştım yazında...

aynı ruhsal durum bende de mevcut ve eşim inemedi...

aslında il değişikliğini bile düşündüm. hastalıklar arka arkaya gelince baya yıprattı. ailece... eşim olayı tam kavrayamadı... babam 1 kere kanser teşhisi 2 kerede metestas nedeniyle kemo ve 5 ameliyat geçirdi. eşim sağ olsun yanımdaydı. ama babam hastalığını gırgıra aldı yanımızda. içi kötüydü. evin içini kan kustururken bize yansıtmadı. -ama ben bu süreci kardeşim ve ailemden iyi öğrendim. eşimde grip geçirmiş gibi hissetti... yanlış anlaşılmasın eşimle sorunum yok. his sadece...

sonra tüp bebeğe yönlendirilmemiz. ama bu yönde ilerleyemememiz. eşimin iş kolik yapısı ve benim hastalıklarım nedeniyle 2 yıldır erteliyoruz. 6 yıllık evliyiz....

belki bebek gelse daha iyi olurum. kafam dağılır. haklısın...

Genişletmek için tıkla...

BenIpek .!.:

Anlıyorum..
İşi bırakamazsın bu psikolojik baskı altında.
O zaman kendine iyi gelebileceğini düşündüğün şeylerden başla. Dediğim gibi ben bir borcun altına girdim ev alarak, şimdi kendimce çalışmak için nedenim var. Atlattım çok şükür o psikolojiyi.
Bebek konusuna hem bitkisel hem bilimsel başla. Ben de bebek istiyorum şu sıralar.
Kendimi oyalamak için kürler falan yapıyorum..
Öncelikle senin bir bebeğe ihtiyacın var bence. Her şey moralle oluyor. Bu konuda ciddi bir adım at bence.

Genişletmek için tıkla...